sioulder

Savet diwar an anv-gwan sioul hag al lostger -der.

Anv-kadarn

sioulder /ˈsiwl.dɛr/ gourel (liester : sioulderioù)

1. Ezvezañs a drouz ; peoc'h.
   • Sekretour an ti-kêr a c'houlenn sioulder. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 16.)
   • Sioulder spontus, nannboud goullo,
     Ne respontez ket ?
     Met derc'hel a rin da grial,
     Da grial forzh :
     O te hag a zigor genoù dir ar maro
     Pelec'h out ?
     
     — Ar c'hri-se davedon, 'kreiz da galon,
     Eo Me ! — (Maodez Glanndour, Vijelez an Deiz Diwezhañ, Al Liamm, niv. 175, Meurzh - Ebrel 1976, p. 94.)

• sioulded