mamm

Gwelet ivez : mam

Da geñveriañ gant ar gerioù kerneveurek, kembraek hag iwerzhonek mam. Kavet e vez an eiladur bugelel ha karantezus-se eus ar ger indezeuropek *mātēr (s. o. moereb) en hogos holl yezhoù eus ar c'herentiad^[1].

Anv-kadarn

mamm /ˈmãmː/ benel (furm vihanaat mammig)

1. Maouez he deus ganet ur bugel da nebeutañ.
   • Hemañ eo paotr e vamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 336.)
   • Stal togoù zo gant e vamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 242.)
2. Ar vamm gentañ : Eva.
   • Abaoe an devezh milliget ma chañsas d’hor mamm gentañ
     Kaout ur c’hoantadenn avaloù n’eus 'met poanioù er bed-mañ — (Prosper Proux, Son ar Merc'hetaer.)
3. ma mamm

• Piv a zo ken kozh hag e dad ha koshoc'h evit e vamm ? - Mab ar C'hozh, nemet ur Gozhenn a vefe e vamm ivez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 328.)

• An hini en deus mamm
  En deus tamm
• Ar vamm da gentañ, ar verc'h da c'houde
• Bern n'eo ket mammenn.
• C'hwi a soñj deoc'h
  E oa ho mamm a oa tad deoc'h ?
• Hevelep mamm, hevelep merc'h
• Merc'h he mamm eo Katell

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 194.

• Ar pennad « mamm » e-barzh Wikipedia