Венулы

Венулы — дробныя крывяносныя сасуды, якія забяспечваюць адток абедненай кіслародам крыві з капіляраў у вены. З’яўляюцца працягам капілярнай сеткі. Дыяметр венулы — ад 20 да 100 мкм. Сценкі венул складаюцца з трох слаёў. Першы ўнутраны слой — эндатэлій, які складаецца з плоскіх эпітэліяльных клетак, якія выконваюць ролю мембраны. Затым ідзе сярэдні слой гладкамышачных клетак і вонкавы слой, утвораны валакністай злучальнай тканкай. Сярэдні слой развіты слаба, таму сценкі венул танчэйшы за сценкі артэрыёл.

Існуюць тры тыпы венул:

• Посткапілярныя, дыяметрам 12-30 мкм, якія ўтвараюцца ў выніку зліцця некалькіх капіляраў. Эндатэліяльныя клеткі могуць быць фенестраванымі. У органах імуннай сістэмы могуць валодаць адмысловым высокім эндатэліем, які служыць для міграцыі лімфацытаў з сасудзістага рэчышча. Мышачныя клеткі адсутнічаюць, перыцыты сустракаюцца часцей, чым у капілярах. Эндатэлій посткапілярных венул з’яўляецца асноўнай мішэнню такіх вазаактыўных рэчываў, як гістамін і сератанін, забяспечваючы пад іх уздзеяннем залішняе прасочванне вонкі вадкасці і лейкацытаў пры запаленнях і алергічных рэакцыях^[1].
• Зборныя венулы дыяметрам 30-50 мкм утвараюцца ў выніку зліцця посткапілярных венул. Калі яны дасягаюць дыяметра 50 мкм, у іх сценцы з’яўляюцца гладкамышачныя клеткі і больш выразна выяўлена вонкавая абалонка.
• Мышачныя венулы маюць дыяметр да 100 мкм. У іх добра развіта сярэдняя абалонка, у якую ўваходзіць адзін слой гладкамышачных клетак. Вонкавая абалонка таксама добра развіта.

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

• Histology of the blood vessels Архівавана 7 лістапада 2006. (англ.) — Гісталогія крывяносных сасудаў.

• Посткапілярныя і зборныя венулы (імпрэгнацыя азотнакіслым срэбрам) Архівавана 10 сакавіка 2007.
• Arteriole and venule Архівавана 17 лютага 2007. (англ.) — Артэрыёла і венула (зрэз, мікрафатаграфія). Паказаны адрозненні ў структуры сценак гэтых сасудаў (недаступная спасылка)