Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Vikipediya

Alban Həvari kilsəsi: Redaktələr arasındakı fərq

Tarixə interaktiv şəkildə baxın
← Əvvəlki redaktə
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
VizualVikimətn
Redaktənin izahı yoxdur
 
(16 istifadəçi tərəfindən edilmiş 28 dəyişiklik göstərilmir)
Sətir 1:
{{vikiləşdirmək}}
[[ŞəkilFayl:Alban Həvari Kilsəsinin mərkəzləri və yepiskopluqları.png|450px|thumb|right|Alban Həvar kilsəsinin tarixi mərkəzləri və yepiskopluqları]]
'''Alban Həvvari Kilsəsi''', '''Alban Kilsəsi''' və ya sadəcə '''Alban Katolikosluğu''' — [[Qafqaz Albaniyası]]nda mövcud olan kilsə. İmperator I Nikolayın 11 mart  1836 -cı il Fərmanına əsaslanan Rusiya Senatının 10 aprel 1836-cı il tarixli Əsasnaməsinə görə erməni-qriqorianQriqoryan kilsəsinin idarəçiliyinə daxil edilir. [[1836]]-cı ildə [[Rusiya]] tərəfindən [[Erməni Apostol Kilsəsi|erməni QriqorianQriqoryan kilsəsi]]nin tabeçiliyinətabeliyinə verilərək fəaliyyəti tam dayandırılmışdır. 2003 – -cü ildə [[Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət Komitəsi]] Alban Udi xristian icmasını qeydiyyata alır.<ref name=":0">[http://www.scwra.gov.az/vnews/307/{{Cite web |title=Dövlət Komitəsində Alban-Udi Xristian dini icmasının sədri Robert Mobiliyə “Şöhrət”"Şöhrət" ordeninin təqdim edilməsi mərasimi keçirilib] |url=http://www.scwra.gov.az/vnews/307/ |access-date=2017-02-28 |archive-date=2022-02-01 |archive-url=https://web.archive.org/web/20220201004316/https://scwra.gov.az/vnews/307/ |url-status=live }}</ref> Azərbaycanın maddi-mədəni irsi olan Alban kilsələrinin bərpası, mühafizəsi və dini ibadətlərin keçirilməsi istiqamətində dövlət tərəfindən işlər görülməyə başlanılır. 2003-cü ildə Qafqazın ən qədim kiləslərindən biri olan Şəki rayonundakı Kiş məbədi bərpa olunur, 2006-cı ildə isə Qəbələ rayonunun Nic qəsəbəsində yerləşən 3 xristian mədəbindən biri -— Müqəddəs Yelisey adına Cotari Kilisəsi bərpa edilərək icmanın istifadəsinə verilir.<ref name=":0" />
 
== Tarixi ==
Xristianlığın ilkin çağlarında, xristian aləmində ideoloji birliyin hələ mövcud olduğu, alban ruhaniliyinin tam formalaşmadığı, kilsə iyerarxiyasının təşəkkül tapmadığı bir dövrdə erməni və gürcü kilsələri kimi, Alban Apostol kilsəsi də iyerarxik baxımdan bilavasitə yunan imperiya kilsəsindən asılı idi; lakin başçısı [[Kappadokiya]]nın [[KesariyəQeysəriyyə abidəsi|Qeysəriyyə]] şəhərində təsdiq edilən erməni-qriqoryan kilsəsindən fərqli olaraq, başçısı [[Yerusəlim]]də təsdiq edilən Alban Apostol kilsəsinin asılılığı formal xarakter daşıyırdı.<ref>Fəridə Məmmədova –. Qafqaz Albaniyası və Albanlar,albanlar. Bakı, 2006</ref>.▼
[[Fayl:Qafqaz Albaniyası Monastrları.png|thumb|273x273px|Alban müəllifi Moisey Kalankatulunun məlumatlarına görə Qafqaz Albaniyasında yerləşən bəzi Monastırlar]]
Alban müəllifi [[Moisey KalankatlıKalankatuklu|Moisey Kalankatulunun]]nın məlumatlarına görə, IV əsrin əvvəllərində [[Maarifçi Qriqori]] yepiskop rütbəsinə təsdiq edilmişdi. Romadan onunla birlikdə yepiskop rütbəsinə layiq görülmüş daha bir "müqəddəs ər" gəlmiş və həmin adam alban hökmdarı Urnayrla birlikdə Alban Apostol kilsəsinə başçılıq etmək üçün [[Qafqaz Albaniyası|Albaniyaya]] yola düşmüşdü. Əlamətdar haldır ki, [[Ermənistan]] və [[Qafqaz Albaniyası|Albaniya]]nın ilk yepiskopları – [[Maarifçi Qriqori]] və həmin "müqəddəs ər" alban müəllifi tərəfindən hərfən "ruhanilərin başçıları" mənasını verən terminlə ifadə olunmuşdu; bu isə yepiskop sözünün real sinonimidir. Onu da qeyd etməliyik ki, bu dövrdə başqa kilsə rütbələrindən hələ söhbət ola bilməzdi.<ref name=":1">Azərbaycan tarixi. (yeddi7 cilddə)Bakı, 2007,: II cild, Bakı, 2007</ref>. ▼
 
=== Qafqaz Albaniyasında xristianlığın yayılması ===▼
▲Xristianlığın ilkin çağlarında, xristian aləmində ideoloji birliyin hələ mövcud olduğu, alban ruhaniliyinin tam formalaşmadığı, kilsə iyerarxiyasının təşəkkül tapmadığı bir dövrdə erməni və gürcü kilsələri kimi, Alban Apostol kilsəsi də iyerarxik baxımdan bilavasitə yunan imperiya kilsəsindən asılı idi; lakin başçısı [[Kappadokiya]]nın [[Kesariyə]] şəhərində təsdiq edilən erməni-qriqoryan kilsəsindən fərqli olaraq, başçısı [[Yerusəlim]]də təsdiq edilən Alban Apostol kilsəsinin asılılığı formal xarakter daşıyırdı<ref>Fəridə Məmmədova – Qafqaz Albaniyası və Albanlar, Bakı, 2006</ref>.
{{Əsas|Qafqaz Albaniyasında xristianlığın yayılması}}▼
 
[[Qafqaz Albaniyası|Qafqaz Albaniyasında]]nda xristian icmalarının IV əsrdən xeyli əvvəl, xristianlıq dövlət dini elan edilməmişdən öncə yaranmış ölkələr sırasındadır. Mənbələrin verdiyi məlumata görə, eramızın ilk əsrlərinin başlanğıcında [[Qüds|YerusəlimYerusəlimd]]dənən (Qüdsdən), [[Suriya]]dan ilk xristian missionerləri, [[həvarihəvarilər]]lərii (apostolları) və həvarilərin şagirdləri Albaniyaya gəlmiş, ilk xristian icmaları yaranmışdı. Yenə də alban ənənəsi xristianlığın yayılmasında bir – birini əvəz edən iki dövrü qeyd edir: həvari dövrü adlanan birinci mərhələ həvarilərdən [[Müqəddəs Faddey]]in, [[Müqəddəs Varfolomey]]in və Müqəddəs Faddeyin şagirdi [[Müqəddəs Yelisey]]in adı ilə bağlıdır. IV əsrə kimi davam edən bu dövrü şərti olaraq siryanipərəst dövrü adlandırılır. İkinci (yunanpərəst) mərhələ Maarifçi Qriqorinin və alban hökmdarı [[Urnayr]]ın adları ilə bağlıdır. ▼
▲Alban müəllifi [[Moisey Kalankatlı]]nın məlumatlarına görə, IV əsrin əvvəllərində [[Maarifçi Qriqori]] yepiskop rütbəsinə təsdiq edilmişdi. Romadan onunla birlikdə yepiskop rütbəsinə layiq görülmüş daha bir "müqəddəs ər" gəlmiş və həmin adam alban hökmdarı Urnayrla birlikdə Alban Apostol kilsəsinə başçılıq etmək üçün [[Qafqaz Albaniyası|Albaniyaya]] yola düşmüşdü. Əlamətdar haldır ki, [[Ermənistan]] və [[Qafqaz Albaniyası|Albaniya]]nın ilk yepiskopları – [[Maarifçi Qriqori]] və həmin "müqəddəs ər" alban müəllifi tərəfindən hərfən "ruhanilərin başçıları" mənasını verən terminlə ifadə olunmuşdu; bu isə yepiskop sözünün real sinonimidir. Onu da qeyd etməliyik ki, bu dövrdə başqa kilsə rütbələrindən hələ söhbət ola bilməzdi<ref>Azərbaycan tarixi (yeddi cilddə)Bakı, 2007, II cild</ref>.
 
[[Erməni Qriqoryan Kilsəsi|Erməni-qriqoryan kilsəsi]]ndən fərqli olaraq Alban Apostol kilsəsi öz mənşəyinə görə ilkin çağından bilavasitə [[Qüds|YerusəlimYerusəliml]]ləə, Yerusəlimin kilsəsi ilə, sonralar isə [[Yerusəlimin patriarxlığı]] ilə bağlı olub. Bu baxımdan Alban Apostol kilsəsi, kökü həmçinin Yerusəlim kilsəsi ilə bağlı olan gürcü kilsəsinə bənzəyir.▼
▲=== Qafqaz Albaniyasında xristianlığın yayılması ===
▲{{Əsas|Qafqaz Albaniyasında xristianlığın yayılması}}
▲[[Qafqaz Albaniyası|Qafqaz Albaniyasında]] xristian icmalarının IV əsrdən xeyli əvvəl, xristianlıq dövlət dini elan edilməmişdən öncə yaranmış ölkələr sırasındadır. Mənbələrin verdiyi məlumata görə, eramızın ilk əsrlərinin başlanğıcında [[Qüds|Yerusəlim]]dən (Qüdsdən), [[Suriya]]dan ilk xristian missionerləri, [[həvari]]ləri (apostolları) və həvarilərin şagirdləri Albaniyaya gəlmiş, ilk xristian icmaları yaranmışdı. Yenə də alban ənənəsi xristianlığın yayılmasında bir – birini əvəz edən iki dövrü qeyd edir: həvari dövrü adlanan birinci mərhələ həvarilərdən [[Müqəddəs Faddey]]in, [[Müqəddəs Varfolomey]]in və Müqəddəs Faddeyin şagirdi [[Müqəddəs Yelisey]]in adı ilə bağlıdır. IV əsrə kimi davam edən bu dövrü şərti olaraq siryanipərəst dövrü adlandırılır. İkinci (yunanpərəst) mərhələ Maarifçi Qriqorinin və alban hökmdarı [[Urnayr]]ın adları ilə bağlıdır.
 
Xristianların I-III–II əsrlərdə Yerusəlimdən Şimal-Şərqdə və Şərqdə geniş təbliği həvari [[Müqəddəs Pavel]]dən sonra həvarilərdən [[Müqəddəs Foma]]nın, [[Müqəddəs Andrey]]in, [[Müqəddəs Varfolomey]]in, həvari [[Müqəddəs Foma]]nın qardaşı Ardayın (Adday-Fadday-Faddey) və [[Müqəddəs Faddey]]in şagirdləri – [[Müqəddəs Yelisey]]in və Marın adları ilə bağlıdır.▼
▲[[Erməni Qriqoryan Kilsəsi|Erməni-qriqoryan kilsəsi]]ndən fərqli olaraq Alban Apostol kilsəsi öz mənşəyinə görə ilkin çağından bilavasitə [[Qüds|Yerusəlim]]lə, Yerusəlimin kilsəsi ilə, sonralar isə [[Yerusəlimin patriarxlığı]] ilə bağlı olub. Bu baxımdan Alban Apostol kilsəsi, kökü həmçinin Yerusəlim kilsəsi ilə bağlı olan gürcü kilsəsinə bənzəyir.
 
Bu həvarilər və onların şagirdləri [[Suriya]]da (mərkəz – [[Antioxiya]]), kiçik ellin dövləti olan [[Osroyena]]da (mərkəz – [[Edessa]]), [[Nisibin]]də, [[Mesopotamiya]]da (İkiçayarasında), [[Kiçik Ermənistan]]da, eləcə də Şərqdə və Şimal-Şərqdə – [[İran]]da (Sələvkiyə – Ktesifonda), Cənubi Qafqaz ölkələrində – [[Gürcüstan]]da, [[Qafqaz Albaniyası|Qafqaz Albaniyasın]]danda təbliğat aparırdılar. ▼
▲Xristianların I-II əsrlərdə Yerusəlimdən Şimal-Şərqdə və Şərqdə geniş təbliği həvari [[Müqəddəs Pavel]]dən sonra həvarilərdən [[Müqəddəs Foma]]nın, [[Müqəddəs Andrey]]in, [[Müqəddəs Varfolomey]]in, həvari [[Müqəddəs Foma]]nın qardaşı Ardayın (Adday-Fadday-Faddey) və [[Müqəddəs Faddey]]in şagirdləri – [[Müqəddəs Yelisey]]in və Marın adları ilə bağlıdır.
▲Bu həvarilər və onların şagirdləri [[Suriya]]da (mərkəz – [[Antioxiya]]), kiçik ellin dövləti olan [[Osroyena]]da (mərkəz – [[Edessa]]), [[Nisibin]]də, [[Mesopotamiya]]da (İkiçayarasında), [[Kiçik Ermənistan]]da, eləcə də Şərqdə və Şimal-Şərqdə – [[İran]]da (Sələvkiyə – Ktesifonda), Cənubi Qafqaz ölkələrində – [[Gürcüstan]]da, [[Qafqaz Albaniyası|Qafqaz Albaniyasın]]da təbliğat aparırdılar.
 
Beləliklə, xristianlığın Şərqdə daşıyıcıları aramilər (Suriya əhalisi) oldu. [[İncil]] təliminin siryanilərin (suriyalıların, [[aramilər]]in) köməyilə şərq ölkələrində yayılması çox vaxt onların ticarət həyatında oynadıqları rolla izah edilir. [[Aralıq dənizi]] ilə Yaxın və Uzaq şərq ölkələri arasında fəaliyyət göstərən köhnə su və quru ticarətinin çox hissəsi siryanilərin əllərində idi. Ticarət yolları onları Mesopotamiyadan çox uzaqlara, [[İran]]dan Cənubi Qafqaz ölkələri olan [[Gürcüstan]]a, [[Ermənistan]]a, [[Qafqaz Albaniyası|Qafqaz Albaniyasına]] aparırdı. Ta qədimdən ticarətlə məşğul olan [[siryanilər]] ticarət əməliyyatlarını həyata keçirərkən eyni zamanda yeni görüşün yayıcısına çevrilir, xristian təliminin hər yerə çatdırılmasına yardım edirdilər.
 
Xristianlığın Qafqaz Albaniyasına nüfuz etməsi, burada erkən xristian icmasının yaranması, artıq qeyd edildiyi kimi, həm həvari [[Müqəddəs Varfolomey]]in, həm də həvari [[Müqəddəs Faddey]]in adları ilə bağlıdır. [[Moisey Kalankatlı|Moisey Kalankatulu]] xəbər verir: '''''"Lakin, ədalət günəşinin çıxdığı vaxt yetişdikdə, xilasımız, dərkedilməz varlıq – Atamızın şöhrət və mahiyyətinin işığı hamımızın qeydinə qalmaq üçün bizim yanımıza gəlib heç vaxt ayrılmadığı varlığın şöhrətinə sahib olduqda, o, öz müqəddəs və sevimli şagirdlərini [dini] təbliğ etmək üçün dünyanın hər yerinə göndərdi. Şərq sakinlərinin bəxtinə Ermənistana gəlib, Artaz vilayətində Ermənistan hökmdarı Sanatrukun əzabla öldürdüyü həvari Faddey düşdü".'''''
 
Alban tarixçisi [[Moisey Kalankatlı]]Kalankatulu daha sonra yazır: '''''"Onun (Faddeyin) şagirdi [[Müqəddəs Yelisey]] (Elişe) [[Yerusəlim]]ə qayıdaraq, onun əzabları haqqında ...digər…digər həvarilərə danışır...danışır… Yelisey orada Yerusəlimin ilk patriarxı, [İsanın] qardaşı [[Müqəddəs Yakov]] tərəfindən təyinat alır. Yeliseyin payına Şərq düşür".''''' Burada müəllif "digər həvarilər" dedikdə Müqəddəs Faddeyin, Yeliseyin və başqa həvarilərin fəaliyyətlərinin eyni zaman çərçivəsində, yəni I—III–II əsrlərdə baş verdiyini göstərmək istəyir. Gördüyümüz kimi, bu mətndə Şərq dedikdə, [[Qafqaz Albaniyası|Albaniya]] nəzərdə tutulur. Moisey KalankatlınınKalankatulunun işlətdiyi "Şərq", "Şərq ölkəsi", "Şimal-Şərq" anlayışlarının tədqiqi onların Albaniyanı, Yerusəlimə nisbətlə xristian dünyasının Şərq hüdudlarında yerləşən [[Qafqaz Albaniyası|albanlar]] ölkəsini bildirdiklərini sübut edir.
 
Həvari [[Müqəddəs Yelisey]] tərəfindən I əsrdə əsası qoyulmuş bu [[Kiş məbədi]] təkcə [[Azərbaycan]]ın deyil bütün [[Qafqaz]]ın ən qədim kilsəsidir və Şərq kilsələrinin anası sayılır.
 
Moisey KalankatlınınKalankatulunun sonrakı məlumatına görə, boynuna Şərqdə təbliğat aparmaq düşən Yelisey '''''"[[Yerusəlim]]dən [[İran]]a yola düşür, Ermənistanın yanından ötüb, [[Massagetlər|maskutlar]]ın [ölkəsinə] gəlir və öz təbliğatına [[Çola]]da başlayır. Buradan o, [[Uti]] vilayətinə gəlir. Müqəddəs patriarx [(Yelisey]) [[Kiş (Şəki)|Gis]]ə gələrək burada kilsə yaradır, ona təmiz, qansız qurban gətirir. Bura, biz Şərq sakinlərinin kilsələrinin əsası qoyulduğu yer, ilk mənəvi mərkəzimiz, ziya aldığımız ilk məkandır".''''' Göründüyü kimi, müəllif Müqəddəs Yeliseyin keçdiyi yolu çox dəqiq təsvir etmişdir; o, Yerusəlimdən, İrandan və görünür ki, Adurbadaqandan keçərək, Ermənistana daxil olmadan, onun yanından ötmüş, Xəzər dənizinin qərb sahilinə çıxmışdır. Məlum olduğu kimi, mətndə adları çəkilən Çola Albaniyanın Şimal-Şərq ucqarında, Gis ölkənin Şimal-qərb ucqarında, yəni [[Kür]]ün sol sahilində, Uti isə Kürün sağ sahilində yerləşirdi. Yeliseyin sağ sahil Albaniyasında da təbliğat aparması mətnin başqa yerlərindən olan məlumatla təsdiq olunur: '''''"Bizim ziyalanmağımızın əvvəl səbəbi Yeliseydən olmuşdur. O, üç ölkənin – Çolanın, Lpinanın və həyatının əzabla başa yetdiyi Albaniyanın ilk maarifçisi idi"'''''. Xristian ədəbiyyatında, xristian ənənəsində Yelisey yalnız Faddeyin şagirdi kimi deyil, həm də peyğəmbər kimi tanınır.
 
Xristianlığın [[Ermənistan]]a nisbətən [[Qafqaz Albaniyası|Qafqaz Albaniyasın]]danda daha erkən yayılmasını yerli mənbə olan "[[Alban ölkəsinin tarixi]]" əsərində erməni katolikosu Avraamın albanlara ünvanlanmış məktubu sübut edir: '''''"Bizimkindən əzəli olan alban [patriarxı] taxtı əvvəllər bizimlə (ermənilərlə) həmfikir idi".''''' Başqa bir yerdə deyilir: '''''"Yelisey orada (Albaniyada) təbliğat apardı və Ermənistandan əvvəl orada (Albaniyada) Gis kəndində kilsə tikdirdi. Bu kilsə Şərq kilsələrinin anası – metropoliya idi".''''' Başqa bir misal: '''''"Yunan təqviminin 43-cü ilində albanların (xristianlığı qəbul etməklə) maariflənməsindən 270 il sonra ermənilər də maarifləndilər".'''''
 
Xristianlığın Qafqaz Albaniyasında təbliğinin ilk siryanipərəst dövründə [[İncil]] kəlamları Yaxın və Orta Şərqin bütün ölkələrində olduğu kimi, siryani (arami) dilində yayılırdı. Bu, yalnız həvarilər və onların şagirdlərinin deyil, həm də [[Suriya]] missionerlərinin fəaliyyəti ilə bağlı idi. [[Moisey Kalankatlı|Moisey Kalankatulu]] öz əsərində siryanipərəst dövr haqqında mühakimə yürütmək imkanı verən məlumatları təqdim etmişdir; Suriya rahiblərinin IV-VIV–V yüzillərdə Albaniyadakı fəaliyyəti, xristian abidələri üzərindəki arami yazıları haqqında olan xəbərlər belə məlumatlardandır.
 
[[XristianlığXristianlığın yaranması|Xristianlığın]]ın "yunanpərəst" II mərhələsi, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, bütün Cənubi Qafqaz ölkələrində ümumi olsa da, müddəti və xüsusiyyətləri baxımından fərdi cəhətlərə malik idi; bu isə, sözsüz ki, siyasi səbəblərlə izah oluna bilər. Tədqiqatlar göstərir ki, alban, erməni və iber kilsələrinin Bizans kilsəsi ilə münasibətləri ''"siyasi şəraitlə bağlı işıqlandırılmalıdır; başqa sözlə desək, ölkənin [Şərqi Roma] imperiyasından siyasi asılılıq dərəcəsi kilsənin asılılığı səviyyəsində özünü göstərməlidir"''. Məlumdur ki, bu asılılıq Ermənistanda daha çox, [[İberiya]]da isə nisbətən az idi; Albaniyanın isə heç bir asılılığı yox idi. Ona görə də ellinpərəst [[Maarifçi Qriqori]] və onun nəvəsi [[Müqəddəs Qriqoris]]dən sonra Alban Apostol kilsəsi [[Yerusəlim]] kilsəsi ilə münasibətlərini davam etdirirdi. Bütün bunlar elmdə hakim olan fikrin – ilk xristian təbliğatçılarının Albaniyaya Ermənistandan göndərilməsi fikrinin əsassız olduğunu göstərir. Bu, sağsahil Albaniyası vilayətlərində fəaliyyət göstərən xristian təbliğatçılarının Ermənistandan, sol sahil Albaniyasının şimal – qərb vilayətlərinə (yəni İori və [[Alazan]] çayları arasındakı vilayətlərə) göndərilənlərin isə [[İberiya]]dan gəlmələri fikrinə də aiddir.
 
Məlum olduğu kimi, [[Sasanilər]] öz tabeliklərində olan Cənubi Qafqaz xristian xalqlarına sabit münasibət bəsləmirdilər. Xristianlığın [[Bizans|Şərqi Roma imperiyasıimperiyasında]]nda (Bizans imperiyası) qələbəsi (IV əsrin əvvəlində) bu münasibəti daha da gərginləşdirdi. Sasani dövləti ərazisində rəsmi kilsə ilə mübarizə aparan müxtəlif xristian təriqətlərinin müdafiə edilməsi başlanıldı.
 
[[Moisey Kalankatlı|Moisey Kalankatulunun]]nın məlumatına görə, Alban Arşaki hökmdarları [[Urnayr]], [[II Vaçe]], [[III Mömün Vaçaqan|III Vaçaqan]] müxtəlif bütpərəstlik dinlərinin köklərini kəsmək üçün şiddətli mübarizə aparırdılar. V əsr [[Aluen kilsə məclisi|Aquen məclisi]]ndə qəbul edilmiş qanunların ikisi xristianlığaqədərki dinlərin qalıqlarının təqib olunmasına həsr edilmişdi.
 
=== Avtokefallığı ===
IV əsrin sonuna yaxın Qafqaz Albaniyasında özünəməxsus müəyyən subordinasiyası olan lazımi kilsə iyerarxiyası artıq təşəkkül tapmışdı. Bu da alban klirinə alban kilsə başçısının təsdiqolunma mərasimini özü keçirməyə imkan vermişdi. [[Moisey Kalankatlı|Moisey Kalankatulu]] yazırdı: '''''"Bizim [alban] katolikosunun təsdiqinə gəldikdə, müqəddəs Qriqoriyə qədər ilk [alban katolikosları] Yerusəlimdə təsdiq edilirdilər. Ondan sonra lap indi də bu mərasimi bizim yepiskoplar özləri keçirirlər"''''' .<ref>Moisey Kalankatlı – Alban tarixi, Bakı, 1993</ref>.▼
[[ŞəkilFayl:Müqəddəs Yelisey Afonlu Dionis.jpg|thumb|250px|right|[[Qafqaz Albaniyası]]nda xristianlığın yayılmasında mühüm rolu olmuş və [[Şəki]] yaxınlığında şəhid edilmiş həvari [[Müqəddəs Yelisey]]. Afonlu Dionis tərəfindən çəkilmiş freska.]]▼
Belə çıxır ki, [[340]]-cı ildə Alban Apostol kilsəsi artıq avtokefal idi. Elmi ədəbiyyatda kilsənin avtokefallığı barədə iki nöqteyi-nəzər mövcuddur. Tədqiqatçı [[Vasili Vasilieviş Bolotov|V. V. Bolotov]]un fikrincə, [[Suriya]]-[[İran]] kilsəsi özünün ilk iyerarxlarını (yepiskop rütbəli keşişlərini) [[Edessa]] kilsəsindən almış, avtokefal kilsəyə çevrilərək, bütün tarixi boyu heç vaxt Antioxiya patriarxlığından asılı olmamışdır. Yenə də onun rəyinə görə, kilsə başçılarını onların tabeliyində olan Suriya-İran yepiskopları seçir və təsdiq edirdilər .<ref>История древней церкви в научных традициях ХХ века: Материалы науч.-церков. конф., посвящ. 100-летию со дня кончины...кончины… В. В. Болотова. СПб., 2000</ref>. Tədqiqatçı Suriya-İran kilsəsinin avtokefallığının səbəblərini izah etmir. Azərbaycan tarixinin ikinci cildində qeyd edilir ki, bu, siyasi səbəblərlə izah olunur. Suriya-İran kilsəsinin müstəqil İran dövlətində olması onun avtokefallığını təmin etmişdi. Güman etmək olar ki, Albaniya dövlətinin də siyasi statusu ilk iyerarxları qədim şərq [[YerusəlimQüds]] patriarxlığında təsdiq olunan Alban Apostol kilsəsinin erkən faktiki avtokefallığını müəyyənləşdirmişdir .<ref>Azərbaycan trixiname=":1" (yeddi cilddə), Bakı, 2007, II cild</ref>.▼
 
Digər nöqteyi-nəzərə görə, həvari mənşəli kilsələr avtokefal sayılırdı. Beləliklə, kilsənin avtokefallığını izah edən hər iki nöqteyi-nəzər, Alban Apostol kilsəsinin erkən müstəqilliyindən inamla danışmaq imkanı verir. Bu isə, IV – VI əsrlərdə Alban Apostol kilsəsinin iyerarxiya baxımından erməni-qriqoryan kilsəsinə tabe olduğunu, Alban Apostol kilsəsi katolikosunun erməni-qriqoryan kilsəsinin katolikosu tərəfindən təsdiq edildiyini iddia edən erməni alimləri Y. A.Manandyan Manandyan<ref>О торговле и городах Армении в связи с мировой торговлей древних времен (V в. до н.э. – XV в. н.э.), Ер., 1930</ref> və S. T.Yeremyanın Yeremyanın<ref>Armenia According to the Ashkharatsuyts. Yerevan, 1963</ref> fikirlərini əsassız edir.▼
▲IV əsrin sonuna yaxın Qafqaz Albaniyasında özünəməxsus müəyyən subordinasiyası olan lazımi kilsə iyerarxiyası artıq təşəkkül tapmışdı. Bu da alban klirinə alban kilsə başçısının təsdiqolunma mərasimini özü keçirməyə imkan vermişdi. [[Moisey Kalankatlı]] yazırdı: '''''"Bizim [alban] katolikosunun təsdiqinə gəldikdə, müqəddəs Qriqoriyə qədər ilk [alban katolikosları] Yerusəlimdə təsdiq edilirdilər. Ondan sonra lap indi də bu mərasimi bizim yepiskoplar özləri keçirirlər"''''' <ref>Moisey Kalankatlı – Alban tarixi, Bakı, 1993</ref>.
▲[[Şəkil:Müqəddəs Yelisey Afonlu Dionis.jpg|thumb|250px|right|[[Qafqaz Albaniyası]]nda xristianlığın yayılmasında mühüm rolu olmuş və [[Şəki]] yaxınlığında şəhid edilmiş həvari [[Müqəddəs Yelisey]]. Afonlu Dionis tərəfindən çəkilmiş freska.]]
▲Belə çıxır ki, [[340]]-cı ildə Alban Apostol kilsəsi artıq avtokefal idi. Elmi ədəbiyyatda kilsənin avtokefallığı barədə iki nöqteyi-nəzər mövcuddur. Tədqiqatçı [[Vasili Vasilieviş Bolotov|V.V.Bolotov]]un fikrincə, [[Suriya]]-[[İran]] kilsəsi özünün ilk iyerarxlarını (yepiskop rütbəli keşişlərini) [[Edessa]] kilsəsindən almış, avtokefal kilsəyə çevrilərək, bütün tarixi boyu heç vaxt Antioxiya patriarxlığından asılı olmamışdır. Yenə də onun rəyinə görə, kilsə başçılarını onların tabeliyində olan Suriya-İran yepiskopları seçir və təsdiq edirdilər <ref>История древней церкви в научных традициях ХХ века: Материалы науч.-церков. конф., посвящ. 100-летию со дня кончины... В. В. Болотова. СПб., 2000</ref>. Tədqiqatçı Suriya-İran kilsəsinin avtokefallığının səbəblərini izah etmir. Azərbaycan tarixinin ikinci cildində qeyd edilir ki, bu, siyasi səbəblərlə izah olunur. Suriya-İran kilsəsinin müstəqil İran dövlətində olması onun avtokefallığını təmin etmişdi. Güman etmək olar ki, Albaniya dövlətinin də siyasi statusu ilk iyerarxları qədim şərq [[Yerusəlim]] patriarxlığında təsdiq olunan Alban Apostol kilsəsinin erkən faktiki avtokefallığını müəyyənləşdirmişdir <ref>Azərbaycan trixi (yeddi cilddə), Bakı, 2007, II cild</ref>.
 
Alban Apostol kilsəsinin avtokefallığı  dini xeyir-dua (xirotoniya) (bu mərasim təyin edilənin başına əl çəkməklə yerinə yetirildiyi üçün onu əlqoyma da adlandırırlar) məsələsində də özünü təsiqləyir.  ▼
▲Digər nöqteyi-nəzərə görə, həvari mənşəli kilsələr avtokefal sayılırdı. Beləliklə, kilsənin avtokefallığını izah edən hər iki nöqteyi-nəzər, Alban Apostol kilsəsinin erkən müstəqilliyindən inamla danışmaq imkanı verir. Bu isə, IV – VI əsrlərdə Alban Apostol kilsəsinin iyerarxiya baxımından erməni-qriqoryan kilsəsinə tabe olduğunu, Alban Apostol kilsəsi katolikosunun erməni-qriqoryan kilsəsinin katolikosu tərəfindən təsdiq edildiyini iddia edən erməni alimləri Y.A.Manandyan <ref>О торговле и городах Армении в связи с мировой торговлей древних времен (V в. до н.э. – XV в. н.э.), Ер., 1930</ref>və S.T.Yeremyanın <ref>Armenia According to the Ashkharatsuyts. Yerevan, 1963</ref>fikirlərini əsassız edir.
▲Alban Apostol kilsəsinin avtokefallığı  dini xeyir-dua (xirotoniya) (bu mərasim təyin edilənin başına əl çəkməklə yerinə yetirildiyi üçün onu əlqoyma da adlandırırlar) məsələsində də özünü təsiqləyir. 
 
[[325]]-ci ildə çağırılmış ümumdünya [[Birinci Nikeya məclisi|I Nikeya məclisi]]nin qərarına görə yepiskopluğa keçirilmə həmin yeparxiyanın bütün yepiskoplarının razılığı ilə baş verirdi; əgər bütün yepiskopların yığışması çətinlik törədirdisə, onda mütləq ən azı üç yepiskopun iştirakı və iştirak etməyənlərin yazılı razılığı tələb olunurdu. Nəticə, mitropolitin təsdiqinə təqdim olunurdu.
 
Erməni katolikosları Qriqoridən başlayaraq erməni hökmdarı Papın dövrünədək [[Qeysəriyyə abidəsi|Qeysəriyyə]]<nowiki/>də təsdiq olunurdular. [[Böyük Ermənistan]]ın qeyri-sabit siyasi vəziyyəti, [[Bizans]] imperiyası və İrandan az və ya çox dərəcədə daimi asılılığı onun kilsəsini də müvafiq vəziyyətə salırdı. N. Adontsa görə ''"Qriqoridən başlayan erməni kilsəsinin ilk əsrindəki Ermənistanın IV əsrin sonunda bölünməsinədək olan müddətdə Ermənistan əsasən imperiyanın (Bizansın) protektoratlığı altında idi və ona görə də onların kilsə əlaqələri daha sıx idi"'' ,<ref>N. Adonts – Etudes Armeno-Byzantines, Lisbonne, 1965</ref>, yəni, erməni-qriqoryan kilsəsi imperiya kilsəsindən asılı idi. Qafqaz Albaniyanın müstəqil vəziyyəti isə Alban Apostol kilsəsinin avtokefallığını təmin edirdi.
 
Alban Apostol kilsəsinin faktiki vəziyyəti [[451]]-ci ildə [[Xalkedon məclisi|Xalkedonda çağırılmış IV ümumdünya kilsə məclisi]]ndən sonra xristian dünyasında ehkamçı mübarizə (monofizilərlə diofizitlər arasında) başlandı. Alban tarixçisinin məlumatına görə, [[491]]-ci ildə erməni, alban və gürcü kilsə nümayəndələrinin iştirak etdiyi yerli məclis Xalkidon məclisini pislədi. Gürcü tədqiqatçısı [[Zaza Aleksidze|Z. N. Aleksidzenin]] fikrincə, Qafqaz kilsələri Xalkidon məclisinə münasibətlərini ilk dəfə [[506]]-cı ildə [[Dvin|Dvind]]ədə çağırılmış məclisdə bildirdilər; alban, erməni və gürcü kilsə iyerarxları, məhz burada, [[Bizans]] hökmdarlarının məqsədinə uyğun olaraq diofızilərlə monofizilər arasında razılıq əldə etmək olan birləşdirici siyasətə tərəfdar çıxdılar.  Azərbaycan tədqiqatçısı M. Xəlilovun apardığı araşdırmalara görə katolikos Abbasın dövründə Alban Apostol kilsəsi  [[551]]-ci ildə Dvində keçirilən məclisə goşulmadı və monofiizitliyi qəbul etmədi.<ref>M. C. Xəlilov. Albaniyanın xristian abidələri (IV-XIV–X əsrlər). Bakı, 2011. S.43</ref>
Bu dövrdə Alban Apostol kilsəsi Qafqazın digər kilsələri ilə birlikdə [[Xalkidon]]da gedən ehkamçı mübahisələrə öz münasibətini açıqlaya bilmədi, belə ki, elə həmin vaxt, onun başı [[Atəşpərəstlik|Zərdüşt dini]] ilə mübarizəyə qarışmışdı.
 
Lakin Sasanilərin ölkədə nüfuz dairəsinin genişlənməsi və [[Zərdüşt dini]]nin təsir qüvvəsinin artması Alban Apostol kilsəsini məzhəblərarası mübarizə aparmasına yönləndirmiş və nəticədə Alban Apostol kilsəsi Sasani şahənşahlarının bölgədə apardığı konfessional siyasəti ilə uyğunlaşmaq məcburiyyəti qarşısında qalaraq, VII əsrin sonlarında bölgədə yaranmış sosial-siyasi şərait onu monofizitliyə (Monofizitlik – V əsrdə yaranmışdır. Yunanca мono — ’’bir’’, fizio-’’təbiət’’ deməkdir. İsa Peyğəmbərin tək "təbiətini’’ — ilahiliyini qəbul edir və bununla da diofizitlərdən fərqlənir. Buna görə onlar da monofizitlər adlanırlar.) keçirmişdir. 
=== Azərbaycanda İslamın yayılması və Alban Apostol kilsəsinin zəifləməsi ===▼
 
▲=== Azərbaycanda İslamın yayılması və Alban Apostol kilsəsinin zəifləməsi ===
VIII əsrdən etibarən Azərbaycanın Şimal hissəsi ərəblərin və İslamın təsir dairəsinə düşdü. Lakin Albaniya əhalisinin xeyli hissəsi hakim sülalənin nümayəndələri [[Mihranilər]]lə birlikdə dövlət dini elan edilmiş xristianlığa etiqad edirdilər. Qonşu xristian ölkələrində olduğu kimi, burada da yunan diofizi dini etiqadından kənara çıxan müxtəlif bidətçi cərəyanlar fəaliyyət göstərirdi; bu cərəyanların qriqorian təriqətinə düşmən olan üzvləri bu dövrdə amansızlıqla təqib olunurdular. Alban Apostol kilsəsinin təqib olunmasında, onun sərbəstlik və müstəqillik hüququnun pozulmasında [[Erməni Qriqorian Kilsəsi]] xüsusi rol oynayırdı. Alban Apostol kilsəsini öz nüfuzuna tabe etmək istəyən erməni katolikosları məqsədlərinə çatmaq üçün, Sasanilər dövründə olduğu kimi, ərəb hökmranlığı dövründə də Xilafətin hərbi qüvvələrinin köməyinə əl atırdılar. Cənubi Qafqazda özlərinə arxa axtaran Əməvilər ermənilər və albanlar arasındakı təfriqəçilikdən bacarıqla istifadə edərək, Alban Apostol kilsəsinin erməni-qriqoryan kilsəsinə tabe olunması üçün şərait yaratdılar.
[[Fayl:Gandzasar Monastery1.jpg|200px|thumb|Qanzasar monastırı (XIII əsrin birinci yarısı)]]
VII əsrin I yarısının sonlarından başlayan ərəb yürüşləri nəticəsində ölkə Ərəb xilafətinin tərkibinə qatıldı və Azərbaycanda İslam dini yayılmağa başlasa da bu dövrdə Qafqaz Albaniyası əhalisinin xeyli hissəsi hələ də hakim sülalənin nümayəndələri [[Mihranilər]]lə birlikdə xristianlığa etiqad edirdilər. Bu zaman Ərəb xilafəti Sasanilərin dini siyasətinə analoji bir siyasət aparır, xristianlara qarşı Sasani siyasətini davam etdirir, monofizit ('''Мonofizitlik''' – V əsrdə yaranmışdır. Yunanca мono — ’’bir’’, fizio-’’təbiət’’ deməkdir. İsa Peyğəmbərin tək "təbiətini’’ - ilahiliyini qəbul edir və bununla da diofizitlərdən fərqlənir. Buna görə onlar da monofizitlər adlanırlar) və nestorianlara(nestorianlıq — V əsrdə yaranmışdır. Bu cərəyanın ardıcılları qəbul olunmuş xristian ehkamlarına qarşı çıxaraq İsanın insan təbiətini götürdüklərindən, müqəddəs Məryəmi də "Allah anası" deyil, adi qadın olaraq qəbul etdiklərindən xristian ideologiyasının əsas ehkamların –Allah-ata, Allah-oğul, Müqəddəs ruh– xristian üçlüyünü sual altına alır və Müqəddəs Məryəmi adiləşdirir. Buna görə 431-ci ildə Efesdə keçirilən III Ümumdünya kilsə qurultayında nestorianlıq pislənilmişdir)üstünlük verir, diofizitlər isə təqib olunurdular. Çünki diofizitlərdə Ərəb xilafəti özü üçün Bizans təhlükəsini görürdü. Məhz bu baxımdan siyasi məqsədləri əsas götürən Ərəb xilafəti erməni-qriqoryan kilsəsinin fəaliyyətini özü üçün təhlükəsiz sayırdı. VII əsrin sonunda Böyük Alban knyazı Cavanşirin ölümündən sonra ölkədə sosial-iqitisadi durum xeyli ağırlaşmış, üç imperiyaya –Ərəb xilafəti, Bizans və xəzərlərə vergi vermək məcburiyyətində qalmışdı. Yaranmış vəziyyətdə Ərəb xilafətinin hökmranlığından qurtulmaq yolunu Bizans imperiyasında görən Alban Apostol kilsəsi VIII əsrin əvvəllərində yenidən diofiizitliyə qayıtmaq istəmiş, bu zaman erməni-qriqoryan kilsəsinin məkri ilə üzləşmişdir. Belə ki, IV əsrin sonlarından etibarən yeni "vətən" axtarışında olan erməni-qriqoryan kilsəsi, Ərəb xilafətinin konfessional siyasətnin istiqamətlərini öz maraqları ilə uzlaşdırmağı əsas götürərək, 704-cü ildə Alban Apostol kilsəsində baş verən proseslər haqda xəlifə Əbd-əl-Malikə məktub yazır, alban katolikosu Nerses Bakuru xilafətə qarşı xəyanətdə suçlayır. Moisey Kalankatulunun verdiyi məlumata görə erməni katolikosu İlya xəlifə Əbd-əl-Malikə məktub yazaraq bildirir ki, "Bərdə taxtında oturan indiki Albaniya katalikosu Bizans imperatoru ilə sazişə girib, öz ibadətlərində onun adını çəkir və ölkəni məcbur edir ki, hamı dini etiqadda ona qoşulsun." Nerses Bakurun bu hərəkətlərini əsas götürərək erməni katalikosu İlya xəlifədən xahiş edirdi ki, o "günahlarına görə müstəhəqq" olduğu cəzaya çatmalıdır." Erməni katolikosu İlyanın məktubunu alan xəlifə Əbd-əl Malikin verdiyi fərmandan sonra erməni-qriqoryan kilsəsi Cənubi Qafqazda öz mövqeyini möhkəmləndirə bilmişdi. Belə ki, xəlifə Əbd-əl Malikin verdiyi fərmana görə Alban Apostol kilsəsi özünün avtokefallığını itirir, iyerarxik baxımdan erməni-qriqoryan kilsəsinə tabe edilir və Nerses Bakurun kitabxanası Tərtər çayına atılır. Beləliklə, Alban Apostol kilsəsinin təqib olunmasında, onun sərbəstlik və müstəqillik hüququnun pozulmasında [[Erməni Qriqorian Kilsəsi]] xüsusi rol oynayırdı. Alban Apostol kilsəsini öz nüfuzuna tabe etmək istəyən erməni katolikosları məqsədlərinə çatmaq üçün, Sasanilər dövründə olduğu kimi, ərəb hökmranlığı dövründə də Xilafətin hərbi qüvvələrinin köməyinə əl atırdılar. Cənubi Qafqazda özlərinə arxa axtaran Əməvilər ermənilər və albanlar arasındakı təfriqəçilikdən bacarıqla istifadə edərək, Alban Apostol kilsəsinin erməni-qriqoryan kilsəsinə tabe olunması üçün şərait yaratdılar.
 
Sonralar diofiziliyədiofizitliyə qarşı hər yerdə mübarizə aparan erməni-qriqoryan kilsəsi alban ruhanilərini öz mövqelərindən sıxışdırıb çıxartdı və ölkənin ərəblər üçün əlçatmaz dağ yerlərində yaşayan alban əhalisini qriqorianlaşdırmağa başladı. Bu proses nəticəsində, ərəb müəlliflərinə görə, hələ X əsrdə də [[Bərdə]] və onun ətraflarında işlədilən alban-arrani dili, eləcə də alban ədəbiyyatı abidələri tədricən yoxa çıxdı.
 
Ancaq qriqorianlaşdırma prosesi və bunun nəticəsi olan erməniləşdirmə albanların kəskin müqaviməti ilə üzləşdi. XIII əsrdə [[Gəncə]]də yaşamış, mənşəcə alban olan tarixçi [[Kirakos Qandzaketsi|Kirakos Gəncəli]] yazırdı ki, yalnız alban "rəislərinin", yəni zadəganların çoxu erməni dilini bilir və bu dildə danışırdılar. Deməli, hətta XIII əsrdə belə, Albaniya əhalisinin hamısı [[erməni dili]]ni bilmir və öz ana dilində danışırdı.
 
İ. P. Petruşevskinin qeydinə görə, erməni kilsəsi Albaniyada '''''"ölkəni erməniləşdirmək aləti olmuşdu. Onun bu rolu VIII əsrin başlanğıcından etibarən, yəni erməni monofizi [kilsəsinin] katolikosu Yeqiya (İliya) xəlifənin köməyi ilə xalkidonçuluq (diofizilik) mövqeyində duran alban katolikosu Nersesi devirdikdən və ermənipərəstlər – monofizilər tərəfindən Albaniyada xalkidonçuluq (pravoslav yunanpərəst və gürcüpərəst) hərəkatı yatırıldıqdan sonra xüsusüə nəzərə çarpırdı, bu hərəkat ruhanilər və knyazların bir hissəsi tərəfindən alban kilsəsinin erməni kilsəsindən müstəqilliyini qorumaq cəhdini əks etdirirdi".'''''
 
Bu vaxtdan etibarən, xristian qaydası ilə ruhanilərin başına əl qoyub, onları keşişliyə keçirmək hüququ alban katolikoslarından erməni katolikoslarına keçir; Moisey KalankatlınınKalankatulunun yazdığına görə, Albaniyada bundan sonra xalkidonçuluğa rəğbət bəsləyən hər kəs "qılıncla və əsarətdə məhv edilməli" idi. Bəzi tədqiqatlarda işlədilən "erməni Albaniyası", "erməni albanları" ifadələri elə buradan törənmişdir.
 
Beləliklə, keçmiş alban vilayətləri, o cümlədən [[ArtsakArsak]] (indiki [[Qarabağ]]ın dağlıq hissəsi) İ. P. Petruşevskinin gəldiyi nəticəyə görə, ''"heç bir zaman erməni mədəniyyəti mərkəzlərinə mənsub olmamışdır"''. Məşhur erməni tədqiqatçısı N. Adontsun fikrincə. ''"ArtsakArsak həmişə erməni nüfuz dairəsindən kənarda olmuşdur".'' İ. P. Petruşevskinin yazdığına görə, ''"erməni kilsəsi Arran xalqlarının erməniləşmiş nəsilləri arasında heç olmazsa Sünikdə Orbelyanların nahararlığı dövründə və sonralar göstərdiyi mədəni təsiri göstərə bilmədi".''
Beləliklə, erməni-qriqoryan kilsəsi, ərəb işğalçılarının köməyilə, VIII əsrin başlanğıcından etibarən ərəb vilayəti Arrana çevrilən keçmiş Albaniyanın xristian əhalisini qriqorianlaşdırmağa başladı. Çox uzun sürən bu proses [[Eçmiadzin]]in dəfələrlə müraciətindən sonra alban katolikosluğunun çar Rusiyası tərəfindən [[1836]]-cı ildə ləğv edilməsi ilə başa çatdı. Bu gün tarixi Azərbaycan ərazisinin (tarixi [[Sünik]], [[Artsak]], [[Xaçın]], eləcə də müasir [[Qarakilsə]], [[Basarkeçər]] və s. yerlərin) bəzi kəndlərinin köklü (sonradan köçüb gəlmə yox) erməni əhalisi "erməni kilsəsinin etiqadına qoşulmuş və ermənilərə qarışmış" (A.İohannesyan) albanların nəsillərindəndir. Bu yaxınlaradək onların qonşuluğunda yaşayan, indi isə erməni təcavüzü nəticəsində qaçqına çevrilən azərbaycanlıların bir qismi isə müxtəlif səbəblərdən islamı qəbul etmiş, həmin ermənilərdən yalnız dilləri ilə fərqlənən qədim alban soylarındandır <ref>Azərbaycan Tarixi (yeddi cilddə), Bakı, 2007, II cild</ref>.▼
 
Alban Apostol kilsəsi X əsrin ortalarında diofizitliyə qayıdır və 10 ildən artıq bir müddət ərzində diofizit kilsə olaraq qalır. Sonralar diofiziliyə qarşı hər yerdə mübarizə aparan erməni-qriqoryan kilsəsi alban ruhanilərini öz mövqelərindən sıxışdırıb çıxartdı və ərəblər üçün əlçatmaz dağ yerlərində yaşayan alban əhalisini qriqorianlaşdırmağa başladı və ərəb müəlliflərinin verdiyi məlumata görə, hələ X əsrdə [[Bərdə]] və onun ətraflarında işlədilən alban-arrani dili, eləcə də alban ədəbiyyatı abidələri tədricən yoxa çıxmağa başladı. Ancaq qriqorianlaşdırma prosesi və bunun nəticəsi olan erməniləşdirmə albanların kəskin müqaviməti ilə üzləşdi. XIII əsrdə [[Gəncə]]də yaşamış, mənşəcə alban olan tarixçi Kirakos Gəncəli yazırdı ki, yalnız alban "rəislərinin", yəni zadəganların çoxu qədim erməni dilini bilir və bu dildə danışırdılar. Deməli, hətta XIII əsrdə belə, Albaniya əhalisinin hamısı qədim [[erməni dili]]ni bilmir və öz ana dilində danışırdı.
== İyerarxik münasibətlər ==▼
 
Beləliklə, [[Erməni Qriqoryan Kilsəsi|erməni-qriqoryan kilsəsi]], Ərəb xilafətinin köməyilə, VIII əsrin başlanğıcından etibarən ərəb vilayəti Arrana çevrilən keçmiş Qafqaz Albaniyasının xristian əhalisini qriqorianlaşdırmağa başlasa da sonrakı dövrdə bir tərəfdən erməni-qriqoryan kilsəsi ilə, o biri tərəfdən gürcü pravoslav kilsəsi ilə mübarizə aparan Alban Apostol kilsəsi XIII əsrin ortalarında '''avtokefallığını''' bərpa edir, Qanzasar monastırı*('''Azərbaycan Respublikasının Ağdərə rayonunun Vəngli kəndində Xaçın çayının sol sahilində dağın üstündə ucaldılmış məşhur [[Qandzasar məbədi|Qanzasar məbədi]] [[Qafqaz Albaniyası]] xristian memarlığının ən görkəmli abidələrindən biridir. Monastırın divarında daş üzərindəki epiqrafik yazıdan məlum olur ki, bu abidə "yüksək və böyük Arsax" ölkəsinin hökmdarı, geniş vilayətin çarı, Böyük Həsənin nəvəsi, Vaxtanqın oğlu, [[Həsən Cəlal]] Dövlə və anası Xorişə xatun tərəfindən 1216–1238-ci illərdə inşa edilmişdir.)''' Alban Apostol avtokefal kilsəsinin iqamətgahına çevrilir. Məkansız qalan erməni icması üçün yeni ərazilər axtarışında olan erməni-qriqoryan kilsəsi, erkən orta əsrlərdən etibarən Azərbaycan torpaqlarına nəzər-diqqətini yönəltmiş, Azərbaycanın maddi-mədəni irsi olan Alban Apostol kilsəsinə sahib çıxmağı qarşısına məqsəd qoymuşdu. Əsrlərlə bu siyasəti yeridən erməni-qriqoryan kilsəsi XIX əsrin birinci otuzilliyində Rusiya imperiyasının Azərbaycan torpaqlarının işğalından sonra "Böyük Ermənistan" uydurması üçün münbit şəraitin yetişdiyinə əmin olaraq, Alban Apostol kilsəsinin irsinə sahib çıxmaq məqsədilə öz dindarlarının bölgədə imperiyanın siyasi hakimiyyətinin sosial bazasını təşkil edəcəyinə Rusiyanı inandıra bilmiş, '''imperator I Nikolayın 11 mart 1836-cı il tarixli Fərmanını imzalamasında özünəməxsus xidmət göstərmişdi.''' Beləliklə''',''' Alban Apostol kilsəsinin maddi-mədəni irsinə nəzarət erməni-qriqoryn kilsəsinin ixtiyarına keçdikdən sonra erməni millətçilərinin Azərbaycanın tarixi torpaqlarına qarşı əsassız iddialar qaldırmaları üçün münbit bir zəmin yaranmışdı. 
Cənubi Qafqazın digər kilsələri kimi, Alban Apostol kilsəsi də ilk üç ümumdünya kilsə məclislərinin qərarlarını qəbul etdi. [[325]]-ci ildə [[Nikeya]]da çağırılmış ümumdünya məclisi bidətçi [[Ariy]]in küfrünü lənətlədi; müəyyən düzəliş və əlavələrdən sonra Ariyin təliminin əksinə olaraq Xristosu Allahın oğlu, xəlq olunmamış [Allah]-Ata ilə eyni mahiyyətli sayılan din rəmzini qəbul etdi. [[Moisey Kalankatlı]]nın məlumatına görə, dinin bu rəmzi Alban Apostol kilsəsi tərəfindən qəbul olundu.▼
 
▲Beləliklə, erməni-qriqoryan kilsəsi, ərəb işğalçılarının köməyilə, VIII əsrin başlanğıcından etibarən ərəb vilayəti Arrana çevrilən keçmiş Albaniyanın xristian əhalisini qriqorianlaşdırmağa başladı. Çox uzun sürən bu proses [[Eçmiadzin]]in dəfələrlə müraciətindən sonra alban katolikosluğunun çar Rusiyası tərəfindən [[1836]]-cı ildə ləğv edilməsi ilə başa çatdı. Bu gün tarixi Azərbaycan ərazisinin (tarixi  [[Sünik]],  [[ArtsakArsak]],  [[Xaçın (Albaniya)|Xaçın]], eləcə də müasir  [[Sisian rayonu|Qarakilsə]],  [[Basarkeçər]]  və s. yerlərin) bəzi kəndlərinin köklü (sonradan köçüb gəlmə yox) erməni əhalisi "erməni kilsəsinin etiqadına qoşulmuş və ermənilərə qarışmış" (A. İohannesyan) albanların nəsillərindəndir. Bu yaxınlaradək onların qonşuluğunda yaşayan, indi isə erməni təcavüzü nəticəsində qaçqına çevrilən azərbaycanlıların bir qismi isə müxtəlif səbəblərdən islamı qəbul etmiş, həmin ermənilərdən yalnız dilləri ilə fərqlənən qədim alban soylarındandır .<ref>Azərbaycan Tarixiname=":1" (yeddi cilddə), Bakı, 2007, II cild</ref>.
[[381]]-ci ildə [[Konstantinopol]]da ancaq şərq kilsəsi nümayəndələrinin iştirak etdiyi II ümumdünya kilsə məclisi çağırıldı. Məclis ariyanlığı daha da inkişaf etdirərək Müqəddəs Ruhun xəlq edildiyini sübut edən Makedoniyin küfrünü mühakimə etdi. Müqəddəs Ruhun Allah-Ata və Allah-oğulla eyni mahiyyətliliyi haqqında təlimi yenidən irəli sürdü. Ümumdünya kilsə məclisinə görə patriarxlar içərisində Roma patriarxından sonra ikinci yeri Konstantinopol patriarxı tutdu; lakin daha qədim şərq patriarxları bununla razılaşa bilməzdilər. [[431]]-ci ildə [[Efes]]də keçirilən III ümumdünya kilsə məclisi Nestorun təlimini ([[Nestorianlıq|nestorianlığı]]) mühakimə etdi. ▼
 
▲== İyerarxik münasibətlər ==
▲Cənubi Qafqazın digər kilsələri kimi, Alban Apostol kilsəsi də ilk üç ümumdünya kilsə məclislərinin qərarlarını qəbul etdi. [[325]]-ci ildə [[NikeyaNikoya yarımadası|Nikeyada]]da çağırılmış ümumdünya məclisi bidətçi [[Ariy]]in küfrünü lənətlədi; müəyyən düzəliş və əlavələrdən sonra Ariyin təliminin əksinə olaraq Xristosuİsanı Allahın oğlu, xəlq olunmamış [Allah]-Ata ilə eyni mahiyyətli sayılan din rəmzini qəbul etdi. [[Moisey Kalankatlı]]nınKalankatulunun məlumatına görə, dinin bu rəmzi Alban Apostol kilsəsi tərəfindən qəbul olundu.
 
▲[[381]]-ci ildə [[Konstantinopol]]da ancaq şərq kilsəsi nümayəndələrinin iştirak etdiyi II ümumdünya kilsə məclisi çağırıldı. Məclis ariyanlığı daha da inkişaf etdirərək Müqəddəs Ruhun xəlq edildiyini sübut edən Makedoniyin küfrünü mühakimə etdi. Müqəddəs Ruhun Allah-Ata və Allah-oğulla eyni mahiyyətliliyi haqqında təlimi yenidən irəli sürdü. Ümumdünya kilsə məclisinə görə patriarxlar içərisində Roma patriarxından sonra ikinci yeri Konstantinopol patriarxı tutdu; lakin daha qədim şərq patriarxları bununla razılaşa bilməzdilər. [[431]]-ci ildə [[Efes]]də keçirilən III ümumdünya kilsə məclisi Nestorun təlimini ([[Nestorianlıq|nestorianlığı]]) mühakimə etdi.
Bu zaman [[Bizans]] kilsəsinin özündə, xüsusilə də [[İsgəndəriyyə]]də nestorianlığa müqabil olaraq yaranan və inkişaf edən yeni cərəyan meydana çıxdı. Bu, sonralar Alban Apostol kilsəsinin də etiqad etdiyi, xristianlığın monofizit cərəyanı idi. [[451]]-ci ildə [[Xalkidon]]da keçirilən IV ümumdünya kilsə məclisində [[İsa peyğəmbər|İisus Xristos]]da iki başlanğıcın – bitişməz olaraq, ayrılmaz şəkildə iki təbiətdə dərk edilən, tək doğulmuş Xristos Oğul və İlahi olduğu qəbul edildi. Xalkidon məclisinin qəbul etdiyi 28-ci qanun böyük narazılığa səbəb oldu. Əslində elə bu qanun yunan-Roma dünyasını parçaladı, bir çox Şərq kilsələrini imperiya kilsəsindən ayırdı. Bu qanuna görə, [[İstanbul|Konstantinopol]] patriarxına başqa tayfa və xalqların məskunlaşdığı [[Pont]], [[Asiya]] və [[Frakiya]] yepiskoplarını təsdiq etmək hüququ verilirdi.▼
 
▲Bu zaman [[Bizans]] kilsəsinin özündə, xüsusilə də [[İsgəndəriyyə]]də nestorianlığa müqabil olaraq yaranan və inkişaf edən yeni cərəyan meydana çıxdı. Bu, sonralar Alban Apostol kilsəsinin də etiqad etdiyi, xristianlığın monofizit cərəyanı idi. [[451]]-ci ildə [[Xalkidon]]da keçirilən IV ümumdünya kilsə məclisində [[İsa peyğəmbər|İisus Xristos]]daİsada iki başlanğıcın – bitişməz olaraq, ayrılmaz şəkildə iki təbiətdə dərk edilən, tək doğulmuş Xristosİsa Oğul və İlahi olduğu qəbul edildi. Xalkidon məclisinin qəbul etdiyi 28-ci qanun böyük narazılığa səbəb oldu. Əslində elə bu qanun yunan-Roma dünyasını parçaladı, bir çox Şərq kilsələrini imperiya kilsəsindən ayırdı. Bu qanuna görə, [[İstanbul|Konstantinopol]] patriarxına başqa tayfa və xalqların məskunlaşdığı [[Pont]], [[Asiya]] və [[Frakiya]] yepiskoplarını təsdiq etmək hüququ verilirdi.
Alban tarixçisinin məlumatına görə, [[491]]-ci ildə erməni, alban və gürcü kilsə nümayəndələrinin iştirak etdiyi yerli məclis Xalkidon məclisini pislədi. Gürcü tədqiqatçısı [[Zaza Aleksidze|Z.N.Aleksidze]]nin fikrincə, Qafqaz kilsələri Xalkidon məclisinə münasibətlərini ilk dəfə [[506]]-cı ildə [[Dvin]]də çağırılmış məclisdə bildirdilər; alban, erməni və gürcü kilsə iyerarxları, məhz burada, [[Bizans]] hökmdarlarının məqsədi diofızilərlə monofizilər arasında razılıq əldə etmək olan birləşdirici siyasətinə tərəfdar çıxdılar. [[551]]-ci ildə yenə də Dvində keçirilən məclisdə erməni-qriqoryan kilsəsi kimi Alban Apostol kilsəsi də Bizans imperiya kilsəsi ilə əlaqələri kəsdi və hüquqi cəhətdən avtokefal kilsəyə çevrildi. Sasanilərin fəal iştirakı ilə bu ölkələrdə monofizi təriqəti qalib gəldi.
 
Gürcü kilsəsi isə özünün əvvəlki mövqeyində – mülayim xalkidonçuluqda qaldı.
 
Rəsmi təriqət tərəfdarlarını təqiblərə məruz qoyan Sasani şahları öz dövlətlərində Bizans kilsəsi ilə mübarizə aparan müxtəlif təriqətləri müdafiə etməyə başladılar.
 
O dövrdən etibarən Alban Apostol kilsəsinin başçısı hüquqi olaraq katolikos (arxiyepiskop, patriarx) adlanmağa başladı. Faktiki olaraq o, xeyli əvvəldən bu titula sahib idi. Albaniya şəraitində ali kilsə rütbələri – patriarx, katolikos və arxiyepiskop birmənalı terminlər kimi işlədilirdi. Halbuki yunan kilsə iyerarxiyasına görə patriarx və arxiyepiskop hər biri ayrılıqda müstəqil rütbələr hesab olunur, arxiyepiskop katolikos da adlana bilirdi. Yunan kilsə iyerarxiyasına görə doqquz rütbə olmalı idi. Albaniyada isə, [[Moisey Kalankatlı]]yaKalankatuluya görə, yeddi kilsə rütbəsi var idi .<ref>Azərbaycan tarixiname=":1" (yeddi cilddə), Bakı, 2007, II cild</ref>.
 
== Yeparxiyalar ==
Alban katolikosluğunun patriarxları [[551]]-ci ildən "Albaniya, Lpina və Çola katolikosu" titulunu daşıyırdılar. IV552-ci əsrdəildə Alban Apostol kilsəsinin mərkəzi paytaxt-şəhər [[Qəbələ]]dən, VI əsrdən isə yeni tikilmişsalınmış paytaxt [[Bərdə]] (Partav) oldu. ▼
 
Yadelli qüvvələrin assimilyasiya siyasətinə qarşı dura biləcək Alban Apostol kilsəsinin müstəqilliyinin bərqərar edilməsində, dini ayin və mərasimlərin möhkəmləndirilməsində, qeyri-xristian inam qalıqlarının məhv edilməsində, ruhanilərin maddi bazasının yaradılmasında, onların hüquqi və iqtisadi imtiyazlarının möhkəmləndirilməsində, albanların kilsə qarşısında maddi və dini öhdəliklərinin qanuniləşdirilməsində alban hökmdarı [[III Mömün Vaçaqan|III Vaçaqan]]ın [[487]]-[[488]]V əsrin 90-cicı illərdəillərinin keçirdiyiəvvəllərində keçirdiyi [[Aluen kilsə məclisi|Aquen məclisi]]nin qərarları həlledici rol oynadıynadı. ▼
▲Alban katolikosluğunun patriarxları [[551]]-ci ildən "Albaniya, Lpina və Çola katolikosu" titulunu daşıyırdılar. IV əsrdə Alban Apostol kilsəsinin mərkəzi paytaxt-şəhər [[Qəbələ]], VI əsrdən isə yeni tikilmiş paytaxt [[Bərdə]] (Partav) oldu.
 
Kilsənin hakimiyyəti kilsə-inzibati vahidləri (yeparxiyalar, yepiskopluqlar) üzrə bölüşdürülürdü. Albaniyada yepiskopluğun ərazisi vilayətin ərazisini əhatə edirdi, yəni kilsə inzibati vahidi inzibati-ərazi vahidi ilə üst-üstə düşürdü. Lakin yepiskopluq hər vilayətdə yox idi. Məsələn, [[ArtsakArsak]]da on bir vilayət olduğu halda, yepiskopluqlar ancaq üç vilayətdə – Habandda, Mets-Koqmankda və Mets-İrankda var idi. Bəzən bütöv bir əyalət (nəhəng), [[Beyləqan|Balasakan]]da (Paytakaranda) olduğu kimi, yalnız bir yepiskopluğa malik olurdu. Görünür bu, xristianlığın həmin yerdə yayılma dərəcəsindən asılı idi.▼
▲Yadelli qüvvələrin assimilyasiya siyasətinə qarşı dura biləcək Alban Apostol kilsəsinin müstəqilliyinin bərqərar edilməsində, dini ayin və mərasimlərin möhkəmləndirilməsində, qeyri-xristian inam qalıqlarının məhv edilməsində, ruhanilərin maddi bazasının yaradılmasında, onların hüquqi və iqtisadi imtiyazlarının möhkəmləndirilməsində, albanların kilsə qarşısında maddi və dini öhdəliklərinin qanuniləşdirilməsində alban hökmdarı [[III Mömün Vaçaqan|III Vaçaqan]]ın [[487]]-[[488]]-ci illərdə keçirdiyi [[Aluen kilsə məclisi|Aquen məclisi]]nin qərarları həlledici rol oynadı.
 
Yepiskopluqlar məsələsinin işıqlandırılmasında əsasən kilsə məclisləri aktlarının qalıqları qiymətli məxəz rolunu oynayır. Lakin bu aktlar da məclislərdə iştirak etmiş yepiskopların sayını tam əks etdirmir, bu cəhət daha çox VI əsrin sonlarından etibarən çağırılan məclislərin siyahılarına xasdır. Həmin vaxtdan dini ixtilaflar dövrü başlayır, ölkə ehkamçı partiyalara bölünür; məhz buna görə kilsənin bir çox nümayəndələri bu və ya digər məqsədlə məclislərdə iştirak etmirdilər. Kilsə ixtilafları VIII əsrədək davam etmişdir. ▼
▲Kilsənin hakimiyyəti kilsə-inzibati vahidləri (yeparxiyalar, yepiskopluqlar) üzrə bölüşdürülürdü. Albaniyada yepiskopluğun ərazisi vilayətin ərazisini əhatə edirdi, yəni kilsə inzibati vahidi inzibati-ərazi vahidi ilə üst-üstə düşürdü. Lakin yepiskopluq hər vilayətdə yox idi. Məsələn, [[Artsak]]da on bir vilayət olduğu halda, yepiskopluqlar ancaq üç vilayətdə – Habandda, Mets-Koqmankda və Mets-İrankda var idi. Bəzən bütöv bir əyalət (nəhəng), [[Beyləqan|Balasakan]]da (Paytakaranda) olduğu kimi, yalnız bir yepiskopluğa malik olurdu. Görünür bu, xristianlığın həmin yerdə yayılma dərəcəsindən asılı idi.
 
V əsrdə və ondan sonrakı dövrlərdə çağırılan məclislərin siyahılarının təhlili kilsə inzibati vahidlərinin artdığına dəlalət edir; bu da, həm yeni yepiskopluqların meydana çıxmasında, həm də mövcud yepiskopluqların xırdalanmasında təzahür olunur. Belə ki, V əsrdən VIII əsrədək Haband vilayətinin yepiskopluğu Haband ([[Amaras]]) şəhərində yerləşirdi, VIII əsrdən etibarən Amaras vilayətə, həm də müstəqil Amaras yepiskopluğuna çevrilir, Haband isə ayrıca yepiskopluq kimi qalır. V-VIIIV–VIII əsrlərdə Albaniyada 12 yepiskopluq vardı: Kabalaka ([[Qəbələ]]), Qaşua, Yeuta, [[Amaras]] Tsri, Balasakan, [[Şəki]], Girdiman, Mets-Koqmank, Mets-İrank, Haband, Partav ([[Bərdə]]).▼
▲Yepiskopluqlar məsələsinin işıqlandırılmasında əsasən kilsə məclisləri aktlarının qalıqları qiymətli məxəz rolunu oynayır. Lakin bu aktlar da məclislərdə iştirak etmiş yepiskopların sayını tam əks etdirmir, bu cəhət daha çox VI əsrin sonlarından etibarən çağırılan məclislərin siyahılarına xasdır. Həmin vaxtdan dini ixtilaflar dövrü başlayır, ölkə ehkamçı partiyalara bölünür; məhz buna görə kilsənin bir çox nümayəndələri bu və ya digər məqsədlə məclislərdə iştirak etmirdilər. Kilsə ixtilafları VIII əsrədək davam etmişdir.
 
Ehkam baxımından gürcü kilsəsi kimi, Alban Apostol kilsəsi də sabit olaraq monofiziliyə tərəfdarlıq etmirdi. Sasanilərin Cənubi Qafqazdakı siyasi nüfuzlarının düşməsi monofizilərin kilsə hegemonluğunun dağılması ilə müşayiət olunurdu. VI əsrin sonu – VII əsrdə Cənubi Qafqazda [[Bizans]]ın siyasi nüfuzunun güclənməsi ilə əlaqədar olaraq Alban Apostol kilsəsi gürcü kilsəsi ilə birlikdə diofiziliyə qoşuldu. ▼
▲V əsrdə və ondan sonrakı dövrlərdə çağırılan məclislərin siyahılarının təhlili kilsə inzibati vahidlərinin artdığına dəlalət edir; bu da, həm yeni yepiskopluqların meydana çıxmasında, həm də mövcud yepiskopluqların xırdalanmasında təzahür olunur. Belə ki, V əsrdən VIII əsrədək Haband vilayətinin yepiskopluğu Haband ([[Amaras]]) şəhərində yerləşirdi, VIII əsrdən etibarən Amaras vilayətə, həm də müstəqil Amaras yepiskopluğuna çevrilir, Haband isə ayrıca yepiskopluq kimi qalır. V-VIII əsrlərdə Albaniyada 12 yepiskopluq vardı: Kabalaka ([[Qəbələ]]), Qaşua, Yeuta, [[Amaras]] Tsri, Balasakan, [[Şəki]], Girdiman, Mets-Koqmank, Mets-İrank, Haband, Partav ([[Bərdə]]).
 
[[607]]-ci ildə keçirilən Dvin məclisində gürcü kilsəsi özünün xalkidonçuluq məzhəbini tutduğunu və rəsmən erməni-qriqoryan kilsəsindən ayrıldığını bəyan etdi. Alban Apostol kilsəsi isə rəsmi surətdə erməni-qriqoryan kilsəsindən ayrılmasa da onun bəzi icmaları və yepiskopluqları xalkidonçuluğa tərəfdar çıxırdılar.▼
▲Ehkam baxımından gürcü kilsəsi kimi, Alban Apostol kilsəsi də sabit olaraq monofiziliyə tərəfdarlıq etmirdi. Sasanilərin Cənubi Qafqazdakı siyasi nüfuzlarının düşməsi monofizilərin kilsə hegemonluğunun dağılması ilə müşayiət olunurdu. VI əsrin sonu – VII əsrdə Cənubi Qafqazda [[Bizans]]ın siyasi nüfuzunun güclənməsi ilə əlaqədar olaraq Alban Apostol kilsəsi gürcü kilsəsi ilə birlikdə diofiziliyə qoşuldu.
 
Cənubi Qafqazın ərəblər tərəfindən fəthindən sonra, VIII əsrin əvvəllərində işğalçıların təzyiqi və erməni-qriqoryan kilsəsinin fəal iştirakı ilə Alban Apostol kilsəsi [[diofizilikdiofizitlik]]lə əlaqəsini kəsdi. Xristian əhalisinə qarşı ardıcıl olaraq Sasanilərin siyasətini davam etdirən [[Ərəb Xilafəti|Xilafət]] [[Bizans]] təsirinin güclənməsinin qarşısını almaq məqsədilə [[MonofizitlikMonofizitizm|monofizimonofizit]] məzhəbini müdafiə etdi. Siyasi məqsədlər güdən ərəb üsuli-idarəsi tabeliyində olan xristian əhalisi və kilsələrinin fəaliyyətini uzlaşdırmağa çalışaraq, erməni ruhanilərinin köməyi ilə Alban Apostol kilsəsini monofizi kilsəyə çevirdi vəAlban [[705]]-ciApostol ildəkilsəsi iyerarxiyaavtokefallığını baxımındanitirmiş, erməni onukatolikosunun monofizibaşçılığı erməni-qriqoryanaltında kilsəsinəbərabər tabehüquqlu etdiuniya (ittifaq) əsasında fəaliyyət göstərməyə başlamışdır.<ref>M. Xəlilov. Albaniyanın xristian abidələri(IV–X əsrlər). Bakı, 2011</ref> Bu asılılıq özünü əslində bərabər mənsəbli iki din xadimindən birinin – erməni katolikosunun alban katolikosunu öz vəzifəsində təsdiq etməsində göstərirdi. Bu isə faktiki olaraq iyerarxik prinsipin pozulması demək idi.▼
▲[[607]]-ci ildə keçirilən Dvin məclisində gürcü kilsəsi özünün xalkidonçuluq məzhəbini tutduğunu və rəsmən erməni-qriqoryan kilsəsindən ayrıldığını bəyan etdi. Alban Apostol kilsəsi isə rəsmi surətdə erməni-qriqoryan kilsəsindən ayrılmasa da onun bəzi icmaları və yepiskopluqları xalkidonçuluğa tərəfdar çıxırdılar.
▲Cənubi Qafqazın ərəblər tərəfindən fəthindən sonra, VIII əsrin əvvəllərində işğalçıların təzyiqi və erməni-qriqoryan kilsəsinin fəal iştirakı ilə Alban Apostol kilsəsi [[diofizilik]]lə əlaqəsini kəsdi. Xristian əhalisinə qarşı ardıcıl olaraq Sasanilərin siyasətini davam etdirən [[Ərəb Xilafəti|Xilafət]] [[Bizans]] təsirinin güclənməsinin qarşısını almaq məqsədilə [[Monofizitlik|monofizi]] məzhəbini müdafiə etdi. Siyasi məqsədlər güdən ərəb üsuli-idarəsi tabeliyində olan xristian əhalisi və kilsələrinin fəaliyyətini uzlaşdırmağa çalışaraq, erməni ruhanilərinin köməyi ilə Alban Apostol kilsəsini monofizi kilsəyə çevirdi və [[705]]-ci ildə iyerarxiya baxımından onu monofizi erməni-qriqoryan kilsəsinə tabe etdi. Bu asılılıq özünü əslində bərabər mənsəbli iki din xadimindən birinin – erməni katolikosunun alban katolikosunu öz vəzifəsində təsdiq etməsində göstərirdi. Bu isə faktiki olaraq iyerarxik prinsipin pozulması demək idi.
 
== İstinadlar ==▼
{{Qafqaz Albaniyası}}▼
{{İstinad stili}}
{{İstinad siyahısı|2}}
 
== Mənbə ==▼
# Rusiya Dövlət Tarix arxivi – RDTA. F. 796. Siy.17, İş.1821; Vərəqlər. 1–18.
# [[Fəridə Məmmədova (tarixçi)|Fəridə Məmmədova]]-. Qafqaz Albaniyası və Albanlar,albanlar. Bakı,2006▼
# D. A. Axundov-. Azərbaycanın qədim dini abidələrinin memarlığı,. Bakı,1974▼
 
== Həmçinin bax ==
 
* [[Alban Katolikoslarının siyahısı]]
* [[Qafqaz Albaniyası]]
* [[Qafqaz Albaniyasında xristianlıq]]
* [[Alban xaç daşları]]
* [[AlbanQafqaz Albaniyasının memarlığı]]
 
▲== Mənbə ==
 
▲#[[Fəridə Məmmədova]]-Qafqaz Albaniyası və Albanlar,Bakı,2006
▲#D.A.Axundov-Azərbaycanın qədim dini abidələrinin memarlığı,Bakı,1974
 
▲== İstinadlar ==
 
<references/>
 
== Xarici keçidlər ==
▲{{Qafqaz Albaniyası}}
 
[[Kateqoriya:Kilsələr]]
[[Kateqoriya:Qafqaz Albaniyası]]
[[Kateqoriya:Qafqaz Albaniyası tarixi]]
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/wiki/Alban_Həvari_kilsəsi"