Azərbaycan atalar sözləri/K
| ←İ | Azərbaycan atalar sözləri Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı |
Q→ |
 Həmçinin baxın: Haqqında • |
Ka
[redaktə]- Kabab iyinə getmişdi, gördü eşşək dağlayırlar.
- Kabab qanlı, igid canlı.
- Kababı köz öldürər, igidi söz.
- Kafır əppəyin yeyən, kafir muzdına salavat verər.
- Kağız dözər, qələm yazar.
- Kalını yetişmişinə qatıbdır.
- Kamal ata kürkü deyil ki, irs ilə övlada keçə.
- Kamalsızın iynəsi gödək, sapı uzun olar.
- Kamil adam az danışar.
- Kamil bağban çəkər bağın səfasın.
- Kamil bir palançı olsa da insan, Yaxşıdır yarımçıq papaqçılıqdan.
- Kamil insan kəlamından bəlli olar.
- Kamil ovçu boşuna güllə atmaz.
- Kar eşitdiyin, kor tutduğun buraxmaz.
- Kar eşitməz — yaraşdırar, kor görməz — quraşdırar.
- Kar iki dəfə gülər.
- Kar iti qurd aparar.
- Kar könlündəkini anlar.
- Kar nə bilir taqqıltı haradan gəlir.
- Kar özünə sərf eləyəni eşidər.
- Kar üçün iki dəfə azan verilməz.
- Karın başına balta vurdular, dedi: bu nə taqqatuqdur.
- Karvandan üzülən sərgərdan qalar.
- Kasa aşdan irəli olub.
- Kasa kasaya girməyincə qarnı qabarmaz.
- Kasad bazarın gəliri olmaz.
- Kasıb at tapanda ot tapmaz, ot tapanda — at.
- Kasıb bacını varlı qardaş istəməz.
- Kasıb cavan mərd olar.
- Kasıb çıxarın bilsə, gündəliyə mahud geyər.
- Kasıb çıraq yandırar, dövlətlinin pulunu sayar.
- Kasıb ət tapanda od tapmaz, od tapanda ət.
- Kasıb geyəndə — hardandır, — deyərlər, varlı geyəndə — mübarək.
- Kasıb xərcini bilsə, gündəliyinə məxmər geyər.
- Kasıb işi — güc-qüvvətlə, varlı — var-dövlətlə.
- Kasıb işləyər, ağa dişləyər.
- Kasıb itinin adını Gümüş qoyar.
- Kasıb köçəndə varlanar.
- Kasıb oğurluğa çıxdı, Ay da bir yandan çıxdı.
- Kasıb öləndə molla xəstə olar.
- Kasıb ölüsünə yas saxlamaz.
- Kasıb padşah olsa, arvadı evdən qovar.
- Kasıb pul tapdı, qoymağa yer tapmadı.
- Kasıb ürəkli olar.
- Kasıb varlıya çatammaz, amma varlı kasıba çatar.
- Kasıba bazarın tulası da hürər.
- Kasıba qul ol, varlıya oğul olma.
- Kasıba oğul olunca, dövlətliyə qul ol.
- Kasıbdan Allah da bezardır.
- Kasıbı dəvə üstə böv sancar.
- Kasıbın ağzı aşa dəyəndə, başı daşa dəyər.
- Kasıbın bir atı var, o da ayğır.
- Kasıbın bir oğlu oldu, o da boynu əyri.
- Kasıbın danası dövlətlinin tayasına baxar.
- Kasıbın dörd düşməni var: — it, bit, yasavul, molla.
- Kasıbın dürməyi yavan olsa, dili yağlıdır.
- Kasıbın əli heç nəyə çatmaz.
- Kasıbın əlində qoğal gülməli görünər.
- Kasıbın gözü tox olar.
- Kasıbın günü — itin günü.
- Kasıbın halını kasıbdan sor.
- Kasıbın halını soruşan az olar.
- Kasıbın malı başının altında gərək.
- Kasıbın malını aldın, canını aldın, birdir.
- Kasıbın oğlu olunca, dövlətlinin qulu ol.
- Kasıbın sacı çörəyi qurtaranda qızar.
- Kasıbın sözü, ulğunun közü.
- Kasıbın toyunda gecə qısa olar.
- Kasıbın uşağı, varlının quzusu çox olar.
- Kasıblıq eyib deyil, oğurluq eyibdir.
- Kaş mal zərəri olsun, insan zərəri olmasın.
Ke
[redaktə]- Keçəl baxar güzgüyə — adın qoyar özgəyə.
- Keçəl başa dəydi daş, axdı qan, çıxdı can.
- Keçəl başa taxta daraq?!
- Keçəl başda dəlləklik eləmə.
- Keçəl başından qorxar, kor gözlərindən.
- Keçəl başını yudu da, daradı da.
- Keçəl başını yudunmu? — Yudum da, daradım da.
- Keçəl bəzənincə toy Karakasdan keçdi.
- Keçəl daraq gəzdirməknən başı tüklənməz.
- Keçəl dərman bilsə, öz başına sürtər.
- Keçəl düzünü desə də, başına qapaz dəyər.
- Keçəl gileyləndi ki, daraq bahalanıb.
- Keçəl halva yeyər, puluna minnət.
- Keçəl Həsən, Həsən keçəl, nə fərqi?
- Keçəl qız bacısının saçı ilə öyünər.
- Keçəl qız bəzənincə toy əldən getdi.
- Keçəl qız çeşmənin gözündən su içər.
- Keçəl qızı, saçlı deyib ağlama.
- Keçəl qızım saçlı deyib ağlar.
- Keçəl qızın baxdı açılanda yel vurar, şalını açar.
- Keçəl qızın nəyi var? – Başını qaşımağa dırnağı. Keçəl qızın nəyi var? – Dəmirdən bir darağı.
- Keçəl suya getməz.
- Keçəl var — zığıdı keçəl, keçəl var — noxudu keçəl.
- Keçəl yaradı, öz başını daradı.
- Keçəl yağ tapsa, başına yaxar.
- Keçələ baxma, bəxtinə bax.
- Keçələ daraq nə lazım.
- Keçələ kosa qənim olsun.
- Keçəli gün çıxmamış gör.
- Keçəli papağının yanından tanıyarlar.
- Keçəli Zülfəli çağırarlar.
- Keçəlimə baxma, baxtıma bax.
- Keçəlin bəxti yaxşı olar.
- Keçəlin dərdi-başı bir qazan ayran aşı.
- Keçəlin dırnağı olsa, öz başını qaşıyar.
- Keçəlin güzgüdən zəhləsi gedər.
- Keçəlin qazandığı başının ziftinə gedər.
- Keçəlin papağı düşənəcəndir.
- Keçəlin tükdən acığı gələr.
- Keçən görünməz.
- Keçən gün quşa bənzər, uçdu, qayıtmaz.
- Keçən gün ömürdəndir.
- Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə.
- Keçən günə heyfsilənmə.
- Keçən keçdi, vay gələcək dərdidir.
- Keçən zaman qayıtmaz.
- Keçənə güzəşt deyərlər.
- Keçər bu dövran, sənə də qalmaz.
- Keçi axurda yatar.
- Keçi can hayında, qəssab piy axtarır.
- Keçi düşüb qovuna, cərimə olub qoyuna.
- Keçi һaramzada olur.
- Keçi kasıbın inəyidir.
- Keçi keçidi ki, yatdığı yeri dırnaqlar.
- Keçi keçim olsun, oturduğum yer samanlıq.
- Keçi qaçmaqda ceyran olmaz.
- Keçi öldü, qoturu qurtardı.
- Keçi öləndə quyruğunu dik tutar.
- Keçi sənin, biz mənim.
- Keçi sənin qulundu.
- Keçi su bulandırdı.
- Keçi suyu bəyirə-bəyirə keçər.
- Keçi sürünün qabağında gəlsə də, "qoyun gəldi" deyirlər.
- Keçi şərab içsə, dəvəyə meydan oxuyar.
- Keçi yatdığı yeri eşər, yatar.
- Keçib gəlib Arazı, bəyənməyir Gülnazı.
- Keçidə saqqal var, amma şeyx deyil.
- Keçidən qurbanlıq olmaz.
- Keçilər yer əkə bilsəydilər, öküzlər işsiz qalardı.
- Keçini dəvə adına satır.
- Keçini soyub-soyub quyruğunda qoyursan.
- Keçinin bəyliyi yonca qurtarıncadır.
- Keçinin əcəli gələndə çobanın ağacına sürtüşər.
- Keçinin qoturu bulağın gözündən su içər.
- Keçinin ölümü palıddan olsun.
- Keçinin şeytanla qohumluğu var.
- Keçiyə bir sürü qoyundan bir keçi yaxşıdır.
- Keçiyə qurd dəyməsə həccə gedər.
- Keçmə namərd körpüsündən, qoy aparsın sel səni, yatma tülkü kölgəsində, qoy yesin aslan səni.
- Keçmiş yağmurun kəpənək kimi ardına düşmə.
- Keçmişi unutma, gələcəyin müəllimidir.
- Keçmişi yaxşı oxumaq gələcəyi öyrənmək üçündür.
- Keçmişin arabası ilə uzaq gedə bilməzsən.
- Keçmişin qazancı bu günün rahatlığıdır.
- Keşiş həmişə kətə yeməz.
- Keyf sənin, kənd kovxanın.
Kə
[redaktə]- Kəbə yıxmaq bir evdir, könül yıxmaq yüz qandı.
- Kəbinim halal, canım azad.
- Kəbinsiz arvad yüyənsiz eşşək kimidir.
- Kədərlə sevinc qardaşdır.
- Kəfən havayı olanda adam özünü öldürməz.
- Kəfəni var idi, goru da olsun.
- Kəfkir qazanın dibini deşib.
- Kəklik başını soxar kola, quyruğundan xəbəri olmaz.
- Kəklik qaqqıldamasa, qaraquş onu tapmaz.
- Kəkliyin dimdiyi qan,
Dili qan, dimdiyi qan.
Ağa dinsə söz olmaz,
Nökərin dindiyi — qan. - Kəl ilə döyüşən öküzün buynuzu olmaz.
- Kəl ilə kəllələşən buğa buynuzsuz qalar.
- Kəl qoşub cüt sürməyən çörək qədrini bilməz.
- Kələk ilə gələn küləklə gedər.
- Kənardan baxan yaxşı görər.
- Kənardan baxana hər şey asan görünər.
- Kənd kovxasız olmaz.
- Kəndçinin istəyi torpaqdır.
- Kəndə molla gəlib, kim ölür, ölsün.
- Kəndə təzə dəllək gəlib, kəkili yandan qoyur.
- Kəndi köpəksiz gördü, əli ağacsız girdi.
- Kəndin əhvalını böyükdən soruş.
- Kəpək altında unları var.
- Kərə yağından qıl çəkir.
- Kərə yeyən də çıxar yaza, tərə yeyən də.
- Kərki olub öz tərəfinə yonma, mişar ol iki tərəfə yon.
- Kərki özünə yonar.
- Kəs barmağını çıx bazara, əlac tapan çox olar.
- Kəsə bilmədiyin əli öp, başına qoy.
- Kəsək atana daş atarlar.
- Kəsək oturub daş üçün gün ağlayır.
- Kəsənin üzünü tikən ağardar.
- Kəsik baş bitməz, bitsə də yiyəsinə xeyir verməz.
- Kəsik baş söyləməz.
- Kəsilən başın zülfü üçün ağlamazlar.
- Kəsilən əl yenə bütün olmaz.
- Kəsilsin iki əl ki, bir başı saxlamaya.
Ki
[redaktə]- Kiçik açar böyük qıfılı açar.
- Kiçik bulaqlardan böyük nəhrlər hasil olur.
- kiçik daş da baş yarar.
- Kiçik olmayan yerdə böyük də olmaz.
- Kiçikdən xəta, böyükdən əta.
- Kiçiklərə hörmət elə, böyüklərdən hörmət qazan.
- Kiçiklər suç işlər, ulular bağışlar.
- Kiçiyi böyüyün üzünə qalxızmazlar.
- Kiçiyin daşı baş yarar.
- Kiçiyin kiçik dərdi var, böyüyün böyük.
- Kiçiyin kiçik yeri var, böyüyün böyük.
- Kifirə sabun, dəliyə öyüd neyləyər.
- Kim eşşək olar, biz ona palan olarıq.
- Kim əkər, kim biçər, kim qazanar, kim yeyər.
- Kim güclüdür – haqq onundur.
- Kim nə deyirsə-desin, cəhd eylə səndən gəlməsin.
- Kim sənətə xor baxar, boynuna torba taxar.
- Kimə əmək, kimə yemək.
- Kimə lov, kimə plov.
- Kimə yaxşılıq elədin, özünü ondan qoru.
- Kimi gülür, kimi ağlayır, hərənin bir dərdi var.
- Kimi yaxa cırır, kimi yuxa.
- Kimin arabasında gedirsən, onun mahnısını oxu.
- Kiminə qat-qat, kiminə ac yat.
- Kimini asır, kimini kəsir.
- Kimini qaldırır, kimini endirir.
- Kiminin başında tac, kimi ac-yalavac.
- Kiminin əvvəli, kiminin axırı.
- Kiminin sacı olar, kiminin ələyi.
- Kimisi ahıllıqda, kimisi cahıllıqda.
- Kimiyə bir eşşək, kimiyə min köşək.
- Kimnən yeyər, ondan deyər.
- Kimsə kimsənin nəsibin yeməz.
- Kimsə namərdə möhtac olmasın.
- Kimsənin ahı kimsəyə qalmaz.
- Kimsənin tikəsi kimsənin qarnında qalmaz.
- Kini olanın dini olmaz.
- Kinli adamların ömrü ah-vaynan keçər.
- Kiri kir açar, sirri sirr.
- Kirpi də balasını sığallayanda elə bilir məxmər sığallıyır.
- Kirpik gözün açarıdır.
- Kiş-kiş ilə donuz darıdan çıxmaz.
- Kişi bilmədiyini ayağı altına yığsa, başı ərşə dəyər.
- Kişi bir uğurdan bayılmaz.
- Kişi canından keçər, sözündən dönməz.
- Kişi çöldən gətirər, arvad içdən tikər.
- Kişi fəhlədir, arvad bənna.
- Kişi gətirməyi bilməli, qadın yetirməyi.
- Kişi görmədiyin görsə, əqli sevinər, geymədiyin geysə, təni sevinər, yemədiyin yesə, nəfsi sevinər.
- Kişi kişidən qorxmaz, amma utanar.
- Kişi qocalar, fikri yox.
- Kişi öz sözünün ağası olar.
- Kişi öz tayı ilə gəzər.
- Kişi seldir, arvad göl.
- Kişi sevdiyinin nazını çəkər.
- Kişi sözü üzə deyər.
- Kişi tüpürdüyünü yalamaz.
- Kişidə qeyrət olsa, torpağı qızıla döndərər.
- Kişidə səbir olmalıdır.
- Kişiliyini sına, sonra arvad al.
- Kişini cavan saxlar, yaxşı arvad, yaxşı at.
- Kişini tez qocaldar axşamdan yatan arvad.
- Kişinin alnı açıq gərək.
- Kişinin başına gələn ağzından çıxandı.
- Kişinin bir anası, bir və vətəni var.
- Kişinin cibi iki olsa, arvad almaq fikrinə düşər.
- Kişinin dilinə qarğış gəlməz.
- Kişinin hörməti öz elində azdır.
- Kişinin hörməti öz əlindədir.
- Kişinin malı göz qabağında gərək.
- Kişinin sözü bir olar.
- Kişinin sözü ilə işi bir olar.
- Kişinin üzünə baxma, sözünə bax.
- Kişinin yüz pis yeyəni olsun, bir yaman deyəni olmasın.
- Kişisi olmayan evin ruzisi olmaz.
- Kişiyə arvat, arvada kişi qoca vaxtı lazımdır.
- Kişiyə əvvəl can gərək, sonra cahan gərək.
- Kitab oxumaq ilə adam adam olmaz.
- Kitab verənin bir əlini kəsərlər, qaytaranın iki əlini.
- Kitabın köhnəsi, libasın təzəsi.
- Kitabın köhnəsi, mollanın təzəsi.
- Kitabsız elm yoxdur.
Ko
[redaktə]- Kol dibində xış yoxdu.
- Kol dibində evim olsun, içində ərim olsun.
- Kolxoz anbarı el süfrəsidir.
- Kor at gecə də otlar.
- Kor at üçün kor nəlbənd gərək.
- Kor atı minən şahlıq iddiası elər.
- Kor atı minib köndələn çapır.
- Kor atın kor da nalbəndi olar.
- Kor atlanar, öz ölkəsini çapar.
- Kor bazara getməsə bazar korsuz qalmaz.
- Kor bulaqdan su gəlməz.
- Kor burada, ya Bağdadda.[1].
- Kor canavarınkını Allah yuvasında yetirər.
- Kor da bilir balıq şordu.
- Kor dəyəniyini bir dəfə itirər.
- Kor əlifə bey deməyib.
- Kor gördüyünü deməz, kar eşitdiyini.
- Kor gözdən əsgi asır.
- Kor gözdən yaş ummazlar.
- Kor gözə sürmənin nə faydası var?
- Kor gözün sahibinə nə faydası?!
- Kor gözündən qorxar, keçəl başından.
- Kor günortayacan neyləyib ki, günortadan sora neyləsin.
- Kor hərfə ho deyə bilmir, könlündən alimlik keçir.
- Kor ilə çörək yeyəndə Allahı arada gör.
- Kor ilə çörək yeyəndə insafı arada gör.
- Kor istədiyi nədir, iki göz.
- Kor it kölgəsindən qorxar.
- Kor kimdir? — Nabələd.
- Kor – kor, gör – gör.
- Kor kora kor deməsə korun bağrı çatlar.
- Kor kora necə baxar, Allah ikisinə də elə baxar.
- Kor kora rişxənd eylər.
- Kor koru tapar, su çuxurunu.
- Kor qız toyda donunu tanıdı.
- Kor qoyun gecə də otlar.
- Kor qurdun ruzisini yetirən özü yetirər.
- Kor leyləyin yuvasını Allah öz əliylə yapar.
- Kor nadürüst olar, keçəl əməlbaz.
- Kor nə istər? — İki göz! Biri əyri, biri düz.
- Kor odur ki, düşdüyü quyuya bir də düşə.
- Kor olsun o iki gözü ki, dostunu, düşmənini tanımır.
- Kor ölər, adı qalar badamgöz.
- Kor tutduğun bərk tutar.
- Kor tutduğundan kəsər.
- Kor tutduğunu əldən qoymaz.
- Kor ya burda, ya Bağdadda.
- Kora da versən, mənə ver, şilə də versən, mənə ver.
- Kora gecə də, gündüz də birdir.
- Kora hər yer qaranlıqdır.
- Kora qulluq buyursan, qayıdar sənə nəsihət verər.
- Korlar ölkəsində çaşlar padşah olar.
- Koru dara qısnama.
- Koru kor yanında həyan üçün qoyarlar.
- Koru kora hayan qoymazlar.
- Korun ağacı özündən qabaq gedir.
- Korun gözü iməcilikdə açılar.
- Korun istədiyi bir göz, iki göz olsa – nə söz?!
- Korun nə borcu ki, şam bahalanıb?!
- Korun tutuşu, karın vuruşu.
- Kosa dəlləyin düşmənidir.
- Kosa getdi saqqal gətirə, bığını da üstəlik qoyub gəldi.
- Kosa kəndə girməmiş yallısını başladı.
- Kosanı gün batandan sonra aldatmaq olar.
- Kosaya hərə bir tük versə, kosa da saqqallı olar.
- Kosaya lağ eyləyənin top qara saqqalı gərək.
- Kotan nə bilir öküz nə çəkir.
- Kovxa atlanar, öz kəndini çapar.
- Kovxa ilə hesaba oturan borclu olar.
- Kovxanı gör, kəndi çap.
- Kovxası gülüm olanın başına külüm olar.
Kö
[redaktə]- Köç başlanmamış bulağı uçurdur.
- Köç geri qayıdanda arıq, axsaq qabağa düşər.
- Köç gələndə dad bacadan çıxar.
- Köç köçər, it hürər, ikisi də mənzilə birgə yetər.
- Köç kömək istəyir.
- Köçdən azan qarıya hələ bu da azdır.
- Köçdüyün yurdun qədri qonduğun yurdda bilinər.
- Köçə-köçdə malını saxla, qaça-qaçda başını.
- Köçən yurdun qədrini, düşən yurdda bilərlər.
- Köçün dönməsi axsaq itə xoş gələr.
- Köçün yaraşığı dananın soncuqlamasıdı.
- Köçün yaraşığı düşərgədi.
- Köçürəm demə, yurdun eşidər.
- Köhlən at yeriyəndə toz qopar.
- Köhləni mərdə tapşır.
- Köhnə adət başında qalıb.
- Köhnə dərdi təzələmə.
- Köhnə dost yəhəri ata bənzər.
- Köhnə düşmən dost olmaz.
- Köhnə getdi, sən təzədən danış.
- Köhnə hamam, köhnə tas.
- Köhnə kəndə təzə darğa gəlib.
- Köhnə kəndə təzə nırx qoyma.
- Köhnə kilim istilik verməz.
- Köhnə qar ancaq uca dağlarda qalar.
- Köhnə qapı, köhnə daban.
- Köhnə qurd yolunu azmaz.
- Köhnə paltar yamağından bəllidir.
- Köhnə pambıq bez olmaz, dul arvaddan qız olmaz.
- Köhnə sevgi köhnəlməz.
- Köhnə süpürgəni dama atarlar.
- Köhnə şəhərə tazə qaydə qoyur.
- Köhnə şəhəri çuxurda görüb.
- Köhnə təqvim pula getməz.
- Köhnə tülkü hiyləbaz olar.
- Köhnə un çuvalıdı, vurduqca toz qopar.
- Köhnə yurdun qədrini təzə yurdda bilərlər.
- Köhnəsiz təzə yoxdur.
- Kök arıqlayınca arığın canı çıxar.
- Kök arıqlıyıncan bir ömürdür, arıq arıqlıyıncan o taylıqdır.
- Kökə bağlan, elə söykən.
- Kökəlməyən yerdə niyə arıqlayıram.
- Köksüz ağac tez yıxılar.
- Kölədən xeyir gəlməz.
- Kölgədə olanın kölgəsi olmaz.
- Kölgədən heç zaman insana arxa olmaz.
- Kölgəsində yatacaq ağacı budama.
- Köməyi igidə – sözlə, zəifə – əllə et.
- Kömürçünün evinə girən üzü qara çıxar.
- Kömürçünün qaralmaqdan nə arı?
- Köndələn çəpərə söykənmək olmaz.
- Könlü balıq istəyən quyruğunu buza qoymalıdı.
- Könlü yemiş istəyən dolanar tağ başına.
- Könlünü uca tutan ərdə dövlət olmaz.
- Könül alan güvəndi.
- Könül arzunun mənbəyidir.
- Könül bağla səbirə, onu apar qəbirə.
- Könül bir böyük saraydı, tikilməsi çətin, yıxılması asan.
- Könül bir şüşədir, sındırmaq olmaz.
- Könül bir uşağa bənzər, nə verərsən istər.
- Könül gözdən su içər.
- Könül kimi sevərsə, görklü odur.
- Könül qocalmaz.
- Könül nə mey istər, nə meyxanə, könül dost istər, mey bəhanə.
- Könül sevən göyçək olar.
- Könül sevən gözəlin nə ağı, nə qarası.
- Könül soltandır.
- Könül tutan keçəldə ayıb olmaz.
- Könül umduğu yerdən küsər.
- Könüldən könülə yol var.
- Könülə güc yoxdur.
- Könülsüz bazara gedən, gördüyünü almamış qayıdar.
- Könülsüz hürən köpək sürüyə qurd gətirər.
- Könülsüz köpəyin sürüyə xeyri olmaz.
- Könülsüz namazı Allah qəbul eləməz.
- Könülsüz tula ilə ova çıxmazlar.
- Köpək elə köpəkdi, xaltası qızıldan da olsa.
- Köpək köpəyin dayağıdır.
- Köpək qaya kölgəsində yatar, elə bilər ki, öz kölgəsidir.
- Köpək qocalanda qurda gülünc olar.
- Köpək sahibini tanıyar.
- Köpək yad kişiyə quyruq bulamaz.
- Köpəksiz sürüyə qurd dadanar.
- Köpəyə ümid oldun, özün də hürmədin.
- Köpəyin ayılanı ələ düşməz.
- Köpəyin duası yerinə yetsə, göydən gündə sümük yağar.
- Köpəyin iyə düşəni tuladan bərk qaçar.
- Köpəyin könlü köpəklə xoş olur.
- Köpəyin qarnı tox olsa, gecə ulduza hürməz.
- Körpə südsüz böyüməz, pambıq susuz.
- Körpəcə quzu, qurdun ağzı.
- Kösöy yana-yana gödələr.
- Kötək aradakına çox dəyər.
- Kötək yeyənin kisəsindən gedər.
- Kötük üstündə çox budaqlar doğranıb.
- Kötüksüz bitki olmaz.
Kü
[redaktə]- Küçə iti ev qorumaz.
- Küçə oğrusunu tələ tutar, ev oğrusunu heç nə tuta bilməz.
- Küçük hürə-hürə köpək olar.
- Kül başına, ay Araz, üstündən təzək atdanır.
- Kül başına, gözəl fərə, beçə də səni bəyənmir.
- Kül təpəcik olmaz.
- Küldən təpə olmaz.
- Külək qayadan nə aparar.
- Külək otu qurudar, qayğı insanı.
- Küləkdə yatanın cin atı olar.
- Küləklə gələn küləknən gedər.
- Küləkli gündə xırman sovurmazlar.
- Küləş tez yanar, tez də kül olar.
- Küləşi külək basdı, qar basdı.
- Küləyi tutmaq olmaz.
- Külü ocaqdan götür.
- Külün altında köz olar.
- Küpəyə verə-verə qazan bahası çıxar.
- Küpü sındıran da bir, suyu gətirən də bir.
- Kürd kürdü dəyirmanda axtarar.
- Kürd kürdü tanımasa, məkri məkrəni tanıyar.
- Kürdün adı "yedi", — yesə də, yeməsə də.
- Kürdün dilin kürd bilər.
- Kürədən imam kimi gələr, sonra yezidə dönər.
- Kürən adam xətakar olar.
- Kürən adamla, kürən ata yaxın düşmə.
- Kürən toyuq hindən bayıra çıxmaz.
- Kürəyə düşməyən dəmir yumşalmaz.
- Kürəyi yayda al, orağı qışda.
- Kürkçünün kürkü olmaz, börkçünün börkü.
- Kürkü əvvəlki il özün geyin, ikinci il ver düşməninə.
- Küsənə pay düşməz.
- Küsənin payını yeyərlər.
- Kütüm var, itim də var.
Mənbə
[redaktə]- Atalar sözü. Bakı, 1985
- ↑ Atalar sözü:/ B. Tahirbəyovun redaktəsi ilə. Bakı:Yazıçı, 1985, s.439