Pronunciación y silabación: [ ˈɣwe.βu ]
Etimoloxía: Del llatín ŏuum.

masculín singular güevu; plural güevos

1. (Alimentación) Óvulu non fecundáu de los páxaros, sobre manera'l de les gallines, que s'usa na alimentación.
2. (Bioloxía), (Zooloxía) Cuerpu arredondiáu que producen les femes d'animales ovíparos como páxaros, reptiles, pexes o inseutos, que contién l'embrión del animal futuru y los líquidos p'alimentalu.
3. (Bioloxía) L'óvulu fecundáu por un espermatozóu; la célula resultante de la xunión de los gametos masculín y femenín nel procesu de la fecundación d'animales sexuaos o nes plantes.
4. Bultu qu'apaez en cuerpu o nuna superficie.
5. (Anatomía), (Coloquial) El testículu.

• [3] cigotu
• [5] coyón, tolanu, perendengue, güevera

• [2] güeva, güévara
• [2, 3] óvulu, espermatozóu, gametu
• [5] chorra, pirula, pitu

• agüevar, güeva, güevada, güevar, güévara, güevera, güeverada, güevería, güeveru, güevón, güevudu

Llocuciones

• un güevu, güevu en camisa, güevu pintu

• a güevu/a puru güevu, cortar los güevos, de güevu/de güevu revueltu, de güevos/de los güevos, echar güevos, esti güevu sal quier, hasta los güevos, llámbite que tas de güevu, nun poner un güevu en casa, paecese como un güevu a otru güevu, paecese como un güevu a una castala, poner el güevu, por güevos, salir de los güevos, tocar los güevos, tocase los güevos