Reinu de Llión

← Reinu d'Asturies ← Imperiu almohade ← Reinu d'Asturies Reinu de Llión (de 910 a 1230 (Gregorianu)) Corona de Castiella → Corona de Castiella →
estáu desapaecíu
Alministración
Capital	Lleón
Forma de gobiernu	Monarquía absoluta
Llingües oficiales	llatín lleonés castellanu gallegu Mozárabe
Xeografía
Coordenaes	42°35′54″N 5°34′13″W / 42.5983°N 5.5703°O / 42.5983; -5.5703
Superficie	90000 km²
Llendaba con	Reinu de Castiella, Reinu de Navarra y Reinu de Portugal
Demografía

El Reinu de Llión foi ún de los reinos medievales de la península Ibérica, socesor del antiguu Reinu d'Asturies, que tuvo un papel protagonista na conquista cristiana de la Península Ibérica y formación de los socesivos reinos cristianos del occidente peninsular.

• García I (910 - 914)
• Ordoñu II (914 - 924)
• Fruela II (924 - 925)
• Alfonso Froilaz (925)
• Alfonsu IV (925 - 931)
• Ramiru II (931 - 951)
• Ordoñu III (951 - 956)
• Sanchu I (956 - 958) y (960 – 966)
• Ordoñu IV (958 - 960)
• Ramiru III (960 - 984)
• Bermudu II (984 - 999)
• Alfonsu V (999 - 1028)
• Bermudu III (1028 - 1037)

• Fernandu I (1037 - 1065)

• Alfonsu VI (1065 - 1071 y 1072 - 1109)
• Sanchu II (1072)
• Urraca I (1109 - 1126)

• Alfonsu VII (1126 - 1157)
• Fernandu II (1157 - 1188)
• Alfonsu IX (1188 - 1230)
• Juan (1296 - 1301)^[1]
  • Autoproclamáu Rei de Llión, Galicia y Sevilla en 1296, gobierna'l territoriu de xeitu independiente hasta entregar la Corona lleonesa a Fernandu IV.

Esti títulu adoptárase de magar el sieglu X polos monarques lleoneses, como espresión duna idea hespánica xunitaria, qu'implicaba la supremacía política de Llión énte los demás reinos peninsulares que taben encadarmándose. Los reis lleoneses aspiraron a restaurar l'estáu hispanogodu, creyéndose herederos direchos del últimu monarca visigodu, Don Rodrigo. Yá nes Asturies del sieglu IX tuvo aceutación la idea imperial, especialmente baxo'l reináu d'Alfonsu III, llamáu magnus imperator o imperator noster.

Ordoñu II (imperator legionense), Ramiru II (magnus basileus), Ramiru III, Alfonsu V, Bermudu III y Sanchu III el Mayor de Navarra, (esti últimu tres heriedar Castiella y Llión), adoptaron el títulu d'emperador.

Fernandu I foi nomáu rex imperator, y Alfonsu VI de Llión llegó a titulase Imperator totius Hispaniae. Escontra 1135, Alfonsu VII foi coronáu solemnemente emperador en Llión. Ente los sos vasallos cuntábense los reis d'Aragón, Navarra y Portugal, el conde de Barcelona y dellos monarques musulmanes, que a la muerte del Emperador, refugaron la teórica supremacía política del títulu.

• Rexón de Llión
• Castiella y Llión

• Reinu de Llión Archiváu 2004-12-15 en Wayback Machine
• Especial del Diario de León Archiváu 2007-09-29 en Wayback Machine