Leopoldu I de Bélxica

En 1795, cuando tenía 5 años, foi nomáu coronel del reximientu imperial Izmaylovsky en Rusia. Siete años más tarde'l so cargu pasa a ser de xeneral. Cuando les tropes napoleóniques ocupen el Ducáu de Sachsen-Coburg en 1806, Leopoldo marcha pa París. Napoleón ufriez-y el puestu d'asistente, pero él refúgalu. Cola entós pa Rusia y entama ellí la so carrera militar na Caballería Imperial Rusa. Na campaña de 1813 llucha escontra Napoleón nes batalles de Lützen, Bautzen y Leipzig, amás de na Batalla de Kulm, onde se distingue como cabezaleru d'una división. En 1815 algama'l rangu de teniente xeneral del Exércitu Imperial Rusu.

El 2 de mayu de 1816, casóse cola princesa Carlota Augusta de Gales, la única fía llexítima del príncipe rexente británicu (dempués rei Xurde IV del Reinu Xuníu) y amás heriede al tronu. Foi entós nomáu mariscal de campu y caballeru de la Orde de la Lliga. El 5 de payares de 1817 la Princesa Carlota allumbra un fíu que naz muertu y al día siguiente muerre ella mesma. Llueu d'esta traxedia familiar, l'entós duque Leopoldu aida a miembros de la so familia a algamar dellos tronos europeos: casó en 1836 a un sobrín suyu cola reina María II de Portugal y tuvo cierta influencia na so sobrina la reina Victoria I del Reinu Xuníu, a la que casó en 1840 con otru sobrín suyu, Albertu de Sachsen-Coburg y Gotha.

El 2 de xunetu de 1829 Leopoldu casóse (mediantes contratu priváu sin ceremonia pública nin privada) cola sobrina del so asistente, la actriz Karoline Bauer, convertida en condesa de Montgomery. Esti matrimoniu foi anuláu nel añu 1831.

Dempués de que'l 4 d'ochobre de 1830 Bélxica declarase la so independencia de los Países Baxos, el Congresu Nacional Belxicanu elixe como rei a Lluis Felipe I de Francia, acabante de ser nomáu monarca pol parllamentu francés, y que refuga'l títulu vista la oposición inglesa.

Conocíu pol so pasáu militar y les sos lluches escontra Napoleón, Leopoldu ye propuestu agora pa rei de los belxicanos. Él aceuta a condición de que les llendes y les deudes de Bélxica seyan arreglaes y aclaraes. Poro, la Conferencia de London aprueba el 26 de xunu de 1831 el Tratáu de los XVIII artículos. El Congresu belxicanu aceuta el tratáu el 9 de xunetu de 1831 y Leopoldu xura la constitución y ye coronáu rei en Bruxeles el 21 de xunetu, que será dende entós día nacional belxicanu.

Malpenes dos selmanes dempués, el 2 d'agostu, cuando Leopoldu I taba faciendo la so entrada triunfal en Liège, los Países Baxos invaden Bélxica. Les escaramuces van siguir ocho años más, hasta qu'en 1839 los Países Baxos firmen el Tratáu de los XXIV artículos, qu'establez la independencia de Bélxica y les sos llendes.

El 9 d'agostu de 1832 Leopoldu I cásase otra vegada, agora cola fía del rei Lluis Felipe I de Francia, Lluisa María d'Orleans, que-y va dar cuatro fíos:

• Príncipe Lluis Felipe, que muerre enantes de cumplir un añu de vida.
• Príncipe Leopoldu, futuru rei Leopoldu II de Bélxica.
• Príncipe Felipe, conde de Flandre y padre del futuru rei Albertu I de Bélxica.
• Princesa Carlota, archiduquesa d'Austria y emperatriz de Méxicu.

La so amante Arcadie Claret (a la que faen baronesa de Eppinghoven), va dá-y amás otros dos fíos: el barón Xurde von Eppinghoven (1849 - 1904) y el barón Arturu von Eppinghoven (1852 - 1940).

El 5 de mayu de 1835 ábrese'l tren ente Bruxeles y Mechelen, primer llinia continental n'Europa y una de les esmoliciones de Leopoldu I. Otra d'elles, el regular el trabayu de muyeres y neños, nun foi quien a algamala.

Leopoldu I muerre'l 10 d'avientu de 1865 nel palaciu real de Laken.

Predecesor: Primer rei de los belxicanos

Rei de los belxicanos 1831–1865

Socesor: Leopoldu II

•   Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Leopoldu I de Bélxica.
• «Leopoldu I de Bélxica». en Find a Grave. (n'inglés)