Greutunge

D Greutuhnge (Greuthungi, Greothingi; altgriech. Γρουθίγγοι, Grouthíngoi) sind e germanisches Volch gsii, und me het sen au scho Ostrogothi oder Austrogoti (Ostgote) gnennt.

Si hend bis anne 376 di nordpontischi Ebini nördlich vom Schwarze Meer biwont, zwöschet de Flüss Bug und Don. Da Land hend si Oium gnennt. Das isch i dr Gotische Sprooch *Aujom,00 was uf Düütsch «Aue» bedüütet.

Um 370 het de König Ermanarich öber d Greuthunge gherrscht. Nochdem de ane 375 bim Iifall vo de Hunne gstorben isch, sind d Greuthunge vom hunnische König Balamber underworfe wore. E grosse Tail aber isch under de Heerfüerer Alatheus und Saphrac ane 376 öber d Donau is Römische Riich gfloche. Im Joor 386 sind e Tail vo de Greuthunge underem Odotheus i de römische Provinz Phrygia i de hütige Türkai agsidlet wore.

Me dänkt, ass vo de Greutunge s spötere Volch vo den Oschtgooten abstammt.

• Terwinge

• Der Neue Pauly, Bd. 4: Greuthungi