Jan van Gent

Jan van Gent (Engels: John of Gaunt; 6 Maart 1340 – 3 Februarie 1399), die 1ste Hertog van Lancaster, was ’n lid van die Huis van Plantagenêt, die derde oorlewende seun van koning Eduard III van Engeland. Hy kry sy naam van sy geboorteplek, Gent in België.

As die jonger broer van Eduard die Swart Prins het hy groot invloed uitgeoefen op die Engelse troon tydens die bewind van Eduard se seun, Richard II, terwyl dié minderjarig was.

Die Huis van Lancaster, Jan se wettige manlike erfgename by sy eerste vrou, sluit in konings Hendrik IV, Hendrik V en Hendrik VI. Afstammelinge van sy buite-egtelike kinders (hulle is later wettig verklaar) by sy latere derde vrou, Katharina Swynford, sluit in Eduard IV, Richard III, Hendrik VII en Johanna Beaufort, koningin van Skotland, van wie alle Skotse monarge sedert 1437 afstam, asook van 1603 tot vandag die monarge van Engeland, Groot-Brittanje en die Verenigde Koninkryk. Die voorafgaande koningshuise sedert 1399 – dié van Lancaster, York en Tudor – was afstammelinge van Jan deur onderskeidelik Hendrik Bolingbroke, Johanna Beaufort en Jan Beaufort.