Teenpous Silvester IV

Teenpous Silvester IV^[1] was 'n teenpous in die Rooms Katolieke Kerk van 18 November 1105 tot 11 of 12 April 1111. Hy was die vierde teenpous tydens die pontifikaat van Pous Paschalis II gedurende die Investituurstryd.

In 1101 was die teenpouse Theodoricus en Albertus gevange geneem deur Pous Paschalis. Die Romeinse adel wat die keiser van die Heilige Romeinse Ryk in Rome verteenwoordig het, het egter geweier om Paschalis te erken.

Toe Paschalis in 1105 tydelik Rome verlaat het, het die adellikes onder leiding van Werner von Lenzburg, graaf van Ancona^[2]weer 'n nuwe pous benoem. Hulle kies Maginulfo, aartspriester van St. Angelo in Peschiera. Maginulfo kies die naam Silvester IV. Op 18 November 1105 word hy in die Lateraanse basiliek as pous gekroon.

Toe Paschalis die volgende dag reeds na Rome terugkeer, breek ernstige onluste uit. Aanvanklik kon Silvester se troepe stand hou, maar in November is Silvester gedwing om te vlug. Silvester vlug na Osimo, waar hy die beskerming van graaf Werner von Lenzburg geniet.

Keiser Hendrik V het investituur-reg asook die keiserstitel van Paschalis geëis. Paschalis het dit geweier. Die keiser set Paschalis gevange en erken Silvester as pous. In gevangeskap gee Paschalis noodgedwonge toe aan die keiser se eise. Die pous en die keiser bereik 'n akkoord op 11 April 1105. Keiser Hendrik onttrek sy steun aan Silvester en dwing hom om af te tree op 11 of 12 April 1111. Silvester onderwerp hom aan Paschalis en vertrek na Osimo en sy beskermheer graaf Werner.

Met die aftrede van Silvester het dit gelyk of die skisma nou verby sou wees, maar toe Paschalis sewe jaar later sterf, was keiser Hendrik nie tevrede met die keuse van Pous Gelasius II as sy opvolger nie en stel Maurice Bourdin aan as Teenpous Gregorius VIII.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.