Sophie Scholl

Sophie Scholl
'n Borsbeeld van Sophie Scholl
Gebore	Sophia Magdalena Scholl (1921-05-09)9 Mei 1921 Forchtenberg, Republiek van Weimar
Sterf	22 Februarie 1943 (op 21) Stadelheim-gevonnis, München, Nazi-Duitsland
Nasionaliteit	Nazi-Duitsland
Beroep	Student, weerstandslid
Ouer(s)	Robert Scholl (vader) Magdalena Scholl (moeder)

Sophia Magdalena Scholl (1921–1943) was 'n Duitse meisie wat deel was van die Wit Roos (Duits: die Weiße Rose) weerstandsbeweging teen die Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty. Vir haar betrokkenheid in die verspreiding van anti-Nazi pamflette, is sy en die ander lede van die Wit Roos op 22 Februarie 1943 ter dood veroordeel.

Sophie Scholl is gebore op 9 Mei 1921 in Forchtenberg/Koher (Württemberg, Duitsland) as die dogter van 'n liberale burgemeester, Robert Scholl (1891–1974), en sy vrou Magdalena (néé Müller) (1881–1958).^[1] Sophie het twee susters, by name Inge Aicher-Scholl (1917–1998) en Elisabeth Scholl (1920–) gehad en ook twee broers, genaamd Hans (1918–1943) en Werner (1922–1944). Tot 1932 het die familie in Ludwigsburg, Duitsland gewoon en vanaf 1932 in Ulm, Duitsland.

Soos haar broer, Hans, het sy as kind aan die gemeenskaps-ideale van die Nasionaal-Sosialistiese propaganda geglo en was 'n aktiewe lid van die "Bund Deutscher Mädel (BDM)" (Organisasie van Duitse meisies). As lid van hierdie organisasie het sy braafheidstoetse en ander toetse wat haar liggaamlik tot die uiterste beproef het, deurgestaan.^[2]

In 1937 het sy by 'n dans vir Fritz Hartnagel leer ken. Fritz was 'n besigheidsman vanuit Ulm, Duitsland. Sophie en Fritz het in kontak gebly gedurende sy weermagsjare en kort voordat die Tweede Wêreldoorlog uitgebreek het, het hulle 'n vakansie saam deurbring en selfs gedurende sy besoek aan Weimar, Duitsland, 'n paar weke saam gewoon.^[3]

In 1940 het Sophie begin met haar opleiding as 'n kleuterskoolonderwyseres. Sy het gehoop om so die vereiste arbeidsdiensjaar (Reichsarbeitsdietst), wat 'n voorvereiste vir haar verdere studie was, te voltooi. Dit was op die ou end nie suksesvol gewees nie, omdat sy verplig was om vir 6 maande diens te doen as 'n oorlogshulp in Krauchenwies, Duitsland. In die eerste paar maande van 1941, gedurende haar arbeidsdiens het sy die werke van die kerkleraar Augustinus van Hippo gelees. Die ommekeer in Sohpie Scholl se lewe het gedurende hierdie tyd plaasgevind en sy het rigting gevind in die boeke van Hippo.

In Junie 1942 het sy begin om in München biologie en filosofie te studeer. Deur haar broer, wie aan die Ludwig Maximilianse Universiteit in München medisyne gestudeer het, het sy studente leer ken, wie haar ondersteun het in haar verwerping van die Nasionaal-Sosialistiese heerskappy. Alhoewel haar broer Hans hard probeer het om haar uit die sirkel van die weerstandsgroep probeer hou het, het Sophie dit reggekry om by die groep aan te sluit. Hulle saam was bekend as die Geschwister Scholl (Afr: Die Scholl broer en suster), verwys na Hans en sy suster Sophie.

Die weerstandsgroep het hulself die Wit Roos (die weiße Rose) genoem en het hulself primêr met die verspreiding van pamflette besig gehou. Hulle het pamflette in telefoonboeke gelos, op geparkeerde voertuie gesit en ook per pos na ander stede gestuur.

In Januarie 1943 was sy vir die eerste keer betrokke by die uitgawe van die pamflette. Die pamflette is ook na Keulen, Stuttgart, Berlyn en Wene gestuur, wat 'n intensiewe soektog deur die Geheime Staatspolisie (Gestapo) tot gevolg gehad het. Die Gestapo het in Februarie reeds vermoed dat die outeure van die pamflette studente in München was.

Gedurende Februarie 1943 was die sesde pamflet uitgestuur, met die roep om die Nazi-regering omver te werp en 'n nuwe geestelike Europa (neues geistiges Europa) op te rig. In die herfs van 1943 word die pamflette in Engeland gedupliseer en deur Britse vliegtuie oor Duitsland verstrooi en deur die BBC uitgesaai.

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Sophie Scholl.