kop

Afrikaans (af)

IPA: [kop], meervoud: [ˈkopə]

كَُوپْ , meervoud: كَُوپِی

onbepaalde wys: كَُوپْ ; verlede deelwoord: خِكَُوپْ

1. Boonste of voorste deel van die menslike en dierlike liggaam.

2. Setel van die denkvermoë.

3. Persoon, enkeling, indiwidu.

4. Ronderige heuwel.

1. My kop is seer.

2. Moenie jou kop daaroor breek nie.

4. Kom ons klim die kop uit.

Moeilikheid soek.

Vertalings: kop
Duits: 1, 2 Kopf^(de), Haupt^(de); 4 Bergkuppe^(de); kopje^(de) Engels: 1, 2 head^(en); 4 hill^(en) Esperanto: 1, 2 kapo^(eo); 4 monteto^(eo) Frans: 1, 2 tête^(fr) Goties: 1 𐌷𐌰𐌿𐌱𐌹𐌸^(got) (háubiþ) Jiddisj: 1, 2 קאָפּ (kop) (yi) Klingon: 1, 2 nach Luxemburgs: 1, 2 Kapp^(lb) Masai: 1 (mensekop:) elukunya; (van mens of dier:) endukuya, (geskroeide dierekop:) enaisui		Nederlands: 1 (mensekop, perdekop:) hoofd^(nl) (van diere) kop^(nl) Noors: hode^(no) n Noors (Nieu-): hovud⁽ⁿⁿ⁾ n Tahities: 1 upoʻo Turks: 1 baş^(tr) Turks (Osmaans): 1 باش^(osm) (baş) Wit-Russies: 1 галава^(be) (hałava) Xhosa: 1 intloko