Etymology
From Ottoman Turkish صوڭ (soŋ, “end, consequence”), from Proto-Turkic *soŋ (“back, end, after”).
Cognate with
Old Turkic [script needed] (soŋ, “after; late”);
Tatar, Kazakh, Kyrgyz соң (soñ), Southern Altai соҥ (soŋ),
Uzbek so'ng (“after”),
Yakut онтон (onton, “then”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈson/
- Hyphenation: son
Noun
son (definite accusative sonu, plural sonlar)
- end, ending
- sona erdirmek ― bring to an end, put an end to
- consequence, result, conclusion
Declension
More information singular, plural ...
Declension of son
Possessive forms
nominative |
|
singular |
plural |
1st singular |
sonum |
sonlarım |
2nd singular |
sonun |
sonların |
3rd singular |
sonu |
sonları |
1st plural |
sonumuz |
sonlarımız |
2nd plural |
sonunuz |
sonlarınız |
3rd plural |
sonları |
sonları |
definite accusative |
|
singular |
plural |
1st singular |
sonumu |
sonlarımı |
2nd singular |
sonunu |
sonlarını |
3rd singular |
sonunu |
sonlarını |
1st plural |
sonumuzu |
sonlarımızı |
2nd plural |
sonunuzu |
sonlarınızı |
3rd plural |
sonlarını |
sonlarını |
dative |
|
singular |
plural |
1st singular |
sonuma |
sonlarıma |
2nd singular |
sonuna |
sonlarına |
3rd singular |
sonuna |
sonlarına |
1st plural |
sonumuza |
sonlarımıza |
2nd plural |
sonunuza |
sonlarınıza |
3rd plural |
sonlarına |
sonlarına |
locative |
|
singular |
plural |
1st singular |
sonumda |
sonlarımda |
2nd singular |
sonunda |
sonlarında |
3rd singular |
sonunda |
sonlarında |
1st plural |
sonumuzda |
sonlarımızda |
2nd plural |
sonunuzda |
sonlarınızda |
3rd plural |
sonlarında |
sonlarında |
ablative |
|
singular |
plural |
1st singular |
sonumdan |
sonlarımdan |
2nd singular |
sonundan |
sonlarından |
3rd singular |
sonundan |
sonlarından |
1st plural |
sonumuzdan |
sonlarımızdan |
2nd plural |
sonunuzdan |
sonlarınızdan |
3rd plural |
sonlarından |
sonlarından |
genitive |
|
singular |
plural |
1st singular |
sonumun |
sonlarımın |
2nd singular |
sonunun |
sonlarının |
3rd singular |
sonunun |
sonlarının |
1st plural |
sonumuzun |
sonlarımızın |
2nd plural |
sonunuzun |
sonlarınızın |
3rd plural |
sonlarının |
sonlarının |
Predicative forms
|
singular |
plural |
1st singular |
sonum |
sonlarım |
2nd singular |
sonsun |
sonlarsın |
3rd singular |
son sondur |
sonlar sonlardır |
1st plural |
sonuz |
sonlarız |
2nd plural |
sonsunuz |
sonlarsınız |
3rd plural |
sonlar |
sonlardır |
|
Close
References
- “son”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu