blaka
From Wiktionary, the free dictionary
Faroese
Pronunciation
- Homophone: blakað
Verb
blaka (third person singular past indicative blakaði, third person plural past indicative blakað, supine blakað)
Conjugation
1Only the past participle being declined.
Icelandic
Pronunciation
- Rhymes: -aːka
Etymology 1
From Old Norse blaka, from Proto-Germanic *blak, from Proto-Indo-European *bʰleh₂- (“to swing back and forth”).
Verb
blaka (weak verb, third-person singular past indicative blakaði, supine blakað)
- to flap using something, to flutter using something [with dative]
- Að blaka vængjunum.
- To flap one's wings.
Conjugation
| infinitive (nafnháttur) |
að blaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
blakað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég blaka | við blökum | present (nútíð) |
ég blaki | við blökum |
| þú blakar | þið blakið | þú blakir | þið blakið | ||
| hann, hún, það blakar | þeir, þær, þau blaka | hann, hún, það blaki | þeir, þær, þau blaki | ||
| past (þátíð) |
ég blakaði | við blökuðum | past (þátíð) |
ég blakaði | við blökuðum |
| þú blakaðir | þið blökuðuð | þú blakaðir | þið blökuðuð | ||
| hann, hún, það blakaði | þeir, þær, þau blökuðu | hann, hún, það blakaði | þeir, þær, þau blökuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
blaka (þú) | blakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| blakaðu | blakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
blaka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að blakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
blakast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég blakast | við blökumst | present (nútíð) |
ég blakist | við blökumst |
| þú blakast | þið blakist | þú blakist | þið blakist | ||
| hann, hún, það blakast | þeir, þær, þau blakast | hann, hún, það blakist | þeir, þær, þau blakist | ||
| past (þátíð) |
ég blakaðist | við blökuðumst | past (þátíð) |
ég blakaðist | við blökuðumst |
| þú blakaðist | þið blökuðust | þú blakaðist | þið blökuðust | ||
| hann, hún, það blakaðist | þeir, þær, þau blökuðust | hann, hún, það blakaðist | þeir, þær, þau blökuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
blakast (þú) | blakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| blakastu | blakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
blakast — mediopassive voice (miðmynd)
Related terms
Etymology 2
Noun
blaka
Latvian
Etymology
Borrowed from Middle Low German blak, black, from Old Saxon *blak, from Proto-West Germanic *blak, from Proto-Germanic *blakaz, still mentioned in late 19th-century dictionaries, but since then replaced by another 19th-century borrowing, tinte.
Noun
blaka f (4th declension)
Declension
Synonyms
Sranan Tongo
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.