Theophanes de Belijder

Zijn vader, een gerenommeerd gouverneur, stierf toen Theophanes drie jaar oud was, daarna groeide hij op aan het hof van de keizers Constantijn V Kopronymos (741-775) en Leo IV van Byzantium. Op twaalfjarige leeftijd werd hij uitgehuwelijkt. Acht jaar later kwamen zijn vrouw en hij overeen om beiden in het klooster te treden. Hij stichtte zijn eigen klooster op het eiland Calomio. Bij het aantreden van patriarch van Constantinopel Tharasius keerde hij naar het vasteland terug en richtte een klooster op in de regio Cyzicus. Hij stond aan de kant van patriarch Tharasius en keizerin Irene van Byzantium tijdens het Tweede Concilie van Nicea (787) en de standpunten tegen het Iconoclasme. In 795 geraakte hij in conflict met Theodor Studites in verband met het nieuwe huwelijk van keizer Constantijn VI met Theodote.

In 815 zette keizer Leo V van Byzantium, patriarch Nikephoros I af ten voordele van de iconoclast Theodotos I Kassiteras. Het Concilie van Constantinopel (815) maakte een einde aan het Tweede Concilie van Nicea. Theophanes, die zich hier tegen verzette, werd in de gevangenis geworpen en gemarteld. Zeventien dagen na zijn vrijlating stierf hij aan zijn verwondingen op het eiland Samothrake.