|
W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- ROMOCKI Paweł Nepomucen (1880-1940) inżynier technolog, minister komunikacji, działacz gospodarczy 5°
- LEOPOLD Stanisław (1918-1944) działacz młodzieżowy, harcmistrz, dowódca kompanii batalionu Parasol 6°
- STAWISKI Edmund (1813-1890), działacz ziemiański, publicysta, ekonomista i historyk rolnictwa 6°
- ROMOCKI Jan (1925-1944) podporucznik AK, podharcmistrz, poeta 6°
- ROMOCKI Andrzej (1923-1944) dowódca kompanii Rudy, kapitan AK, harcmistrz 6°
- BIERNACKI Gabriel Józef (1774-1834) generał brygady 7°
- BIERNACKI Alojzy Prosper (1778-1854) agronom, minister skarbu 7°
- MORYKONI Kajetan (1774-1830) rektor Szkoły Płockiej, założyciel Towarzystwa Naukowego Płockiego 8°
- ROMOCKI Ludwik (1872-1927) prawnik, literat 8°
- NIKLEWICZ Tadeusz (1877-1956) inżynier, budowniczy portów 8°
- SOSNOWSKI Kajetan (1913-1987) malarz, działacz kulturalny i społeczny 8°
- KACZKOWSKI Stanisław (1783/84-1855) działacz polityczny, publicysta 8°
- BENTKOWSKI Feliks Jan (1781-1852) historyk, filolog 8°
- CIELECKI Andrzej Zaremba (XVIII w.) konfederat barski 8°
- BIERNACKI Paweł (1740-1826) kasztelan sieradzki 8°
- TOWARNICKI Tadeusz (19101944) podporucznik AK 9°
- CYPRYSIŃSKI Antoni (1806-1860) pełnomocnik ord. Zamoyskich 9°
- BENTKOWSKI Władysław (1817-1887) powstaniec 1848, 1863, poseł 9°
- BENTKOWSKI Leon Jarosław (1823-1889) kustosz muzeum 9°
- BENTKOWSKI Alfred (1813-1850) lekarz, zmartwychwstaniec, emigrant 9°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 327: psb.1863.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BORKIEWICZ Ludwik - Ukończył kolegium pijarów w Krakowie, wszedł 1.12.21 do 7 ppl. jako ochotnik, 1.7.22 skierowany do SPP. Aktywny uczestnik Sprzysiężenia Wysockiego i Nocy Listopadowej. 9.12.30 ppor., 6.2.31 por. 5 psp., 6.2.31 adiutant połowy gen. Rohlanda z przydziałem do 7 ppl., 1.7.31 mianowany kpt. przez Giełguda, 10.3.31 krzyż złoty nr 296. Ranny pod Grochowem, Jędrzejów, Janówek, Dębe Wielkie, Kałuszyn, Mińsk Maz., wziął udział w wyprawie Giełguda na Litwę, Rajgród, Wilno, Szawle, Nowe Miasto, przeszedł 15.7.31 z Rohlandem do Prus. Poszukiwany przez władze carskie. Przybył do Francji 14.2.32 i należał początkowo do zakładu w Bourges, skąd 1.10.33 skierowany został do Besançon. Nie wziął udziału w wyprawie frankfurckiej, 1.6.33 wyjechał do wód w Luxeuil. Po rozwiązaniu zakładu w Besançon przybył 22.10.33 do Caen, mieszkał tam do 5.36, studiując nauki ścisłe, po czym przeniósł się do Strasburga, gdzie studiował matematykę i rysunek techniczny. 11.37 przystąpił do Zjednoczenia. Od 24.2.38 pracował jako pikier. Po zdaniu egzaminu został przyjęty do administracji dróg i mostów 1.1.39 jako konduktor pomocniczy 3 klasy w Molsheim w dep. Bas-Rhin. 1.5.41 został konduktorem pomocniczym 2 klasy, 1.4.44 - 1 klasy z siedzibą w Strasburgu, 1.4.56 konduktor embrigadé 4 klasy z siedzibą w Barr w dep. Bas-Rhin, 1.5.59 - 3 klasy, 3.2.69 przeniesiony na emeryturę. Starał się 1859 o powrót do Galicji, ale nie otrzymał na to zezwolenia i popadł w nostalgię. Przystąpił 9.46 w Strasburgu do TDP, ale było to członkostwo formalne. Zm. 1872 w Rosiers-aux-Salines k. Nancy. 15.2.44 poślubił w Molsheim Louise Wescher, miał z nią 3 córki, które przeniosły się do Galicji. Skazany zaocznie 1832 przez NSK na karę śmierci, 1834 car zamienił wyrok na dożywotnią banicję, majątek jego uległ 1834 konfiskacie.
n.235480o Nekrologia Minakowskiego (235480)
źródła:
- chrzest: Akt urodzenia: Rokitno (gm. Szczekociny), 23/1804
|
|