Sebadoh - Bakesale (1994)

Skull

Deze plaat maar eens vijf sterren gegeven en in mijn top 10 gezet. Wat een heerlijke plaat is het toch

Ook bij mij de top 10 nu gehaald, wat geweldig dit.

Idem hier, voor een paar weken terug.

Och jongens, jullie zullen wel dan net zoals ik blij zijn dat deze plaat in het na jaar een deluxe edition krijgt.

De muziek heb ik al, dus verder ben ik daar niet zo heel nieuwsgierig naar...

Ooh, ben ik dan de enige op mume die wel altijd erg blij word van Bonus materiaal?

De bonussen op vorige Sebadoh-reïssues vielen mij behoorlijk tegen. Op de eerste albums betrof het nl. vooral Eric Gaffney-materiaal. Dat gevaar is bij Bakesale natuurlijk een stuk kleiner.

Eerst maar eens zien. Een mooie live-registratie uit deze periode zou bijv. wel fijn zijn.

Wat mij het meeste tegen was gevallen was de Freed Man Reissue. Daar had Gaffney namelijk gedeeltes die hem niet bevielen uit weggepoetst. Dat hoort niet zo, en zeker niet bij een Lo-fi plaat. Die horen juist foutjes te bevatten. Het hele spontane idee was er voor mij al weer af.

Volgens Barlow en Loewenstein waren er geen Gaffney outtakes dus dat is alweer een kleine geruststelling. Alhoewel op de twee voorgaande albums was zijn materiaal ook niet super slecht.

Ik vind de drummer Bob Fay trouwens wel een minder als Russ Pollard. Ik ben daarom blij dat Gaffney nog dit album voordelig heeft ingedrumt want op Harmecy klinkt het me af en toe net wat te afstandelijk. Gaffney was wel een voortreffelijke drummer met Pollard op de tweede plek.

Harmacy word overigens ook geremasterd.

Bonusmateriaal kan eventueel interessant zijn, maar eigenlijk is deze plaat helemaal af, wat mij betreft. En remaster-gedoe hoeft van mij al helemaal niet.

Prachtige track die Skull.

Als Dinosaur Jr. fan dit effe een kans gegeven en baal echt dat ik dit nu pas heb beluisterd. Erg mooi album!

Update: Rebound is misschien nog beter ook hehe.

Aanraderrrrrrrr!

Bonusmateriaal is bekend. het word een extra cdtje met de 4-song e.p en de b-kantjes van de singels. Ziet er erg interessant uit. Kan ik mijn Sebadoh verzameling eindelijk af maken. Ze gaan in 2011 trouwens ook een bakesale/harmacy tour doen.

17 Augustus staan ze in Doornroosje/Nijmegen, 18 Augustus Vera/Groningen en 19 Augustus De Effenaar/Eindhoven.

Ik was vroeger een Sebadoh fan en heb de originele cd van Bakesale reeds in mijn bezit. Nu kwam ik dan toevallig de 2011 versie van Bakesale op Spotify tegen.

Vond de bonuscd niet heel erg boeiend. Wel een paar prachtige akoestische uitvoeringen van On Fire (van Harmacy overigens), Magnet's Coil en Rebound. Verder nog wel een mooie alternatieve versie van Careful, maar ik hou het bij mijn originele cd en laat deze geremasterde versie aan mij voorbijgaan...

Ik heb de Remaster-versie onlangs nog maar aangeschaft. Dinosaur Jr. is 1 van mijn favoriete groepen ooit en Sebadoh kan al nix meer verkeerd doen bij mij sinds ze vorig jaar na de pukkelpopStorm besloten om hun concert in Gent op het DOK-strand te geven ter compensatie ik denk zelfs dat de intieme sfeer van dat concert nooit op pukkepop zou geëvenaard zijn. Heb enkel nog Sebadoh III van hen maar deze Bakesale is na 4 luisterbeurten nu al tot de favoriet aan het uitgroeien.

Sinds gisteren is er een nieuwe Sebadoh Ep uitgekomen. Hij sluit echt goed aan op dit album. Daardoor ben ik Bakesale ook weer intensief aan het luisteren inclusief de Bonus cd en het valt me op hoe sterk de 4-track versies zijn. Alsof het haast Sentridoh nummers waren die later toch maar zijn omgetoverd tot Sebadoh composities.

Een prachtige intieme live- versie van Magnet's Coil :
YouTube - Lou Barlow Magnet's Coil Live @ Rough Trade Records

Alle nummers van dit akoestische optreden zijn trouwens de moeite (skull, on fire, easy, etc.)... Kijk Barlow daar toch eens staan uitblinken op zijn kwestbare eentje, de zang is echt prachtigde en de songs blinken in hun eenvoud.

Grote meneer!

Als fan van Dinosaur Jr. moest ik me toch ook eens wagen aan die andere band van Lou Barlow, Sebadoh. Maar meteen hun bekendste, 'Bakesale', opgezocht. En blij dat ik dat gedaan heb!

Energieke nummers wisselen meer ingetogen werk af, maar de klemtoon ligt vooral op een bepaald soort spanning die om de songs zweeft. Barlow zorgt ervoor dat de songs op 'Bakesale' urgent klinken, en hun bestaansrecht uitschreeuwen.

'Skull' is heel erg goed, 'Dramamine' idem dito. Slechte nummers heb ik niet horen passeren, dus dit is een zeer geslaagde uitstap.

Mooie,intieme gitaarrock plaat.Een beetje het 'nerdy' broertje van Dinosaur jr..Vooral Rebound,Skulls en License to confuse zijn erg goed.

Bakesale is een erg sterke plaat die zich moeiteloos met het beste werk van geestverwant Pavement kan meten. Lou is in aanleg wellicht een betere songschrijiver dan J Mascis maar de laatste is constanter en zakt nooit door de ondergrens. Iedere Sebadoh plaat bevat altijd wel een paar uitglijders, al valt dat op Bakesale erg mee.

Ik vind het bijzonder dat in die tijd iedere week wel een tijdloze gitaarplaat als deze leek te verschijnen terwijl ik tegenwoordig van gekkigheid niet weet waar ik ze zoeken moet. Ik laat daarbij in het midden of dat aan mij of aan de periode ligt

Dreams

Pavement vind ik dan wel weer een stuk muzikaler....dit is overigens wel echt een hele goede plaat! Dreams en I am Not a Friend zijn zo @#$$ goed

Vandaag op tweedehands vinyl gevonden - een koopje. Erg blij mee.

Dat zijn de betere vondsten! Maar: als je deze plaat wegdoet ben je niet helemaal lekker in je bovenkamer...

Geschreven in De album Top 100 van...:

Lou Barlow was (en tegenwordig weer is) de bassist van Dinosaur Jr. Nadat hij in 1980 met veel drama uit die band vertrok (waarop J. Mascis waarschijnlijk reageerde met iets als "yeah... whatever man...), begon hij met maatjes Eric Gaffney en Jason Loewenstein lo-fi opnamen te maken onder de noemer Sebadoh.

Als songschrijver én als zanger sla ik Lou Barlow hoger aan dan J. Mascis en dat is dan ook de reden dat dit magnum opus van Sebadoh vééél hoger dan het moederschip staat. Hij is één van mijn helden door een anti-held te zijn. Een andere reden voor de hoge score van deze plaat is dat tweede zanger/songwriter Jason Loewenstein op Bakesale boven zichzelf uitstijgt. Op andere platen staat hij wat in de schaduw van Barlow, maar hier minstens op gelijke grote hoogte.

De 15 korte liedjes (totale speelduur 42 minuten), afwisselend van Barlow en Loewenstein dus, zijn allemaal diamantjes. Behoorlijk poppy, en heel gevarieerd. Het steekt allemaal behoorlijk slim in elkaar met niet al te hand liggende songstructuren, zonder dat het heel ingewikkeld wordt. License to Confuse, Magnet's Coil, Skull en Rebound zijn allemaal korte felle indierockertjes van de hand van Barlow en tot op de dag van vandaag live-favorieten. Careful, Not Too Amused, Dramamine: wat dieper snijdende numemrs van Loewenstein. En zie het maar ens droog te houden bij tearjerkers als Not a Friend, Mystery Man en Together and Alone.
Het lofigeluid van de begindagen is hier ingeruild voor een soort mid-fi die de muziek heel goed staat.

Aangekruist als favoriet:
1. Skull
2. Together or Alone
3. Not Too Amused