Atmosphere - When Life Gives You Lemons, You Paint That Shit Gold (2008)

Nietsvermoedend een Korgis-compilatie aan het luisteren en ik denk bij 'Young 'n Russians' opeens, hé, dat ken ik, een van m'n favoriete albums heeft dat nummer gesampled. Vreemd dat die informatie op bijvoorbeeld whosampled ontbreekt. Check de Korgis hier.

Ach beste Sloomblik - waarom zou je alle samples willen terugvinden, word je daar gelukkiger van en wat is dan de uitwerking van een gelukkigere Sloomblik op je poëzie? Misschien slipt je pen, verwaast je beeld, en vervliegt je grip.

Bedenk: bij hoeveel kerken hangt een bordje deze kerk is gebouwd met ... (bijv de Sint Pieter) in gedachten, of "het portaal is ontleend aan ... (de Dom in Reims)".

Het is een krentenweger die van alles te allen tijde de herkomst wil kennen - laat je verrassen. Dat het prachtige [i]Because the Night van Patti Smith ooit is geschreven door Bruce Springsteen maakt haar uitvoering niet beter of slechter.

Besides al onze taal is "gesample'd": mbv het alfabet, in 26 letters

Dit blijft een sterk album, met een fijne, bijna akoestische basis.

Het ontdekken en achterhalen van een sample is goud waard, Mju. Emotioneel, natuurlijk. Valt niet te onderschatten.

Zulks is persoonlijk - ik zie het dat veelal als een veredelde vorm van (muzikale) batserij. Voor mij is de manier waarop een sample wordt benut, hoe ie wordt toegepast en geïntegreerd en aldus een evocatief element creëert veel interessanter dan dat het herleiden van de herkomst. Want wat levert dat op - maximaal een soort Aha-erlebnis - niets om over te lullen, imo - want dan krijgt het snel iets van "kijk eens wat ik weet".

Heb dat zelf gehad met Words van Lee Perry - dat bleek de basis te zijn geweest voor een Boney M song, maar die song werd daar echt niet beter door

Vind het een soort van "reconstructionist point of view" net zoals lieden die constant de biografie van een artiest tegen zijn teksten willen aanhouden (= biographical fallacy).

Terug naar de muziek: ben nog steeds R&P dankbaar (we pm'den regelmatig) voor deze gouden tip. Zal Atmosphere niet snel afdanken, mede daardoor bijv ook weer Arrested Development teruggehaald in de platenkast

Ik ben de afgelopen tijd bezig geweest om enkele albums die mij al een lange tijd intrigeren op te waarderen naar de perfecte score. Dit is (naar alle waarschijnlijkheid) de laatste verhoging voorlopig. Een prachtig, triest hiphopalbum die mij altijd weer pijnlijk duidelijk maakt dat ik het genre veel te lang links heb laten liggen. Prachtige teksten en een heel smaakvolle muzikale omlijsting. Als ik het album opzet, dan moet ik het toch vaak helemaal beluisteren! Dat lijkt me een teken van een echte klassieker! 5*

Naar alle waarschijnlijkheid? Of heb jij signalen dat Jordy overweegt een rating boven de 5,0 in te voeren?

Wat ik bedoel te zeggen, is dat dit voorlopig het laatste album is die ik de perfecte score geef. Ik ben een tikkeltje protectionistisch met mijn 5*'en. Een 4.5* is mijns inziens al nagenoeg perfect. De albums die ik 5 sterren heb gegeven, hebben echt indruk op mij gemaakt. In principe moet ik een album dan ook een lange tijd kennen voordat ik grijp naar de beste waardering (voor Bowie's Blackstar heb ik een uitzondering gemaakt).

Na bijna 2 jaar te kennen en vele luisterbeurten blijft deze nog altijd groeien.

Waar in het begin Puppets, Dreamer, Yesterday en het ronduit magistrale Painting
(ik kan niet genoeg benadrukken hoe perfect dat nummer klinkt in mijn oren)
de grote prijsbeesten waren komt ook de rest van het album nu erg sterk binnen.

De instrumentatie is soms vol en dan weer minimalistisch maar overal zit het zo juist en de plaat gaat op zo'n constant niveau door dat de verborgen parels (Your glasshouse, Guarantees) zich pas nu echt goed te beginnen openbaren. Over de teksten kan ik alleen maar lyrisch zijn want elke track is gwn een verhaal op zichzelf, sommige moet ik nog beter leren kennen maar degene die al goed in mijn hoofd zitten benaderen perfecte storytelling en flow.

Van 4* naar een voorlopige 4,5*

Origineel binnen samen met Overcast, GodLovesUgly en de Lucy Ford verzamelaar.

Gelukkig als een klein kind haha

Bijna twintig jaar geen/nauwelijks hiphop geluisterd, maar dit is wel een lekkere comeback.

Volgens mij had hij zijn eigen vertrek al voorzien.

Vandaag ben ik voor het eerst iets gaan luisteren van deze band, naar aanleiding dat ik las, dat er ooit een jongen was die veel van rap hield en dit album van Atmosphere op 1 in zijn lijst heeft staan.
Rhythm & Poetry (Rob van den Aker). Hij overleed op 1 december 2015 aan de gevolgen van een bacteriële infectie en had een geelziekte. Hij stond bekend als 'Golden Boy'. Nu twee jaar na zijn overlijden zijn er gebruikers die voor hem 'Painting' in de Top-2000 proberen te krijgen.

Paiting is een mooi nummer, met rap erin, en een gitaar- en orgelsolo, dat wat wegheeft van een Pink Floyd-meesterwerk; Atom Heart Mother (1970).

Prachtig en origineel hiphopnummer ja, en inderdaad, Atom Heart Mother wordt wel degelijk gesampled in de song!

Wat een prachtige plaat is dit! Ligt wat zwaar op de maag, maar wat een verademing om dit soort kwaliteits-muziek te horen in plaats van de yo-yo-bitches en yeah-yeah-money muziek. En die Pink Floyd sample is inderdaad magistraal.

Met alle respect, maar deze opmerking heeft een hoog 'ik luisterde laatst naar Joy Division en ik dacht: wat fijn, eens een keer rockmuziek die geen hairmetal is'. Er is zo ontzettend veel hiphop die niet over money en bitches gaat.

Haha leuke vergelijking. Maar vertel! Tips tips! Ik ben er gek op maar vind het lastig. Graag recent. Laatst ben ik via andermans tips hier gekomen misschien kun jij deze rocker (zonder haar) verder helpen.

hiphop dat een beetje naar liftmuziek neigt. Maar ach, het is wel fraai allemaal.

En áls er ergens hiphop te bespeuren valt die wel over money en bitches gaat, durft het wel eens goed te zijn.

Een hiphop-album voor mensen die niet van hiphop houden.

En ook voor mensen die wel van hiphop houden. Of mensen die van hiphop en van Raymond Carver houden, dat ook.

Haha hij heeft wel een punt. Deze 40-jarige vader van drie en licht-kalende nieuwbouwwijkbewoner is natuurlijk ook geen typische hiphopper

Off-topic berichten verwijderd.

Iedere niet-hiphopper heeft een eyeopener nodig die hem van zijn vooroordelen afhelpt. Ik herken dit heel goed. Voor jou is dat When Life Gives You Lemons, voor mij was het A Piece of Strange. Leuk om te lezen dat er weer iemand 'bekeerd' is!

10-jarige uitgave op Vinyl. Hebben dingetjes: Atmosphere - When Life Gives You Lemons, You Paint That Shit Gold (10 | Fifth Element - fifthelementonline.com

Ik heb hem gekregen als soort van vervroegd kerstcadeau van mijn lieftallige echtgenote! Ik ben blij

Dreamer

Moeilijk, zit dicht bij een 4* maar de mindere start van het album haalt het wat naar beneden. Vanaf You duikt er wat meer dynamiek en variatie op die me meer aantrekt.