Monk (2017)

Vanaf 6 april 2017 in de bioscoop (Cinéart)

Benieuwd!

Atijd blij wanneer er een bijzondere Nederlandse film uitkomt. Ties Schenk kennen we van TV-series als Zwarte Tulp en Hoe overleef ik?. Met haar eerste speelfilm slaat ze vreemd aangenaam toe.

In korte scènes zet zij volstrekt naturel een gezin neer, waarvan je aanvankelijk denkt: "Tikje vreemd, beetje raar". Maar wanneer je bij jezelf te rade gaat, dan moet je toegeven vroeger zoals Monk tegen de wereld te hebben aangekeken. Dan is zusje Joni een puber zoals meisjes dat kunnen zijn, en is moeder Maria (sic) een moeder zoals je je wenst. Vader blijft de grote onbekende - waarmee menige zoon zal kunnen instemmen.

Anders dan de tekst boven oppert, hebben de relaties in het gezin vanaf het begin van de film een scherp kantje dat bij mij menige glimlach opriep. En heerlijk, zo'n onnadrukkelijk scenario dat Ties Schenk in elke scène net even anders verfilmt dan je zou verwachten. Tikje vreemd kader, beetje rare stilten.

Thelonious Monk zou met een glimlach enthousiast zijn geweest. En Joni Mitchell ook.

Monk is de eigenzinnige debuutfilm van Ties Schenk (Hoe overleef ik?, Zwarte Tulp). Een vierkoppig gezin reist af naar Spanje als zich in de familie van moeder Maria (Marina Gatell) een sterfgeval voordoet. De hypochrondische Monk (Teun Stokkel), de opstandige Joni (Olivia Lonsdale) en de teruggetrokken vader (Sam Louwyck) zijn onthechte individuen, die ieder op hun eigen manier worstelen met hun identiteit. De ongeplande roadtrip zet de verhoudingen binnen het gezin verder op scherp.

Verder lezen (uitgebreid)

Nee, voel en zie het niet zo in deze film...

Had een hele leuke film kunnen worden, de trailer wakkerde die hoop ook aan. Maar de omschrijving hierboven klopt: (een) drama, 75 minuten.

Geen verhaal, het sleept zich maar voort, een beetje excentriek doen om het excentriek doen, de stemming bij ons thuis was unaniem, wat een waardeloze saaie klotefilm!

En dan duurt ie ook nog eens veel te lang.

Nee, als dit het allernieuwste resultaat is van een samenwerking tussen Nederland en België, dan moeten we serieus overwegen om dit soort probeersels in de lage landen per direct te stoppen. Gelukkig kort genoeg om je net niet te ergeren, maar de verveling slaat tussen de één uur en een kwartier dat dit zich voortsleept, gegarandeerd wel toe. Een soort road movie naar bekende Amerikaanse voorbeelden, over een excentrieke disfunctionele familie die elkaar herontdekken, maar leuk of grappig wil het maar niet worden. Gewoon middelmatig op elk niveau, te onbeduidend om veel woorden aan vuil te maken en daarom stop ik daar ook nu mee.

Was niet echt mijn ding. Het wilde maar niet vlotten tijdens de reis en hun verblijf in Spanje waar de onderlinge relaties op scherp zouden worden gezet. De vader hadden ze in het begin van de film al moeten laten opnemen. Dan is er zo'n achterlijke puber trut die zich zonder condoom laat nemen in een gymzaal en vervolgens verbaast over is dat ze misschien wel eens zwanger kan zijn. Een gedane zwangerschapstest geeft verder geen uitslag en hadden ze volgens hun de test niet goed gedaan. Nee veel onduidelijkheden en zeer onsamenhangend.

Nee dit was echt niks voor mij.

Allereerst miste ik heel wat achtergrond informatie. Nou vind ik het niet erg om het 1 en ander zelf in te vullen, maar hiermee bracht ie het er wel heel makkelijk vanaf.

Wat meer informatie over die vader (en vooral de reden van z'n gedrag), die broer en de rest van de familie uit Spanje was wel op z'n plaats geweest.

Ten 2e zat er echt totaal geen verhaal in. Het was alsof ik naar een lege film heb zitten kijken.

En tot slot gebeurde er daarnaast helemaal niks, het was een saaie bedoeling. Dit is niet hoe ik drama zou omschrijven. De maker slaagde er niet in om bij mij een gevoelige snaar te raken.

Toch 1,5 ster voor het acteren. Daar was niks mis mee.