Planet Earth (1974)

John Saxon is wel een bekend gezicht , al kan ik nu even geen film voor de geest halen waarin hij te zien was .
Janet Margolin herkende ik wel als de schip doctor uit Star trek the next generation , voor de rest zijn het vrij onbekende acteurs .
De film zelf is van een behoorlijk B niveau en van bedenker Roddenberry had ik wel wat meer verwacht .
Saxon ontwaakt inderdaad in de 22e eeuw , waarin de aarde na een wereldramp in verschillende kampen is verdeeld , zijn kamp is een grote stad waar de beschaving zogezegd nog intact is , andere sectoren zijn min of meer teruggevallen in meer primitieve staten van bestaan .
Om een dodelijk gewonde vriend te helpen moeten ze op zoek naar een dokter die door een feministische fractie gevangen is genomen , maar een andere geweldadige mannen groep zit hen op de hielen .
Ze infiltreren in het feministen kamp waar ze ontdekken dat de vrouwen een soort elixer gebruiken die de mannen gewillig en angstig maakt .
Op zich leuk bedacht maar de uitvoering verder is nogal slapjes en verder weinig overtuigend , de film heeft verder enkele originele momenten maar dat kan de film als geheel niet reddden .

Omdat Gene Roddenberry's Star Trek in 1969 was gestopt deed hij pogingen om een ​​start te maken met een nieuwe tv-serie. Dat moesten, de avonturen over de 20e-eeuwse wetenschapper Dylan Hunt die in een post-apocalyptische toekomst (het jaar 2133 ) die voor de pacifistische organisatie PAX (Latijn voor vrede) op missie mag gaan, worden. Het was een soort gewoonte voor Roddenberry om het meerdere pogingen te proberen, dat was met Star Trek al niet anders. Nadat zijn Genesis II (1973) - piloot niet werd opgepikt als een serie, deed Gene Roddenberry het jaar daarop opnieuw met hetzelfde basisconcept Dat werd deze Planet Earth.

Opnieuw ontmoeten we dus NASA-wetenschapper Dylan Hunt (dit keer gespeeld door John Saxon) die nu door het futuristische PAX regelmatig naar de andere samenlevingen op de planeet wordt gestuurd. In deze film zijn dat dan Gestapo-achtige, misvormde soldaten en een feministisch amazone-stam die mannen als slaven houden.

In feite lijkt het allemaal erg op een uitgebreide aflevering van Star Trek. PAX is duidelijk de Federatie. De Kreeg-soldaten zijn duidelijk geïnspireerd door Klingons (Maar op hun beurt later ook weer de Klingons-make-up beïnvloede) Opvallend is ook dat ze met hun voertuigen op Mad Max leken. Maar ook de uniformen, tricorder-achtige apparaten en communicators of Hunt die met een "logboek-journaal" opent, zijn herkenbaar voor Star Trek fans.

John Saxon is in de film een vermakelijke acteur De andere belangrijke rollen zijn uiteraard voor vrouwen zo speelt de fantastische Diana Muldaur, (die als Dr. Miranda Jones / Dr. Ann Mulhall / Thalassa al was te zien in Star Trek en zal terugkeren in TNG) Marg de leider van de vrouwen en is Janet Margolin de wetenschapper Harper-Smythe die een beetje onhandig een actieheldin neer zet. En dan is er nog de opvallende verschijning van Ted Cassidy die een soort Apache-chef en trouwe PAX-voetsoldaat speelt.

Maar het omkeren van de sekse werkt niet helemaal. Um, wat? Kwamen de mannen echt overeen om slaven te blijven? Wat is dit in vredesnaam voor moraal? Ik weet dan ook niet of dit scenario voor het omkeren van rollen was of dat een waarschuwing was voor de uitkomst van het feminisme! Een ander ding dat me stoorde was aan het einde van de film, de vrouwen zijn volledige machteloos om zich tegen de Kreeg te verdedigen. Maar het was toch een wetteloze en gevaarlijke wereld? Tja de film is de moeite van het bekijken waard maar meer dan Star Trek zonder ruimteschepen werd ook niet! Het werd dan ook nooit een serie toch werd er nog een derde poging ondernomen met Strange New World (1975)