Donnie Brasco (1997)

Mijn mening...eindelijk.. Een zwaar overschatte , zeer matige maffia film. Kan mij herinneren dat ik mij de takken verveelde bij die film. Ik heb voor een prikkie 400 dvd' s gekocht, deze zit er bij....wie wil hem???

Juist ...Scarface is onaantastbaar....daar komt helemaal niets bij in de buurt!! Ook de driedelige The Godfather niet. ( langdradig)

Een storende kapitale fout in het verhaal is dat Donnie, gehuwd is. ..!! Een undercover werkt volkomen als solist, Jaren lang als het moet, zonder enige binding met wie dan ook, familie, vrouw, vriendin, scharreltje, kinderen....vrienden Niks.

En waarom denk je? Omdat een nieuweling uitgeploze nwordt, zijn leven wordt na gegaan. Letterlijk Een dusdanige storende fout dat de hele film geen lor waard is. Het gedoe met zijn vrouw voegt ook geen donder toe. Integendeel.

Dus 1*

Wederom een goeie maffia film en wederom erg traag en sloom . Je moet het kunnen waarderen . Acteer werk is goed en het verhaal is een beetje standaard vond ik persoonlijk . Italiaanse maffia met honderd keer het woord fucking erin. Toch met de top acteurs en het hele sfeertje een fijne maffia film , maar ik ben persoonlijk van wat meer actie dan het trage .

Donnie Brasco is een ietwat trage film maar met geraffineerd acteerwerk van een puike kast een genot om te zien.

Ijzersterke film. Je moet dit niet opzetten als een maffiafilm wilt met alle extremen. De kracht van deze film is juist het beheerste, het nuchtere bijna. Geen onaantastbare dons (hoewel dat ook fijne films kan geven) maar niet al te snuggere gasten die niet beter weten. En een FBI-agent die geweldig undercoverwerk verricht maar daarbij ook persoonlijk te zeer betrokken raakt. Als ik een minpunt moet noemen dan is dat ze de worsteling van Joe/Donnie expliciet moesten maken in de laatste scène met z’n vrouw. Een beetje beledigend voor de aandachtige kijker. Verder echt genoten van een goeie Pacino en geweldige Depp (toch wel echt jammer dat hij zich voor zoveel onzin heeft laten casten als hij ook dit in huis heeft), de prima spanning en verhaallijn. Als ik toch nog 1 klein minpuntje moet noemen dan zijn dat de thuisscènes. Ik lees hieronder dat het in werkelijkheid alleen telefoontjes waren. Dat was dus dichter bij de waarheid geweest maar had ook beter bijgedragen aan de spanning/sfeer van de film. Maar niettemin grote aanrader en ondergewaardeerd wat mij betreft, zeker vergeleken met een hoop andere maffiafilms.

Ik ben een zware fan van gangster- en maffiafilms, ik heb alle klassiekers meerdere keren bekeken, alsook deze.

In tegenstelling tot de meeste andere films van dit genre wordt er hier niet constant gemoord, lijken in stukken gehakt en meer van dat...

Dit verhaal is meer ingetogen en gaat over een undercoverflik en een gangster die een vriendschapsband ontwikkelen maar daardoor elkaar in gevaar brengen.

Niet mijn favoriete gangsterfilm maar toch zeer goed.

Sowieso als Al Pacino meespeelt bekijk ik de film, voor mij is hij een van de grootste acteurs aller tijden.

Ook hou ik van de rollen die hij speelt.

De film heeft een goed plot en bouwt op naar een dramatisch, emotioneel einde.

Filmfans hebben deze klassieker zeker al gezien, maar voor degene die het toch niet zou hebben gezien, vul dat gat in jouw cultuur!

U heeft geen benul van cinema.

En dat is geen mening maar een vaststelling.

Juist ...Scarface is onaantastbaar....daar komt helemaal niets bij in de buurt!! Ook de driedelige The Godfather niet. ( langdradig) [/quote]

U weet echt niets van cinema.

The Godfather 1 & 2 worden door elke criticus die iets betekent goed bevonden.

Langdradig...

Waarschijnlijk houdt u van snelle actiefilms.

'k Snap niet wat mensen zoals u, die duidelijk geen benul van cinema hebben, op een filmforum doen...

U weet echt niets van cinema.

The Godfather 1 & 2 worden door elke criticus die iets betekent goed bevonden.

Langdradig...

Waarschijnlijk houdt u van snelle actiefilms.

'k Snap niet wat mensen zoals u, die duidelijk geen benul van cinema hebben, op een filmforum doen... [/quote]

Daarom zijn wij blij met jou!!! In een litetair hoogstandje vertel je ons wat we allemaal zelf al gezien hebben...

Fijn dat er mensen hier zijn , zoals jij, die alles van cinema weten , opdat nobodys zoals ik op hun vinger getikt worden!!!

Ach lees even wihu61 hierboven -..schrijf hem ook even aan, hij weet ook niets van cinema.....

Niet waar! Ik weet héél veel van cinema en heb ook nog eens een héél goede smaak

Wellicht dat het er iets mee te maken heeft dat de maffiafilm niet gelijk bovenaan mijn lijstje van favoriete genres staat, maar Donnie Brasco viel mij wat tegen. Ik was op de hoogte van hoge notering en verwachtte iets dat me toch wat meer in vervoering zou brengen. Niet dat ik gelijk op een keiharde actiefilm hoopte overigens, maar ik vond het wel een beetje droge materie. Ik heb me gelukkig niet stierlijk verveeld; daarvoor zijn te veel mensen aan het werk die weten waar ze mee bezig zijn. Zowel Johnny Depp als Al Pacino doen het goed en er is ook sprake van chemie tussen beide heren. Ook de bijrollen worden prima gespeeld. De dialogen zijn goed geschreven en ik bleef lange tijd benieuwd naar wat er nog zou volgen, maar op een gegeven moment begon ik toch een beetje af te haken. Er zijn, ondanks een voortdurend bestaand risico, niet of nauwelijks momenten dat Pistone's identiteit écht in gevaar lijkt te komen en de relatieproblematiek vond ik vooral slepend. Het kijkt weg, maar daar is ook alles mee gezegd.

2,5*

Daarom zijn wij blij met jou!!! In een litetair hoogstandje vertel je ons wat we allemaal zelf al gezien hebben...

Fijn dat er mensen hier zijn , zoals jij, die alles van cinema weten , opdat nobodys zoals ik op hun vinger getikt worden!!!

Ach lees even wihu61 hierboven -..schrijf hem ook even aan, hij weet ook niets van cinema..... [/quote]

U hoeft er niemand anders bij te betrekken en ik ben blij dat ik u van dienste kan zijn!!!

U hoeft er niemand anders bij te betrekken en ik ben blij dat ik u van dienste kan zijn!!! [/quote]

Nog iemand hier die geen verstand van cinema heeft , tommykonijn hierboven...schrijf hem ook even aan , help hem in zijn cinematografische lijden.. Wees hem ook van dienste!! MM is blij met een prof zoals jij!!!

Deze film is het verhaal van undercover FBI-agent Joseph D. Pistone.

Hij doet zich voor als een juwelendief genaamd Donnie Brasco en wint het vertrouwen van Lefty Ruggiero, een huurmoordenaar die voor een van de New Yorkse maffiafamilies werkt. De twee worden geleidelijk vrienden en Lefty legt hem de wegen van de mafia uit en het duurt niet lang voordat Pistone omgaat met leiders van de familie. Terwijl dit aan de hand is, begint Lefty zich verbitterd te voelen omdat zijn loyaliteit aan de familie niet wordt beloond en anderen vóór hem worden gepromoveerd.

Het undercoverwerk bedreigt het huwelijk van Pistone en zijn superieuren zijn bang dat hij zijn veronderstelde persoonlijkheid wordt. Het is i.p.v. de vermoede 3 maanden op een bepaald moment 3 jaar geworden en zijn vrouw begint er genoeg van te krijgen.

Zelf heb ik echt genoten van deze film, hoewel het ogenschijnlijk gaat over een undercoveroperatie tegen de maffia, is het net zo goed een karakter gedreven film over Pistone's oprechte vriendschap met Lefty, een vriendschap waarbij laatstgenoemde wordt gedood als de ware identiteit van Pistone wordt onthuld.

De scènes waarin ze gewoon praten zijn een genot, Al Pacino en Johnny Depp hebben een goede chemie als respectievelijk Lefty en Pistone. Ook de rest van de cast is solide. De film gaat niet dieper in op het geweld van de maffia maar schuwt het ook niet, vooral in een scène waarin de ene groep gangsters door een andere wordt weggevaagd.

Het verhaal is aangrijpend en verteld op een manier die de gangsters sympathiek maakt, ook al worden hun misdaden niet vergoelijkt. Het verheerlijkt zeker niet de levens van de gangsters, ze hebben moeite om het geld te verdienen waar hun leiders om vragen en lijken het zelden naar hun zin te hebben.

Een fraaie 8 als waardering!

Geconfronteerd met een acuut geval van Oblomov syndroom, zocht in soelaas in de verdovende herkenbaarheid van Donnie Brasco. Bijna zes jaar zijn inmiddels verstreken, dus een herziening drong zich op. Net zoals de Russische edelman zich in de laatste 50 pagina's van de eponieme roman van zijn bed naar een stoel verplaatst, was voor mij de eerste stap naar beterschap om me in de bank te zetten met Donnie Brasco. Zal ik uit deze impasse geraken?

Sinds mijn laatste herziening is er heel wat veranderd: terwijl ik in 2018 nog nooit de Atlantische Oceaan had overgestoken, ben in inmiddels vier keer in New York City geweest. Telkenmaal bracht ik een bezoek aan de 'Mulberry Street Bar', waar Lefty kennismaakt met Donnie inzake de 'fugazzi'. Mulberry Street kent geen geheimen meer voor mij. Bovendien ging ik telkens in de maand januari, wat zeker de moeite loont. Het is geen toeval dat Donnie Brasco zich uitsluitend tijdens de wintermaanden afspeelt en dat je de indruk krijgt dat New York een permanente ijskelder is. Net zoals Sonny Black en zijn bende heb ik vaak totaal verkleumd op de stoep van Mulberry Street gestaan, gewoon om de echte romantiek van het NYC wise guy bestaan te vatten. "The good news is, my dick is now a popsicle!" zoals eeuwige grapjurk Nicky - de Moe Howard van de Bonnano crime family - het treffend uitdrukt. Zelfs wanneer de bende tijdelijk uitwijkt naar Florida, blijft de teneur dat ze eigenlijk de absolute ontbering van het New Yorkse bestaan missen. De dichotomie met Florida is dan ook wat 'echte' New Yorkers onderscheidt van wannabe's, een doorwinterde New Yorker zal altijd weerstaan aan de sirène lokroep van de gezapige Sunshine State. Natuurlijk is Mulberry street anno nu gederuceerd tot een tourist trap en veel wise guys zal je er niet meer treffen. Ter wijze van voorbeeld: één van de vaste tooghangers in de Mulberry Street Bar is een bejaarde kerel uit Oregon met een jagershoed. De five families hebben natuurlijk hun greep op de five boroughs verloren de afgelopen decennia - mede dankzij ingrepen als 'operation Donnie Brasco'. In de 21ste eeuw houden voormalige wise guys zich bezig met allerhande schnabbels, zoals Sammy 'The Bull' Gravano die een eigen podcast heeft of Michael “The Nose’’ Mancuso die een clandestiene social club probeerde op te zetten vanuit het nagelsalon van zijn vriendin. Het groezelige New York van de jaren '70 met zijn emmers straatvuil, overdaad aan strip clubs en schimmige lounge bars is ook verdwenen, dus moeten we ons tevreden stellen met het versteend simulacre van Little Italy.

Ook mijn kijk op cinema is de afgelopen zes jaar erg veranderd. Ik distancieer mij volledig van het semi-lacherig toontje van mijn recensie in 2018, wellicht een onbeholpen poging om mijn echte emoties te verhullen. In mijn jonge jaren achtte ik Donnie Brasco te min voor mij, omdat de film nu eenmaal de audiovisuele virtuoisiteit van de gangster fims van Scorsese en De Palma mist. Maar dit is een bewuste stijlkeuze. Bij deze laatste herziening was ik erg getroffen door de tederheid van Donnie Brasco. Het is een film die een sterk gevoel van kameraadschap centraal plaatst. In de openingsscènes krijgen we surveillance foto's van de wise guys te zien, begeleid van een melancholische vioolmuziek - wat een humaniserend effect heeft. De film tracht alle personages als mensen van vlees en bloed voor te stellen. In de eerste plaats gaat er natuurlijk een grote empathie uit naar het personage van Al Pacino, die zich voorbijgestoken en ondergewaardeerd voelt. Wanneer hij op een bepaald ogenblik verkondigt dat zelfs een hond een warm plaatsje op het trottoir krijgt, gaat dit door merg en been. Ik zou zelfs verder gaan en durven stellen dat er ook medeleven uitgaat naar iemand als Sonny Black. Hoewel het personage van Michael Madsen overkomt als een sociopathische griezel, gaat ereen enorme tragiek van hem uit. Wanneer hij op een gegeven moment met mijn hese stemgeluid lamenteert dat eindbaas Rusty geld van hem verwacht en dat hij na zijn dood in de hel dezelfde nutteloze zwendels zou moeten aanhoren, wordt je bewust van zijn sterfelijkheid. Ook Sonny Black is slechts een breekbare spaak in een dodelijke carrousel. Hoewel het op het einde duidelijk is dat Lefty eraan gaat, beseft ook Sonny Black tijdens de confrontatie met de feds dat zijn laatste uur geslagen heeft. Het personage waarop hij gebaseerd is, werd alleszins om die reden van kant gemaakt. De Bonnano crime family is onverbiddelijk voor eender wie een verklikker in zijn midden toelaat. De personages bevinden zich allen in een impasse, wat de film waarschijnlijk louterend maakt voor iemand die zich in een zelfde staat voelt. Wat mij betreft zou de film als (Franse) subtitel bv. 'L'Impasse' kunnen hebben, ware het niet dat dit reeds de Franse vertaling was van die toonmatig verwante misdaadfilm Carlito's Way. Ook duidelijk een herziening die zich opdringt.

Als slotsom kan ik beamen dat ik erg tevreden ben met deze 'revisiting'. Donnie Brasco is een film die mij helpt op moeilijke momenten. De paradox is dat ik wellicht door de tragiek van het volwassen leven meer voeling heb gekregen met de ambivalente en gesofisticeerde toon van de film, waartoe ik als tiener nog geen toegang had. Mijn vader is een groot liefhebber van deze film en een verdediger van het eerste uur. Ik ben blij dat ik met de jaren zijn liefde voor Donnie Brasco ben gaan delen en draag deze recensie op aan hem.

Donnie Brasco is een prettig onderhoudende film over de wereld van de Maffia zoals we het graag zien: over driftige narcistische mannetjes en zwaar aangezet Italiaans accent. Pacino levert een topprestatie in de rol van Lefty Ruggiero, de doorgewinterde maffioso die zich verzoend heeft met zijn lot, maar worstelt met mislukking en een gebrek aan respect binnen de maffiaorganisatie.
Lefty is een tragisch personage Hij heeft "26 hits" uitgevoerd (zoals hij opschept), maar krijgt nooit de promotie of het respect dat hij denkt te verdienen. Zijn loyaliteit aan de maffia wordt niet beloond. Lefty’s goedgelovigheid maakt hem kwetsbaar. Hij ziet Donnie als een zoon en vertrouwt hem volledig, zonder te beseffen dat Donnie een undercoveragent is. Dit maakt zijn uiteindelijke lot des te schrijnender, omdat zijn loyaliteit en vertrouwen dat hij stelde in Donnie worden verraden.
Deze film steekt erg goed in elkaar. Soms humoristich, soms dramatisch of sentimenteel maar snoeihard als het moet.

"Forget about it!"

Een meesterlijke film met klassebakken Pacino, Depp, Madsen en meer van dat moois!