The Warriors (1979)

Een bendeoorlog, een gave stoere poster en het speelt zich praktisch in de jaren 80, het walhalla van de actiefilm, af. Als dit niet enorm bruut en leuk zal worden, dan weet ik het ook niet meer dacht ik vooraf. Valt toch best tegen. De film is veel braver en rustiger dan ik gedacht en gehoopt had. De bendeleden komen ook niet zo stoer over, het lijken meer van die nichterige types met die strakke shirtjes en snorren die je vaker in de jaren 80 in actiefilms had (Bennett in Commando om eens wat te noemen). De knokpartijen vielen dan ook wel een beetje tegen, terwijl het wel de jaren van de toffe actiefilms waren.

Neemt niet weg dat ik mezelf wel prima anderhalf uur heb vermaakt met de film hoor. Daarvoor gebeurt er wel genoeg en is de setting van een donker, verpaupert New York meer dan goed. Graffiti, smerige en onveilige metro's, parken, typerende muziek uit films uit die tijd, hordes boos kijkende mannen die elkaar uitdagen met macho teksten. Het heeft wel wat. Ik heb de Director's Cut gezien, geen idee wat er aan is gewijzigd. Als ik het goed lees zijn het de comicbook momenten tussendoor en die zijn inderdaad best goed gedaan.

3*

PS: Een personage Ajax noemen is wel altijd +1

Prima naam voor zo’n nichterig typetje.

Leuk filmpje met een heerlijk sfeertje. Maar wat een baggerverhaal...

Zoals iedereen hierboven keek ik ook al jaren uit naar deze film en verwachtte ik er daarom veel van.

Maar tjonge, zelden zulke saaie, domme, flauwe en kinderachtige bagger gezien. Geen verhaal, geen bloed, geen degelijk geweld, geen naakt, bizar mietige gangstertjes. Ik vind pak ‘m beet Beethoven en Home Alone een stuk spannender en interessanter, als we het dan toch over kinderfilms hebben.

Het zal wel aan de leeftijd liggen, al kwam slechts twee jaar later het wél compleet geniale Clockwork uit en had je in ‘79 al enkele jaren vrij harde meesterwerkjes als Exorcist en Texas Chainsaw.

Nog 2,5* vanwege de cultstatus en omdat Heath Ledger er tegelijk met Sex Education-stars Aimee Lou Wood en Kedar Williams-Stirling in speelt.

Heath Ledger in The Warriors? Heb ik dan zeker gemist.

Je had m ook niet moeten kijken voor gore of geweld, maar voor de heerlijke 70’s sfeer. De soundtrack is briljant! Geef m over een tijdje nog eens de kans. Mij viel die de eerste keer ook wat tegen om exact de redenen die je aangeeft.

Bedankt voor je leuke reactie, Basto! Ik snap je punt, maar ik moet zeggen dat ik ‘m zeker niet keek vanwege gore of geweld hoor. Ik verwachtte op zich helemaal niets, behalve een kwalitatief goede film. En ik vond alle aspecten daarin erg tegenvallen. De muziek deed mij ook helemaal niets, veel te veel richting disco. En ik ben normaliter dol op de 70’s. Maar dan wel meer de rock-hoek qua muziek. Verder vond ik dit gewoon te saai, te braafjes en te nep. Smaken verschillen, dit is gewoon niet mijn type film, kan gebeuren.

Maar wie weet, volg ik je raad ooit eens op en komt er toch nog een half puntje bij.

Gelukkig nieuwjaar alvast!

Een zeldzame film naar het schijnt als ik marktplaats zo eens na struin, en wat ik soms vind bij de kringloop blijkt maar weer verbazingwekkend. Niet dat ik de film kende, maar een snelle check op MovieMeter was voldoende om de film mee te nemen. Net als The Outlaw Josey Wales. Wat mensen toch weg doen...

Het verhaal moge duidelijk zijn, een samenkomst van alle New Yorkse bendes waar een aanslag plaats vind en de verkeerde bende als daders gefingeerd wordt waarna een vlucht en strijd om te overleven kan beginnen. Overigens niet veel meer dan een goed gejatte en goed geplaatst kopie van een verhaal uit de Griekse oudheid over een groep huurlingen in een soortgelijke situatie genaamd De Tocht Van Tienduizend. Zoals ze zeggen, beter goed gejat dan slecht bedacht.

Wat meteen al opvalt de mooie sfeer in de donkere straten van het sinistere New York waar voor de Warriors om iedere straathoek gevaar kan loeren in iedere gedaante en laat iedere andere bende deze heren nu zoeken. Fraai is tevens de gedraaide en passende Motown en de rest van de soundtrack is ook heerlijk te noemen. Even zie ik in bendes, qua kleding en geschminkte gezichten, een parallel naar A Clockwork Orange en de leider van de Riffs doet me met zijn zonnebril toch erg aan Michael Jackson's Beat It denken. Verder is Deborah Van Valkenburgh prettige eyecandy en is David Patrick Kelly zoals altijd uitstekend als bad guy, naar ventje is dat toch. De jacht, vlucht en opbouw naar een aantal momenten is erg goed te noemen en de vechtpartijen in het metrotoilet en tegen de Lizzies zijn fraai en hebben mooie momenten qua camerawerk en montage. Op het einde komt nog een mooi stukje ontnuchtering, is dit waar we zo voor gevochten hebben?

Dit alles maakt de, tot voor kort onbekende, film tot een boeiend en sfeervol cultproduct die mij geen moment verveeld. Lekker, niets mis mee.

Verhoogd met een halve punt naar 5*. Wat een heerlijk sfeervolle film is dit toch. En de kadrering is opvallend goed. Opmerkelijk strak geschoten deze film.

Vraag: wie had Luther telkens aan de lijn? Het klonk te informeel voor een bendeleider. Daarnaast zegt hij uiteindelijk dat hij uit vrije wil doodde, maar die gesprekken lijken dat tegen te spreken. Iemand een antwoord?

Heath Ledger was net geboren toen deze film gemaakt werd, en Aimee Lou en Kedar zagen pas 16 jaar later het levenslicht. Hebben we het wel over dezelfde film?

Nepnieuws: The Movie.

Ook 45 jaar later nog ijzersterk.

Deze film moet het vooral hebben van de sfeer en soundtrack, wat hem op zich wel de moeite waard maakt om een keer te zien. Het verhaaltje stelt niet veel voor, anderhalf uur rondrennende twinks op je scherm. 3 sterren dan maar.

1 van de beste films van Walter Hill, naast 48 Hrs., Red Heat, Hard Times en The Driver. Het verhaal over een bende die ten onrecht ergens van word beschuldigd en rennen moeten voor hun leven is echt prima gedaan. Ik kan er meer over zeggen maar ga gewoon deze klassieker zien waar je het ook lukt om te zien.

Geen idee waar je deze onzin vandaan haalt maar die doen alle 3 niet mee.

Is inderdaad onzin. Wat wel niet onzin is, is dat zijn nickname me doet denken aan de Cannibal Corpse klassieker "Rancid Amputation", welke ik vandaag nog heb gedraaid. Misschien komt zijn nickname daar wel vandaan

Deze cultfilm heb ik gisteren opnieuw bekeken, de Directeurs cut van 1,5 uur. Het is een heel aardige film, vooral de sfeer van eind jaren 70 is treffend. Het verloederde New York, de uitzichtloosheid van de straatjeugd, de gangcultuur etc.. De gang zit er goed in, de karakters zijn goed uit gewerkt. De vechtscenes zijn goed, soms komen ze er iets te makkelijk van af maar laat ik daar niet moeilijk over doen want ze zijn ook de helden van de film.

Enkele kanttekeningen van details die me opvielen. Hoe kan het dat niemand zich afvraagt waar Fox blijft nadat hij op de rails is gegooid door een politieagent, de groep maakte zich wel (terecht) druk over Ajax toen die achter bleef. The Riffs komen er wel erg laat achter wie de werkelijke schutter was, vervolgens sturen ze een groot leger naar Coney Island om The Rogues aan te pakken of wilden ze de Warriors op hun eigen grond pakken en kwamen ze op het laatst tot inkeer? Met wie belde Luther (leider van The Rogues) eigenlijk?

Visueel een pareltje met een verhaal dat zich afspeelt in de NY underground. Een opeenvolging van schaduwgevoelige neonverlichte locaties waar de metro langsraast. Ik heb daarbij de director’s cut gezien met het comic gedeelte. Heel mooi en sfeervol. Het draagt ook bij aan wat de film in wezen is: een simpel en kinderachtig verhaaltje. Het visuele, met een uitgekiende regie en fotografie, in combi met een evenzeer uitgekiende soundtrack en originele score van Barry DeVorzon zorgt ervoor dat dit anderhalf uur genieten is. Het is als het kijken naar mooie plaatjes en dat verveelt me niet gauw. Een film met een cultgehalte en welverdiend lijkt me. Recentelijk heeft de complete soundtrack - met elke cue - een release gekregen bij Waxwork Records.

Wat een heerlijke cultfilm. 'Culter' dan cult...

The Warriors is een film die al jaren op de kijklijst stond. Nu kon ik hem eindelijk eens meepikken op SkyShowtime. Na het bezien ervan kan ik alleen maar zeggen dat ik er met volle teugen van heb genoten.

Het gegeven verhaal blinkt niet uit in originaliteit, maar is onderhoudend en geniet een fantastische uitvoering hier. De grootste pluspunten zijn misschien wel de sterke sfeerschepping, de snedige montage en het vakkundig en strak geschoten camerawerk. De groezelige straten van New York komen werkelijk tot leven. Het oogt heerlijk en wordt ook ondersteund door een dito soundtrack.

De opzet is simpel. The Warriors worden valselijk beschuldigd en moeten zich vervolgens terug verschansen naar hun veilige thuishaven, terwijl ze onderweg worden belaagd door de andere concurrerende bendes. Het heeft me nergens een seconde verveeld. De 92 minuten speelduur waren ook om voor ik er erg in had.

Dit kon weleens een groeibriljantje in wording zijn. Een herziening gaat dan ook zeker nog eens volgen.

Voor nu... 4 Sterren.

Een wereld beroemde seventies classic.

Met de iconische bende The warriors.

Wanneer er een grote bijeenkomst is, van alle straat bendes en een bende leider van een van de grootste bendes deze bijeenkomst heeft georganiseerd.

Om alle bendes toe te spreken.

Om de boodschap van vereniging te brengen.

En met elkaar de hele controle over New York te krijgen.

Wordt deze leider, gedood en krijgen de onschuldige bende The warriors de schuld, en moeten zei vluchten voor hun leven.

Vroeger een razend spannende film, inmiddels wel iets verouderd.

Maar nog steeds een zeer goede film.

Met fantastische rollen van Michael Beck en James Remar.

De hele cast speelt erg goed.

Blijft een ijzersterke classic cult film van hoog niveau.

Ook de film muziek is te gek.

Wat zou het te gek zijn, als hier nog eens een remake van zou komen.

Met bijvoorbeeld Tom Holland in de rol van Michael Beck.

En Dylan O'Brien in de rol van James Remar.

En andere jonge sterren.

En James Gunn de maker dat zou wat zijn.

Zal wel moeilijk worden, want de voornaamste acteur, het groezelige New York van de jaren '70 heeft al lang niet meer dezelfde looks.

Dat is helaas waar.

Daarom gaf ik ook aan, een nieuwe remake en met een nieuwe cast,

Waarin ik wat ideeën aangaf van hoofdrol spelers.

Volgens mij bedoelde hij dat het decor van de film, het verloederde New York van de jaren 70, het belangrijkste element is van de film, en dus de hoofdrol speelt. Als je de film er nu op zou nemen zou die groezelige sfeer compleet weg zijn.

Ik had de game wel eens gespeeld, maar de film nog nooit gezien. Maar nu dan toch maar eens opgezet.

En ik kan niet zeggen dat ik echt positief verrast werd. Want qua storytelling, dialogen en überhaupt het acteerwerk, is deze dystopische cultfilm bijzonder zwak. Al valt daarbij natuurlijk wel mee te wegen dat de filmindustrie 45 jaar geleden sowieso nog van een ander niveau was dan nu.

Wat The Warriors wel heel goed doet is het creëren van een interessant, fictief New York en die stad te vangen in sfeervolle beelden voorzien van een goede soundtrack. Maar eigenlijk had deze heerlijke setting een veel betere film verdiend.

Wat mij betreft leent de wereld van The Warriors zich uitstekend voor een compleet nieuwe film met de huidige cinematische mogelijkheden. Zoals George Miller bijvoorbeeld deed met Mad Max.

Ik neem aan dat je een hoger nivesu bedoeld? Jaren 70 is nog steeds het sterkste decenium voor films.

Er zijn natuurlijk heel wat absolute pareltjes gemaakt in de 70's ja, daar heb je zeker gelijk in. Maar films die in die tijd middelmatig waren, vind ik in de huidige tijd bezien vaak nog een paar graadjes minder dan dat. Daarbij valt natuurlijk niet te ontkennen dat er in 45 jaar ook qua techniek en mogelijkheden veel is veranderd.

Maar de vraag is of die technische mogelijkheden vooruitgang zijn. Ik vind zelf echt stuntwerk en practical sfx doorgaans veel sterker dan cgi. Dat laatste maakt ook gemakzuchtig.

Ik ben het hier wel deels mee eens: enerzijds is cgi wel degelijk vooruitgang omdat het dingen mogelijk maakt die dat anders niet zouden zijn. Anderzijds is het niet altijd mooier. Ik kan ook smullen van 'ouderwetse' massateferelen met honderden figuranten. Zo vind ik die oorlogstaferelen in The Lord of The Rings niet om aan te zien. Of om maar eens een andere parallel te trekken: de uren handwerk die in 'Pinocchio' gepenseeld zijn, zijn tig maal mooier en warmer dan de gladde lijnen en vlakke kleuren in 'The Lion King'. Een tot kantwerk geciseleerd marmeren ornament in een Middeleeuwse kerk is ook mooier dan een 3D-print. Maar het gaat wel sneller… nieuwe technieken: you win some, you loose some.

Nu ja, het is niet zwart-wit. …en nu we toch aan het zeuren zijn: het is blijkbaar mode om alles 'perfect' te willen hebben en de koopbaarheid van dit alles: tanden, spieren, bodycurves, haar… maar ook kleren, vakanties, maaltijden. Zo krijg je wel een soort eenheidsworst. Maar ik overdrijf, uiteraard. Creativiteit en oorspronkelijkheid zullen er altijd zijn.

Jij haalt nu zelf CGI aan omdat ik zei dat er qua techniek en mogelijkheden veel is veranderd. Maar dat is niet perse waar ik op doel. Er zijn genoeg andere innovaties en ontwikkelingen sinds de jaren 70 anders dan digitale beelden (Die overigens inderdaad lang niet altijd een positieve toevoeging zijn). Neem bijvoorbeeld luchtshots. 45 jaar geleden was een shot van pak hem beet 50 meter hoog een kostbare aangelegenheid die niet voor kleinere films was weggelegd. Tegenwoordig haal je gewoon even een drone met haarscherpe camera.

Maar dat kon vroeger ook. De vraag is ook vooral of je het nodig hebt en dat ook echt het beste shot is. Vaak is dat niet het geval.

En omgekeerd, zo spektaculair als de helikopteraanval in Apocalypse Now, wordt het nooit meer dat was gekkenwerk. Of kijk naar de tijd van de Stomme film, toen stuntmensen in de rij stonden om voor $1 van 6 hoog uit een raam te springen… Dat waren nog eens tijden.

En tiurlijk er kan wel meer maar in de beeldtaal is in 100 jaar toch weinig veranderd.

Prachtige film, reeds 4 x gezien, die me echt onder de huid kroop. Bijeenkomst van bendes van New York loopt uit de hand als de grootse leider wordt neergeknald. De bende uit Coney Island krijgen ten onrechte de schuld hiervan. Waardoor ze letterlijk hun leven niet zeker zijn, en dienen te vluchten naar hun thuisbasis. Wat een hele toer is. Vind de sfeer, muziek en setting fantastisch. Het donkere desolate New York City, wat in die tijd levensgevaarlijk was, criminaliteit liep de spuigaten uit, wordt prachtig in beeld gebracht. De bendes die op zoek zijn naar The Warriors zien er bijna allemaal luguber uit, en je voelt de opbouw van de spanning, mede door de voortreffelijke muziek. De ontmoeting met de meisjesbende vind ik geweldig, en die scene op het toilet van het metrostation zeer luguber. Levensecht. Het zal je maar overkomen. Ik geef 'm een 9. Sterren zijn voor mij James Remar als Ajax, en Deborah van Valkenburgh als Mercy. Aanrader.

Warriors come out to play !

Ja dat blijft een iconische cinema film van pure klasse en tijdloos en dat voor een inmiddels classic film.