Mr. Deeds Goes to Town (1936)

Dat wordt importeren dus !

Nee hoor, gewoon te bestellen bij http://www.rodisc.nl! Met Nederlandse ondertiteling en alles erop en eraan!

Geweldige film weer, deze. Net als Matthijs hou ik ook van Jean Arthur, wat een heerlijk mens!

En ik had nog niet veel films met Gary Cooper gezien, maar ook hij is prima op zijn plaats in deze Capra-film. Opnieuw een ultieme feelgoodfilm met een daverend slotakkoord, in de rechtzaal dit keer. Uitstekende bijrollen van onder anderen Lionel Stander!

4,5*

Geweldige film, deze voorloper van Mr. Smith goes to Washington. Deze film is bijna net zo goed als dat grote meesterwerk. Heerlijke feelgood weer. En ook opnieuw ontzettend veel te herkennen in deze film, dat in latere films nog eens werd gedaan. Nog eens teh Hudsucker Proxy opzetten bijvoorbeeld. Geweldige ode aan o.a. deze film. 4,5 sterren voor mr. Deeds.

Bij Play.com ook met NL subs, maar dan slechts voor 7,49 EUR inclusief

Net als It's a Wonderful Life weer een heerlijke feel-goodfilm. Mr. Deeds Goes to Town is misschien voorspelbaar en doodsimpel, maar Capra geloofd in zijn thema's en personages en dat is ook wat hier de film goed maakt.

Gary Cooper is geweldig als Mr. Deeds. Deeds is een simpele man, die vooral geniet van de kleine dingen van het leven, maar die lang niet zo dom of naïef is als je van te voren verwacht. Een erg leuk personage. De bijrollen zijn ook weer uitstekend, met name Jean Arthur en Lionel Stander.

Een ander goed punt aan de film is de hoeveelheid details. De rechtzaak op het einde werkt onder andere zo goed doordat er in het voorgaande deel zoveel details zaten. Tijdens het proces is er dan ook veel te vertellen en veel om op in te gaan, waardoor dat stuk niet rechttoe-rechtaan wordt. Deze scène doet wel een beetje denken aan de eindscène van It's a Wonderful Life, maar werkt net zo goed.

Capra is toch wel een heerlijke regisseur.

4,5* voor de tuba van Longfellow Deeds.

In "De Spiegel" van Tarkovksy komt de volgende uitspraak voor: "een boek schrijven is géén prestatie maar een daad".....voor film.... maakt Capra deze uitspraak volledig waar......Zijn tempo is enorm: de eerste scéne is dan ook symbolisch voor de rest van de film...alleen Capra houdt alles binnen strakke lijnen en vliegt niet van zijn weg af. Optimistische daadkracht stralen zijn films uit...het werkt "indeed" steeds weer aanstekelijk!

Over "prestatie" gesproken: mensen met een teveel aan zelfingenomen eigendunk worden door Capra flink aangepakt: bijna iedereen die denkt iets voor te stellen krijgt figuurlijk en eigenlijk ook letterlijk "een schop onder zijn kont".....en wat is dat toch heerlijk zo'n rechtvaardige relativering!

Eerlijk gezegd ik herkende Gary Cooper niet eens.... wat speelt hij zijn rol prachtig droogkomisch! Hij was "indeed" de ware Mr Deeds!

Opvallend aan Capra's humor is dat het nog steeds werkt!

Tenminste bij mij........ 4,5*

(Ik miste een opvallend mooie shot vandaar een halfje minder......maar ach een kniesoor, jawel ook zo'n gekke gewoonte, die er op let!)

Ps: Mr Longfellow Deeds gaf mij de inspiratie:

"Dankzij Capra's bruisende witte doek

is mijn humeur altijd dadelijk weer goed

dankzij hem lees ik steeds geen boek

want zijn films houden mij ook dadeloos zoet"

Capra heeft er slechtere gemaakt als deze, maar ook betere. Hier werd ik niet echt wild van. Zonde, en ook jammer dat er zo'n belachelijke remake van geweest is met Adam Sandler (MR. DEEDS).

Weet iemand waar je deze dvd kunt kopen in Nederland? Heb al een aantal sites bekeken maar geen enkele verkocht deze dvd. Rodisc.nl bestaat niet meer.

In Nederland inderdaad slecht leverbaar zo te zien.

Zit wel in de Frank Capra box die te bestellen is bij dvdvalley:

http://www.dvdvalley.nl/home.tpl?cart=1210755114209797&sku=14798&genre=Boxen&show=detail

Wel los te bestellen bij play.com, met NL ondertiteling en gratis verzending naar Nederland:

http://www.play.com/DVD/DVD/4-/577990/Mr-Deeds-Goes-To-Town/Product.html?cur=258

(€12.49)

Aanvulling:

Zoekmachine van Boudisque houdt niet van puntje in Mr.

Is toch te bestellen bij Boudisque voor €9,99

http://www.boudisque.nl/bestellen/index.asp?artikelnr=561739

Vond dit een heerlijke film; vond Gary Cooper geweldig als integere, broodnuchtere man met de beste bedoelingen en de humor was tijdloos; dit was blijkbaar de eerste romantische komedie en moet zeggen: een erg leuke.

Ik heb alleen de Adam Sandler-versie tot nu toe gezien, en die vond ik erg grappig. Ik ben benieuwd hoe dit dan is..

Schitterend

Capra-corn is zo'n 'hate it or love it'-geval waarbij ik me met volle overtuiging bij de lovers kan scharen.

Capra's formule is iets waar ik eens voor zou moeten gaan zitten. Ik heb nu 7 van zijn films gezien en nog altijd kan ik mijn vinger niet echt leggen op hoe hij het nu precies flikt. Maar wederom zat ik met een overweldigend gevoel van gelukzaligheid opgescheept aan het einde van de film; een gevoel dat ook alleen weggelegd lijkt voor films van grootmeester Frank Capra zelf. Meer dan 70 jaar na uitbreng is er nog steeds geen scène in Mr. Deeds Goes To Town aan te wijzen die niet werkt! Geen storende muziekscore, geen tijdgebonden grapjes, geen rare acteerprestaties en geen lelijke shots. Capra-corn is universeel!

Gary Cooper is fantastisch in zijn ingetogen, oprechte rol van een man die niet begrijpt waarom iedereen er toch zoveel plezier in heeft anderen te kwetsen. Waarom kijken mensen niet naar elkaars goede kanten? Het is een doodeenvoudig uitgangspunt om zo'n personage als hoofdpersoon te nemen en hem vervolgens door het slijk te halen, maar Capra weet cliché's te omzeilen, komt zelfs met een aantal onverwachte wendingen en weet weer een eind te produceren waarvan iedere film droomt!

De film heeft ook veel te danken aan het script. Geen scène teveel, altijd een hoog tempo, zeer geslaagde humor, overtuigende karakterschetsen en bovendien sterke thema's. Maar toch is er iets heel interessants gaande in Mr. Deeds Goes To Town.

De rechtszaak aan het einde is namelijk volstrekt ongeloofwaardig. Niet veel regisseurs zouden hun films qua drama nog overtuigend kunnen houden als ze eindigen met een rechtszaak waarin het hoofdpersonage bijna naar het gesticht gestuurd wordt vanwege de bewering dat geld weggeven slecht is voor de economie (oja?) en een aantal dronken acties van hem. Nog een zogenaamde wetenschapper erbij en de zaak lijkt rond. Maar ondanks dat ik er niet in geloofde, was ik er ontzettend bij betrokken. De onrechtvaardigheid was zo sterk en Cooper was zo goed in zijn rol dat alles ineens geloofwaardig werd. Heel erg bijzonder dat Capra dat gedaan krijgt.

Speciale aandacht nog voor Jean Arthur's geweldige acteerprestatie en voor de humor. De scène met de echo, Mr. Deed's schitterende monoloog over menselijke ticks en Mr. Deed's rechtse steken elkaar in hilariteit naar de kroon.

4,5*

Hmm, typische Capra-film waarbij het goede het moet winnen van het slechte. In de jaren '30 werd dit nog allemaal als zoete koek geslikt en ach, ik wil daar ook wel mee ingaan . Het verhaal an sich is grappig gevonden en verloopt lekker vlot. Ik vond alleen Gary Cooper een miscast. Bij dit soort films zie je toch eerder een Jimmy Stewart een rol als naïeve goedzak vervullen ipv iemand die ik eerder met een western associeer. Jean Arthur was daarentegen wel oke. Al met al een redelijke film dus.

Een heerlijke film dit van Frank Capra, die er wederom voor zorgt dat ik, net als bij Mr. Smith Goes to Washington, echt een heerlijk gevoel overhoud na het zien van een film.

Gary Cooper speelt voortreffelijk als Mr. “Longfellow” Deeds, een op het oog ietwat simpele goedzak. Hij heeft het hart in ieder geval op de juiste plaats, maar blijkt meer in zijn mars te hebben en is zeker niet zo naïef als hij misschien lijkt. Ook de vrouwelijke hoofdrol wordt uitstekend gespeeld, maar wat wil je ook met Jean Arthur in de hoofdrol. Deze actrice wist mijn hart reeds in enkele films te veroveren en laat in deze film ook zien een vrouwelijk hoofdrol zeer goed en ingetogen te kunnen spelen. Bovendien heeft ze een voortreffelijke chemie met Cooper, wat zorgt voor prachtige scènes tussen die twee. Ook de bijrollen zijn overigens dik in orde.

Het script zit best vernuftig in elkaar. Ondanks dat het verhaal een beetje de kant op gaat zoals je zou mogen verwachten, zorgt Capra er toch telkens voor dat het niet cliché wordt en daarnaast de gehele speelduur fijn blijft aanvoelen. Ondanks dat de film al 75 jaar oud is, voelt het allemaal enorm fris en tijdloos aan, en heb ik geen moment het idee gehad, dat ik naar een superoude film zat te kijken. Het tempo van de film is daarnaast best hoog en ook de humor is leuk, want ik heb bijna de gehele speelduur met een grote glimlach naar deze film zitten te kijken.

Tot de rechtszaak zit de film op een solide vier sterren, maar het laatste gedeelte van de film is wel zo geniaal, dat de film uiteindelijk vrij makkelijk er nog een halve ster van mij bij krijgt. Hoewel de rechtszaak op sommige punten best wat ongeloofwaardig is, slaagt Capra erin om het toch enorm geloofwaardig over te brengen. Het is echt heerlijk om te zien hoe Cooper uiteindelijk toch aan het woord komt en zijn zegje mag doen en zegt dat in feite iedereen op zijn eigen manier een beetje gek is. Die voorbeelden die hij hierbij aanhaalt slaan de spijker op zijn kop en zijn soms echt hilarisch. Ik moest echt een keer goed lachen toen Mr. Deeds uiteindelijk ook letterlijk uithaalde naar zijn tegenstander.

Feelgood op zijn best dit!

4,5*

wow, wat een understatement!

Past wel aardig bij de film, dus maakt me verder niet veel uit, maar hoe mensen dit toch geniaal kunnen noemen is verassend. Ik was allang blij dat deze Mr. Deeds iets verstandiger is dan Mr. Smith en het sentiment niet zo bombastisch doorsloeg als in die "remake". Gewoon een leuke film met veel speelse scenes en een goed hart, maar denk dat ik nu wel echt kan zeggen dat Capra geen regisseur voor mij is.

btw. vond dat My Man Godfrey, uit hetzelfde jaar, toch een veel leukere en betere manier had om de depressie aan te pakken

Boeiende film van regisseur Frank Capra en scenarist Robert Riskin over altruïsme, hebzucht en riooljournalistiek tijdens de Grote Depressie van de jaren ’30. Gary Cooper en Jean Arthur laten opnieuw zien goed uit de voeten te kunnen in een romantische tragikomedie. Mooie rol ook van Lionel Stander. Naar mijn mening niet Capra’s beste, maar wel heel erg goed. Pixilated!

Ik word meer en meer fan van Capra's films. Ook deze geweldige prent met Gary Cooper is om te snoepen. Capra slaagt er in om een mix te maken van een romantische komedie, een screw-ball movie en een rechtbankdrama. Enkele prachtige scènes en vooral topacteurs. Ik sta versteld van Jean Arthur die een boeiende naturelle rol speelt. Zeer mooi gedaan. Gary Cooper is dan wel geen James Stewart, in deze rol past hij wel. De nogal onwennig man van het platteland die tussen de wolven van de stad terecht komt.

In het begin leek het een standaard film te worden, maar gaandeweg bleef ik geboeid. De scènes tussen Gary Cooper en Jean Arthur, de arme boer die z'n beklag doet, de scènes in de rechtbank. Het gaat alleen maar in stijgende lijn. Misschien niet Capra's beste, maar toch een sterke aanrader.

Toch weer erg genoten gisteravond. Het probleem van Capra vind ik dat zijn films behoorlijk idealistisch zijn, met name zijn latere films. Gelukkig hanteert hij nooit een al te drammerige toon en weet hij dit goed in de plot te verwerken. Ik vind z'n films ook wel enigszins sentimenteel: het is vaak de underdog tegen het establishment. Nou goed, menig Hollywood film is hier op gebaseerd natuurlijk, maar bij Capra vormt dit vaak de essentie van de plot. Opvallend vind ik dat in z'n latere werk de humor het wat laat afweten en het sentiment de overhand neemt (Mr Smith, Meet John Doe en IAWL). Stuk voor stuk de moeite waard (zeker Mr. Smith) maar de humor is grotendeels verdwenen en dat doet mij toch zeer. Het werk van Capra in het midden van de jaren 30 vind ik absoluut z'n beste: It happened one night, Mr Deeds en YCTIWY. Hier zit effectieve humor in verwerkt.

De grootste troef van Mr Deeds vind ik Gary Cooper. In deze rol zien we de maniertjes van Cooper hoe een sullig type neer te zetten. Hij zal dit nog veel vaker doen (Sergeant York, Along Came Jones), maar hier speelt hij het werkelijk uitstekend. Het lijkt zo natuurlijk en echt en dat maakt het zo aanstekelijk. Naast Cooper natuurlijk de lieftallige Jean Arthur. Ah, die nasale stem en die gezichtsexpressies. Ik mag mij toch wel een fan van haar noemen. In deze film is ze nog redelijk beheerst; pas in latere films zullen haar komische talenten meer naar voren komen. Wat een geweldige bijrolspelers hier. Iedere rol is perfect ingevuld. Ook leuk om Ruth Donnelly te zien in een klein rolletje. Zij was ook al zo goed in A Slight Case of Murder. Opvallend aan deze film vind ik de perfecte combinatie van humor en drama. Feitelijk is het een behoorlijk drama over een boerejongen wiens leven helemaal overhoop wordt gegooid en die wordt belazerd aan alle kanten. Capra weet er gewoon een fantastische komedie van te maken met een sociaal randje. Het doet mij helemaal niet sentimenteel aan itt Mr Smith. Het is snel en humorvol, romantisch zonder goedkoop te zijn en het socialisme is in hier nog niet zo vergevorderd als in later werk van Capra.

Een geweldige film.

Heerlijk feelgood filmpje.

Voelt ook nog verassend fris aan voor een film van bijna tachtig jaar oud. Op momenten weergaloos vertelt door Capra met een geweldige Cooper in de hoofdrol. Perfecte casting als goedzak Deeds.

Het is misschien wat zoete koek, maar ik slik het wel.

4*en

Jawel, wederom Frank Capra, de regisseur die in de jaren dertig de Kleine Luyden hoop geeft tegenover de macht van het grootkapitaal. Bijzonder geestig en ondanks de voorspelbare plot-ontwikkeling ook nog ontroerend. "He is pixilated."

Oprechtheid en eerlijkheid halen het hier op eigenbelang en geldgejag in deze wit-zwart film, zeer keurig en evenwichtig opgebouwd met een pak uitstekende acteurs, Gary Cooper, in zijn veelzijdigheid, op kop. Een film die bij zijn verschijnen ongetwijfeld recht naar het hart van éénieder ging en in feite nog altijd actueel is.

"People here are funny. They work so hard at living they forget how to live."

Met recht een klassieker te noemen, en een film die al een jaar of vijftien op de watchlist stond. Net als veel komedies bij mij echter, was ook Mr. Deeds Goes to Town het lot beschoren om keer op keer uitgesteld te worden. Het was mijn tiende Frank Capra film, maar gek genoeg pas mijn tweede Gary Cooper. Wonderlijk hoe vaak je een naam gehoord kan hebben, om je daarna te realiseren dat je al die tijd nog steeds alleen High Noon van een legende als Cooper hebt gezien... Welnu, dat is bij deze in ieder geval rechtgezet.

Cooper is uitstekend gecast als de small town American met het hart op de juiste plaats die miljoenen erft, maar niet zo naïef blijkt te zijn als de aasgieren die erop af komen hopen. En net als in zijn door mij erg gewaardeerde kerstklassieker (ja, het is dus mogelijk) It's a Wonderful Life en eerder It Happened One Night, is Capra een bedreven regisseur en bespeler van het sentiment. Feelgood films zijn niet mijn genre, omdat ik een hevige allergie voor sappiness (mierzoetige cliché's?) heb. Capra was zich juist van die valkuil erg bewust, en probeerde het waar mogelijk te vermijden. Om die reden was de scène waarin Jean Arthur Deeds' gedicht voorleest, bijna geschrapt. Wellicht door kwaliteiten als deze, kunnen Capra's films wél op mijn waardering rekenen. Sentimenteel, maar op een tolerabele manier.

Toch horen films als Mr. Deeds Go To Town en zijn latere Mr. Smith Goes To Washington niet bij mijn favoriete Capra's. De aanwezigheid van rechtbankscènes zijn daar voor een groot deel verantwoordelijk voor. Pas wanneer Cooper zelf weer aan het woord komt, krijgt al dat juridisch gekonkel enige waarde. Dat haalt de waardering toch naar beneden. Net als Longfellow Deeds zelf echter, is het een charmante film met het hart op de juiste plaats. Hardop lachen was er niet bij, maar ik heb genoeg genoten van Cooper en Capra's touch om een ruime, welverdiende 3,5* uit te delen.

3,7*

Uitstekende film over een man in een klein stadje die een fortuin erft als zijn oom sterft. Gary Cooper doet het goed als Longfellow Deeds (niet alleen een heerlijke naam, maar bovenal een heerlijk personage). Echter is het Jean Arthur die hier het meest opvalt. De film kijkt gemakkelijk weg en heeft een sterke finale. Deze klassieker van Frank Capra is wellicht een blauwdruk geweest voor veel latere romcoms.

Bij toeval net gezien. Ik had nooit verwacht dat ik zo kunnen genieten van een zwart-wit film uit de tijd van mijn grootouders, maar dat deed ik bij deze film wel.

De film mag dan bejaard zijn, maar zeker niet verjaard.

Op zich wel een typische Frank Capra film, maar niet echt een van zijn betere. De humor vond ik hier niet zo geslaagd. Ook lijkt Gary Cooper in deze rol niet helemaal op zijn plaats. Sowieso een wat aparte rol, want het ene moment is Longfellow Deeds een nogal naïeve man, terwijl hij vervolgens toch wel scherp genoeg blijkt te zijn om zich niet in de maling te laten nemen. Het plot is echter best degelijk en het acteerwerk ook, al zitten er geen echt sterke rollen in. Geen vervelende film, maar het deed mij helemaal niets.

Als je Gary cooper alleen van westerns zoals High noon kent dan herken je hem niet meer terug in oa deze film uit zijn jonge jaren waarin hij de simpele ziel speelt met een hart van goud en die zegt wat hij denkt .

Heerlijke feel good movie , ook ik had niet verwacht dat hij zoveel komisch talent had omdat ik alleen de doodserieuze western rollen uit zijn latere periode had gezien .

Het verhaal is natuurlijk simpel maar effectief boeiend uitgevoerd , simpele ziel uit klein dorp erft een miljoenenbedrag en moet opeens naar new york waar alles natuurlijk oneindig veel complexer is en waarin bijna iedereen van hem hoopt te profiteren .

De eindrechtbankscene is geweldig .

For he's a jolly good fellow... Ja zo is Mr Deeds, een wat eigenzinnig figuur die na het overlijden van een rijke oom plots 20 miljoen dollar rijker wordt. Alleen is de man eenvoudig van hart en niet geïnteresseerd in materialisme en etiquette. De manier waarop hij zijn butlers belachelijk maakt toont dat aan. Een journaliste verleidt hem met de bedoeling om sappige artikels over zijn dagelijkse activiteiten te rapporteren maar Deeds wordt op haar verliefd zonder te weten wie ze is. Vooral de naamgeving "Cinderella Man" kan hij niet goed verdragen.

Deeds Goes to Town is deels romcom deels sociale satire en vertoont flink wat gelijkenissen met Mr Smith goes to Washington, zeker met die rechtszaak op het einde. Dit was voor mij het beste stuk van de hele film, want voor het overige vond ik dit een wat mindere Capra. Gary Cooper vond ik niet zo goed in zijn rol zitten en verveelde me wat in sommige scènes. De mooie Jean Arthur zien is dan weer wel een groot cadeau.

En ja, op het einde moest ik ook weer aan heel die woke onzin denken. Een kleine zich elitair voelende minderheid die probeert aan een grote meerderheid op te leggen hoe ze moeten denken en hoe ze zich moeten gedragen. Nee, niet alleen van onze tijd dus. Voor nu een 2,5* met kans op verhoging.

Een tragikomedie van Frank Capra. Een film die tot stand kwam in de tijd van de Great Depression, maatschappijkritisch getint is en zich richt op de levens van gewone fatsoenlijke burgers. Mr. Deeds Goes to Town is een soortement sociaal sprookje. Een sprookje dat vertelt van de eenvoudige mr. Deeds, woonachtig in een klein burgerlijk stadje waar fatsoen en eerlijkheid hoogtij vieren, die ettelijke miljoenen erft. Dat klinkt heerlijk, maar Frank Capra maakt het de gelukkige man niet gemakkelijk.

Het is niet alleen dat de titelfiguur het geld niet nodig heeft, het is vooral het vervelende consortium aan aasgieren dat opduikt en een vette graan wil meepikken van het enorme vermogen. Er wordt gelogen en bedrogen maar Deeds is niet erg ontvankelijk voor de smerige spelletjes die worden gespeeld. Genoeg stof voor een satire over de kapitalistische samenleving en de Amerikaanse droom. Dat is de film dan ook, maar slechts in geringe mate. Meer plaats is ingeruimd voor lichtvoetige, curieuze en grappige situaties die voortkomen uit het ongemak van de eenvoudige mr. Deeds als hij zijn nieuwe luxueuze leven in de grote stad oppakt. Leuke Fish Out Of Water-humor gekruid met wat bizarre accenten.

Het romantische plotje waar dergelijke lichtvoetige komedies niet zonder kunnen is natuurlijk aanwezig. Het plotje is niet per se vervelend maar gewoon volkomen onnodig. Het romantische aspect past uitstekend bij het wat knusse karakter van de film, maar ik had heel goed zonder gekund. Mr Deeds Goes to Town is natuurlijk een film die het publiek moet vermaken en het publiek niet te veel met onaangename zaken moet confronteren. Buiten loert immers de Great Depression. Een romantisch plotje doet het dan altijd goed.

In barre tijden is het tevens zaak om het publiek met een blij gevoel de bioscoopzaal te laten verlaten. Om dat te bereiken hebben de afsluitende scènes in de rechtszaal waarschijnlijk meer het karakter van een komische circusact gekregen dan van een serieuze afhandeling van een aantijging. Ik kon er wel om lachen en bovendien werd mijn gevoel voor rechtvaardigheid goed bediend en dat is ook wat waard. De film combineert lichte satire met grappige situaties en dat concept werkt wat mij betreft uitstekend. Mr. Deeds Goes to Town is een prima Capra-film.

Film nummer 17 uit de Capra at Columbia box is een goed uitgeballanceerde film waarin Romcom, sociaal commentaar en goed drama elkaar versterken.

Sterk 4*

Mr. Deeds Goes to Town is een meer dan degelijke feelgood, die de tand des tijds nog behoorlijk heeft doorstaan. Toegegeven, soms voelen de grappen verouderd aan. Storen deed het me eigenlijk nooit.

Gary Cooper doet het uitstekend als de ietwat naïeve Longfellow Deeds en ook Jean Arthur doet het geweldig als de love interest.

Al bij al een vermakelijke film.

3,5*