The Incident (1967)

Beklemmend psychologisch misdaaddrama waarbij je als kijker zelf de onmacht van de personages aanvoelt. Er wordt goed weergegeven hoe mensen in angst verschillend kunnen reageren op zinloos geweld.

Ik vond deze film zo indrukwekkend dat hij me tot in de nacht heeft wakker gehouden, hoe moe ik ook was. De film trekt je mee in de heel sterke vertolkingen.

De situatie is absurd, maar toch beangstigend realistisch. Iedereen kent de anonimiteit van op trams, bussen en zeker metro's. Het zwart-witfilmen geeft een heel speciale sfeer. Pijnlijke stiltes, agressie, hulpeloosheid,...

Ik vind dit een film die je moet gezien hebben. Al is het maar om te zien hoe je origineel een film maakt die zich de gehele tijd afspeelt op 1 enkel en dezelfde plek, wat een zeer claustrofobische sfeer geeft. Wie onderneemt iets tegen de terroriserende jongeren ?

Dit is 100% drama. Een voorbeeld voor velen. Wat me nog opviel bij de cast hierboven : Martin Sheen speelt mee in de film ! Is dat geen vermelden waard misschien ? Deze film staat bij men alltime favourites !

prachtige film met een zeer jonge en goede martin sheen!

Jongens, wat was dat zwart/wit mooi zo eind jaren zestig!

Compleet volle metrocoupé wordt in gijzeling gehouden door Tony Musante en Martin Sheen (Apocalypse Now, Badlands, The West Wing) in zijn eerste hoofdrol.

Akelig beklemmende gijzeling, mogelijk gemaakt doordat niemand een poot voor de ander uitsteekt.

Tony Musant en Martin Sheen maakten hun filmdebuut in dit sociaal-kritische drama als twee lastpakken die een groep passagiers het leven zuur maakt wanneer ze in dezelfde metrocoupé zitten. In het eerste deel maken we kennis met de verschillende personages die geschreven zijn als een dwarsdoorsnede van de maatschappij en daarna zien we hoe de twee belhamels de passagiers stuk voor stuk confronteren met hun zwakheden. De opzet is intrigerend en mede door het sfeervolle, claustrofobische camerawerk van Gerald Hirschfeld, weet regisseur Larry Peerce de spanning goed vast te houden. Als maatschappijkritisch stuk is dit echter niet al te opzienbarend en Musant en Sheen zijn behoorlijk over-the-top.

Komt uit op blu ray bij Masters of Cinema in Augustus.

Prachtige film waarin twee mannen de passagiers in een metro terroriseren. Goed opgebouwd waarbij je de eerste helft een sociaal drama zou kunnen noemen. Tijdens de tweede helft is de dynamiek tussen de passagiers sterk uitgewerkt (vooral de passieve en afwachtende houding). Rauw, bruut en realistisch en het acteerwerk van de gehele cast (met stiekem aardig wat bekende namen) is uitstekend.

Als sociaaal experiment is dit een zeer sterke thriller die behoorlijk realistisch laat zien hoe mensen reageren in gevaarlijke situaties en ahw zich op hun eigen eilandje terugtrekken .
Beau Bridges en Martin sheen zijn hier nog heel jong en Beau herkende ik aanvangkelijk niet meteen .
Verder is de introductie van de verschillende personages goed gedaan en kennen we ze allemaal een beetje
wanneer ze eenmaal samen in de trein zitten .
Oook het eind is sterk met zelfs een klein humormomentje als die dronken kerel van zijn stoel afvalt .

Lekker grimmig drama. Een soort home invasion film avant la lettre in een metrostel met een hoofdrolspeler die veel weg heeft van David Hess. Hess zou later de koning van het genre worden. Zijn buddy Martin Sheen zet ook een fijne klootzak neer. Samen teisteren ze een voor een de inzittende van een metrostel. Ondanks de voorspelbaarheid weet de film mij geboeid te houden. Knap gemaakt!

Fijn 4*

Het was alsof ik zelf in dat metro-compartiment zat. Ik betrapte mezelf er meermaals op dat ik met gebalde vuisten zat te trillen van woede in mijn stoel toen die twee dronkenlappen de andere passagiers zo intimiderend tot op het bot krenkten, aanvielen en vernederden. Vooral toen zij dit deden jegens de zwarte man en diens vrouw voelde ik intense haat ten opzichte van die twee etterbakken. In gedachten vroeg ik mezelf steeds angstig af wat ik zou doen wanneer mij zoiets overkwam. Het feit dat ik er geen antwoord op kon geven, maakte me erg bang. Op een gegeven moment lag één van de twee dronkenlappen met zijn rug op de grond en was de andere etter vrij ver uit de buurt. Ik had niet gedacht dat een film dit in mij los kon maken, maar op dat moment kwam de negatieve gedachte bij me op: "Nu zal ik jou eens met al mijn kracht op jouw keel trappen en hoop ik dat je dood gaat. Je bent het niet waard om verder te leven." Ik merkte dat ik toen met mijn rechter been hevig op en neer zat te wippen. Dat was tevens het moment dat ik het goed vond dat deze film in triest en somber zwart-wit was opgenomen. Kleur had afbreuk gedaan een de hele sfeer en de intense beleving. Kleur had waarschijnlijk voor een ongewenste afleiding van de intensiteit van "The Incident" gezorgd. Deze film vond ik als het ware een diep intense en heftige gebeurtenis. Bijzonder knap geregisseerd en gemaakt!

Jezus wat irritant was dit, ik had ze de hele trein doorgeslagen.