Squaring the Circle: The Story of Hipgnosis (2022)

Mooie inkijk in de filmindustrie eind jaren zestig en de jaren zeventig met de hoesontwerpen van het Hipgnosis-duo als leidraad: met name de ontwerpen voor de albums van PinkFloyd, maar ook van Led Zeppelin en o.a. 10CC komen aan bod.

Op een gegeven moment raakte ik verveeld. Corbijn schotelt wel heel veel (talking heads) van hetzelfde (talking heads) voor, begeleid door flarden muziek, en natuurlijk de hoezen. Dat is te weinig om 100 minuten te blijven boeien, hoewel het voorspelbare slot wel weer ontroerend is.

Heb er wel van genoten, maar begreep niet waarom mr. Oasis er nou zo nodig in moest. Groot scherm en goed audiosysteem helpen zeker (check 't dus in de bios

Squaring the circle, ofwel de vierkante hoes om de ronde lp.

Een paar maand terug was ik met m'n pa in het Groninger Museum waar een tentoonstelling was over Hipgnosis, dat was het moment dat ik kennis maakte met deze studio. En toen zag ik deze docu lansgkomen dus samen met m'n vader hierheen geweest. Deels weinig nieuws naast die tentoonstelling maar goeddeels ook met wel genoeg nieuwe dingen. Vooral over bepaalde processen en hoe men tot een idee komt. Heel diep gaat het niet en deels gaat het ook simpelweg om iets als talent (daar valt weinig informatiefs over te zeggen) om tot goede ideeën te komen. Niettemin zeker inzichtelijk.

Wel is de docu als medium film dan minder boeiend. Af en toe zie je het visuele karakter van de fotograaf Corbijn terug maar de docu bestaat uit heel veel pratende hoofden. Gefilmd in mooi zwart-wit en men zegt vaak interessante dingen maar als geheel wat eentonig. 100 minuten is dan wel te veel. En net als ichi hierboven snapte ik de aanwezigheid van Noel Gallagher van Oasis niet. Hij voegde weinig toe en kqam vooral met wat simpele filosofie. 3,0*.

Het valt niet te ontkennen dat Hipgnosis geschiedenis heeft geschreven met hun albumhoezen. Corbijn doet geweldig werk door de geschiedenis achter hun beste werk te vertellen en te laten zien.

Sommige verhalen zijn bizar, andere meer gewoontjes en oninteressant. Het is een prestatie dat zoveel legendes hebben meegewerkt aan deze film.

3,5*

"Vinyl is a poor man's art collection?"

Anton Corbijn geeft in zijn typerende stijl een bloemlezing van de opkomst en het einde van ontwerpstudio Hipgnosis (1968-1983). De studio van Storm Thorgerson en Aubrey 'Po' Powell, die legendarisch werd met de albumhoezen voor Pink Floyd, Led Zeppelin, Wings, 10cc en vele andere. Een aantal hoezen worden nader toegelicht, maar ook leuk om te zien dat niet alles even geslaagd of iconisch was én dat deze worden weggemoffeld in vlugge compilaties.

Voor iemand die bekend is het met werk, biedt deze documentaire weinig verrassingen of onbekende verhalen; Wiki staat vol met anekdotes en er zijn tal van imposante boeken, waaronder 'Taken By Storm'. En voor degene die niet zo bekend zijn met de diverse belichte albums; de originele en bijhorende muziek ontbreekt niet. Het blijft vooral fascinerend om te zien hoe het medium 'art design' tot een kunst werd verheven waardoor tal van albums (terecht) een mythische status kregen. Een kunstvorm die nog steeds bestaat, maar hoeveel iconische hoezen van pakweg de afgelopen tien jaar spreken nog tot de massaverbeelding?

Corbijn levert met 'Squaring the Circle' een fijne documentaire over het vak waar hij in de jaren '80 zelf ook furore mee heeft gemaakt en qua contrast lijken de verschillen enorm te zijn. Echter oog voor detail, hoe treffend een en ander is én een zekere mystiek laten zien dat Corbijn ook aan Hipgnosis schatplichtig is. Daarnaast is het een genot om naar de innemende Powell te luisteren. Verplichte popcultuurgeschiedenis op z'n best!