Blue Jean (2022)

Vanaf 25 mei 2023 in de bioscoop (Cinéart)

Oakley schetst een treffend, soms onthutsend beeld van de homoseksuele gemeenschap in Londen rond 1988, toen de Conservatieve regering van Margaret Thatcher probeerde een wet door te voeren dat het scholen verbood om ‘homoseksualiteit te promoten’. Jean [Rosy McEwen] is een lesbische lerares op een middelbare school die mede vanwege de meningen van haar collega’s haar geaardheid krampachtig verbergt, tot frustratie van vriendin Viv [Kerrie Hayes], die geen enkel probleem heeft om haar seksualiteit uit te dragen. Jean komt voor een dilemma te staan wanneer ze zich realiseert dat nieuwe leerling Lois [Lucy Halliday] ook lesbisch is, zeker wanneer een klasgenoot [Lydia Page] Lois steeds meer begint te treiteren. McEwen is voortreffelijk als de docent die van binnen verscheurd wordt maar haar ware emoties voldoende verborgen weet te houden om buiten schot te blijven en Halliday maakt indruk als de tiener die Jean op compromisloze wijze een spiegel voorhoudt.

Klemmend psychodrama over een lesbische lerares die in het conservatieve Engeland van Margaret Thatcher haar levensstijl zorgvuldig verborgen houdt voor de buitenwereld, tot frustratie van haar partner. Een incident met een nieuwe studente noodzaakt haar in de spiegel te kijken. Een sterk regiedebuut van Georgia Oakley met een mooie titelrol van Rosy McEwen.

En dan te bedenken dat dit in een aantal staten in de VS al zover is, maar ook in andere landen ter wereld en zelfs in Europa zijn ze er niet vies van (Polen, Hongarije).

Ook in Nederland zijn er steeds meer mensen die dit willen: vertellen jullie hierover op school? Dan hou ik mijn kind thuis......

Het maakt deze film bekijken op veel manieren nogal ongemakkelijk.

Geweldig als je met zo'n mooie film kan debuteren als regisseur. De acteurs (de hoofdrolspeelster!) doen het ook allemaal zeer goed. Hoewel er wat ontroerende momenten zijn, wordt de film nergens te zwaar. Prima kijkvoer.

Er mooi en teder drama, ik kon er volledig in meegaan. De worsteling van Jean werd prachtig uitgewerkt. Een worsteling op vele fronten. Ze moest zich verhouden tot haar grotendeels lesbische vriendengroep, vol vrouwen die een stuk vrijgevochtener waren dan zij; tot haar collega's (ze wilde haar baan niet verliezen en moest dus liegen over haar privéleven); tot familie (van het soort: we vinden het prima dat je op vrouwen valt, maar...); en bovenal tot zichzelf. Want hoe weet je eigenlijk wat je er zelf allemaal van vindt en wat het beste voor je is, als er zoveel krachten op je inwerken?

Hoewel de film in de Thatcher-jaren speelt, is het allemaal akelig actueel. Ondanks alles was het toch een vrij luchtige film, ook dat is knap. Aanrader.

Het verbaast me telkens dat het hoegenaamd nog niet zo lang geleden is dat homoseksualiteit een waar taboe was. Nu ja, 35 jaar, lang en niet lang natuurlijk. Het homohuwelijk werd pas gelegaliseerd in 2013 in dan nog slechts bepaalde delen van het Verenigd Koninkrijk. In Nederland was dit 2001, België volgde twee jaar later.

We volgen hier het personage Jean die lesbisch is en leeft in twee totaal aparte werelden. Enerzijds geeft ze les en is het absoluut not done uit te komen voor haar geaardheid omwille van de fameuze sectie 28. Ze blokkeert er ook door, promoot het zelfs mee en trekt op die manier andere personen, leerlingen, mee naar beneden.

Anderzijds leidt ze een ietwat losbandig leven in één of andere verdoken pub. Ze trekt op met andere lesbiennes met geheel andere waarden ver weg van de schoolbanken. Ze, de vriendin dan specifiek, lijken niet te begrijpen waarom ze zo terughoudend is over haar geaardheid in het openbaar.

Blue Jean is is een ingetogen portret over dit dilemma. Hier en daar een pakkende scène. Zo vond ik de houding van haar zus erg confronterend tijdens het babysitten of het familiefeestje. "Ik begrijp en aanvaard dat je 'anders' bent, maar ...". Gruwelijk.

Wat een prachtfilm, wat kan Rosy McEwen goed acteren, en wat een geweldig speelfilmdebuut van Georgia Oakley. De sfeer van de jaren 80 zit er goed in. Overal kom je de haat jegens homoseksualiteit tegen, tot aan grote billbords op staat toe. De keuze om mee te doen aan de maatschappij door je identiteit geheim te houden, ook al gaat dat ten koste van iemand anders, of het risico je carriére kwijt te raken......het is een ondraagelijke keuze. Het einde van de film heeft me echt geraakt. Anno 2023 nog steeds belangrijk dat zulke films worden gemaakt. Volle 5 sterren.

Ga deze film zien!

Uitstekende film over een lesbische gymlerares die zich genoodzaakt voelt haar geaardheid geheim te houden voor haar collega's. De film speelt zich af eind jaren '80 en het tijdsbeeld wordt mooi neergezet. Het hoofdpersonage komt goed uit de verf, mede dankzij een toch wel indringende rol van Rosy McEwen. Een paar aangrijpende scenes.

Film over lesbische beleving in een tijd waar het aanvaarden ervan, zeker niet binnen de familie of binnen het onderwijs, volstrekt taboe was.

Gevoelige film met uitstekende vertolkingen van, inzonderheid hoofdrolspeelster Rosy McEwen als de lerares, lijdend onder twijfels en angst om vrijuit voor haar geaardheid uit te komen.