Woman (2019)

Vanaf 12 maart 2020 in de bioscoop (Cherry Pickers Filmdistributie)

Hoewel de inleidende tekst anders doet vermoeden, is dit niet zozeer een lofzang op de vrouwelijkheid, als wel een indringende schets van de enorme culturele verschillen waaronder vrouwen moeten leven. 2000 vrouwen (die uiteraard lang niet allemaal aan het woord komen) kijken recht in de camera terwijl ze vertellen over thema's variërend van make-up, seks en ongesteld zijn tot abortus, mishandeling en besnijdenis. Inhoudelijk is het een goed uitgebalanceerde mix van schokkende, ontroerende, interessante en grappige verhalen.

"Woman" is uitstekend zolang het de vrouwen voor zich laat spreken, maar de nauwkeurig geregisseerde intermezzo's geven dit een kunstmatigheid die botst met de inhoudelijke bedoelingen van de makers. Begint weliswaar als een volstrekt éénzijdige uitzending van 'De Betere Sekse', maar dit is veel meer dan een eerbetoon aan de vrouwelijkheid en dat is maar goed ook, want de centrale boodschap is minstens zo belangrijk voor mannen als voor vrouwen. Welke momenten mij het meest bleven? De als Geisha opgemaakte vrouw die de helft van haar ware gezicht onthult en de Ierse vrouw die na enige aarzeling een zeer persoonlijke onthulling doet.

Indrukwekkende en boeiende documentaire.

Honderden vrouwen vanuit de hele wereld trekken aan de cameralens voorbij.

De makers van "Woman" maken er gelukkig geen doorlopende praatfilm van. Ja, er zijn veel verhalen, onthullingen en schokkende vertellingen, maar ook veel visuele schoonheid.

Vrouwen met een geweldige x-factor. Heel zorgvuldig en bewust gekozen lijkt mij, maar een meerwaarde. Naast portretten recht in de camera, zijn er ook lokale shots van de leefsituaties die een mooi beeld vormen en waarin de vrouw als een boegbeeld wordt neergezet.

"Woman" is uiteindelijk een ode aan de schoonheid, kracht en veerkracht van vrouwen.

Ojee, toch geen feministische docu?