Tinta Bruta (2018)

Vanaf 3 januari 2019 in de bioscoop (Arti Film)

Een wat verdrietige film. In Hard Paint (Tinta Bruta) volgen we Pedro (Shico Menegat), een voormalig student die onder de naam 'Neon Boy' via internet deels betaalde seksueel getinte shows opvoert, waarbij hij zijn lichaam in felle kleuren doet oplichten met verf en blacklight. De inkomsten die hij daarmee verdient, heeft hij hard nodig om rond te kunnen komen, aangezien hij op zichzelf is aangewezen. We leren Pedro kennen als een wat verlegen, sociaal onhandige en introverte jongeman. Als Leo in zijn leven verschijnt, lijkt hij wat op te leven. Maar dan krijgt Leo een beurs voor een dansacademie in Berlijn en wordt Pedro weer teruggeworpen op zichzelf en zijn lege bestaan op internet.

Hard Paint is ondanks de vrolijke en felle kleurtjes die Pedro op zijn lijf smeert beslist geen vrolijke film. Die kleuren contrasteren in sterke mate met de wat depressief overkomende Pedro, die worstelt met zijn seksuele en sociale identiteit en ook nog in zijn maag zit met een strafzaak tegen hem. We leren dat het leven voor een homoseksuele jongen niet makkelijk is in de Braziliaanse stad Porto Alegre. Regisseurs Filipe Matzembacher en Marcio Reolon weten de troosteloosheid van die stad en de tristesse van Pedro en zijn bestaan mooi in beeld te vangen. Door de bijzondere acteerprestaties van Shico Menegat is de lethargie en op sommige momenten de spanning goed voelbaar. Een knappe prestatie. Hard Paint sluit af met een, niet geheel verwachte, slotscene die vergezeld gaat van de prachtige stem en tonen van Anohni's song 'Drone Bomb Me'.