We Were Soldiers (2002)

Ik heb vanmiddag deze goede Vietnamfilm voor de 3e keer herzien. Blijft altijd de moeite waard om te herzien.

Als je een Vietnam film gaat opnemen in de bossen van Californië dan neem je de kijker totaal niet serieus. Grote schande is deze film.

We Were Soldiers het verhaal van 400 onervaren soldaten in the Valley of Death. Erg indrukwekkende weergave van een haast onmogelijke strijd. Het patriottisme lijkt hier mijns inziens wat te overdadig aan de romantische kant. Dat had van mij niet gehoeven althans het komt allemaal wat gemaakt over.

"We Were Soldiers" met Mel Gibson in de hoofdrol, is een oorlogsfilm die helaas niet wist te boeien. Ondanks het feit dat het gebaseerd is op een waargebeurde gebeurtenis en een belangrijk moment uit de geschiedenis belicht, slaagt de film er niet in om mij als kijker echt te grijpen.

Een van de grootste struikelblokken van de film ligt in het begin, dat helaas afgezaagd en voorspelbaar overkomt. Het mist originaliteit en slaagt er niet in om de aandacht van de kijker direct vast te houden. Hoewel de film belooft een indrukwekkend verhaal te vertellen, wordt deze belofte niet volledig waargemaakt.

Wanneer de film zich verplaatst naar het oorlogsgebied, zijn er momenten waarop de actie en de special effects er weliswaar mooi uitzien, maar helaas gaat dit gepaard met een rommelige uitvoering. Het gebrek aan cohesie en focus maakt het moeilijk om echt betrokken te raken bij de gebeurtenissen die zich op het scherm afspelen. Het leek meer alsof de regisseur mij alleen maar probeerde te vertellen: "Kijk hoe bloederig en vreselijk het was!", but we got the point.

Bovendien probeert "We Were Soldiers" een soortgelijke sfeer en impact te creëren als de bekende film "Saving Private Ryan", maar slaagt hier niet in. Het ontbreekt aan de krachtige regie, de diepgaande karakterontwikkeling en de emotionele impact die "Saving Private Ryan" zo memorabel maakten.

Hoewel ik me bewust ben van de historische betekenis van de gebeurtenis waarop de film is gebaseerd, kon ik eerlijk gezegd niet wachten tot het einde van de film. Het gebrek aan boeiend verhaal, de rommelige uitvoering en het ontbreken van emotionele verbinding met de personages hebben geleid tot een teleurstellende kijkervaring.

Al met al is "We Were Soldiers" een film die niet kan tippen aan andere sterke oorlogsfilms. Ondanks de aanwezigheid van Mel Gibson en het belang van het verhaal, slaagt de film er niet in om de kijker te grijpen en blijft het achter bij de verwachtingen die het wekt. Voor liefhebbers van het genre kan deze film helaas als een gemiste kans worden beschouwd.

Kortom, "We Were Soldiers" is een teleurstellende oorlogsfilm die niet in staat is om de kijker te boeien of de impact van andere films in het genre te evenaren. Of misschien verwachtte ik gewoon te veel door de bovengemiddelde score hier.

Vreemde combinatie van ziekelijk, melig , eng patriotisme - eerste half uur- en grauwe ruwheid. 1 van de vele militaire miskleunen van het onkundige Misterie van Defensie die geen notie hadden van wat een guerilla oorlog inhoudt.

"You cant beat guerrila ansd stupity !!" zei een Amerikaanse generaal ooit in die tijd, "'stupidity", verwijzend naar de onkunde / onwetenheid van leidingevenden achter bureaux. Die dachten met beter getrainde soldaten en betere wapens/ uitrusting de N Vietnamezen ""spleetogen", wel even op te rollen.

Nog een verschil; N Vietnamezen waren heel erg gemotiveerd, uiterste wil te winnen , Amerikaanse soldaten vroegen zich af wat ze er deden , ook tegen hun zin. ""Its f.cking not my war".

De film laat het laatste goed zien. Een handjevol Amerikaanse soldaten tegen een overmacht van de Viet Cong. Hoe kan zo iets?? ja onwetendheid/ onkunde/ onverschilligheid van hen die beslissingen nemen. In het begin van defilm hoor je ook van een hooggeplaatse militair dat Moore 1/3 minder krijgt aan soldaten. Dan had Moore moeten zeggen dat ie er dan van af ziet, maar in een Amerikaanse leger - overal- kan zo iets niet . Dus een kansloze missie , die goed , rauw en echt in beeld is gebracht. Tegenover een Amerikaanse soldaat stonden 5/6 "'spleetogen , die onoverwinnelijk leken. In de film ook goed in beeld gebracht, ze bleven maar komen- honderd tallen.

Een rol op het lijf geschreven van dommerd Gibson.

Jammer dat de locatie helemaal niet de loeiwarme , kletsnatte jungle van Vietnam is.

Hierboven wordt geklaagd over gebrek aan verhaal , onduidelijkheid. Dat doet de film juist wel goed, het was chaos en overleven . Niks verhaal, duidelijkheid. Je moest vrijwel elke seconde maar een oplossing vinden voor een overmacht.

Van deze miskleun heeft men echter niets geleerd , het bleef militair aanmodderen ,met het gevolg dat de VS letterlijk gevlucht is uit Vietnam. Vietnam is een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de VS waar als gevolg dat (gewonde -lichamelijk/ psychisch) soldaten met de nek werden aangekeken en het zelf maar uit moesten zoeken.

Firts Blood geeft daar ook een duidelijk beeld van in de beginscene..

Jij mist De point van deze slag ; het was chaos, bloedig en vreselijk Een handjevol Amerikaanse soldaten tegenover een veelvoudige overmacht. Niks strategie, tactiek , aanvals/ verdedingingsplannen , overleg. Alleen maar overleven...elke seconde weer, want het is complete Chaos. In een guerrila staan niet twee legers tegenover elkaar maar is het man tegen man En hier was het 5 man tegen 1 man. Dan heb je geen donder aan je betere opleiding/ training en wapens.

Aardige oorlogsfilm, met een Gibson die eigenlijk bijna nooit teleurstelt. Wel jammer van het typische Amerikaanse einde weer.