2021, Keeping Archaeology Together. International Online Conference 2021
Bitwa krakowska rozegrała się podczas I wojny światowej na północnym przedpolu Twierdzy Kraków. Walki na tym odcinku frontu trwały w dniach 16-25 listopada 1914 roku angażując armię austro-węgierską i rosyjską. Miały one za zadanie uniemożliwienie zdobycia Krakowa przez wojska rosyjskie przy jednoczesnym zatrzymaniu ich ofensywy. Po sukcesie Cesarstwa Austro-Węgier, działania zbrojne przesunięto na prawobrzeże Wisły, na południe od Twierdzy. Przełamanie frontu i rozpoczęcie kontrofensywy przeciwko armii rosyjskiej doprowadziło w konsekwencji do odzyskania terenów Galicji. Działania zbrojne prowadzone w rejonie Krakowa znajdują odzwierciedlenie w źródłach historycznych. Prowadzone na tym obszarze badania archeologiczne znacząco wzbogaciły obraz tych wydarzeń potwierdzając i uzupełniając dotychczasowe ustalenia. Przeprowadzono analizę stanowisk w rejonie miejscowości Goszcza, które zostały zarejestrowane i zweryfikowane w ramach prospekcji terenowych, badań powierzchniowych, badań geofizycznych i badań wykopaliskowych. Objęła ona miejscowości: Goszcza, Marszowice, Sadowie i Zalesie. Na stanowiska te składały się zarówno fortyfikacje polowe, w części przypadków z zachowanymi formami terenowymi, pole bitwy, jak i mogiły oraz cmentarze wojenne. Analiza licznych zabytków ruchomych, odkrytych w wyniku badań powierzchniowych i wykopaliskowych, umożliwiła odtworzenie wykorzystanego uzbrojenia i wyposażenia żołnierzy, jak również konstrukcji fortyfikacji polowych, przyczyniając się do wskazania ich atrybucji. Przełożyło się to na rekonstrukcję przebiegu walk rozgrywających się w listopadzie 1914 roku, zwiększając wiedzę na temat tej kluczowej bitwy.