Yayladağı'nda Kuvâ-yi Milliye'nin İlk Dönemi (1918-1920) ve Kurulan Millî Teşkilatları

2020

The state founded by Timur was a legacy of the Turkish-Mongolian tradition. The most important element of this tradition was that it had a nomadic character. However, the region of Transoxiana, where it was founded, contained a very strong culture belonging to both urban and nomads from the past. It would not be wrong to include the Timurid State in the nomad category. However, both Timur and his successors did not act in accordance with the nomadic lifestyle of Genghis Khan, on which they tried to base their legitimacy. Timur used the highlands and winter quarters for accommodation during the expeditions. Later Timurid rulers adapted the nomadic life to their own lives and became urbanized over time. The travelers and ambassadors who came to the Timurid country at different times left important imformation about the lifestyle of the people. In this study, the lifestyle of the Timurid dynasty, which has a different undurstanding of nomads compared to its contemporaries, will be evaulated in the light of sources and studies.

Merkezi olarak etki sahası daha fazla olmasına rağmen Mısır ve Suriye’de 267 yıl kesintisiz varlık gösteren Memlûk Devleti, tarihi itibariyle genel olarak ırksal bir tarife mahal vermemesine rağmen Bahrî Memluklar (1250–1382) ve Burcî Memluklar (1382–1517) olmak üzere iki dönem halinde anıla gelmiştir. Bu araştırma yazımda bu iki dönemin adlandırma sorunu ve devletin ilk kuruluş yıllarında Çerkesler konusuna kısa bir anlatımla ışık tutmaya çalışacağım.

Belgi, 2019

1912-1918 yılları arasında devam eden savaşlar Anadolu'ya felaketi getirdi. Takip eden yıllardan 1922’ye kadar ise Anadolu düşman işgalinde kaldı. Bulaşıcı ve salgın hastalıklar tüm ülkeye yayılmış durumdaydı. 1920’de Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılmasıyla birlikte Anadolu’da sağlık alanında ilk adımlar atıldı. TBMM bir yandan düşman kuvvetleriyle mücadele ederken diğer taraftan halk sağlığının korunması için politikalar üretmekten geri durmadı. 3 numaralı kanun ile Sıhhiye ve Muavenet-i İçtimaiye Vekâleti kuruldu. İstanbul Hükümeti’nin İstanbul’dan ilaç ve diğer sağlık malzemelerinin gönderilmesini engellemesine rağmen zafere kadar, olağanüstü bir gayretle sağlık alanında adımlar atıldı. Cumhuriyet’in ilânını takip eden süreçte düşman işgali sona eren İstanbul’daki sağlık kuruluşlarından faydalanma imkânı doğdu. 1924’te sağlık politikasına göre öncelikli olarak yapılması gerekenler belirlendi. Salgın hastalıklarla mücadele, yeni hastanelerin açılması, doktor yetiştirilmesi, halkın bilinçlendirilmesi ve kanuni düzenlenmelerin yapılması öncelikli konular arasında yer aldı. Bu çalışmada Sıhhiye ve Muavenet-i İçtimaiye Vekâleti’nin kuruluş süreci ve erken Cumhuriyet döneminde yaptığı faaliyetler ele alındı. Anahtar Kelimeler: Sağlık Bakanlığı, Salgın hastalıklar, Hastaneler, Sağlık politikaları Abstract The wars that continued between the years of 1912 and 1918 caused a great trouble for Anatolia. From then to 1922, Anatolia remained under enemy occupation. Infectious diseases and epidemics had spread across the country. With the opening of the Grand National Assembly of Turkey, the first steps in the field of health were taken in Anatolia. The GNAT struggled against enemy forces, on the one hand, and produced policies for protecting public health, on the other hand. The Ministry of Health and Social Welfare was established pursuant to the Law No. 3. Although the Istanbul Government prevented medicine and other medical materials from being sent from Istanbul, steps were taken in the field of health with an extraordinary endeavour until victory. In the period that followed the proclamation of the Republic, it became possible to benefit from the health institutions in Istanbul upon the end of occupation. Primary activities required to be carried out were determined according to the health policy that was established in 1924. These included struggle against epidemics, opening of new hospitals, education of physicians, raising public awareness, and making legal regulations. The present study addressed the establishment process of the Ministry of Health and Social Welfare, and the activities it carried out in the early Republican period. Keywords: Ministry of Health, Epidemics, Hospitals, Health policies

Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1999

The Journal of Academic Social Science Studies

İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, 2000

Ankara Üniversitesi Türk İnkilap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 2006

Özet Ankara'da 1920 yılının 23 Nisan'ında açılan Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin yeni bir hükümet kurma çalışmaları neticesinde 2 Mayıs 1920 tarihinde 11 vekâletten biri olarak, Maarif Vekâleti kurulmuştur. Bu vekâlete ilk olarak Rıza Nur seçilmiştir. Ülkenin en sıkıntılı döneminde maarif mevzusu hayati bir öneme sahip olmasından dolayı ihmal edilmek istenmemiştir. Ancak mevcut şartlar eğitime yeni bir ivme kazandırma noktasında yetersiz kalmıştır. Bu durum, Rıza Nur'dan sonra seçilen vekillerden Hamdullah Suphi, Mehmet Vehbi ve İsmail Safa Bey dönemlerinde de devam etmiştir. Ancak İsmail Safa Bey dönemi, Milli Mücadele'nin sonuna rastladığı için daha köklü çalışmalar yapılabilmiştir. Dört vekilin döneminde de öğretmenlerin sorunlarıyla, ilköğretim, ortaöğretim ve yükseköğretim sorunlarına ilişkin çalışmalar yapılmıştır. Bu sorunlara çözüm üretme açısından 1921 tarihli Maarif Kongresi ile I. Heyet-i İlmiye çalışmaları ve bu çalışmalardan çıkan sonuçların o dönemki eğitim sistemine tesiri önemlidir. Abstract The Fırst Natıonal Educatıon Mınıstry Of New Turkısh State (Establıshıng And Workıng 1920-1923) As a result of Works of Grand National Assembly of Turkey, which was opened in Ankara on 23 April in 1920, forming a new government as one of 11 representatives, the board of education was formed on 2 May in 1920. For this department, primarily Rıza Nur was selected. Because of its vital importance, the board of education issue wasn't ignored in troubled period of the country. However,