Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2019
Στην εποχή της Οικουμενικής Κινήσεως, το ζητούμενο της ενότητας του πολύ-διηρημένου χριστιανικού κόσμου συσχετίζεται με το φιλόδοξο εγχείρημα της αναδόμησης της Εκκλησίας. Στο πλαίσιο αυτό, εκ μέρους των Ορθόδοξων θεολόγων που συμμετέχουν στην εν λόγω Κίνηση, συχνά διατυπώνεται η θεώρηση ότι δεν υπάρχει ακριβής ορισμός του όρου «Εκκλησία» και ότι ουδείς γνωρίζει που βρίσκονται οντολογικώς τα όρια της Εκκλησίας. Η σύγχρονη αυτή εκκλησιολογική θεώρηση βρίσκει σαφώς αντίθετο τον άγιο Νεκτάριο, Επίσκοπο Πενταπόλεως, αφού σύμφωνα με τον ίδιο ο όρος «Εκκλησία» δεν είναι κάτι που δεν ορίζεται ή δεν μπορεί να κατανοηθεί και να οριοθετηθεί, ούτε είναι κάτι αόρατο με φαντασιακές προεκτάσεις και εκτιμήσεις, που αναμένουν οι Χριστιανοί να οικοδομηθεί εις τρόπον ώστε να γίνει ορατό στο μέλλον. Ειδικότερα, κατά τον άγιο Νεκτάριο, η Εκκλησία είναι ορατό θείον θρησκευτικό σύστημα, το οποίο ιδρύθηκε από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και εγκαινιάστηκε διά της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος κατά την η...
Το Σύνταγμα (Το Σ) , 2020
Αντικείμενο της παρούσας διατριβής αποτελεί η πρόταση ενός νέου εμπεριστατωμένου μεθοδολογικού πλαισίου μέτρησης των διαστάσεων της Δημοκρατίας στο πανεπιστήμιο. Επικυρωμένοι και καθιερωμένοι δείκτες που χρησιμοποιούνται από διεθνείς οργανισμούς με κύριο στόχο τους τη δημιουργία και υποστήριξη, με συστηματικό τρόπο, εξειδικευμένων, διαχρονικών βάσεων δεδομένων για τη μέτρηση της Δημοκρατίας μπορούν, μέσα από κατάλληλη προσαρμογή να μεταφερθούν στο πεδίο του πανεπιστημίου. Για την επιλογή αυτών των δεικτών, δημιουργήθηκε ένα νέο εννοιολογικό μοντέλο του δημοκρατικού πανεπιστημίου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, η εσωτερική διάρθρωση του οποίου αποτυπώνει τον πολύπλοκο, πολύπλευρο και καίριο θεσμικό του ρόλο στην κοινωνία, πέρα από στενά γεωγραφικά όρια. Ποιοτική έρευνα και λογισμικά εργαλεία εξόρυξης γνώσης, χρησιμοποιήθηκαν για την επιλογή των κατάλληλων δεικτών, η πολλαπλότητα, η ποικιλία και ο πλουραλισμός των οποίων ενισχύει την αντικειμενικότητα της επιλογής τους.Οι σ...
2021
Στήν Εἰσαγωγή της Διατριβής (σ. 10-21) ὑπογραμμίζεται ἡ ἀξία τῆς ἔρευνας τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἰδιαιτέρως τοῦ βιβλίου τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, καί τονίζεται ἡ συμβολή τῆς Ποιμαντικῆς στή φανέρωση τῶν θησαυρῶν τῆς πίστεως καί μάλιστα μέσα ἀπό τή βιβλική θεολογία. Ἐπισημαίνεται ἡ ἀξία τῆς ἐπιλογῆς τοῦ θέματος στήν προσέγγιση τῆς Ὀρθόδοξης Ποιμαντικῆς Μεθοδολογία καί καταδεικνύεται ἡ κομβικότητα τῶν διηγήσεων τῶν Πράξεων στήν ἀνάπτυξη τοῦ θέματος. Στό Α΄ ΜΕΡΟΣ τῆς διατριβῆς ἀναπτύσσεται τό θεωρητικό πλαίσιο τοῦ θέματος. Στό πρῶτο κεφάλαιο (σ.22-67) περιγράφεται ἡ Ποιμαντική ἀπό ἐπιστημονική ἄποψη, ὅπως αὐτή καταγράφεται μέσα ἀπό τούς ὁρισμούς τῶν θεολόγων (κληρικῶν καί λαϊκῶν), οἱ ὁποῖοι, μάλιστα, χωρίζονται, μέ ἐπιστημονικό κριτήριο τήν ἀνάπτυξη τῆς ποιμαντικῆς θεολογίας, σέ τρεῖς βασικές περιόδους: α) Στήν περίοδο τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, β) στήν περίοδο ἀπό τήν Ἀπελευθέρωση τοῦ 1821 μέχρι τό τέλος τῆς νεότερης ἱστορίας τῆς Ἑλλάδας καί γ) στήν περίοδο πού καλύπτει τά χρόνια ἀπό τό 1951 μέχρι σήμερα. Στό δεύτερο κεφάλαιο (σ.68-94) δίδονται εἰσαγωγικῶς τά κεντρικά χαρακτηριστικά τοῦ ὑπό ἐξέταση Βιβλίου τῶν Πράξεων, ὥστε νά γίνει ἐφικτή ἡ ἀνάλυσή του καί ἡ παρουσίασή του ὑπό τήν ἀπαραίτητη ποιμαντική σκοπιά. Βάσει τῶν ἐρωτημάτων: ποιός, ποιόν, ποῦ, πῶς, πότε, γιατί, πρός τί, σέ τί καί πρός τί, καί τῶν ἐννοιολογικῶν πλαισίων, πού αὐτά περιχαρακώνουν, παρέχονται τά ἀπαιτούμενα καινοδιαθηκικά εἰσαγωγικά στοιχεῖα τῶν Πράξεων. Στό τρίτο κεφάλαιο (σ.95-117) προτείνονται καί ἀναλύονται λεπτομερῶς οἱ ἀρχές καί ἡ μέ¬θοδος τῆς ἔρευνας, καθώς καί ἡ φιλοσοφία τῆς μεθόδου πού ἐπιλέχθηκε γιά τήν ἀρτιότερη παρουσίαση τῆς δομῆς καί τῶν δεδομένων τῆς ἐργασίας. Παρατίθενται, λοιπόν, οἱ ἐπιστημονικές μέθοδοι πού ἀξιοποιήθηκαν: ἡ ἀνάλυση τοῦ περιεχομένου καί ἡ ἱστορική μέθοδος. Στό Β΄ ΜΕΡΟΣ τῆς διατριβῆς παρατίθενται καί ἀναπτύσσονται τά εὑρήματα τῆς ἔρευνας τοῦ θέματος καί ἡ κατά περίπτωση ἀνάλυση καί ἑρμηνεία τους. Στό τέταρτο κεφάλαιο (σ.118-253) παρατίθενται καί ἀναλύονται ποιμαντικά ὅλα τά σχετικά δεδομένα καί στοιχεῖα, πού προκύπτουν μέσα ἀπό τήν ἀναλυτική ἐπεξεργασία τῶν χωρίων τῶν Πράξεων. Ἔτσι, μέσα στίς ἑπόμενες ὀκτώ ἑνότητες τοῦ κεφαλαίου παρουσιάζονται ἀναλυτικά οἱ ἀπαντήσεις τῶν Πράξεων στά ἰσάριθμα ὀκτώ βασικά μεθοδολογικά ἐρωτήματα τῆς ἔρευνας. Τό ὑλικό πού συγκεντρώθηκε εἶναι πλούσιο καί ἐκτεταμένο. Στό πέμπτο κεφάλαιο (σ.254-289), τέλος, ἀναλύονται τά Ποιμαντικά Προβλήματα, πού προβάλλονται μέσα ἀπό τίς διηγήσεις τῶν Πράξεων. Τά προβλήματα αὐτά, σέ συνάρτηση μέ τίς λύσεις πού κατά περίπτωση δόθηκαν, συναποτελοῦν, μία ἐξαιρετικά σημαντική ἑνότητα γιά τήν ἀναζήτηση ποιμαντικῶν ἀρχῶν καί τρόπων (τακτικῶν). Τά ποιμαντικά προβλήματα ὑποδιαιροῦνται, μάλιστα, καί ταξινομοῦνται ἀπό τόν ὑποψήφιο, σέ τρεῖς βασικές ὁμάδες. Σέ αὐτά πού παρουσιάστηκαν: α) κατά τήν ἄσκηση τῆς Ποιμαντικῆς (θετική ποιμαντική), β) ἀπό τή μή δυνατότητα ἄσκησης Ποιμαντικῆς (οὐδέτερη ποιμαντική) καί γ) ἀπό τήν ἄσκηση τῆς Ἄντιποιμαντικῆς (ἀρνητική ποιμαντική). Ἡ ἔρευνα καταλήγει στά Συμπεράσματα (σ.290-313), στά ὁποῖα δίδεται σαφής ἀπάντηση στή σκοποθεσία τῆς ἐργασίας, ὅπως διατυπώνεται στήν Εἰσαγωγή. Ἀκολουθεῖ ἡ Βιβλιογραφία ξένων καί ἑλλήνων συγγραφέων (σ. 314 - 331).
Ζητήματα Διδακτικής των Θρησκευτικών, 2018
Στην παρούσα εργασία γίνεται μια σύντομη βιβλιογραφική επισκόπηση στις θεμελιώδεις παραμέτρους, που χρειάζεται να διέπουν τη θρησκευτική εκπαίδευση προκειμένου να συμβάλλει σημαντικά στην εκπαιδευτική και κοινωνική υποστήριξη των μεταναστών και προσφύγων μαθητώνστις σύγχρονες φιλελεύθερες πολυπολιτισμικές κοινωνίες. Στις παραπάνω παραμέτρους περιλαμβάνονται η οικουμενικότητα, η ιστορικότητα, η φιλανθρωπία και η αγάπη, οι οποίες συνάδουν με βασικές αρχές του πολιτικού φιλελευθερισμού, όπως είναι η ελευθερία, η ετερότητα, η διαφορετικότητα και η ανεκτικότητα. Έτσι η θρησκευτική εκπαίδευση δύναται να επιδράσει θετικά στην άμβλυνση των φαινομένων της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού των μεταναστών και προσφύγων μαθητών, που εκδηλώνονται στη σχολική και τοπική κοινότητα. Αυτό θα συμβεί, επειδή η θρησκευτική εκπαίδευση θα έχει αποκτήσει ένα περισσότερο φιλάνθρωπο και αγαπητικό χαρακτήρα, στο βαθμό που η καθημερινή εκπαιδευτική πράξη αναγνωρίζει στο πρόσωπο των μεταναστών και προσφύγων μαθητών τον Ξένο, για τον οποίο η Εκκλησία καλεί τους Χριστιανούς να γίνουν μάρτυρες έμπρακτης αγάπης.
«Η Κλειώ πάει σχολείο II. Η διδασκαλία της ιστορίας και η δημόσια παιδαγωγική» του Ομίλου για την Ιστορική Εκπαίδευση στην Ελλάδα (ΟΙΕΕ) / Association for History Education in Greece (AHEG). , 2020
Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να δώσει μια συνοπτική εικόνα των εξελίξεων που σημειώθηκαν στο πεδίο της διδακτικής της ιστορίας από το τέλος περίπου της δεκαετίας του 1960 και εξής. Για να το πράξει επιλέγει την κεντρική, για τη σκοποθεσία του μαθήματος της ιστορίας, έννοια της ιστορικής σκέψης που αντικαθιστά στα χρόνια αυτά τόσο στον ακαδημαϊκό διάλογο όσο και σε πολλά προγράμματα ιστορίας στο δυτικό κόσμο αυτήν της εθνικής συνείδησης και εθνικής ταυτότητας που αποτελούσε το σκοπό της σχολικής ιστορίας έως τη δεκαετία του 1960. Τί σημαίνει όμως για τους μαθητές και τις μαθήτριες Σκέπτομαι ιστορικά; Εμπεριέχει παντού όπου υιοθετείται τα ίδια σημαινόμενα; Και πώς αξιολογείται η διαμόρφωση της ιστορικής σκέψης; Πώς διαπιστώνει κανείς την πρόοδό της; Αυτά είναι τα ερωτήματα που οργανώνουν το παρόν κείμενο. Προσεγγίζονται και γίνεται προσπάθεια να απαντηθούν μέσα από τις επεξεργασίες που συντελούνται στα διαφορετικά κέντρα της διδακτικής της ιστορίας που συγκροτούνται στο συγχρονικό μας κόσμο
M.Ed. Thesis, University of the Aegean., 2018
Πολλές φορές στο παρελθόν, φιλόσοφοι και διανοητές διατείνονταν ότι το οικολογικό πρόβλημα οφείλεται στις ανθρωποκεντρικές ηθικές αξίες, οι οποίες είχαν καλλιεργηθεί από τις μονοθεϊστικές θρησκείες των βιομηχανικών δυτικών κοινωνιών. Ο άνθρωπος κατανόησε τη θέση του στον κόσμο, ως κυρίαρχου όντος, το οποίο δύναται να χρησιμοποιεί τα πάντα στη φύση για την ικανοποίηση των εγωιστικών και ακόρεστων επιθυμιών του. Σήμερα, επιστήμονες και φιλόσοφοι θεωρούν ότι οι θέσεις αυτές χρήζουν αναθεώρησης. Προς αυτή την άποψη συνηγορεί και το αναδυόμενο επιστημονικό πεδίο έρευνας της «Θρησκευτικής Οικολογίας», το οποίο στοχεύει στην ανάδειξη των οικολογικών στοιχείων, τα οποία εμπεριέχονται στα δόγματα, τις διδασκαλίες και στα ιερά κείμενα των μεγάλων θρησκειών. Η θεοκεντρική θεωρία των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, η φυσιοκεντρική θεωρία των Ινδικών θρησκευμάτων και η ανθρωποκοινωνική – ανθρωποκοσμική θεωρία των Κινεζικών θρησκειών προσανατολίζουν τη θρησκευτική οικολογική ηθική μακριά από τις ανθρωποκεντρικές θεωρίες του παρελθόντος. Η έντονη παρουσία και η αδιάλειπτη συμμετοχή των θρησκευτικών ηγετών σε παγκόσμια θεολογικά, επιστημονικά και οικολογικά φόρα αποδεικνύουν ότι οι θρησκείες είναι σε θέση να συμβάλουν ενεργά, σε αγαστή συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα, στην ευαισθητοποίηση, στη δημιουργία οικολογικής συνείδησης και στον επανακαθορισμό του ηθικού αξιακού πλέγματος των ατόμων και των κοινωνιών, καθώς και να διαμορφώσουν το θεολογικό υπόβαθρο ανάδειξης μια παγκόσμιας περιβαλλοντική ηθικής.
LÓPEZ ARANDIA, María Amparo (coord.): De Provincia Marítima a Parque Natural: pasado y presente de las sierras de Cazorla, Segura y Las Villas. Instituto de Estudios Giennenses-Diputación Provincial de Jaén, Jaén, 2023, 2023
philomag.de, 2024
ITINERA, Rivista di filosofia e di teoria delle arti, 2023
Koya University Journal of Humanities and Social Sciences
PsycEXTRA Dataset
Cadernos Pagu, 2018
Journal of Agronomy and Crop Science, 2008
Infection and Immunity, 1997
European Psychiatry, 2013
Journal of Photochemistry and Photobiology A: Chemistry, 2005
Ciencia Politica, 2012
Ryan Ardiansyah lubis, Nasta agustina , Annisa Putri, Rizky fadliah, 2019