Osmanlı Belgelerine Göre İmam Mansur

Osmanlı Belgelerinde Mostar / Mostar U Osmanskim Dokumentima, 2022

Mostar Yunus Emre Enstitüsü tarafından 2022 yılında tertiplenen ve araştırmacı yazar Yıldırım Ağanoğlu tarafından hazırlanan Osmanlı Arşiv Belgelerinde Mostar adlı serginin katalog çalışmasıdır. Katalogda 50 civarında belgenin orijinalleri, Türkçe ve Boşnakça özetleri ile sunulmuştur. Sergi ve katalog çalışması Temmuz ayında Mostar şehrinde Mostar Yaz Etkinliği kapsamında Balkanski centar za analizu i studije (Balkanlar Analiz ve Araştırmalar Merkezi) - BALANS işbirliğinde hazırlanmıştır. Editörler: Balkanlar Analiz ve Araştırmalar Merkezi Başkanı Dr. Sedad Bešlija ve Mostar Yunus Emre Enstitüsü Müdürü Yunus Dilber

DergiPark (Istanbul University), 2015

Avrasya İncelemeleri Dergisi, 2016

Alman oryantalizminin kurucularından ve temsilcilerinden biri olan Baron Joseph von Hammer-Purgstall, ilmî ve edebî faaliyetlerinin yanında bir bürokrat olarak da Osmanlı ve Avusturya devletleri arasında bir köprü vazifesi görmüştür. Hammer, 1800-1806 yılları arasında, Londra ve Viyana’da geçirdiği bir yıl dışında, Osmanlı topraklarında ve çoğunlukla İstanbul’da bulunarak çalışma sahasını yakından tanıma fırsatı bulmuştur. Hammer, hem Osmanlı Devleti ile hem de çağdaşı Türk âlimler ve ilim kurumları ile mektuplaşmak suretiyle ilişki kurmuştur. Hammer’in sürdürdüğü bu ilişkinin izlerini Osmanlı arşivlerinden takip etmek mümkündür. Bu çalışma mevcut belgeler yardımıyla Hammer’in hayatının ve çalışmalarının izini sürmeyi hedeflemektedir. Baron Joseph von Hammer-Purgstall, who is one of the pioneers and representatives of the German orientalists, besides his scientific and literary activities as a bureaucrat acted as a bridge between the Ottomans and Austrians. Hammer had the opportunity to become familiar with his field when he was in the Ottoman Empire, and mostly in Istanbul between 1800 and 1806, except a year that he spent in London and Vienna. He had relationships both with the Ottoman State and with the contemporary Turkish scholars as well as scientific institutions by correspondence. It is possible to follow this relationship in the Ottoman archival documents. This study aims to follow up Hammer's life and works with the help of these documents.

Osmanlı Tarihinde Köprülüler Dönemi (1656-1710) Yeni Kaynaklar, Yeni Yaklaşımlar, 2024

Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2015

Sinan Ümmî İrfan ve Sevgi Sempozyumu, Elmalı-Antalya, 2010, 2011

Abdal Musa ile ilgili bazı arşiv belgeleri, Ayşegül Altınova tarafından incelenerek, Gazi Üniversitesi, Hacı Bektaş Veli Araştırma Merkezi dergisinde yayınlanmıştır. Ahmet Hezarfen ve Cemal Şener tarafından da “Osmanlı Arşivi’nde Mühimme ve İrade Defterlerinde Aleviler ve Bektaşiler” adıyla yayınlanan eserde, Abdal Musa dergâhı ile ilgili altı belge incelenmiş, belgelerin aslı, okunuşları ve özetleri verilmiştir. Bu tebliğimizde, bu belgelerin dışında, Başbakanlık Osmanlı Arşiv’inde bulunan ve 1147/1735 ile 1335/1917 arasındaki tarihi kapsayan belgeler ele alınacaktır.

Osmanlı araştırmaları, 2017

Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2005

Makalede Şî‘a denince akla gelen kol olan İmâmiyye’nin akla değer veren usûlî ekolünün önde gelen müelliflerinden olan İbnu’l-Mutahhar el-Hillî’nin imâmet anlayışı ele alınmıştır. İmâmeti cenneti hak etmek için inanılması gerekli bir esas olarak kabul eden el-Hillî, bu derece önemli bir konunun insanların seçimine bırakılamayacağı fikrinden de hareketle imamın Allah tarafından tayin edilmesi gerektiğini savunur. İmamda bulunması gereken en önemli nitelikler olarak masumiyet ve efdaliyyeti ön planı çıkaran yazar, Resulüllah’tan sonra Ali b. Ebû Talib’in imam olması gerektiğini ve zaten Hz. Peygamberce imam olarak atandığını çok sayıda ayet ve hadisi delil olarak kullanarak ispat etmeye çalışır. el-Hillî, dinin korunması ve uygulanması için görevli bu kişilerin tarihte böyle bir görev üstlenmemiş olmaları bir yana, kendi dönemine kadar geçen dört asır boyunca ortada bulunmayışları konusunda ise, “bu sırrı sadece Allah Teala bilir” demenin dışında, suskun kalır. / This article explores Ibn al-Mutahhar al-Hilli’s approaches to al-imamat. According to al-Hillī imamat must be believed in order to gain the paradise. For this importance, imamat can not be left to human elections so the imam must be chosen by God. al-Hillī emphasizes to infallible (‘ismah) and virtue (afdaliyyah) as imam’s qualities. al-Hillī strives to prove that Ali b. Abu Talib had appointed as imam after the last Prophet Muhammad by Him. For arguing this subject, al-Hillī uses a lot of verses and hadiths. Although imam’s importance for protection and practice of religion, al-Hillī did not mention, except saying: “only God has the knowledge”, why the imams did not perform this duty in history and why the last imam is absent since centuries.