Supraprotezarea este o metodă de tratament specifică edentaţiei totale sau subtotale caracterizat... more Supraprotezarea este o metodă de tratament specifică edentaţiei totale sau subtotale caracterizată prin confecţionarea unei proteze totale cu sprijin pe ţesuturi moi şi dure (os, rădăcini sau dinţi restanţi), care pe faţa mucozală cuprinde o parte a dinţilor restanţi preparaţi prin diferite metode sau a implantelor. Dinţii restanţi respectiv implantele sunt utilizaţi fie izolaţi, fie solidarizaţi prin sisteme speciale conferind un plus de menţinere şi stabilitate faţă de proteza totală clasică. În cazul supraprotezării pe dinţi naturali se preferă păstrarea rădăcinilor şi cât mai puţin din coroanele dentare pentru ca braţul de rezinstenţă să fie mai mare decât braţul forţă. Alte denumiri: overlay denture, overdenture, superimposed prosthesis, proteza totală telescopată, proteza biologică etc. Overlay= proteză mobilizabilă care prezintă o extensie metalică sau polimerică peste suprafeţele incizale, ocluzale ale dinţilor restanţi. Overdenture= proteză care se sprijină pe ţesuturi moi şi dure (os, rădăcini sau dinţi restanţi). Proteza totală telescopată= sistem de cape primare, capele secundare fiind incluse în proteză. Proteza biologică= proteză acceptată biologic de ţesuturile înconjurătoare. Supraprotezarea desemnează o restaurare protetică mobilă cu sprijin pe unul sau mai mulţi dinţi restanţi sau implante, pe care îi (le) acoperă total, cu scopul de a îmbunătăţi sprijinul, stabilitatea şi retenţia protezei. Stabilizarea şi menţinerea suplimentară a unei proteze totale se poate face: 1. Direct: prin ancorarea acesteia cu ajutorul unor mecanisme speciale la dinţii ori rădăcinile păstrate sau recuperate. 2. Indirect: prin aceleaşi mecanisme conectate la diversele tipuri de implante. Overdenture stabilizată suplimentar direct Stabilizarea suplimentară se poate face:-La dinţii existenţi-La dinţii reconstituiţi-La rădăcinile obţinute prin scurtarea coroanei dentare-La rădăcinile recuperate chirurgical, endodontic şi parodontal. Dinţii şi rădăcinile au rolurile următoare:-Preaiu o ma re parte din presiunea ocluzală, asigurând un bun sprijin protezei totale, pe care o stabilizează şi în plan orizontal
Supraprotezarea este o metodă de tratament specifică edentaţiei totale sau subtotale caracterizat... more Supraprotezarea este o metodă de tratament specifică edentaţiei totale sau subtotale caracterizată prin confecţionarea unei proteze totale cu sprijin pe ţesuturi moi şi dure (os, rădăcini sau dinţi restanţi), care pe faţa mucozală cuprinde o parte a dinţilor restanţi preparaţi prin diferite metode sau a implantelor. Dinţii restanţi respectiv implantele sunt utilizaţi fie izolaţi, fie solidarizaţi prin sisteme speciale conferind un plus de menţinere şi stabilitate faţă de proteza totală clasică. În cazul supraprotezării pe dinţi naturali se preferă păstrarea rădăcinilor şi cât mai puţin din coroanele dentare pentru ca braţul de rezinstenţă să fie mai mare decât braţul forţă. Alte denumiri: overlay denture, overdenture, superimposed prosthesis, proteza totală telescopată, proteza biologică etc. Overlay= proteză mobilizabilă care prezintă o extensie metalică sau polimerică peste suprafeţele incizale, ocluzale ale dinţilor restanţi. Overdenture= proteză care se sprijină pe ţesuturi moi şi dure (os, rădăcini sau dinţi restanţi). Proteza totală telescopată= sistem de cape primare, capele secundare fiind incluse în proteză. Proteza biologică= proteză acceptată biologic de ţesuturile înconjurătoare. Supraprotezarea desemnează o restaurare protetică mobilă cu sprijin pe unul sau mai mulţi dinţi restanţi sau implante, pe care îi (le) acoperă total, cu scopul de a îmbunătăţi sprijinul, stabilitatea şi retenţia protezei. Stabilizarea şi menţinerea suplimentară a unei proteze totale se poate face: 1. Direct: prin ancorarea acesteia cu ajutorul unor mecanisme speciale la dinţii ori rădăcinile păstrate sau recuperate. 2. Indirect: prin aceleaşi mecanisme conectate la diversele tipuri de implante. Overdenture stabilizată suplimentar direct Stabilizarea suplimentară se poate face:-La dinţii existenţi-La dinţii reconstituiţi-La rădăcinile obţinute prin scurtarea coroanei dentare-La rădăcinile recuperate chirurgical, endodontic şi parodontal. Dinţii şi rădăcinile au rolurile următoare:-Preaiu o ma re parte din presiunea ocluzală, asigurând un bun sprijin protezei totale, pe care o stabilizează şi în plan orizontal
Uploads
Papers by Виктория Габор