cisim

Osmanlı Türkçesi جسم‎, Arapça جسْم‎.

• IPA^(anahtar): /d͡ʒi.ˈsim/
• Heceleme: ci‧sim

cisim (belirtme hâli cismi, çoğulu cisimler)

1. (anatomi) arka, beden, gövde, vücut

   Yataktaki örtülü cisim dertop olmuş şeklini, hareketsizliğini muhafaza ediyor. — R. H. Karay

2. (cebir) Boş olmayan bir küme üzerinde '+' ve '×' ikili işlemleri tanımlanan ve bu kümenen '+' işlemiyle bir değişmeli grup ve bu değişmeli grubunun etkisiz elemanı hariç olan kümeyle '×' işlemi ikinci bir değişmeli grup meydana getirmesi ve '×' işleminin sağdan ve soldan '+' işlemi üzerine dağılma özelliği olmasıyla ortaya çıkan cebirsel yapı.

   Tam sayılar, toplama ve çarpma işlemiyle bir cisimdir.

3. (fizik) tabiatta element, bileşik veya bunların karışımları hâllde bulunan, kütlesi ve ağırlığı olan, hislerle idrak edilebilen şey

   Bilmediği cismi eline alan çocuk yaralandı.

• (cebir): cebirsel yapı

• (cebir): halka
• (fizik): gök cismi, su cismi

• Türk Dil Kurumuna göre "cisim" maddesi

• Vikipedi'de cisim