İlgi eki

İlgi eki veya tamlayan eki, dil bilgisinde bir varlığın kime ait olduğunu bildiren bu ek, Türkiye Türkçesinde ünsüzle biten ad kök ve gövdelerine {+In} "-ın, -in, -un, -ün" ve ünlüyle bitenlerden sonra {+nIn} "-nın, -nin, -nun, -nün" şekillerine sahiptir.^[1][2] Bu ek, sözcüklerin genitif hâlini oluşturmakta kullanılır. Sadece "ben" ve "biz" zamirlerine eklendiğinde -im şekline dönüşür (benim, bizim). Belirtili isim tamlamalarında ilk sözcüğe (tamlayana) eklendiği için tamlayan eki olarak da bilinir.^[3] "i" harfi, büyük ve küçük ünlü uyumuna uyacak şekilde dar ünlülerden birine (ı, i, u, ü) dönüşebilir:

• evin kapısı
• ağacın dalı
• okulun bahçesi
• üzümün çöpü

İlgi ekine sıklıkla isim tamlamalarında rastlanmasına rağmen görünürde bir tamlamanın parçası olmayan sözcüklerde de kullanılır:

• Bu güzel dünya hepimizin. (hepimizin dünyası)
• At binenin, kılıç kuşananın. (binenin atı, kuşananın kılıcı)

Su ve ne kelimeleri –y- yardımcı sesini alır: suyum, neyin

İle, için, gibi, kadar edatları, zamirlere –in eki ile bağlanırlar:

• Benim ile>benimle, benim için, benim gibi, benim kadar
• Senin ile>seninle, senin için, senin gibi, senin kadar
• Onun ile>o-n-unla, o-n-u-n için, o-n-un gibi, onun kadar.