HTC-Highroad

1988'in sonunda, eski Dünya Şampiyonu Hennie Kuiper Stuttgart şehri sponsorluğunda Eddy Merckx bisikletlerine binen bir Alman bisiklet takımı kurdu. Takım, 1989 sezonu için Stuttgart-Merckx-Gonsor olarak adlandırıldı ve dokuz bisikletçisi vardı (bunlara Udo Bölts dahil). Alman bisiklet takımlarının olmadığı ve ülkenin ana bisiklet etkinliğinin olmadığı o dönemde, Rund um den Henninger Turm 1970'teki Rudi Altig'den beri bir Alman tarafından kazanılmamıştı. Kuruluşunun ilk yılında takım bisikletçisi Dariusc Kajzer, takıma Almanya'daki Ulusal Yol Yarışı Şampiyonasında ilk başarısını getirdi. Takım , 1990 yılında Stuttgart-Mercedes-Merckx-Puma oldu ve Bölts, Almanya yol yarışı şampiyonu olarak takımın başarısını sürdürdü.

Deutsche Telekom 1991'de ana sponsor olarak geldi ve takım Telekom-Mercedes-Merckx-Puma olarak biliniyordu.^[2] Godefroot ile yapılan bir röportaja göre, 1991 Vuelta a España'da Bölts'ün 17. sırada olması, kendisini Telekom yönetiminin takımın yönetimini devralma teklifini kabul etmeye sevk etti. Godefroot, aralarında Klasikler uzmanı ve 1991 Paris-Roubaix galibi Marc Madiot'un da bulunduğu birkaç bisikletçi ile anlaştı. 1989 yılında kurulduğu günden bu yana takımda yer alan Bölts, 2003 yılına kadar takımda kalacaktı, 1992 Giro d'Italia'nın Kraliçe etabı olan 19. etabı kazanarak takımın başarılarını geliştirmeye devam etti. Jens Heppner, 1992 Fransa Bisiklet Turu'nda genel olarak onuncu sırada yer alarak bu serisine devam etti.^[3]

Telekom ekibi, o dönemde Almanya'dan gelen ve başarıya giden tüm gelecek vadeden bisikletçilerle anlaştı. Bunlar arasında 1992'de Jens Heppner ve Christian Henn, 1993'te Erik Zabel, Rolf Aldag ve Steffen Wesemann ve 1994'te Jan Ullrich vardı. Bu bisikletçilerin çoğu, takımla on yıldan fazla yarışacaklardı. Olaf Ludwig de 1993 yılında sözleşme imzaladı ve kariyerini ekiple bitirdi. 1994'te Zabel, takım tarihindeki ilk UCI Yol Dünya Kupası zaferini Paris-Tours'u kazanarak elde etti.

1993 yılında takım, Almanya'daki ulusal şampiyona yol yarışında tekrar başarıya ulaştı. Bu, takımın 11 yıllık hakimiyetinin ve Alman şampiyonunun formasına sahip olmasının başlangıcıydı. Kariyerinin uzun yıllarını Telekom ile geçiren başarılı takım bisikletçilerinin çoğu Almanya ulusal şampiyonu olacaktı - 1993'te Bernd Gröne, 1994'te Jens Heppner, 1990, 1995 ve 1999'da Bölts, 1996'da Christian Henn, 1997 ve 2001'de Jan Ullrich, 1998 ve 2003'te Erik Zabel, 2000'de Rolf Aldag, 2002'de Danilo Hondo ve son olarak 2004'te Andreas Klöden.

 

Ekip kısa sürede uluslararası bisiklet sahnesinde önemli bir varlık haline geldi. Ancak takım 1995 Tour de France'a davet edilmedi. Sonunda Turu düzenleyenler, altı Telekom üyesinin, yani Rolf Aldag, Udo Bölts, Jens Heppner, Vladimir Pulnikov, Erik Zabel ve Olaf Ludwig'in bir karma ekip oluşturmak üzere ZG Mobili'nin üç üyesiyle katılacağını kabul etti. Zabel yarışta iki etap kazandı.

Önümüzdeki iki yıl, ekibin uluslararası atılımını gördü. Godefroot, 1995 Turu'nu üçüncü sırada bitiren Danimarkalı bisikletçi Bjarne Riis'i getirdi ve 1996 Tour de France'ı kazandı ve o zamanlar 22 yaşındaki Alman destekçi bisikletçisi Jan Ullrich ikinci sırada bitirdi. Ayrıca Zabel, altı yeşil mayonun ilki olarak puan klasmanını kazandı. Bolts, Clásica de San Sebastián'ı kazandı ve Wesemann, Telekom ekibiyle Barış Yarışı'nda kendisinin ikinci ve takımının dört galibiyetinin ilkini kazandı.

1997 Tour de France, Ullrich'in, 1997'nin başlarında Dünya Kupası yarışı Amstel Gold Race'i kazanan Riis'in desteğiyle yarışı kazanmasıyla ortaya çıktığını gördü. Telekom Ekibi, 1997 Turu'nun genel olarak en güçlü takımı olarak takım klasmanını da kazandı. Ayrıca Bolts, Critérium du Dauphiné Libéré'yi, Zabel, takımla toplamda dört kez kazanacağı Milan-San Remo'nun ilkini kazandı. Ullrich ayrıca yarı klasik Hamburg Şampiyonası'nı kazandı. Ertesi yıl bu yarış Dünya Kupası statüsüne yükseldi. Buna ek olarak, Deutschland Tour 1999'da geri döndü - o sırada Almanya'da bisikletin popülaritesinin arttığının kanıtı. Ullrich yarışta kaza geçirip bırakmak zorunda kalırken, Telekom Takımı yarışı Heppner ile kazandı ve 2001'de Alexander Vinokourov ile yarışı tekrar kazanacaktı.

Ullrich, 1998 Tour de France'ı ikinci bitirdi, 1999 Vuelta a España'yı kazanarak devam etti, ancak 1999 Tour de France'ı diz sakatlığı nedeniyle kaçırdı. Vuelta'yı kazandıktan sonra, Ullrich Dünya zamana karşı şampiyonu oldu ve bu da zamana karşı yarışları sırasında gökkuşağı mayo giymesini sağladı. Bunu 2001'de tekrar kazanacaktı. Ertesi yıl, Zabel Milan-San Remo ve Amstel Gold Race'i kazanarak genel Dünya Kupası zaferini kazanırken, Ullrich 2000 Tour de France'da Lance Armstrong'un ardından ikinci oldu. Ullrich, Olimpiyat yol yarışında altın madalya ve Olimpiyat zamana karşıda gümüş madalya kazandı. 2001'de Zabel, Milan-San Remo'yu dördüncü kez kazandı. Ullrich 2001 Tour de France'ta ikinci olurken, Zabel 2001 Tour ve Vuelta'da altı etap kazandı. Kazak bisikletçi Alexander Vinokourov, 2002'de Paris-Nice etap yarışını kazandı, 2003'te de aynı başarıyı tekrarladı. Amstel Gold Race ve Tour de Suisse'i de kazandı. Ullrich, 2003 yılında Bianchi Takımını oluşturmak için takımdan ayrıldığında, Vinokourov 2003 Tour de France için takım lideri oldu. İkinci sırada yer alan Ullrich'in hemen altında üçüncü sırada bitirdi. Zabel 2003 Paris-Tours'u kazanırken, İtalyan bisikletçi Daniele Nardello Züri-Metzgete'yi aldı.

Takım, profesyonel pelotonun zirvesinde sürekli bir varlığa sahipti ve 1998'de Andreas Klöden, 1999'da Jörg Jaksche, 2000'de Matthias Kessler ve 2002'de Stefan Schumacher dahil olmak üzere zamanın yükselen Alman bisikletçileriyle anlaşmaya devam etti. Ekip ayrıca, Georg Totschnig, Alexander Vinokourov, Cadel Evans, Santiago Botero ve Paolo Savoldelli gibi birçok başarılı Alman olmayan bisikletçiyle de imza attı.

2005 yılında Hell on Wheels adlı bir film yayınlandı. O zaman Telekom Takımı açısından 2003 Tour de France'ın 100. yıldönümünün (ancak 1. Dünya Savaşı ve 2. Dünya Savaşı nedeniyle o zaman yalnızca 90.sıydı) kaydıydı.^[4]

 

2004'ten itibaren ekip adını T-Mobile olarak değiştirdi. Jan Ullrich takıma döndü. Takım, aralarında Steffan Wesemann'ın Ronde van Vlaanderen'ndaki galibiyeti de dahil olmak üzere çok sayıda başarı elde etti. 2004 Tour de France'a yaklaşırken, Kloden Alman yol yarışı şampiyonu oldu ve Ullrich Tour de Suisse'i kazandı ve 2004 Tour de France'da takım lideri olarak yarıştı, Vinokourov ise takım için Tour de France'ta yarışmadı. Jan Ullrich dördüncü bitirirken, Andreas Klöden ikinci sırada takımın en iyi olan bisikletçisiydi. T-Mobile Ekibi, 2004 Turu'nun genel olarak en güçlü takımı olarak takım klasmanını kazandı. 2005 bahar sezonunda Vinokourov, Liège-Bastogne-Liège klasik yarışını kazandı. Takım lideri olarak Ullrich, 2005 Tour de France'ta genel klasmanda 3. oldu. Alexander Vinokourov liderin destekçisi olarak yarıştı ve Champs-Elysees'deki son etap da dahil olmak üzere iki etabı kazanarak beşinci oldu. İtalyan bisikletçi Giuseppe Guerini de bir etap kazandı ve T-Mobile Team, 2005'te takım klasmanını bir kez daha kazanarak 2004 başarısını yakaladı. Zabel sezon sonunda üçüncü kez Paris-Tours'u kazandı.

Temmuz 2005'te, 2005 Turu sırasında Vinokourov'un sözleşmesi bitiyordu ve T-Mobile ile kalması konusunda spekülasyon boldu.^[5] Tour de France'ı kazanma şansını kovalamak için takımdan ayrılacağını ve Turdan sonra Liberty Seguros takımına katıldığını duyurdu.^[6] Telekom Team ve T-Mobile Team ile 13 yıl geçirdikten sonra, Erik Zabel de 2005 yılında yeni kurulan Team Milram'a gitmek için ayrıldı.^[7] 2006 sezonundan önce Walter Godefroot istifa etti ve Olaf Ludwig yeni T-Mobile takım yöneticisi oldu.

1998 Fransa Bisiklet Turu'ndan bu yana en tartışmalı skandalda, on üç bisikletçi, İspanyol doping skandalından kaynaklı olarak 2006 Fransa Turu'ndan Strasbourg prologunun 93. sürümün arifesinde ihraç edildi. Yarışı kazanan favorilerden biri olan Jan Ullrich, Tur dışında bırakılanlar arasındaydı. Başka bir T-Mobile bisikletçisi olan Oscar Sevilla da ihraç edildi ve takımı yalnızca yedi bisikletçiyle bıraktı.

9 Temmuz'da takım, eski Tour de France galibi Jan Ullrich ile bir İspanyol kan doping skandalına karıştığı için spor direktörü Rudy Pevenage'ın görevden alındığını duyurdu. Takımın genel müdürü Olaf Ludwig, "T-Mobile'ı Pevenage'a bağlayan sözleşme 30 Haziran'da geriye dönük olarak durduruldu," dedi.

 

21 Temmuz 2006'da T-Mobile, Jan Ullrich'i doping soruşturması sırasında ekipten kovdu.^[8]

2006 Tour de France'ta T-Mobile üst üste üçüncü kez takım klasmanını kazandı, Andreas Klöden ikinci kez podyuma (3.lük) ulaştı, Matthias Kessler 3. etabı kazandı, Serhiy Honchar iki bireysel zamana karşıyı kazandı (Etap 7 ve 19) ve sarı mayoyu 3 gün boyunca giydi.(7-9. Etaplardan sonra)

Tour de France'ın ardından takım önemli ölçüde değişti; takım menajeri Olaf Ludwig takımdan ayrıldı ve yerine Bob Stapleton geldi. Rolf Aldag, Allan Peiper ve Tristan Hoffman sportif direktör oldular. Daha önce tartışıldığı gibi Ullrich, Sevilla ve Pevenage takımdan ihraç edildi. Steffen Wesemann, Andreas Klöden ve Matthias Kessler gibi takımla uzun süredir birlikte olan birkaç bisikletçi ayrıldı. Ancak nedeni belirsizdir. Jörg Ludewig, daha önce kariyerinde ve T-Mobile'a katılmadan önce doping kullanma niyetiyle bağlantılı olarak askıya alındı ve sözleşmesi yenilenmedi. Takımdaki ilk yılında olan Eddy Mazzoleni de ayrıldı. Bram Schmitz ve Bas Gilling'in sözleşmeleri yenilenmedi.^[9] 1995'ten beri ekip doktoru olan Dr. Lothar Heinrich ve Dr. Andreas Schmid yeni bir kapsamlı test sistemi kurdu. Operación Puerto soruşturmasından çıkan ifşaatların ardından, Heinrich'in neredeyse sporu bıraktığı iddia edildi, ancak bunun yerine yeni bir iç kontroller ve sağlık kontrolleri sistemi oluşturmak ve T-Mobile bisikletçilerinin temiz ve sporun güvenilirliğini geri kazanmak için Stapleton ve diğer takım personeline katıldı.^[10]

Mayıs 2007'de, Erik Zabel, Rolf Aldag, Brian Holm,^[11] Bjarne Riis,^[12] Bert Dietz, Udo Bölts ve Christian Henn dahil olmak üzere, 1990'ların ortalarında takımda yarışırken yasaklı maddeleri (EPO) dahil Riis ve Ullrich'in Tour de France'ı kazandığı sezonlar dahil kullandıklarını itiraf ettiler.^[13] Takım doktorları Andreas Schmid ve Lothar Heinrich de yasaklı maddelere katıldıklarını ve uyguladıklarını itiraf ettiler. Sonra, eski takım üyesi Jef d'Hont'un kitabında yayınlanan iddiaların ardından askıya alındığı 3 Mayıs 2007 tarihine kadar Team Telekom'un sportif direktörüydü.^[14] Jef d'Hont, 1992-96 yıllarında Telekom Takımı için masaj terapisti olarak çalışmış ve kitabında o yıllar boyunca takımda doping sisteminin nasıl organize edildiğini açıklamıştı.^[15]

Ekip, yenilenmiş bir imaj sunmak amacıyla 2007 Tour de France'a genç bir ekip getirdi ve dopingsiz bir tavır ve imajı teşvik etti. Buna rağmen, ekip üyesi Patrik Sinkewitz'in bir eğitim kampı sırasında yüksek testosteron testi pozitif çıktı.^[16] Test sonuçları ancak Sinkewitz sakatlık nedeniyle Turdan çekildiğinde açıklandı. T-Mobile Takımından uzaklaştırıldığında hala hastanedeydi ve 31 Temmuz 2007'de görevden alındı.

Kasım 2007'de Deutsche Telekom AG, profesyonel bisikletçiliğin sponsorluğunu derhal sona erdireceğini duyurdu. Ekip, "Team High Road" adı altında Haziran 2008'e kadar devam etti.^[17] Takım 2008 yılının Şubat ayında Almanya'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne geçerek merkezini değiştirdi.^[18] Takımın yeni yıl için sponsor toplamak için yeterli zamanı olmadığından, takım sahibi Bob Stapleton'ın finansmanı nedeniyle takım devam etti. Takım, Lüksemburg bisikletçisi Kim Kirchen ile klasik La Flèche Wallonne'u kazanarak yıla başarılı bir başlangıç yaptı. Bunun gibi sonuçlar ve ayrıca High-Road'un Giro d'Italia'daki performansı, ekibin yıl sonu için bir sponsor bulmasına yardımcı oldu.

15 Haziran 2008'de Columbia Sportswear, Tour de France'ın başlangıcı olan 5 Temmuz'da ismini "Team Columbia" olarak değiştirerek takımın üç yıllık sponsorluğunu duyurdu. Sponsorluk hem erkek hem de kadın takımlarını içeriyordu. Ekip, son derece başarılı bir Tura imza attı, 5 etap kazandı (dördü İngiliz sprinter Mark Cavendish'e gitti) ve takım lideri Kim Kirchen, dört gün boyunca genel klasmana ve üç gün puan klasmanına liderlik etti.

 

29 Haziran 2009'da HTC, 2009 Tour de France ile başlayarak takımın üç yıllık sponsorluğunu duyurdu. Takımın yeni adı "Team Columbia-HTC" idi. Columbia Sportswear sponsorluğu gibi, HTC sponsorluğu hem erkek hem de kadın takımlarını içeriyordu. Takım, 2009 Tour de France'da 3 hafta boyunca 6 etap kazanan Mark Cavendish ile büyük bir başarı elde etti. Bunların en unutulmaz olanı Paris'te Champs-Élysées'de büyük bir farkla neredeyse 30 metreyle kazandığı zaferdi; kendi sprint trenindeki Mark Renshaw kollarını kaldırdı ve 2. olmak için yeterli zamana sahipti. Daha sonra HTC-Columbia'nın gözünden 2009 turunu kapsayan Chasing Legends adlı bir belgesel film yayınlandı.

Ağustos, Norveçli çok yönlü Edvald Boasson Hagen için çok iyi bir ay oldu; Tour de Pologne'da iki etap galibiyeti ve bir podyum, iki etap galibiyeti ve 2009 Eneco Tour'da GC galibiyeti. 2009'un diğer iki Grand Tour'undaki etap galibiyetlerinden sonra, Gregory Henderson'ın Vuelta'da bir diğerini kazanması sadece üç gün sürdü.

Pek çok başarısına rağmen, Team Columbia sahip oldukları kadar çok üst düzey bisikletçiyi karşılayamıyor gibi görünüyordu ve çok sayıdaki galibiyetleri nedeniyle, 2010 sezonu için birçok bisikletçi diğer takımlar tarafından hedef alındı. Kim Kirchen, Edvald Boasson Hagen, Michael Barry, George Hincapie ve Thomas Lövkvist gibi önemli bisikletçiler takımdan ayrılmayı seçti. Yerlerine, Jan Ghyselinck, Rasmus Guldhammer ve Martin ve Peter Velits gibi birçok yetenekli genç bisikletçi ile sözleşme yapıldı.

17 Ekim 2010 tarihinde, Takım Columbia HTC ile Specialized 2011 için işbirliği açıkladı. Specialized ekibin şasilerini, maşalarını ve kasklarını tedarik edecekti. Erkekler çoğu yol yarışı için S-Works Tarmac ile, taşlı klasikler için S-Works Roubaix ile ve zamana karşılarda Shiv TT ile yarışacaklardı. Tamamen yeni S-Works Prevail ve TT3 kaskları, bisikletçileri sırasıyla yol ve TT uygulamalarında koruyacaktı.

4 Ağustos 2011'de, Genel Müdür Bob Stapleton, Team HTC-Highroad'ın yeni bir sponsor bulamayınca 2011 sezonunun sonunda çekileceğini duyurdu.^[1]

Takımın son etkinliği Ekim 2011'de Chrono des Nations'dı. Erkek ve kadın takımları galibiyetle tamamladı, Tony Martin erkekler 48 km zaman karşıyı, Amber Neben kadınlar 20 km etkinliğini kazandı. Bu, takıma son yılında 121 zaferi getirdi.^[19]

HTC-Highroad, Cyclingnews.com ^[20] tarafından 2011 Yılın Takımı seçildi ve 2011 Velonews ödüllerinde En İyi Takım ve En İyi Kadın Takımı ödüllerini kazandı.^[21]

• Resmî site  
• UCI Protour: HTC-Highroad'ın ekip profili^{[ölü/kırık bağlantı]}