çis

[1] Kudret, terencübin

Ayrıca bakınız: çiş, cıs

çis (belirtme hâli çisi, çoğulu çisler)

[1] Bazı bitkilerden sızan ve katılaşarak sarımtırak bir cisim durumuna gelen bir çeşit şekerli özsu, kudret helvası.

[1] "Çis, hekimlikte müshil olarak kullanılır."- .

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.