hadis

Ayrıca bakınız: Hadis

Osmanlı Türkçesi حديث‎, Arapça حَدِيث‎ (ḥadīs̱).

• IPA^(anahtar): /ha.ˈdis/
• Heceleme: ha‧dis

hadis (belirtme hâli hadisi, çoğulu hadisler)

1. (Ehl-i Sünnet) İslâm Peygamberi'inin davranışları, sözleri veya tasdik ettikleri

   Küçük ve büyük cihadı konu alan hadis sadece Beyhâkî'de rivayet edilmiş olup senedi zayıf görülmüştür.

2. (ilim dalı, İslâm) Bu davranış, söz ve tasdik etmelerini konu alan ilim dalı
3. (Şia) İslâm Peygamberi veya imamlardan birinin davranışları, sözleri veya tasdik ettikleri

   „Dinde bütün yeniliklerin değişiklik, bütün değişikliklerin bidat ve bütün bidatların ateşte olduğuna dair hadis, Sünnîlikle Şiîliğin beraberce doğru olarak kabul ettiği ender hadislerdendir“ dedi.

• (Ehl-i Sünnet, Şia): edille-i şer'iyye, haber
• (ilim dalı): İslâmî ilim

• (Ehl-i Sünnet): fiten hadisi, mensuh hadis, muhkem hadis, muhtelif hadis, mutâbî hadis, nâsih hadis, şâhid hadis
• (Ehl-i Sünnet: metin itibarıyla): hadis-i kutsî, hadis-i şerif; mevzu hadis
• (Ehl-i Sünnet: nakil itibarıyla): âhâd hadis, mütevâtir hadis; merdud hadis; meşhur hadis; mevzu hadis
• (Ehl-i Sünnet: sâhibi itibarıyla): maktû hadis, merfû hadis, mevkuf hadis
• (Ehl-i Sünnet: sıhhati itibarıyla): hasen hadis, makbul hadis, sahih hadis
• (Ehl-i Sünnet: ilim dalı): cerh ilmi, garibü'l-hadîs ilmi, hadis râvîleri ilmi (rivayetü'l-hadîs ilmi), ilelü'l-hadîs ilmi, muhtelefü'l-hadîs ilmi, nasih ve mensuh ilmi, tadil ilmi
• (Ehl-i Sünnetin makbûl eserleri): Kütüb-i Sitte, Kütüb-i Tis‘a
• (Şianın makbûl eserleri): Kütüb-i Erbaa

• 40 hadis (kırk hadis)
• (Ehl-i Sünnet): hadis âlimi, hadis hafızı

• cezim, delil, fedâil, hafız, illet, karine, merdud, mevzu, mutavassıt, münker, mütâbaat, metrûk, müttehem, râvî, senet, siga, şazz, temrîz, tergib, terhib

• Türk Dil Kurumuna göre "hadis" maddesi

• Vikipedi'de hadis