gemi

Ayrıca bakınız: gemí, gémi, gēmí, ĝemi

IPA^(anahtar): [ɟɛ.ˈmi]

Heceleme: ge‧mi

Osmanlı Türkçesi كمى‎, o da Eski Türkçe kemi‎ (kemi).

gemi (belirtme hâli gemini, çoğulu gemiler)

gemi hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (denizcilik, taşıtlar) su üstünde yüzen, insan ve yük taşımaya yarayan büyük taşıt, sefine

   Bu yolculuğa bizi götürecek bir tek gemi bulamadık. — A. Erhat

• taşıt, vesait

altı ay gemisi, amiral gemisi, ateş gemisi, balast gemi, bayrak gemisi, buharlı gemi, bulaşık gemi, cankurtaran gemisi, gemi adamı, gemi arslanı, gemi aslanı, gemi baş vurmak, gemi bozma, gemi burnu, gemi çıkışı, gemi dövünmek, gemi enkazı, gemi gezmek, gemi ızgarası, gemi iskeleti, gemi karaya oturmak, gemi leşi, gemi makine, gemi makine zabiti gemi müdürü, gemi takımı, gemi yapımı, gemi yatağı, gemileri yakmak, gemisini kurtaran kaptan, gemisini yürütmek, gemisi şapa oturmak, gemiye bağlayan ip, gemiyi rotasına koymak, gemiyi tutmak, gemiyi yatırmak harp gemisi, hastane gemisi, hava gemisi, kablo gemisi, kabotaj gemisi, karakol gemisi, kılavuz gemisi, kumandan gemisi, undak gemisi, kurtarma gemisi, mayın arama tarama gemisi, mayın gemisi, nehir gemisi, Nuh'un gemisi, sancak gemisi, sarnıç gemisi, savaş gemisi, tarama gemisi, ticaret gemisi, uçak gemisi, uzay gemisi, yelken gemisi, yelkenli gemi, yolcu gemisi, yük gemisi

• gemice, gemici, gemicik, gemili, gemisiz, gemiyken, gemiyle, gemiyse

• liman, lomboz, muço, tersane

• Türk Dil Kurumuna göre "gemi" maddesi

• Dünya bir gemi, akıl yelkeni, fikir dümeni, kolla kendini, göreyim seni

gemi

1. gem (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

Eski Türkçe kemi‎ (kemi)

gemi

1. (denizcilik, taşıtlar) gemi

gemi

1. (denizcilik, taşıtlar) gemi

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki