Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
ข้ามไปเนื้อหา

เซธ รอลลินส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Tyler Black)
เซธ รอลลินส์
ชื่อเกิดColby Daniel Lopez
เกิด (1986-05-28) 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1986 (38 ปี)
Davenport, Iowa, U.S.
คู่สมรสBecky Lynch
(สมรส 2021)
บุตร1
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนGixx[1]
Seth Rollins[2]
Seth "Freakin" Rollins
Taj the Destroyer
Tyler Black
ส่วนสูง6 ฟุต 1 นิ้ว (185 เซนติเมตร)[3]
น้ำหนัก217 ปอนด์ (98 กิโลกรัม)[3]
มาจากDavenport, Iowa[3]
ฝึกหัดโดยDanny Daniels[4]
เปิดตัว2005[5]

โคลบี แดเนียล โลเปซ (Colby Daniel Lopez; 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1986) เป็นนักมวยปล้ำอาชีพและนักแสดงชาวอเมริกันที่ปัจจุบันเซ็นสัญญากับ WWE ในนาม เซธ รอลลินส์ (Seth Rollins) เป็นแชมป์โลกของ WWE หลายสมัยและได้รางวัลสแลมมีอะวอร์ด ซุปเปอร์สตาร์แห่งปี 2015 เขาได้ร่วมปล้ำที่ค่ายพัฒนาทักษะ ฟลอริดาแชมเปียนชิปเรสต์ลิง(FCW) เป็นแชมป์แกรนด์สแลม FCWคนแรก หลังจาก FCW ถูกยุบรวมกับ NXT เขาก็ได้แชมป์ NXTเป็นคนแรก เปิดตัวค่ายหลักในปี 2012 พร้อมกับดีน แอมโบรสและโรแมน เรนส์ในฐานะเดอะชีลด์

เขาเคยเป็นที่รู้จักดีในสมาคมริงออฟออเนอร์(ROH) ใช้นาม ไทเลอร์ แบล็ก (Tyler Black) เป็นแชมป์โลก ROH 1สมัย และแชมป์โลกแท็กทีม ROH 2สมัย(ร่วมกับจิมมี เจคอบส์) และผู้ชนะทัวร์นาเมนต์ Survival of the Fittest 2009 นอกจากนี้เขายังปล้ำสมาคมอิสระต่างๆเช่น Full Impact Pro(FIP) เป็นแชมป์โลก FIP 1สมัย, และสมาคม Pro Wrestling Guerrilla(PWG) เป็นแชมป์โลกแท็กทีม PWG(ร่วมกับเจคอบส์) เป็นคนที่สามที่ได้แชมป์โลกของ WWE และ ROH เช่นเดียวกับซีเอ็มพังก์และแดเนียล ไบรอัน ตำนานนักมวยปล้ำอย่าง สติง ผู้ที่เคยปล้ำแมตช์สุดท้ายกับเขาในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2015) ได้บอกว่ารอลลินส์เป็นนักมวยปล้ำที่มีพรสวรรค์ที่สุดที่เขาได้เคยดูหรือทำงานร่วมกัน[6]

ชีวิตวัยเยาว์

[แก้]

โลเปซเกิดที่ บัฟฟาโลว์ (รัฐไอโอวา)[1][7] มีเชื้อสายอาร์เมเนีย, เยอรมัน และไอริส[4] นามสกุลในชีวิตจริงของเขาโลเปซ มาจากพ่อเลี้ยงเม็กซิกันอเมริกันของเขา[4] ในปี 2019 เขาค้นพบจากการตรวจดีเอ็นเอว่าเขามีพี่ชายและน้องสาวที่หายสาบสูญไปนาน[8] เขาจบการศึกษาจาก Davenport West High School ในปี 2004[1] ตอนเป็นวัยรุ่น เขาเป็นคนเก็บตัวที่ใช้ชีวิตแบบตรงไปตรงมาและเป็นแฟนตัวยงของดนตรีร็อกและเฮฟวีเมทัล[9] เขาฝึกฝนที่โรงเรียนสอนมวยปล้ำของ Danny Daniels ที่ชายแดนชิคาโกและ Oak Park[4]

ประวัติมวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

ช่วงแรกในสมาคมอิสระ (2005–2009)

[แก้]
สมัยอยู่สมาคมอิสระในนามไทเลอร์ แบล็ก

โลเปซเปิดตัวในปี 2005 กับสมาคม Scott County Wrestling (SCW) นอกจากนี้เขายังปล้ำให้กับ Independent Wrestling Association Mid-South (IWA) ของ Ian Rotten และได้เข้าร่วม Ted Petty Invitational Tournament เอาชนะ Sal Thomaselli ก่อนที่จะแพ้แมต ไซดัลในรอบคัดเลือก ในแฮมมอนด์, อินดีแอนา เมื่อวันที่ 23 กันยายน 2005[10] ต่อมาเขาได้แชมป์เฮฟวี่เวท SCW และพ่นสีเข็มขัดแชมป์สีดำเพื่อทำเครื่องหมาย "The Black Era" (ยุคของ Black)

เขาได้เข้าร่วมสมาคม NWA Midwest ได้แชมป์แท็กทีมร่วมกับ Marek Brave ทั้งสองได้ประสบความสำเร็จในการชิงแชมป์กับ Ryan Boz กับ Danny Daniels, Brett Wayne กับ Hype Gotti และ Jayson Reign กับ Marco Cordova หลายต่อหลายครั้งในช่วงต้นปี 2006[11] นอกจากนี้เขายังต้องเจอกับ Eric Priest และเอเจ สไตส์ในแมตช์เดี่ยว

เขาปรากฏตัวสั้นๆในสมาคมโทเทิลนอนสต็อปแอคเชินเรสต์ลิง (TNA) และจับคู่ทีมกับ Jeff Luxon แพ้ให้ The Latin American Xchange (Homicide และ Hernandez) ในศึกอิมแพ็กเดือนตุลาคม 2006[12]

เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2007 ที่สมาคม Full Impact Pro (FIP) ในการแข่งขันชิงแชมป์แท็กทีม Briscoes ที่เมลเบิร์น, ฟลอริดา คู่แท็กทีมอย่าง Marek Brave ได้รับบาดเจ็บที่หลังทำให้เขาต้องพักเป็นเวลาหลายสัปดาห์ก่อนที่ในท้ายที่สุดทำให้เขาต้องออกจากตำแหน่ง (Brave กลับมาร่วมปล้ำในปี 2012)[13] ในช่วงเวลานี้แบล็กได้เริ่มอาชีพการปล้ำเดี่ยวใน Pro Wrestling Guerrilla (PWG) โดยชนะโจอี ไรอันเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน[14] และอดีตพี่เลี้ยงแดนนี แดเนียลส์ ใน the supercard Point ของ No Return เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน[15]

ใน Life During Wartime ของ PWG เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2008 แบล็กได้ร่วมทีมกับจิมมี เจคอบส์ค้วาแชมป์โลกแท็กทีม PWGโดยชนะรอเดริก สตรองและเอล เจเนริโกซึ่งแทนแจ็ก อีแวนส์[16][17] ในอีเวนต์ของ FIP เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม 2008 แบล็กชนะ Go Shiozaki และได้แชมป์โลกเฮฟวี่เวท FIP[18] ในอีเวนต์ของ FIP เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 2009 เดวีย์ ริชาดส์ได้แชมป์เฮฟวี่เวท FIP โดยการปรับเมื่อแบล็กไม่สามารถแข่งขันได้[18]

ริงออฟออเนอร์ (2007–2010)

[แก้]

ในริงออฟออเนอร์(ROH) เดือนกันยายน 2007 ได้เปิดตัวร่วมกับจิมมี เจคอบส์ และเนโคร บัตเชอร์[19] ใน Final Battle 2007 แบล็กและเจคอบส์ชนะ The Briscoe Brothers คว้าแชมป์โลกแท็กทีม ROH พวกเขาเสียแชมป์หนึ่งเดือนต่อมาเมื่อวันที่ 26 มกราคมให้กับ No Remorse Corps (เดวี ริชาดส์ และร็อกกี โรเมโร) ในการแข่งขัน Ultimate Endurance พร้อมด้วย The Hangmen 3 (เบรนต์ อัลไบรต์และบีเจ วิตเมอร์) และทีมของออสติน แอรีส์และไบรอัน แดเนียลสัน[20][21][22] เดือนกันยายนปี 2009 แบล็กได้เข้ารับการผ่าตัดแผ่นดิสก์ในลำคอของเขา[23] วันที่ 10 ตุลาคมแบล็กได้ชนะเคนนี คิงในการแข่งขันรอบแรกและจากนั้นก็ชนะเกลาดีโอ แคสแทกนอลี, Colt Cabana, Delirious, คริส ฮีโร และรอเดริก สตรอง ในทัวร์นาเมนต์รอบชิงชนะเลิศ 2009 Survival of the Fittest[24] วันที่ 19 ธันวาคม ใน Final Battle 2009 ได้ปล้ำชิงแชมป์โลก ROH กับออสติน แอรีส์ ในการปล้ำ 60 นาที ซึ่งผลออกมาเป็นเสมอ[25] วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2010 เขาได้คว้าแชมป์โลก ROH จากแอรีส์[26][27][28] ก่อนจะเสียแชมป์ให้รอเดริก สตรองในแมตช์ไม่มีกฏกติกา[29][30] และเป็นการปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของเขาก่อนจะเซ็นสัญญากับ WWE[31][32][33][34]

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2010–ปัจจุบัน)

[แก้]

ค่ายพัฒนาทักษะ

[แก้]

วันที่ 8 สิงหาคม 2010 เขาได้เซ็นสัญญากับสมาคม WWE และได้รับมอบหมายไปยังศูนย์พัฒนาทักษะของพวกเขา ฟลอริดาแชมเปียนชิปเรสต์ลิง(FCW) ในเดือนกันยายน[35][36][37] เขาได้เปิดตัวขึ้นปล้ำครั้งแรกกับ FCW วันที่ 30 กันยายนในนาม เซธ รอลลินส์[38] โดยแพ้ให้ไมเคิล แมคกิลลิคัตตี[2][39] วันที่ 13 มกราคม 2011 รอลลินส์ได้คว้าแชมป์ FCW 15 เป็นคนแรกโดยชนะฮูนิโคในทัวร์นาเมนต์รอบชิง[40][41][42] ในไลฟ์อีเวนต์วันที่ 25 มีนาคมรอลลินส์และริกชี สตีมโบตได้เอาชนะแดเมียน แซนดาวและไทตัส โอนีลคว้าแชมป์ฟลอริดาแท็กทีม FCWร่วมกัน[43] ก่อนเสียแชมป์ให้บิ๊กอี และ Calvin Raines[44]

ในเดือนกรกฎาคม 2011 เขาได้เปิดศึกกับดีน แอมโบรส[45] และมีแมตช์เจอกันครั้งแรกในการชิงแชมป์ FCW 15 ในไอรอน แมน แมทช์ 15 นาที วันที่ 14 สิงหาคมตอนของ FCW ซึ่งจบลงด้วยการเสมอกันและทำให้รอลลินส์ป้องกันแชมป์ได้[46] ภายหลังการปล้ำ 20 นาทีสำหรับการชิงแชมป์ในสองสัปดาห์ต่อมาจบลงด้วยผลเสมอกันอีกครั้ง 0-0[46] ครั้งต่อมาในการปล้ำ 30 นาทีสำหรับการรีแมตช์ชิงแชมป์วันที่ 18 กันยายนตอนของ FCW จบลงด้วยการเสมออีกครั้ง 2-2 ทำให้มีการปล้ำต่อเวลาและเป็นรอลลินส์ที่ทำแต้มนำ 3-2 เป็นฝ่ายชนะไป[46] วันที่ 22 กันยายนรอลลินส์เสียแชมป์ FCW 15 ให้แดเมียน แซนดาวโดยการทำฟาล์วหลังจากที่แอมโบรสมาทำร้ายแซนดาวในช่วงท้ายแมตช์[47][48]

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2012 เขาได้คว้าแชมป์ฟลอริดาเฮฟวี่เวท FCWสมัยแรกจากลีโอ ครูเกอร์[49] ในช่วงปี 2012 WWE ได้รวม FCW เข้ากับ NXT[50] รอลลินส์เปิดตัวออกโทรทัศน์ในตอนที่สองของ NXT รูปแบบใหม่ที่มหาวิทยาลัย Full Sail University วันที่ 27 มิถุนายน โดยเขาชนะจิโระ[51][52] ต่อมาเขาได้เข้าร่วม Gold Rush Tournament และได้เป็นเจ้าของแชมป์ NXTคนแรกโดยชนะจินเดอร์ มาฮาลในรอบชิงวันที่ 29 สิงหาคมตอนของ NXT[53][54]

เดอะชีลด์

[แก้]
เดอะชีลด์: โรลลินส์, เรนส์ และแอมโบรส

รอลลินส์เปิดตัวค่ายหลักในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2012)พร้อมกับดีน แอมโบรสและโรแมน เรนส์ในนามเดอะชีลด์ พวกเขารุมไรแบ็กก่อนจับใส่ท่า Triple Powerbomb บนโต๊ะผู้บรรยาย ทำให้ซีเอ็ม พังก์จับกดจอห์น ซีนาชนะป้องกันแชมป์ WWEไว้ได้[55] ในทีแอลซี (2012) เดอะชีลด์ได้ปล้ำแมตช์แรกชนะไรแบ็กและทีมเฮลโน(เคน และแดเนียล ไบรอัน)ในการต่อสู้ด้วยโต๊ะ บันได และเก้าอี้[56] ในรอว์ 7 มกราคม เดอะชีลด์ได้ออกมารุมทำร้ายไรแบ็กในการชิงแชมป์ WWE ทำให้พังก์ป้องกันแชมป์ไปได้อีกครั้ง[57] ใน NXT 9 มกราคม รอลลินส์เสียแชมป์ NXT ให้บิ๊กอีแบบไม่มีกฎกติกา โดยระหว่างแมตช์สมาชิกเดอะชีลด์ได้ขึ้นไปรุมบิ๊กอีจนเหล่านักมวยปล้ำ NXT ทั้งหมดออกมาช่วย[58] ในรอยัลรัมเบิล (2013) เดอะชีลด์ได้แอบมารุมทำร้ายเดอะร็อก ระหว่างชิงแชมป์ WWE ซึ่งในตอนแรกพังก์กดนับ 3 ชนะ แต่วินซ์ แม็กแมนออกมาบอกให้เริ่มใหม่เลยทำให้เดอะร็อกคว้าแชมป์ไป[59] ในรอว์คืนต่อมาหลังจากจอห์น ซีนาประกาศเลือกท้าชิงแชมป์ WWE ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29 เดอะชีลด์ก็มารุมทำร้ายซีนา แม้ว่าเชมัสกับไรแบ็กจะออกมาช่วยก็ตาม สุดท้ายเดอะชีลด์เล่นงานซีนาด้วยท่า Triple Powerbomb[60] ในรอว์ต่อมาเดอะชีลด์โดนทีมซีนาล้อมเอาไว้ ทำให้เดอะชีลด์วิ่งหนีไปทางหลังเวที แต่แรนดี ออร์ตันนำทัพนักมวยปล้ำออกมาขวางเอาไว้ เดอะชีลด์เลยโดนทีมซีนาอัดจนน่วม ก่อนที่จะหนีไปทางอัฒจรรย์[61] ในรอว์ต่อมาเดอะชีลด์ออกมาท้าทายทีมของซีนา ว่าถ้าอยากมีเรื่องก็ออกมาเจอกันเดี๋ยวนี้ได้เลย ปรากฏว่าไฟในสนามดับแล้วกลุ่มของซีนาก็ออกมาไล่อัดเดอะชีลด์จนหนีกระเจิง[62] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2013) เดอะชีลด์เอาชนะทีมซีนาไปได้[63] ในเรสเซิลเมเนีย 29 เดอะชีลด์ได้ปล้ำเรสเซิลเมเนียครั้งแรกโดยชนะ เชมัส, แรนดี ออร์ตัน และบิ๊กโชว์[64]

รอว์คืนต่อมาหลังจากดิอันเดอร์เทเกอร์ออกมาขออุทิศชัยชนะให้กับพอล แบเรอร์จากการที่ชนะซีเอ็ม พังก์ในเรสเซิลเมเนีย เดอะชีลด์ออกมารุมล้อมเทเกอร์ แต่เคนกับแดเนียล ไบรอันออกมาช่วย ทำให้เดอะชีลด์หนีไป[65] ในรอว์ 22 เมษายน เดอะชีลด์ได้เอาชนะอันเดอร์เทเกอร์, เคน และไบรอัน[66] ในสแมคดาวน์ 26 เมษายน เดอะชีลด์ได้รุมเล่นงานเทเกอร์ หลังจากเทเกอร์เอาชนะแอมโบรสไปได้[67][68] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2013)แอมโบรสได้แชมป์ยูเอสจากโคฟี คิงส์ตัน คืนเดียวกันรอลลินส์กับเรนส์ได้แชมป์แท็กทีม WWEจากทีมเฮลโน ทำให้เดอะชีลด์มีแชมป์ครบทั้งทีม[69] ในเดือนสิงหาคม เดอะชีลด์ได้เข้าร่วมกลุ่มดิออธอริตี ของประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการ ทริปเปิลเอช[70][71] ในแบทเทิลกราวด์ (2013) รอลลินส์กับเรนส์ได้เจอกับโคดี โรดส์และโกลดัสต์ ถ้าหากโคดีและโกลดัสต์ชนะจะได้กลับมาใน WWE แต่ถ้าเดอะชีลด์ชนะ ครอบครัวโรดส์จะถูกแบนจาก WWE ซึ่งรอลลินส์กับเรนส์เป็นฝ่ายแพ้[72] ในรอว์ 14 ตุลาคม รอลลินส์กับเรนส์เสียแชมป์แท็กทีมให้กับโคดีและโกลดัสต์แบบไม่มีกฎกติกาโดยการช่วยเหลือจากบิ๊กโชว์[73] ในรอว์ 27 มกราคม เดอะชีลด์ได้ปล้ำแท็กทีม 6 คนกับ แดเนียล ไบรอัน, เชมัส และจอห์น ซีนา เพื่อที่จะเข้าไปปล้ำในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2014)แต่เดอะไวแอ็ตต์แฟมิลีเข้ามาก่อกวน ทำให้เดอะชีลด์แพ้ฟาวล์ จึงขอท้าเจอกับไวแอ็ตต์แฟมิลีในศึกแชมเบอร์ แต่เดอะชีลด์แพ้[74]

เดอะชีลด์ ปะทะ เอฟโวลูชั่น

ในปลายเดือนมีนาคม เดอะชีลด์ได้เป็นฝ่ายธรรมะ[75][76] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 30ได้มีแมตช์กับเคนและเดอะนิวเอจเอาต์ลอวส์โดยเดอะชีลด์ชนะไปได้[77] ในรอว์ 1 วันหลังเรสเซิลเมเนีย แชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE แดเนียล ไบรอัน ได้มาฉลองกับผู้ชม ก่อนจะถูกขัดจังหวะโดยทริปเปิลเอช และเขาได้ขอชิงแชมป์ในคืนนั้น โดยก่อนเริ่มแมตช์นั้น สเตฟานี แม็กแมนได้สั่งให้เคน, บาทิสตา และออร์ตัน ทำร้ายไบรอันเป็นการสร้างจุดอ่อน และทำให้ทริปเปิลเอชมีโอกาสในการชนะมากขึ้น จนเดอะชีลด์ได้ออกมาบนเวทีและจัดการกับพวกกลุ่มของทริปเปิลเอช และได้ช่วยไบรอันจากการกลั่นแกล้งจากกลุ่มทริปเปิลเอช[78] ในรอว์ต่อมา เดอะชิลด์ต้องปล้ำในแฮนดิแคป 11 รุม 3 แต่กรรมการต้องยุติแมตช์ เนื่องจากทั้งสองฝ่ายอัดกันไม่หยุด ก่อนที่ทริปเปิลเอช, ออร์ตัน และบาทิสตา จะออกมาในนามของกลุ่มเอฟโวลูชั่น เพื่อจัดการกลุ่มเดอะชีลด์โดยเฉพาะ[79] ก่อนที่จะประกาศแมตช์อย่างเป็นทางการในสแมคดาวน์ 18 เมษายน ระหว่างเดอะชีลด์เจอกับเอฟโวลูชั่นในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2014) โดยเดอะชีลด์เป็นฝ่ายชนะ[80] ในเพย์แบ็ค (2014) เดอะชีลด์ได้รีแมตช์กับเอฟโวลูชั่นในแบบไม่มีกฎกติกา คัดออก ซึ่งเดอะชีลด์เป็นฝ่ายชนะ[81]

ดิออธอริตี

[แก้]
ในตอนอยู่กลุ่มดิออธอริตี

ในรอว์ 2 มิถุนายน บาทิสตาได้ออกจากเอฟโวลูชั่นและออกจาก WWE[81] คืนเดียวกัน โรแมน เรนส์มีคิวเจอกับแรนดี ออร์ตัน โดยออร์ตันออกมากับทริปเปิลเอชพร้อมถือค้อนมาด้วย ทำให้เดอะชีลด์พากันไปหยิบเก้าอี้มาเตรียมไว้ ทริปเปิลเอชบอกว่าบาทิสตามันหนีไปแล้ว แต่เราก็มีแผน 2 เสมอ... ว่าแล้วรอลลินส์ก็เอาเก้าอี้ฟาดใส่เรนส์จากด้านหลัง จากนั้นก็ฟาดแอมโบรสอีกคน โรลลินส์เอาเก้าอี้ไปยื่นให้ออร์ตัน เพื่อเอาไปฟาดเรนส์กับแอมโบรสต่ออีก จากนั้นก็ RKO เรนส์ลงบนเก้าอี้ ปิดท้ายรายการโดยมีรอลลินส์ยืนอยู่กับออร์ตันและทริปเปิลเอช เป็นอันว่ารอลลินส์ได้แยกทีมกับเดอะชีลด์ไปอยู่กลุ่มออธอริตีแล้ว[82][83][84] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2014)รอลลินส์สามารถไต่บันไดคว้ากระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ได้สำเร็จ[85] ในแบทเทิลกราวด์ (2014)เอาชนะแอมโบรสไปได้โดยการปรับ เพราะแอมโบรสถูกพาตัวออกจากสนามหลังจากลอบทำร้ายรอลลินส์[86] ในซัมเมอร์สแลม (2014)เอาชนะแอมโบรสไปได้แบบลัมเบอร์แจ็ก โดยมีนักมวยปล้ำอยู่รอบเวที[87] คืนต่อมารอลลินส์ได้เล่นงานแอมโบรสโดยการโดดเหยียบหัวกับอิฐบล็อกจนบาดเจ็บทำให้ต้องหายจากจอ[88] ก่อนที่แอมโบรสจะกลับมาล้างแค้นรอลลินส์ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2014)คืนเดียวกันหลังจากแมตช์ชิงแชมป์โลกระหว่างบร็อก เลสเนอร์(แชมป์)กับจอห์น ซีนานั้น รอลลินส์ได้ขอใช้สิทธิ์กระเป๋าชิงแชมป์ทันที แต่ยังไม่ทันจะใช้ซีนาก็มาไล่อัดรอลลินส์จนต้องหนีไป[89][90]

ออธอริตีได้จ้าง J&J Security (เจมี โนเบิลและโจอี เมอร์คิวรี) เป็นรปภ.ประจำตัวให้รอลลินส์[91] รอลลินส์ได้ปล้ำในกรงเหล็กเฮลอินเอเซล (2014)ครั้งแรกเอาชนะแอมโบรสไปได้จากการช่วยเหลือของเบรย์ ไวแอ็ตต์[92] ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2014)รอลลินส์ได้นำทีมออธอริตีแพ้ให้กับทีมซีนา จากการก่อกวนของสติง ทำให้ออธอริตีต้องหมดอำนาจลง[93] ในรอว์ส่งท้ายปี 29 ธันวาคม เอดจ์และคริสเตียน ออกมาจัดรายการ Cutting Edge Peep Show เป็นครั้งแรก โดยแขกรับเชิญคือรอลลินส์มาพร้อม J&J Security รอลลินส์บอกว่าเขาจะไม่ฉลองปีใหม่อย่างเดียวดายเพราะต้องเชิญเพื่อนซี้ของเขามาด้วยคือบิ๊กโชว์ รอลลินส์ก็บอกว่าเขาต้องเชิญอีกคนมาให้ได้คือจอห์น ซีนาเพราะเขาอยากจะให้ซีนาช่วยทำอะไรให้สักหน่อย แต่ซีนาไม่ยอมออกมา และรอลลินส์ก็เอากระเป๋าฟาดใส่คริสเตียน ทำให้เอดจ์โมโหเข้ามาผลักรอลลินส์แต่ก็โดนบิ๊กโชว์, J&J มารุมล้อม บิ๊กโชว์บีบคอเอดจ์แล้วจับกดลงกับกระเป๋าให้รอลลินส์เหยียบหัวจะหักคอเอดจ์ ซีนาวิ่งออกมาแต่รอลลินส์สั่งให้หยุด และก็บอกให้ซีนาคืนอำนาจให้กับออธอริตี ไม่อย่างงั้นเขาจะเหยียบหัวเอดจ์จนพิการตลอดชีวิต ซีนาจำเป็นต้องยอมคืนอำนาจให้ออธอริตี แต่รอลลินส์บอกว่าเขาจะฆ่าเอดจ์อยู่ดี แต่ซีนามาช่วยไว้ทัน สุดท้ายซีนาก็โดนบิ๊กโชว์ปล่อยหมัดน็อคใส่ และรอลลินส์ก็ตามมาโดดเหยียบหัวซ้ำ รอลลินส์และพรรคพวกเดินกลับไปอย่างมีความสุข โดยมีพอล เฮย์แมนและบร็อก เลสเนอร์ออกมาจับมือกับรอลลินส์ด้วย และทริปเปิลเอชกับสเตฟานีก็ออกมาจิบไวน์เฉลิมฉลองส่งท้ายปีเก่ากันอย่างมีความสุข[94]

คว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWEในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31

ในรอว์ 5 มกราคมออธอริตีประกาศให้รอลลินส์เข้าร่วมชิงแชมป์โลกกับซีนาและเลสเนอร์เป็นสามเส้าในรอยัลรัมเบิล (2015)สุดท้ายเลสเนอร์ป้องกันแชมป์ได้[95] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31แพ้ให้แรนดี ออร์ตัน[96] คืนเดียวกันในคู่เอกระหว่างเลสเนอร์และเรนส์ รอลลินส์ได้ใช้สิทธิ์กระเป๋าคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE สมัยแรก[97] ทำให้เป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ใช้สิทธิ์มันนีอินเดอะแบงก์ในเรสเซิลเมเนียและยังเป็นแชมป์โลกอายุน้อยกว่าอายุของเรสเซิลเมเนีย[98] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2015)ป้องกันแชมป์โลกครั้งแรกกับออร์ตันในกรงเหล็ก พร้อมกับแบนท่า RKO ของออร์ตันและมีเคนเฝ้าประตูกรง โดยรอลลินส์ใช้ท่า RKO ป้องกันแชมป์ไว้ได้[99] ในเพย์แบ็ก (2015)สามารถป้องกันแชมป์สี่เส้ากับแรนดี ออร์ตัน, โรแมน เรนส์ และดีน แอมโบรสไว้ได้ โดยใช้ท่า Pedigree(ท่าไม้ตายของทริปเปิลเอช)ใส่ออร์ตัน[100] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2015)แพ้ฟาล์วป้องกันแชมป์กับแอมโบรสแต่ไม่เสียแชมป์[101] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2015)ป้องกันแชมป์กับแอมโบรสไว้ได้แบบไต่บันไดโดยปราศจากการช่วยเหลือของออธอริตี[102] ในแบทเทิลกราวด์ (2015)ต้องป้องกันแชมป์กับบร็อก เลสเนอร์ แต่อันเดอร์เทเกอร์โผล่มาเล่นงานเลสเนอร์ระหว่างปล้ำ ทำให้รอลลินส์แพ้ฟาล์วแต่ไม่เสียแชมป์[103] ในรอว์คืนถัดมา 20 กรกฎาคม แชมป์ยูเอส จอห์น ซีนาได้ขอท้าชิงแชมป์โลกซึ่งรอลลินส์ปฏิเสธ[104] ในรอว์ 27 กรกฎาคมออธอริตีได้จัดแมตช์ให้ซีนาป้องกันแชมป์ยูเอสกับรอลลินส์ ระหว่างแมตช์รอลลินส์ได้เข่าใส่หน้าของซีนาจนดั้งจมูกหัก แต่ซีนาก็ป้องกันแชมป์เอาไว้ได้[105] ในรอว์ 3 สิงหาคมรอลลินส์ได้ออกมาท้าซีนาในการชิงแชมป์ยูเอสและแชมป์โลกในซัมเมอร์สแลม (2015)และรอลลินส์เป็นฝ่ายชนะคว้าแชมป์ยูเอสและแชมป์โลกเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ จากการช่วยเหลือของจอน สจ๊วต[106]

ในรอว์คืนถัดมา 24 สิงหาคมมีการจัดงานเปิดตัวรูปปั้นทองแดงของรอลลินส์ แต่พอเปิดผ้าคลุมออกมากลายเป็นสติงอยู่ด้านใน สติงจัดการอัดรอลลินส์แล้วก็หยิบแชมป์โลกมาเชยชมเป็นการท้าทาย ก่อนจะมีการประกาศว่ารอลลินส์ต้องป้องกันแชมป์โลกกับสติงในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2015)[107][108] ในรอว์ถัดมาซีนาได้ประกาศขอสิทธิ์รีแมตช์ชิงแชมป์ยูเอสในไนท์ออฟแชมเปียนส์ ทำให้รอลลินส์มีแมตช์ต้องป้องกันแชมป์ทั้งสองเส้นในคืนเดียว[109] ในไนท์ออฟแชมเปียนส์เสียแชมป์ยูเอสให้ซีนา[110] แต่ป้องกันแชมป์โลกจากสติงได้ หลังแมตช์เชมัสออกมาจะใช้สิทธิ์มันนีอินเดอะแบงก์แต่เคนออกมา Chokeslam ใส่รอลลินส์กับเชมัส ก่อนจะจับรอลลินส์มาใส่ Tombstone[111] ในเฮลอินเอเซล (2015)เอาชนะเคนป้องกันแชมป์ไว้ได้ และทำให้เคนต้องออกจากตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการ[112] วันที่ 4 พฤศจิกายน รอลลินส์ได้รับบาดเจ็บที่เข่าขวาอย่างรุนแรง ระหว่างปล้ำคู่เอกชิงแชมป์โลกกับเคนในเฮาส์โชว์ของ WWE ที่เมื่องดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ทำให้ทั้งเอ็นไขว้หน้า(ACL), เอ็นข้างด้านใน(MCL) และหมอนรองกระดูกเข่าฉีกขาด ทำให้ต้องพักการปล้ำเป็นเวลานานและต้องสละแชมป์ทันทีจบการครองด้วยเวลา 220 วัน[113][114] ในสแลมมีอะวอร์ด 2015 หรือรอว์ 21 ธันวาคม รอลลินส์ได้มารับรางวัลซุปเปอร์สตาร์แห่งปี 2015 (เดินด้วยไม้ค้ำ) และประกาศว่าปี 2016 เขาจะกลับมาแข็งแกร่งกว่าเดิมเพื่อมาทวงคืนแชมป์ที่เขาไม่เคยเสีย[115]

เนื้อเรื่องต่างๆ

[แก้]

ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2016)รอลลินส์ได้กลับมาเล่นงานโรแมน เรนส์หลังจากป้องกันแชมป์โลกกับเอเจ สไตส์ได้[116] เชน แม็กแมนจึงประกาศให้รอลลินส์ชิงแชมป์กับเรนส์ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2016)[117] และสามารถคว้าแชมป์ได้เป็นสมัยที่2 ก่อนเสียให้ดีน แอมโบรสจากการใช้สิทธิ์มันนีอินเดอะแบงก์ในเวลาสั้นๆ[118] ในรอว์ 18 กรกฎาคมได้ชิงแชมป์กับแอมโบรสโดยผลออกมาเป็นเสมอ[119][120][121] วันต่อมารอลลินส์ได้ถูกดราฟท์ไปรอว์และได้รีแมตช์ชิงกับแอมโบรสแต่ไม่สำเร็จ[122] ในแบทเทิลกราวด์ (2016)แพ้ชิงแชมป์สามเส้ากับอดีตเพื่อนร่วมกลุ่มเดอะชีลด์[123] ในรอว์คืนต่อมาได้มีการสถาปนาแชมป์ยูนิเวอร์แซล WWEและจะมีการหาแชมป์คนแรกในซัมเมอร์สแลม (2016)[124] ซึ่งฟิน บาเลอร์ได้แชมป์โดยชนะรอลลินส์[125] แต่คืนถัดมาบาเลอร์ต้องสละแชมป์เพราะบาดเจ็บ ทำให้มีการจัดสี่เส้าคัดออกเพื่อหาแชมป์คนใหม่ในสัปดาห์ถัดไป[126] ซึ่งรอลลินส์ได้ร่วมสี่เส้าแต่ถูกทริปเปิลเอชหักหลังโดยจับใส่ Pedigree และให้เควิน โอเวนส์จับกดคว้าแชมป์ไป[127] ผู้จัดการทั่วไปของรอว์ มิค โฟลีย์ ประกาศให้รอลลินส์ชิงแชมป์กับโอเวนส์ในแคลชออฟแชมเปียนส์ (2016)[128] แต่ไม่สามารถคว้าได้เพราะคริส เจริโคเข้ามาก่อกวนช่วยโอเวนส์[129][130] ก่อนจะรีแมตช์ในเฮลอินเอเซล (2016)แต่ก็ถูกเจริโคเข้ามาก่อกวนในกรง[131] ในรอว์ 21 พฤศจิกายนแพ้ชิงแชมป์กับโอเวนส์แบบไม่มีกฏกติกาโดยเจริโคก่อกวน[132] ในโรดบล็อก: เอ็นด์ออฟเดอะไลน์ชนะเจริโคไปได้[133]

รอลลินส์ได้ประกาศจะเข้าร่วมรอยัลรัมเบิล (2017)[134] แต่เสียสิทธิ์แพ้ให้แซมี เซย์นเพราะการก่อกวนของทริปเปิลเอช[135] รอลลินส์ได้ปรากฏตัวในเอ็นเอ๊กซ์ที เทคโอเวอร์: แซนแอนโทนีโอเรียกให้ทริปเปิลเอชออกมาเจอบนเวที แต่ทริปเปิลเอชได้สั่งรปภ.มาลากตัวออกไปจากสนาม[136] รอว์ 30 มกราคมได้เผชิญหน้าท้าทายกับทริปเปิลเอช แต่ถูกซามัว โจเปิดตัวมาลอบทำร้าย ก่อนจับใส่ท่า Coquina Clutch และทำให้ได้รับบาดเจ็บเข่าขวาอีกครั้ง[137][138] รอว์ 27 กุมภาพันธ์ได้ออกมาพูดถึงอาการบาดเจ็บ และบอกกับทริปเปิลเอชว่าเขาจะอยู่ที่เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33ด้วย[139] รอว์ 13 มีนาคมได้ออกมาช่วยมิค โฟลีย์จากการทำร้ายของทริปเปิลเอช แต่ก็ถูกเล่นงานที่เข่าซ้ำ รอว์ 27 มีนาคมมีการเซ็นสัญญาปล้ำแบบ Unsanctioned(ถ้าบาดเจ็บ, พิการ หรือตาย จะไม่มีสิทธิ์ดำเนินการฟ้องร้องใดๆ ต่อทริปเปิลเอช) ในเรสเซิลเมเนียรอลลินส์เอาชนะได้ด้วยท่า Pedigree ของทริปเปิลเอช[140] ในซัมเมอร์สแลม (2017)ได้คว้าแชมป์รอว์แท็กทีม WWEร่วมกับแอมโบรส[141][142][143] ก่อนเสียแชมป์ให้ซีซาโรและเชมัส[144] หลังจากแอมโบรสได้รับบาดเจ็บจึงเปลี่ยนมาจับคู่กับเจสัน จอร์แดนและคว้าแชมป์รอว์แท็กทีมได้จากซีซาโรและเชมัส[145] ก่อนเสียคืนในรอยัลรัมเบิล (2018)[146][147][148] จากนั้นรอลลินส์ได้กลับมาฉายเดี่ยวคว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 34[149][150] ทำให้เป็นแชมป์ทริปเปิลคราวน์และแชมป์แกรนด์สแลมของWWE[151] ก่อนเสียให้ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์[152] และชิงคืนมาได้ในซัมเมอร์สแลม (2018)โดยมีแอมโบรสอยู่ข้างเวทีให้รอลลินส์[153]

วันต่อมารอลลินส์กับแอมโบรสได้แต่งชุดเดอะชีลด์ออกมาช่วยเรนส์ที่เป็นแชมป์ยูนิเวอร์แซลจากการแคชอินกระเป๋าของบรอน สโตรว์แมนเป็นการรวมกลุ่มเดอะชีลด์อีกครั้ง[154][155][156] ในรอว์ 22 ตุลาคม รอลลินส์กับแอมโบรสได้คว้าแชมป์รอว์แท็กทีมร่วมกันอีกครั้งก่อนจะถูกแอมโบรสหักหลังและเสียแชมป์อินเตอร์ให้กับแอมโบรสในเวลาต่อมา[157][158] ในปี 2019 รอลลินส์ได้เป็นผู้ชนะรอยัลรัมเบิลทำให้ได้สิทธิ์เลือกไปชิงแชมป์โลกในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 35โดยรอลลินส์เลือกที่จะท้าชิงแชมป์ยูนิเวอร์แซลกับบร็อก เลสเนอร์[159] ในฟาสต์เลน 2019 เดอะชีลด์ได้รวมทีมกันอีกครั้งชนะแบรอน คอร์บิน, บ็อบบี แลชลีย์ และดรูว์ แม็กอินไทร์ไปได้[160] ในเรสเซิลเมเนีย 35 รอลลินส์ก็สามารถคว้าแชมป์ยูนิเวอร์แซลสมัยแรกจากเลสเนอร์ได้สำเร็จ[161] แต่ก็เสียคืนให้เลสเนอร์โดยการใช้สิทธิ์แคชอินกระเป๋า MITB[162] ก่อนจะคว้าคืนได้สมัย 2 ในซัมเมอร์สแลม 2019[163][164] สัปดาห์ต่อมาก็ได้คว้าแชมป์รอว์แท็กทีมร่วมกับบรอน สโตรว์แมนทำให้รอลลินส์เป็น "triple double champ" (ครองแชมป์ 2 เส้นถึง 3 ครั้ง)[165][166] ใน Clash of Champions หลังจากเสียแชมป์แท็กทีมและป้องกันแชมป์ยูนิเวอร์แซลกับบรอนได้ The Fiend เบรย์ ไวแอ็ตต์ ได้โผล่มาเล่นงานรอลลินส์ก่อนปิดรายการ[167] ใน Hell in a Cell แมตช์ชิงแชมป์ยูนิเวอร์แซลระหว่างรอลลินส์และเบรย์จบลงแบบไม่มีผลคำตัดสินหลังจากที่รอลลินส์ใช้ค้อนทุบใส่เบรย์[168] ใน Crown Jewel ได้เสียแชมป์ให้เบรย์ภายใต้กติกาจับกดที่ไหนก็ได้ (Falls Count Anywhere)[169]

ในปลายปี 2019 รอลลินส์ได้กลับมาเป็นฝ่ายอธรรมและตั้งกลุ่มโดยมี AOP (แอคัม และ เรซอร์) และ บัดดี เมอร์ฟี พร้อมได้ฉายาใหม่ "Monday Night Messiah"[170] เปิดศึกกับ เควิน โอเวนส์, ซามัว โจ และ เดอะไวกิงเรเดอส์[171][172] ก่อนจะคว้าแชมป์รอว์แท็กทีมอีกครั้งเป็นสมัยที่ 6 ร่วมกับเมอร์ฟี[173] แต่ก็แพ้และเสียแชมป์โดยการก่อกวนจากโอเวนส์[174][175] รอลลินส์แค้นจึงขอท้าเจอกันในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 36แต่ก็แพ้ไป[176] ในเดือนพฤษภาคม 2020 รอลลินส์ได้เปิดกับเรย์ มิสเตริโอโดยการเอาลูกตาเรย์ทิ่มกับบันไดจนตาบอด[177] ทำให้ดอมินิก มิสเตริโอลูกชายของเรย์แค้นจึงท้าเจอกันใน SummerSlam แบบ Street Fight ซึ่งรอลลินส์เป็นชนะไปได้[178] ก่อนจะถูกดราฟท์มาที่สแมคดาวน์ในเดือนตุลาคมและยังมีปัญหากับลูกศิษย์อย่างเมอร์ฟีที่ไปเป็นแฟนกับลูกสาวเรย์ ในสแมคดาวน์ 14 พฤศจิกายนแพ้ให้เรย์ในแบบไม่มีกฏกติกาเป็นการจบเรื่องราวกับครอบครัวเรย์ที่ยาวนานหลายเดือน และยังแพ้ให้กับเมอร์ฟีในสัปดาห์ต่อมาเป็นการจบเรื่องราวทั้งคู่[179] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 37แพ้ให้กับซีซาโร[180] แต่ก็เอาชนะคืนได้ใน Hell in a Cell[181] ต่อมาได้เปิดศึกกับเอดจ์[182] โดยทั้งคู่ได้เจอกันใน SummerSlam ซึ่งรอลลินส์เป็นฝ่ายแพ้[183] แต่ก็เอาชนะคืนได้ในสแมคดาวน์ MSG[184] และแพ้ให้เอดจ์อีกครั้งใน Crown Jewel ที่ซาอุดิอาระเบีย[185] ปี 2022 ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 38 แพ้ให้โคดี โรดส์[186] ใน Backlash แพ้ให้โคดีในการรีแมตช์[187] ใน Hell in a Cell ทั้งคู่ได้ท้าเจอกันอีกครั้งในกติกานรกในกรงเหล็กโดยเซทแพ้เป็นครั้งที่3ติดต่อกัน[188] ในช่วงครึ่งปีหลังได้เปิดศึกกับแมต ริดเดิลโดยผลัดกันแพ้ชนะคนละ 1 ครั้ง[189][190][191]

ในรอว์ซีซั่นพรีเมียร์ 10 ตุลาคม 2022 รอลลินส์ได้คว้าแชมป์ยูเอสสมัยที่2จากบ็อบบี แลชลีย์ทำให้เป็นคนที่2ที่ได้แชมป์แกรนสแลม2สมัยต่อจากเดอะมิซ[192][193] ก่อนเสียให้ออสติน เธียรีหลังจากครองได้ 47 วัน[194] ในรอยัลรัมเบิล 2023 ได้เข้าร่วมแมตช์ 30 คนชายเป็นคนที่ 15 แต่ถูกโลแกน พอลเหวี่ยงออกจากเวทีตกรอบ[195] และยังถูกโลแกนมาป่วนแมตช์ชิงแชมป์ยูเอสในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์[196] ทำให้รอลลินส์แค้นจึงขอท้าเจอกับโลแกนในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 39และสามารถเอาชนะไปได้[197] ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ 2023 ได้ประเดิมคว้าแชมป์โลกเส้นใหม่ชื่อเก่าเวิลด์เฮวีเวตแชมเปียนชิปโดยการเอาชนะเอเจ สไตส์ในรอบชิงหาแชมป์คนแรก[198] ในรอว์ 15 มกราคมรอลลินส์ได้มีอาการบาดเจ็บเข่าจากการป้องกันแชมป์กับจินเดอร์ มาฮาลและปฏิเสธที่เข้ารับการผ่าตัดจนกว่าจะถึงเรสเซิลเมเนีย[199] ในคืนแรกของศึกเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 40 รอลลินส์ได้ร่วมปล้ำแท็กทีมคู่กับโคดี โรดส์เจอกับเดอะร็อกและโรแมน เรนส์โดยทีมรอลลินส์กับโรดส์เป็นฝ่ายแพ้ คืนต่อมาก็ได้เสียแชมป์ให้ดรูว์ แม็กอินไทร์จบการครองแชมป์ด้วยเวลา 316 วัน และในช่วงท้ายของคู่เอกรอลลินส์ได้ออกมาช่วยโรดส์จนสามารถคว้าแชมป์จากเรนส์ได้สำเร็จ[200] หลังจบเรสเซิลเมเนียรอลลินส์ต้องเข้ารับการผ่าตัดจากการบาดเจ็บที่เข่าทำให้พักอย่างไม่มีกำหนด[201] หลังจากพักไปแค่สองเดือนรอลลินส์ได้เซอร์ไพรส์กลับมาในรอว์ 17 มิถุนายนเพื่อทวงตำแหน่งแชมป์โลกเฮวีเวตจากแดเมียน พรีสต์ในศึกมันนีอินเดอะแบงก์[202] สัปดาห์ต่อมารอลลินส์ได้ยื่นข้อเสนอว่าถ้าเขาแพ้จะไม่มีสิทธิ์ชิงแชมป์กับพรีสต์อีกต่อไป แต่ถ้าพรีสต์แพ้ต้องออกจากจัดจ์เมนท์เดย์[203] ในแมตช์ชิงแชมป์นั้นได้กลายเป็นสามเส้าโดยดรูว์ แม็กอินไทร์ใช้สิทธิ์กระเป๋าสัญญา Money in the Bank ของเขา รอลลินส์พลาดในการคว้าแชมป์หลังจากที่พรีสต์กดดรูว์เมื่อซีเอ็มพังก์เข้ามาแทรกแซง นั่นหมายความว่ารอลลินส์จะไม่สามารถท้าชิงแชมป์ได้อีกตราบใดที่พรีสต์ยังคงเป็นแชมป์[204]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

โลเปซเป็นผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า[205] เขาเป็นแฟนตัวยงของ Chicago Bears และ St. Louis Cardinals[4]

ปี 2014 โลเปซและอดีตคู่แทกทีมของเขา Marek Brave ได้ก่อตั้งสถาบันการศึกษามวยปล้ำอาชีพ The Black & The Brave Wrestling Academy, โรงเรียนตั้งอยู่ใน Moline, รัฐอิลลินอย[206]

วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2015, ภาพเปลือยของนักมวยปล้ำ NXT ซาห์รา ชไรเบอร์ (Zahra Schreiber) ได้ถูกโพสต์ไปยังบัญชีโซเชียลมีเดียของเขา และไปปรากฏอยู่บนบหน้าประวัติของเขาบนเว็บไซต์ WWE.COM ด้วย เนื่องจากทาง WWE ตั้งค่าเชื่อมต่อกับทวิตเตอร์ไว้[207] เพียงไม่นานหลังจากนั้นบัญชีทวิตเตอร์ของ Leighla Schultz คู่หมั้นของเขา[208] ก็ได้โพสภาพโต้ตอบภาพดังกล่าวไปพร้อมข้อความว่า "Zaharah?" โดยภาพที่คู่หมั้นของเขาโพสนั้นมี 2 ภาพคู่กัน ซึ่งทั้งสองคือภาพ selfie(ถ่ายเอง)เปลือยของเขา[209] ต่อมาเขาได้โพสข้อความลงใน twitter เพื่อขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น "ผมอยากจะขอโทษแฟน WWE ทุกคน ครอบครัวของผม และเพื่อนๆของผมด้วย จากการที่ภาพถ่ายส่วนตัวของผมถูกเผยแพร่ออกไปโดยปราศจากการรู้เห็นของผม"[210][211] วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2016 โลเปซได้เลิกรากับ Schreiber[212]

โลเปซเริ่มออกเดทกับรีเบกกา ควิน นักมวยปล้ำอาชีพชาวไอริช หรือที่รู้จักกันดีในชื่อเบกกี ลินช์ ในเดือนมกราคม 2019[213] ความสัมพันธ์ของพวกเขาถูกเปิดเผยต่อสาธารณะในเดือนพฤษภาคมหลังจากการคาดเดาหลายเดือน[214] ในปี 2019 ทั้งคู่อาศัยอยู่ใน Moline พวกเขาประกาศการหมั้นในวันที่ 22 สิงหาคม 2019[215] ในวันที่ 11 พฤษภาคม 2020 ควินประกาศระหว่างตอนของ Raw ว่าเธอและโลเปซกำลังจะมีลูกคนแรก[216] รูส์ (Roux) ลูกสาวของพวกเขาเกิดในเดือนธันวาคม 2020[217] ทั้งคู่แต่งงานกันในวันที่ 29 มิถุนายน 2021 โดยโลเปซประกาศการแต่งงานบน Instagram[218]

ผลงานอื่นๆ

[แก้]

ภาพยนตร์

[แก้]
Year Title Role Notes
2016 Sharknado: The 4th Awakens AstroTech Lopez Film debut
2017 The Jetsons & WWE: Robo-WrestleMania! Seth Rollins/Reactor Rollins Voice
Armed Response Brett
2019 Trouble Norm Voice
2020 Like a Boss Byron
2025 Captain America: Brave New World รอประกาศ Post-production[219]

โทรทัศน์

[แก้]
Year Title Role Notes
2015
Extreme Makeover: Weight Loss Edition Himself Episode: "Pearls"

เว็บซีรีส์

[แก้]
Year Title Role Notes
2015 Smosh Games Himself 1 episode
2016 Superstar Ink Himself 1 episode
2015–present UpUpDownDown Himself/The Champ Regular appearances
2017 Southpaw Regional Wrestling "Dry Rub" Doug

วิดีโอเกมส์

[แก้]
Year Title Notes
2013 WWE 2K14[220] Video game debut
2014 WWE 2K15[221] Motion capture
(Next-gen & PC)
WWE SuperCard Latest Card:
SS '20
2015 WWE 2K16[222] Motion capture
(Next-gen & PC)
WWE Immortals[223]
2016 WWE 2K17[224] Motion capture
(Next-gen & PC)
2017 WWE: Champions[225]
WWE Mayhem
WWE 2K18[226] Cover athlete
2018 WWE 2K19[227] Motion capture
2019 WWE 2K20
2020 The King of Fighters All Star[228]
WWE Racing Showdown
WWE 2K Battlegrounds
2022 WWE 2K22
2023 WWE 2K23

แชมป์และรางวัล

[แก้]
แชมป์ WWE
แชมป์ยูนิเวอร์แซล WWE
แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล
แชมป์ยูเอส
กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์

สถิติต่างๆ

[แก้]
  • เป็นแชมป์แกรนด์สแลมคนแรกของ FCW
  • เป็นคนแรกที่ได้แชมป์ NXT
  • เป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ใช้สิทธิ์กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ในเรสเซิลเมเนีย และเป็นแชมป์โลกคนแรกที่อายุน้อยกว่าอายุของเรสเซิลเมเนีย
  • เป็นสมาชิกเดอะชีลด์คนแรกที่ได้แชมป์โลกของ WWE
  • เป็นคนที่สามที่ได้แชมป์โลกทั้ง ROH และ WWE ต่อจากซีเอ็มพังก์และแดเนียล ไบรอัน
  • เป็นคนแรกที่ได้ครองแชมป์ WWE และแชมป์ยูเอสพร้อมกัน
  • เป็นคนแรกที่ได้แชมป์โลกเวิลด์เฮวีเวตเส้นใหม่

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Elrod, Norm (May 17, 2017). "19 Things You Didn't Know About WWE Star Seth Rollins". CBS Local Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 19, 2019. สืบค้นเมื่อ February 18, 2019.
  2. ↑ 2.0 2.1 Alvarez, Bryan (October 1, 2010). "FRI UPDATE: Giant weekend schedule, big shows, potential HITC spoiler, ROH star new name, WWE/Foley". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ October 2, 2010. Tyler Black has debuted in WWE developmental under the name Seth Rollins. Maybe they can have him be the brother of Skag Rollins. Given history in developmental, his name will now probably change another two dozen times before he's called up.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "Seth Rollins". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 10, 2018. สืบค้นเมื่อ April 12, 2018.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 Gomez, Luis (October 12, 2015). "Interview: WWE Champ Seth Rollins on Jon Stewart, Jay Cutler and why he's 'never leaving' the Midwest". The Chicago Tribune. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 1, 2018. สืบค้นเมื่อ October 12, 2015.
  5. ↑ "Tyler Black profile". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 9, 2010. สืบค้นเมื่อ April 5, 2010.
  6. ↑ Adkins, Greg (September 23, 2015). "Sting on his injury, his condition and whether or not that was his last match". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-25. สืบค้นเมื่อ November 9, 2015.
  7. ↑ "WWE Profile - Seth Rollins". ESPN. December 18, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 19, 2019. สืบค้นเมื่อ February 18, 2019.
  8. ↑ "Seth Rollins discovers siblings through DNA test". WWE. September 11, 2019. สืบค้นเมื่อ February 3, 2023.
  9. ↑ Graves, Corey (August 29, 2015). "Seth Rollins tells the stories behind his tattoos: Superstar Ink" (video). WWE. เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ 1:08, 1:34. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 26, 2017. สืบค้นเมื่อ May 16, 2017.
  10. ↑ Gagne, Joe (September 23, 2005). "IWA-MS TPI – 09/23/05". CubsFan.com.
  11. ↑ Behrens, Bill (February 14, 2006). "NWA Wildside/Worldwide News: Tuesday February 14, 2006". NWA Wildside. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-12. สืบค้นเมื่อ 2015-08-26.
  12. ↑ Sokol, Chris (October 6, 2006). "Impact: Bye, bye Eric". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-30. สืบค้นเมื่อ 2015-08-26.
  13. ↑ Glazer, Aaron (August 9, 2007). "FIP Headlines: Briscoes vs. Black & Brave Rematch Signed". InsidePulse.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-12. สืบค้นเมื่อ 2015-08-26.
  14. ↑ "Roger Dorn Night". Pro Wrestling Guerrilla. June 10, 2007. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  15. ↑ Farrell, Errol Leigh (June 16, 2007). "Saturday Indy Wrestling News – ChickFight, Power Trip Wrestling, AAW And Wild Card Pro". Lords of Pain. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-08. สืบค้นเมื่อ 2015-08-26.
  16. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  17. ↑ "Age of the Fall (Tyler Black & Jimmy Jacobs)". Pro Wrestling Guerrilla. July 6, 2008. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  18. ↑ 18.0 18.1 "Title History: FIP World Champion". Full Impact Pro. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  19. ↑ Thomas, Brian (September 17, 2004). "ROH Pulls Angle From Third PPV". TheDailySuplex.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-15. สืบค้นเมื่อ 2016-09-10.
  20. ↑ 20.0 20.1 "Ring Of Honor Tag Team Championship". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 12, 2010. สืบค้นเมื่อ April 5, 2010.
  21. ↑ Siciliano, Mike (November 4, 2007). "Pro's from the Palace (#213) – Results & more: ROH Glory By Honor VI N2". WrestleView.
  22. ↑ Berman, Samuel (November 2, 2007). "411 ROH Roundtable Preview: Philadelphia & New York – Glory By Honor VI – 11/2 & 11/3". 411mania.
  23. ↑ Aldren, Mike (September 5, 2009). "Daily wrestling news & gossip". The Sun. สืบค้นเมื่อ July 25, 2010.
  24. ↑ 24.0 24.1 "Survival of the Fittest 2009". Cagematch. สืบค้นเมื่อ February 14, 2010.
  25. ↑ Caldwell, James (December 19, 2009). "Caldwell's Ring Of Honor PPV Report 12/19: Ongoing "virtual time" coverage of ROH's first online PPV – Austin Aries vs. Tyler Black". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 20, 2009.
  26. ↑ Caldwell, James (January 9, 2010). "Ring of Honor announces details on ROH Title match for Eighth-Anniversary show (w/ video)". PWTorch. สืบค้นเมื่อ August 11, 2010.
  27. ↑ 27.0 27.1 "Ring of Honor Title". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 12, 2010. สืบค้นเมื่อ April 5, 2010.
  28. ↑ Caldwell, James (February 13, 2010). "ROH News: Big News – Result from tonight's ROH World Title match in New York City". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ February 14, 2010.
  29. ↑ Radican, Sean (April 3, 2010). "Radican's ROH The Big Bang PPV Blog 4/3: Black vs. Aries vs. Strong, Briscoes vs. KOW". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 9, 2010.
  30. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's Ring of Honor PPV report 6/19: Ongoing "virtual time" coverage of Death Before Dishonor VIII Internet PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  31. ↑ Martin, Adam (August 21, 2010). "Spoilers: 8/20 Ring of Honor HDNet TV tapings". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-28. สืบค้นเมื่อ August 26, 2010.
  32. ↑ McNichol, Rob (September 11, 2010). "Joining WWE was easy choice". The Sun. สืบค้นเมื่อ September 11, 2010.
  33. ↑ "Results From Richmond & Charlotte". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-07. สืบค้นเมื่อ September 11, 2010.
  34. ↑ Caldwell, James; Radican, Sean (September 11, 2010). "9/11 ROH internet PPV live results: Caldwell & Radican's coverage of "Glory by Honor IX" – ROH Title match, Haas & Benjamin debut". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 11, 2010.
  35. ↑ Martin, Adam (August 8, 2010). "Report: Ring of Honor Champion signs with WWE". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-04. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  36. ↑ Martin, Adam (August 8, 2010). "Update on Tyler Black signing with WWE". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-04. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  37. ↑ Caldwell, James (August 8, 2010). "WWE/ROH News: Report on current ROH World champion signing with WWE". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  38. ↑ "FayObserver.com Interviews Seth" เก็บถาวร 2015-12-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. SethRollins.org.
  39. ↑ Martin, Adam (October 6, 2010). "Tyler Black makes official FCW debut last week". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-28. สืบค้นเมื่อ October 8, 2010.
  40. ↑ Trionfo, Richard. "FCW TELEVISION REPORT: SETH ROLLINS AND HUNICO IN THE FCW 15 CHALLENGE; PETER ORLOV MAKES HIS DEBUT; SAXTON AND WASHINGTON CONTINUE THEIR FEUD". PWInsider. สืบค้นเมื่อ January 26, 2012.
  41. ↑ "Superstar of the Week: Seth Rollins". fcwwrestling.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-02-06. สืบค้นเมื่อ April 23, 2011.
  42. ↑ Trionfo, Richard. "FCW TELEVISION REPORT: JACK BRISCO CLASSIC FINALS GO INTO OVERTIME". PWInsider. สืบค้นเมื่อ January 26, 2012.
  43. ↑ 43.0 43.1 Gerweck, Steve (March 25, 2011). "New FCW Tag Team champions crowned". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-30. สืบค้นเมื่อ March 26, 2011.
  44. ↑ "Champions Roll Call". Florida Championship Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-07. สืบค้นเมื่อ May 17, 2011.
  45. ↑ "FLORIDA CHAMPIONSHIP WRESTLING TELEVISION REPORT: FCW HEAVYWEIGHT TITLE MATCH; FCW DIVAS TITLE MATCH; DEAN AMBROSE MAKES HIS DEBUT WITH A PROMO; A ROTUNDO FAMILY REUNION?". PWInsider. สืบค้นเมื่อ November 15, 2011.
  46. ↑ 46.0 46.1 46.2 "FLORIDA CHAMPIONSHIP WRESTLING TELEVISION REPORT: HOW DO YOU TOP THE FIRST TWO ROLLINS/AMBROSE MATCHES? DEVOTE THE ENTIRE SHOW TO THE THIRD MATCH AND LET THEM WRESTLE FOR 35 MINUTES". PWInsider. สืบค้นเมื่อ November 15, 2011.
  47. ↑ Namako, Jason (October 31, 2011). "FCW Results – 10/31/11". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-03. สืบค้นเมื่อ December 26, 2011.
  48. ↑ Alvarez, Bryan (September 23, 2011). "Fri update: WWE survey on moving Mania to WWE Network, another wacky WWE show, Jones vs. Rampage odds, win a call from Jay Briscoe, new TNA girl identified, ROH affiliate list for this weekend's TV, full weekend schedule, tons more". Wrestling Observer Newsletter. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-19. สืบค้นเมื่อ September 23, 2011.
  49. ↑ "NEW FCW CHAMPIONS CROWNED". PWInsider. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  50. ↑ "WWE News: FCW name being phased out". Wrestling Observer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-17. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  51. ↑ James, Justin (July 4, 2012). "James's NXT report 6/27: Week 2 of New NXT season – Bateman vs. Curtis main event, Cesaro, Seth Rollins, Steamboat". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 5, 2012.
  52. ↑ Chiverton, George. "NXT WEEKLY RANKINGS & EVALUATION 6/20 – New NXT Week 1: Early impressions from new cast of FCW talent". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 9, 2013. he has ... a solid gimmick as an outsider maverick.
  53. ↑ James, Justin. "JAMES'S WWE NXT REPORT 8/29 – Week 11: First NXT champion crowned in big-match setting". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 8, 2012.
  54. ↑ "NXT spoiler – first champion crowned". Pro Wrestling Torch. July 26, 2012. สืบค้นเมื่อ July 26, 2012.
  55. ↑ Caldwell, James. "Survivor Series News: NXT stars debut in PPV main event angle, plus other news from annual PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2012.
  56. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE TLC PPV RESULTS 12/16: Complete "virtual-time" coverage of final 2012 PPV – Cena vs. Ziggler main event, Shield makes a statement". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 17, 2012.
  57. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 1/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE Title match, The Rock returns, Cena vs. Ziggler (updated w/Box Score)". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 12, 2013.
  58. ↑ James, Justin. "JAMES'S WWE NXT REPORT 1/9: Big E. captures NXT Title, Shield involved, PAC debut promo, Overall Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 12 January 2013.
  59. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble PPV Results 1/27: Complete "virtual-time" coverage of Punk vs. Rock, 30-man Rumble". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 29, 2013.
  60. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 1/28: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Huge Return ends Raw, Rock's first night as WWE champ, Raw Roulette, Heyman-McMahon". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 29, 2013.
  61. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 2/4: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - WWE explains many things, Punk-Jericho main event, Bruno HOF Video". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 6 February 2013.
  62. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Team Cena vs. The Shield official for Elimination Chamber; updated PPV line-". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 6 February 2013.
  63. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Chamber PPV results & notes - WM29 main event set, World Title match set, Shield big win, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 18 February 2013.
  64. ↑ "CALDWELL'S WWE WRESTLEMANIA 29 PPV RESULTS: Complete "virtual-time" coverage of live PPV from MetLife Stadium - Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more".
  65. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/8: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM29 fall-out, new World Champ, no Rock, Taker live, crowd takes over".
  66. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/22 (Second Hour): Shield vs. The Undertaker six-man tag match, Ryder squashed".
  67. ↑ "Smackdown!:The Undertaker returns to Friday night action". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ 27 May 2013.[ลิงก์เสีย]
  68. ↑ Benigno, Anthony. "Why hasn't The Shield been beaten yet? They work cohesively". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-24. สืบค้นเมื่อ 24 May 2013.
  69. ↑ Bishop, Matt. "Lesnar finishes off Triple H at Extreme Rules". Slam! Wrestling. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-18. สืบค้นเมื่อ May 26, 2013.
  70. ↑ Tylwalk, Nick. "Raw: Daniel Bryan faces an even bigger uphill climb". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-18. สืบค้นเมื่อ August 31, 2013.
  71. ↑ Asher, Matthew. "Raw: Bryan's road through Hell continues". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-18. สืบค้นเมื่อ August 31, 2013. It appears as though The Shield is now Triple H's lackeys as they open tonight's Raw as makeshift bodyguards (Jerry Lawler called them "henchmen") for The Game as he makes his way to the ring.
  72. ↑ Asher, Matthew. "Battle may be over but WWE Battleground still leaves unresolved issues". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ November 1, 2013.
  73. ↑ Benigno, Anthony. "Raw results: The Rhodes get golden, Orton traps Bryan and Heyman goes to 'Hell'". WWE. สืบค้นเมื่อ October 15, 2013.
  74. ↑ Caldwell, James. "WWE E. Chamber PPV results 2/23 (Hour 2): Shield vs. Wyatts big six-man tag, Batista vs. Del Rio, Divas Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 25 February 2014.
  75. ↑ Keller, Wade. "Keller's Six Pack: Raw thoughts including Hunter-Bryan beat down, Batista, Shield's turn, Bray's gimmick shift, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 26, 2014.
  76. ↑ Parks, Greg. "Parks's WWE SmackDown Report 3/21: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Cena vs. Harper". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 22, 2014.
  77. ↑ Caldwell, James. "WrestleMania 30 PPV results: (Hour 2): Complete "virtual-time" coverage of Cena vs. Bray, big moment for Cesaro in the Andre Battle Royal, Shield vs. Outlaws". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 8, 2014.
  78. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 4/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM30 fall-out, WWE Title match teaser, Bryan's first night as champ, Warrior, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 8, 2014.
  79. ↑ McCarron, Rob. "WWE Raw TV report – April 14, 2014". สืบค้นเมื่อ May 23, 2014.
  80. ↑ Asher, Matthew (May 5, 2014). "Daniel defends, Wyatt gets weirder and the Shield survives at Extreme Rules". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-27. สืบค้นเมื่อ June 8, 2014.
  81. ↑ 81.0 81.1 Asher, Matthew (June 1, 2014). "WWE Payback: The Shield Evolved, Cena stood tall and Brie dropped a bombshell". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-08. สืบค้นเมื่อ June 8, 2014.
  82. ↑ Waldman, Jon (June 3, 2014). "Raw: Changing of the Shield". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ June 23, 2014.
  83. ↑ "Seth Rollins explains why he did what he did to The Shield: SmackDown, June 6, 2014". YouTube. June 6, 2015. สืบค้นเมื่อ June 6, 2015.
  84. ↑ "Seth Rollins explains his actions: Raw, June 9, 2014". YouTube. WWE. June 9, 2015. สืบค้นเมื่อ June 9, 2015.
  85. ↑ 85.0 85.1 Linder, Zach (June 9, 2014). "Seth Rollins won the Money in the Bank Contract Ladder Match". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 26, 2014. สืบค้นเมื่อ July 20, 2014.
  86. ↑ Wortman, James. "Seth Rollins def. Dean Ambrose by forfeit". WWE. สืบค้นเมื่อ June 29, 2014.
  87. ↑ Passero, Mitch. "Seth Rollins def. Dean Ambrose (Lumberjack Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ August 17, 2014.
  88. ↑ Benigno, Anthony. "Seth Rollins def. Dean Ambrose in a WWE App Vote Match". WWE. สืบค้นเมื่อ August 18, 2014.
  89. ↑ Caldwell, James. "WWE Raw results 9/15: Complete "virtual-time" coverage of Raw vs. NFL Week 2 - Brock Lesnar returns, final Night of Champions PPV hype, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 19 April 2016.
  90. ↑ Powell, Jason (September 22, 2014). "Night of Champions, recycled goods". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ September 22, 2014.
  91. ↑ "WWE Hell in a Cell 2014 results: Bray Wyatt attacks Dean Ambrose in main event". Sky Sports. Sky plc. October 28, 2014. สืบค้นเมื่อ November 21, 2014.
  92. ↑ Asher, Matthew (October 26, 2014). "Cena and Rollins survive Cell stipulations". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ October 28, 2014.
  93. ↑ Murphy, Ryan. "Team Cena def. Team Authority". WWE. สืบค้นเมื่อ November 23, 2014.
  94. ↑ Keller, Wade. "Keller's WWE Raw report 12/29: Lesnar and Heyman show up, Ziggler vs. Rusev in a champion vs. champion match, Edge & Christian host, Bryan's big announcement". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ December 31, 2014.
  95. ↑ Caldwell, James (January 25, 2015). "CALDWELL'S ROYAL RUMBLE PPV REPORT 1/25: Ongoing "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Cena vs. Rollins for WWE Title, annual Royal Rumble match, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 25, 2015.
  96. ↑ Melok, Bobby. "Randy Orton def. Seth Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ March 31, 2015.
  97. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WM31 PPV RESULTS 3/29: Complete "virtual-time" coverage of WWE World Title match, Taker's return, Sting vs. Triple H, Cena vs. Rusev, Rock/UFC surprise, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 30, 2015.
  98. ↑ Benigno, Anthony. "Seth Rollins cashed in his Money in the Bank contract and def. Brock Lesnar and Roman Reigns to become WWE World Heavyweight Champion". WWE. สืบค้นเมื่อ March 31, 2015.
  99. ↑ Clapp, John. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. Randy Orton (Cage Match, with the RKO banned)". WWE. สืบค้นเมื่อ April 26, 2015.
  100. ↑ Murphy, Ryan. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins won a Fatal 4-Way Match". WWE. สืบค้นเมื่อ May 17, 2015.
  101. ↑ Anthony, Benigno. "Dean Ambrose def. WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins via Disqualification". WWE. สืบค้นเมื่อ May 31, 2015.
  102. ↑ Clapp, John. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins vs. Dean Ambrose vs. Alberto Del rio(Ladder Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ 2 June 2015.
  103. ↑ Caldwell, James. "WWE PPVs Caldwell's WWE Battleground PPV Report 7/19: Complete "virtual-time" coverage of live PPV – Rollins vs. Lesnar, Cena vs. Owens III, Orton returns home, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ July 19, 2015.
  104. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/20: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Battleground fall-out, Taker-Lesnar pullapart, big six-man tag main event, Divas, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 20 July 2015.
  105. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/27: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Cena vs. Rollins for U.S. Title, SSlam hype, Owens vs. RKO, two Divas matches, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ July 27, 2015.
  106. ↑ Artus, Matthew. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. United States Champion John Cena in a Winner Takes All Match". wwe.com. สืบค้นเมื่อ August 23, 2015.
  107. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 8/24/15 (The Dudleys, Sting return)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 24 August 2015.
  108. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Three big returns on Raw - WWE Title Main Event set for Night of Champions". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 26 August 2015.
  109. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 8/31/15 (Sting/Cena challenge Rollins)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 1 September 2015.
  110. ↑ Melok, Bobby. "John Cena def. Seth Rollins to win the United States Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ September 20, 2015.
  111. ↑ Laboon, Jeff. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. Sting". WWE. สืบค้นเมื่อ September 20, 2015.
  112. ↑ Powers, Kevin (October 25, 2015). "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. Demon Kane". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ June 20, 2016.
  113. ↑ "Seth Rollins suffers knee injury, new WWE World Heavyweight Champion to be crowned at Survivor Series". WWE. November 5, 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-11-06. สืบค้นเมื่อ November 5, 2015.
  114. ↑ Oestriecher, Blake (November 7, 2015). "This Week In WWE Biz: Seth Rollins Injured and Stripped of Title, Sting at Survivor Series? And More". Forbes. สืบค้นเมื่อ November 13, 2015.
  115. ↑ WWE.com Staff (December 21, 2015). "2015 Slammy Award winners". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ June 20, 2016.
  116. ↑ Silverstein, Adam (May 22, 2016). "WWE Extreme Rules 2016 results: Seth Rollins returns after Roman Reigns retains". CBSSports. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
  117. ↑ Caldwell, James (May 23, 2016). "5/23 WWE Raw TV Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 23, 2016.
  118. ↑ Caldwell, James. "6/19 WWE MITB PPV Results – Caldwell's Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ June 19, 2016.
  119. ↑ Caldwell, James (July 18, 2016). "7/18 WWE Raw Results – CALDWELL'S Complete Live TV Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 20, 2016.
  120. ↑ "WWE Title match Update – WWE rules on double pin finish". Pro Wrestling Torch. July 18, 2016. สืบค้นเมื่อ July 18, 2016.
  121. ↑ "Dean Ambrose def. Seth Rollins – WWE Championship Match". WWE. สืบค้นเมื่อ July 19, 2016.
  122. ↑ "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-07-20. สืบค้นเมื่อ July 19, 2016.
  123. ↑ Caldwell, James (July 24, 2016). "7/24 WWE Battleground Results – CALDWELL'S Complete Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 25, 2016.
  124. ↑ Tedesco, Mike (July 25, 2016). "WWE RAW Results – 7/25/16 (Live from Pittsburgh, fallout from Battleground, new era of RAW begins)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ July 25, 2016.
  125. ↑ Clapp, John. "Finn Bálor vs. Seth Rollins to crown the first WWE Universal Champion". WWE. สืบค้นเมื่อ July 25, 2016.
  126. ↑ Powell, Jason (August 22, 2016). "8/22 Powell's WWE Raw Live TV Review: Finn Balor injury and the WWE Universal Championship, SummerSlam fallout". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 23, 2016.
  127. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REVIEW 8/29: Ongoing coverage of fatal four way for the WWE Universal Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 29, 2016.
  128. ↑ Caldwell, James. "9/5 WWE Raw Results – CALDWELL'S Complete Live TV Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 5, 2016.
  129. ↑ Benigno, Anthony. "WWE Universal Champion Kevin Owens vs. Seth Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ September 5, 2016.
  130. ↑ Dave Meltzer (September 25, 2016). "WWE Clash of Champions Live Results: Kevin Owens vs. Seth Rollins". Wrestling Observer. สืบค้นเมื่อ October 10, 2016.
  131. ↑ Benigno, Anthony. "WWE Universal Champion Kevin Owens def. Seth Rollins (Hell in a Cell Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ October 30, 2016.
  132. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results – 11/21/16 (Live from Toronto, fallout from WWE Survivor Series PPV on Sunday night)". WrestleView. สืบค้นเมื่อ November 21, 2016.
  133. ↑ Clapp, John. "Seth Rollins def. Chris Jericho". WWE. สืบค้นเมื่อ December 18, 2016.
  134. ↑ WWE.com Staff. "Seth Rollins to enter the Royal Rumble Match". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ January 9, 2017.
  135. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 1/23: Final show before the Royal Rumble, Goldberg-Lesnar hype, Reigns confronted by Jericho & Owens". pwtorch.com. TDH Communications Inc. สืบค้นเมื่อ 23 January 2017.
  136. ↑ Powell, Jason. "1/28 Powell's NXT Takeover: San Antonio Live Review – Shinsuke Nakamura vs. Bobby Roode for the NXT Title, DIY vs. Authors of Pain for the NXT Tag Titles, Asuka vs. Nikki Cross vs. Billie Kay vs. Peyton Royce for the NXT Women's Title". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 28, 2017.
  137. ↑ Wortman, James. "Stephanie McMahon to address Seth Rollins face-to-face". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2017.
  138. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 1/30: Ongoing coverage of Royal Rumble fallout including Owens celebration cut short by ominous Strowman news". pwtorch.com. สืบค้นเมื่อ 30 January 2017.
  139. ↑ Wortman, James. "Injured Seth Rollins not cleared for this weekend's WWE Live Events". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ February 3, 2017.
  140. ↑ Powell, Jason. "Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
  141. ↑ Pappolla, Ryan. "Raw Tag Team Champions Cesaro & Sheamus vs. Dean Ambrose & Seth Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ August 14, 2017.
  142. ↑ Benigno, Anthony (August 20, 2017). "Dean Ambrose & Seth Rollins def. Cesaro & Sheamus to become the new Raw Tag Team Champions". WWE. สืบค้นเมื่อ August 21, 2017.
  143. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE SummerSlam 2017 live review: Brock Lesnar vs. Braun Strowman vs. Samoa Joe vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Jinder Mahal vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Sheamus and Cesaro vs. Dean Ambrose and Seth Rollins for the Raw Tag Titles". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 20, 2017.
  144. ↑ Powell, Jason. "11/6 Powell's WWE Raw Live TV Review: Seth Rollins and Dean Ambrose vs. Sheamus and Cesaro for the Raw Tag Titles, Kurt Angle on Miz TV, Elias vs. Jason Jordan". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 6, 2017.
  145. ↑ "WWE TV review: Jason Jordan and Seth Rollins claim tag gold as Kevin Owens beats AJ Styles". The Independent. December 27, 2017. สืบค้นเมื่อ February 20, 2018.
  146. ↑ Wortman, James. "Sheamus & Cesaro def. Raw Tag Team Champions Seth Rollins & Jason Jordan". WWE. สืบค้นเมื่อ January 28, 2018.
  147. ↑ Powell, Jason. "WWE Royal Rumble 2018 live review: Men's and Women's Royal Rumble matches, Brock Lesnar vs. Braun Strowman vs. Kane for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Kevin Owens and Sami Zayn in a handicap match for the WWE Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 28, 2018.
  148. ↑ de Meneze, Jack (January 29, 2018). "WWE Royal Rumble 2018 results: Asuka and Shinsuke Nakamura win on thrilling night but Ronda Rousey steals the show". The Independent. สืบค้นเมื่อ February 20, 2018.
  149. ↑ Benigno, Anthony. "Seth Rollins def. The Miz and Finn Bálor to become the new Intercontinental Champion". WWE. สืบค้นเมื่อ April 8, 2018.
  150. ↑ Powell, Jason. "Powell's WrestleMania 34 live review". สืบค้นเมื่อ February 12, 2018.
  151. ↑ 151.0 151.1 151.2 "The new Grand Slam winners: The 10 Superstars who have won every active championship". WWE. March 12, 2017. สืบค้นเมื่อ April 12, 2018.
  152. ↑ "WWE Extreme Rules Results – 7/15/18". Wrestleview. July 15, 2018. สืบค้นเมื่อ July 16, 2018.
  153. ↑ Gardener, Luke (August 19, 2018). "WWE SummerSlam LIVE updates: Seth Rollins WINS Intercontinental title in EPIC showdown". Daily Star. สืบค้นเมื่อ August 20, 2018.
  154. ↑ Trionfo, Richard (October 1, 2018). "WWE RAW REPORT: SHAWN MICHAELS BRINGS SOME FRIENDS, SHIELD VERSUS BRAUN AND BUDDIES IN SINGLES MATCHES, RONDA VERSUS RUBY, AND MORE". PWInsider.
  155. ↑ Trionfo, Richard (October 8, 2018). "WWE RAW REPORT: A TEAM FROM SATURDAY IMPLODES, RETURNING HALL OF FAMERS, DX IS BACK, AND MORE". PWInsider.
  156. ↑ Trionfo, Richard (October 15, 2018). "WWE RAW REPORT: A THREE MAN TEAM IN TURMOIL, RONDA HAS SOME CHOICE WORDS FOR NIKKI, A NUMBER OF RETURNS, AND MORE". PWInsider.
  157. ↑ Trionfo, Richard (October 22, 2018). "WWE RAW REPORT: THE FUTURE OF THE SHIELD, THE TAG AND UNIVERSAL TITLE TURMOIL, A BIG ANNOUNCEMENT FROM ROMAN REIGNS, AND MORE". PWInsider.
  158. ↑ Johnson, Mike (December 16, 2018). "THE MAN VS. THE QUEEN VS. THE EMPRESS, BRYAN VS STYLES, DEAN VS. SETH & MORE: COMPLETE WWE TLC PPV COVERAGE". PWInsider.
  159. ↑ Johnson, Mike (27 January 2019). "COMPLETE WWE ROYAL RUMBLE 2019 COVERAGE". PWInsider.
  160. ↑ Benigno, Anthony. "The Shield def. Drew McIntyre, Bobby Lashley & Baron Corbin". WWE. สืบค้นเมื่อ March 10, 2019.
  161. ↑ Powell, Jason. "WrestleMania 35 results: Powell's live review of Ronda Rousey vs. Becky Lynch vs. Charlotte Flair for the Raw and Smackdown Women's Titles, Daniel Bryan vs. Kofi Kingston for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Batista vs. Triple H, AJ Styles vs. Randy Orton". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 7, 2018.
  162. ↑ Burdick, Michael. "Universal Champion Seth Rollins & Raw Women's Champion Becky Lynch vs. Baron Corbin & Lacey Evans (Winners Take All Mixed Tag Team Extreme Rules Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ June 24, 2019.
  163. ↑ https://www.wrestlinginc.com/news/2019/08/seth-rollins-wins-th
  164. ↑ "Seth Rollins celebrates after SummerSlam: WWE.com Exclusive: Aug. 11, 2019" – โดยทาง www.wwe.com.
  165. ↑ Powell, Jason (August 19, 2019). "8/19 WWE Raw Results: Powell's review of AJ Styles vs. Braun Strowman for the U.S. Championship, and Cesaro vs. Samoa Joe and Cedric Alexander vs. Sami Zayn in first round King of the Ring tournament matches". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 26, 2019.
  166. ↑ "WWE on Instragram". WWE. Just call him #TripleDoubleChamp.
  167. ↑ Powell, Jason. "WWE Clash of Champions results: Powell's live review of Seth Rollins vs. Braun Strowman for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Randy Orton for the WWE Championship, Becky Lynch vs. Sasha Banks for the Raw Women's Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ September 15, 2019.
  168. ↑ "Check back for WWE Hell in a Cell results all night long". WWE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ October 7, 2019.
  169. ↑ https://www.prowrestlingsheet.com/seth-rollins-out-team-hogan-crown-jewel/
  170. ↑ Powell, Jason (January 7, 2020). "01/06 WWE Raw Results: Powell's review of Brock Lesnar's return, Andrade vs. Rey Mysterio for the U.S. Championship, The Viking Raiders vs. The Street Profits vs. Luke Gallows and Karl Anderson in a Triple Threat for the Raw Tag Titles, first show of 2020". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 15, 2020.
  171. ↑ Powell, Jason (December 30, 2019). "12/30 WWE Raw Results: Powell's review of the Bobby Lashley and Lana wedding, Aleister Black vs. Buddy Murphy, the final Raw of 2019". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 2, 2020.
  172. ↑ Powell, Jason. "01/13 WWE Raw Results: Powell's review of Seth Rollins and AOP vs. Big Show, Samoa Joe, and Kevin Owens in a fistfight, Randy Orton vs. AJ Styles vs. Drew McIntyre, Aleister Black vs. Buddy Murphy, and Rusev vs. Bobby Lashley, Brock Lesnar latest appearance". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 13, 2020.
  173. ↑ Powell, Jason (January 20, 2020). "01/20 WWE Raw Results: Powell's review of Andrade vs. Rey Mysterio in a ladder match for the U.S. Championship, Rusev and Liv Morgan vs. Bobby Lashley and Lana, WWE Champion Brock Lesnar, Royal Rumble developments". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 22, 2020.
  174. ↑ Powell, Jason (March 2, 2020). "3/2 WWE Raw Results: Powell's review of Aleister Black vs. AJ Styles, Seth Rollins and Murphy vs. The Street Profits for the Raw Tag Titles, Beth Phoenix provides an Edge update, Shayna Baszler vs. Kairi Sane, Rey Mysterio and Humberto Carrillo vs. Andrade and Angel Garza". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ March 3, 2020.
  175. ↑ Benigno, Anthony (March 8, 2020). "Raw Tag Team Champions The Street Profits def. Seth Rollins & Murphy". WWE. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  176. ↑ Powers, Kevin (April 4, 2020). "Kevin Owens def. Seth Rollins in a No Disqualification Match". WWE. สืบค้นเมื่อ April 4, 2020.
  177. ↑ Powell, Jason (May 11, 2020). "5/11 WWE Raw Results: Powell's live review of Becky Lynch's major announcement, the return of Edge and Randy Orton, Lynch confronting MITB winner Asuka, Money in the Bank fallout". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 12, 2020.
  178. ↑ Garretson, Jordan (August 23, 2020). "Seth Rollins def. Dominik Mysterio in a Street Fight". WWE. สืบค้นเมื่อ August 23, 2020.
  179. ↑ WWE.com Staff (October 9, 2020). "See all the results from the 2020 Draft". WWE. สืบค้นเมื่อ October 9, 2020.
  180. ↑ Powell, Jason (April 10, 2021). "WrestleMania 37 results: Powell's live review of night one featuring Sasha Banks vs. Bianca Belair for the Smackdown Women's Championship, Bobby Lashley vs. Drew McIntyre for the WWE Championship, Kofi Kingston and Xavier Woods vs. AJ Styles and Omos for the Raw Tag Titles, Bad Bunny and Damian Priest vs The Miz and John Morrison". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 10, 2021.
  181. ↑ Garretson, Jordan (June 20, 2021). "Seth Rollins def. Cesaro". WWE. สืบค้นเมื่อ June 20, 2021.
  182. ↑ Clapp, John (July 18, 2021). "Universal Champion Roman Reigns def. Edge; John Cena returns to stand toe-to-toe with Reigns". WWE. สืบค้นเมื่อ July 18, 2021.
  183. ↑ "Edge def. Seth Rollins". WWE. August 21, 2021. สืบค้นเมื่อ August 21, 2021.
  184. ↑ "See all the results from the 2021 Draft".
  185. ↑ Powell, Jason (October 21, 2021). "WWE Crown Jewel results: Powell's live review of Roman Reigns vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, Becky Lynch vs. Sasha Banks vs. Bianca Belair for the Smackdown Women's Championship, Big E vs. Drew McIntyre for the WWE Championship, Edge vs. Seth Rollins in a Hell in a Cell match, Goldberg vs. Bobby Lashley in a No Holds Barred match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 21, 2021.
  186. ↑ Bryant, Nathan (April 2, 2022). "Cody Rhodes returns to WWE, def. Seth "Freakin" Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ April 2, 2022.
  187. ↑ Bryant, Nathan (May 8, 2022). "Cody Rhodes def. Seth "Freakin" Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ May 9, 2022.
  188. ↑ WWE Staff (May 16, 2022). "Cody Rhodes vs. Seth "Freakin" Rollins (Hell in a Cell Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ May 17, 2022.
  189. ↑ WWE.com Staff (July 18, 2022). "Riddle vs. Seth "Freakin" Rollins". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-07-22. สืบค้นเมื่อ July 18, 2022.
  190. ↑ Miller, Gregory (September 3, 2022). "Seth "Freakin" Rollins def. Matt Riddle". WWE. สืบค้นเมื่อ September 3, 2022.
  191. ↑ WWE.com Staff (September 19, 2022). "Matt Riddle vs. Seth "Freakin" Rollins (Inside the Fight Pit)". WWE. สืบค้นเมื่อ September 20, 2022.
  192. ↑ Powell, Jason (October 10, 2022). "10/10 WWE Raw results: Powell's live review of Bobby Lashley vs. Seth Rollins for the U.S. Title, Johnny Gargano vs. Austin Theory, The Bloodline appear, DX's 25th Anniversary celebration". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 10, 2022.
  193. ↑ Russell, Skylar; Tessier, Colin (October 10, 2022). "Seth Rollins Wins United States Championship On 10/10 WWE Raw". Fightful. สืบค้นเมื่อ October 11, 2022.
  194. ↑ Powell, Jason (November 26, 2022). "WWE Survivor Series WarGames results: Powell's review of The Bloodline vs. Drew McIntyre, Kevin Owens, and The Brawling Brutes in a WarGames match, Bianca Belair, Becky Lynch, Asuka, Alexa Bliss, and Mia Yim vs. Rhea Ripley, Nikki Cross, and Damage CTRL in a WarGames match, Seth Rollins vs. Bobby Lashley vs. Austin Theory for the U.S. Title". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 27, 2022.
  195. ↑ Miller, Gregory (January 28, 2023). "Cody Rhodes won the 2023 Men's Royal Rumble Match to earn a World Title opportunity at WrestleMania". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 1, 2023. สืบค้นเมื่อ January 28, 2023.
  196. ↑ Powell, Jason (February 18, 2023). "WWE Elimination Chamber results: Powell's live review of Roman Reigns vs. Sami Zayn for the Undisputed WWE Universal Championship, Brock Lesnar vs. Bobby Lashley, two Elimination Chamber matches, Edge and Beth Phoenix vs. Rhea Ripley and Finn Balor". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ February 19, 2023.
  197. ↑ Powell, Jason (April 1, 2023). "WrestleMania 39 results: Powell's live review of night one with Jimmy Uso and Jey Uso vs. Kevin Owens and Sami Zayn for the Undisputed WWE Tag Team Titles, Charlotte Flair vs. Rhea Ripley for the Smackdown Women's Title, Austin Theory vs. John Cena for the U.S. Title, Rey Mysterio vs. Dominik Mysterio, Seth Rollins vs. Logan Paul". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 1, 2023.
  198. ↑ WWE.com Staff (May 12, 2023). "Seth "Freakin" Rollins vs. AJ Styles (World Heavyweight Championship)". WWE. สืบค้นเมื่อ May 12, 2023.
  199. ↑ Powell, Jason (January 15, 2024). "WWE Raw results (1/15): Powell's live review of Seth Rollins vs. Jinder Mahal for the World Heavyweight Championship, Finn Balor and Damian Priest vs. R-Truth and The Miz in a non-title match". Pro Wrestling Dot Net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2024. สืบค้นเมื่อ April 20, 2024.
  200. ↑ McGlothlin, Alex (2024-04-15). "WrestleMania XL Recap". ISU Student Media (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-04-30.
  201. ↑ Kasabian, Paul. "WWW's Seth Rollins Had Surgery on Knee Injury for Torn Meniscus, Becky Lynch Reveals". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-04-30.
  202. ↑ Powell, Jason (June 17, 2024). "WWE Raw results (6/17): Powell's live review of Jey Uso vs. Rey Mysterio vs. Finn Balor, and Iyo Sky vs. Zelina Vega vs. Kiana James in Money in the Bank qualifiers, Carlito vs. Dragon Lee". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ June 17, 2024.
  203. ↑ Powell, Jason (2024-06-24). "WWE Raw results (6/24): Powell's live review of Wyatt Sicks follow-up, Bron Breakker vs. Ludwig Kaiser, Triple Threat qualifiers for the Money in the Bank ladder matches". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2024-06-27.
  204. ↑ Powell, Jason (July 6, 2024). "WWE Money in the Bank results: Powell's review of Damian Priest vs. Seth Rollins for the World Heavyweight Championship, two MITB ladder matches, Sami Zayn vs. Bron Breakker for the Intercontinental Title". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 6, 2024.
  205. ↑ Rollins, Seth (January 14, 2017). "An atheist? Yes". Twitter. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 7, 2021. สืบค้นเมื่อ March 4, 2017.
  206. ↑ Benigno, Anthony (July 25, 2014). "Seth Rollins Looks to the Future with The Black & The Brave Wrestling Academy". wwe.com. สืบค้นเมื่อ June 6, 2016.
  207. ↑ Nessif, Bruna (February 10, 2015). "WWE Star Seth Rollins Apologizes After Angry Fiancée Reportedly Leaks Nude Photos of Him and WWE Diva Zahra Schreiber". E! Online. สืบค้นเมื่อ February 11, 2015.
  208. ↑ Jonathan Strauss (February 14, 2015). "Leighla Schultz retaliates by posting private photos of Seth Rollins, Zahara Schreiber". The Lahore Times. สืบค้นเมื่อ February 16, 2015. Rollins is engaged to Leighla Schultz since last summer.
  209. ↑ QMI Agency (February 10, 2015). "Nude photos of WWE's Seth Rollins emerge on Twitter". Toronto Sun. สืบค้นเมื่อ February 11, 2015.
  210. ↑ McSpadden, Kevin (February 11, 2015). "WWE Star Seth Rollins Apologizes for Nude-Photos Leak". Time. สืบค้นเมื่อ February 11, 2015.
  211. ↑ "Tweeted apology". Twitter.com. February 9, 2015. สืบค้นเมื่อ October 17, 2015.
  212. ↑ "WWE Star Seth Rollins Zahra Schreiber break up Leak". TMZ. February 25, 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 28, 2016. สืบค้นเมื่อ February 25, 2016.
  213. ↑ Hendricks, Jaclyn (May 13, 2019). "Becky Lynch and Seth Rollins confirm relationship rumors with one photo". New York Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 14, 2019. สืบค้นเมื่อ February 3, 2023.
  214. ↑ "Seth Rollins confirms he and Becky Lynch are dating on Instagram". WWE. May 13, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 3, 2022. สืบค้นเมื่อ February 3, 2023.
  215. ↑ "Seth Rollins and Becky Lynch get engaged". WWE. August 22, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 3, 2022. สืบค้นเมื่อ February 3, 2023.
  216. ↑ Hahn, Jason (May 11, 2020). "WWE Superstar Becky Lynch Expecting First Child with Fiancé Seth Rollins: 'We're So Excited'". People. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 26, 2021. สืบค้นเมื่อ May 13, 2020.
  217. ↑ "Becky Lynch and Seth Rollins announce birth of their first child". WWE. December 7, 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 22, 2021. สืบค้นเมื่อ February 3, 2023.
  218. ↑ Barile, Steve (June 29, 2021). "Seth Rollins announced he and Becky Lynch got married Tuesday". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 20, 2021. สืบค้นเมื่อ June 29, 2021.
  219. ↑ Massoto, Erick (May 16, 2023). "Another Beloved WWE Wrestler Has Joined the MCU in 'Captain America 4'". Collider. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 17, 2023. สืบค้นเมื่อ May 17, 2023.
  220. ↑ "'WWE 2K14' full roster revealed". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  221. ↑ "Rosters - WWE 2K15 Wiki Guide - IGN". IGN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 17, 2022. สืบค้นเมื่อ February 9, 2023.
  222. ↑ "Superstars and Divas featured on WWE 2K16 roster list". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 21, 2019. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  223. ↑ "Photos:First look WWE Immortals characters photos". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 29, 2018. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  224. ↑ "Photos: Find out who made the WWE 2K17 roster". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 1, 2019. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  225. ↑ "Photos: WWE Champions roster reveal". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 14, 2018. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  226. ↑ Keller, Wade (June 19, 2017). "KELLER'S WWE RAW REPORT 6/19: Reigns announces what he wants at Summerslam, Hardys vs. Anderson & Gallows". Pro Wrestling Torch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 22, 2017. สืบค้นเมื่อ June 19, 2017.
  227. ↑ "WWE 2K19 ROSTER". WWE 2K. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 3, 2019. สืบค้นเมื่อ November 9, 2018.
  228. ↑ "KOF ALLSTAR×WWE COLLABORATION - THE KING OF FIGHTERS". kofallstar.netmarblw.jp (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 29, 2020. สืบค้นเมื่อ July 24, 2020.
  229. ↑ 229.0 229.1 229.2 "Cagematch title listings". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 26, 2016. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  230. ↑ 230.0 230.1 "Title History". All-American Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 21, 2010. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
  231. ↑ "FCW Florida Heavyweight Title". Wrestling-Titles.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2022. สืบค้นเมื่อ February 9, 2023.
  232. ↑ "FCW Jack Brisco 15 Title (Florida)". Wrestling-Titles.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 16, 2020. สืบค้นเมื่อ February 9, 2023.
  233. ↑ "FCW Television Report (02.06.2011)". TylerBlack.net. February 9, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 31, 2011. สืบค้นเมื่อ February 14, 2011.
  234. ↑ "Seth Rollins – NXT Profile". NXT Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 18, 2012. สืบค้นเมื่อ December 30, 2012.
  235. ↑ "Full Impact Pro World Heavyweight Championship". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 18, 2016. สืบค้นเมื่อ March 9, 2019.
  236. ↑ Martin, Adam (May 18, 2009). "Indy News #2: May 18". WrestleView. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 20, 2009. สืบค้นเมื่อ May 18, 2009.
  237. ↑ Staszewski, Joseph (December 27, 2022). "The Post's 2022 pro wrestling awards". New York Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 30, 2022. สืบค้นเมื่อ December 30, 2022.
  238. ↑ "PWG World Tag Team Championship". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 6, 2019. สืบค้นเมื่อ March 3, 2019.
  239. ↑ "the PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2): 22–23. 2015.
  240. ↑ 240.0 240.1 "PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 21, 2016. สืบค้นเมื่อ January 8, 2017.
  241. ↑ "2020 Achievement Awards". Pro Wrestling Illustrated. Kappa Publishing Group: 26–27. 2021.
  242. ↑ "the PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. 34 (2): 42–43. 2014.
  243. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2015". The Internet Wrestling Database. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 8, 2015. สืบค้นเมื่อ October 5, 2015.
  244. ↑ Lambert, Jeremy (August 29, 2019). "Seth Rollins Tops Annual PWI 500". Fightful. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 14, 2022. สืบค้นเมื่อ August 29, 2019.
  245. ↑ Russell, Skyler (September 14, 2023). "Seth Rollins Tops The 2023 PWI 500, Roman Reigns Places Second; Gunther, Moxley, More Round Out Top 10". Fightful. สืบค้นเมื่อ September 14, 2023.
  246. ↑ "ROH World Championship #1 Contendership Tournament". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 7, 2016. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  247. ↑ "ROH World Tag Team Championship reigns". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 8, 2016. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  248. ↑ 248.0 248.1 Herzog, Kenny (July 1, 2015). "WWE Wrestler of the Year (So Far): Kevin Owens". Rolling Stone. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 10, 2022. สืบค้นเมื่อ December 20, 2020.
  249. ↑ Herzog, Kenny (December 17, 2014). "WWE Wrestler of the Year: Dolph Ziggler". Rolling Stone. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 25, 2022. สืบค้นเมื่อ December 22, 2020.
  250. ↑ Herzog, Ken (December 21, 2016). "10 Best WWE Wrestlers of 2016". Rolling Stone. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2022. สืบค้นเมื่อ September 30, 2020.
  251. ↑ Barrasso, Justin (December 28, 2022). "Ranking the Top 10 Wrestlers of 2022". Sports Illustrated. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 23, 2023. สืบค้นเมื่อ December 30, 2022.
  252. ↑ 252.0 252.1 Meltzer, Dave (January 27, 2014). "Jan 27 2014 Wrestling Observer Newsletter: 2013 Annual awards issue, best in the world in numerous categories, plus all the news in pro-wrestling and MMA over the past week and more". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 1–37. ISSN 1083-9593. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 27, 2020. สืบค้นเมื่อ January 23, 2014.
  253. ↑ 253.0 253.1 Meltzer, Dave (March 5, 2020). "March 13, 2020 Observer Newsletter: 40th Annual Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  254. ↑ "WWE Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 14, 2016. สืบค้นเมื่อ April 12, 2018.
  255. ↑ "Universal Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 5, 2017. สืบค้นเมื่อ April 8, 2019.
  256. ↑ on o/titlehistory/world-heavyweight-championship "World Heavyweight Championship history". WWE. May 27, 2023. สืบค้นเมื่อ May 27, 2023. {{cite web}}: ตรวจสอบค่า |url= (help)
  257. ↑ "NXT Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 9, 2017. สืบค้นเมื่อ July 29, 2016.
  258. ↑ "Intercontinental Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ April 12, 2018.
  259. ↑ "United States Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2016. สืบค้นเมื่อ April 12, 2018.
  260. ↑ "The Shield's first WWE Tag Team Championship reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 7, 2013. สืบค้นเมื่อ February 5, 2023.
  261. ↑ "Raw Tag Team Championships". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 28, 2017. สืบค้นเมื่อ April 12, 2018.
  262. ↑ Benigno, Anthony (January 27, 2019). "Seth Rollins won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 28, 2019. สืบค้นเมื่อ January 27, 2019.
  263. ↑ "Seth Rollins' first reign". NXT Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 16, 2012. สืบค้นเมื่อ February 5, 2023.
  264. ↑ "What is a Slammy?". WWE. February 23, 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ April 17, 2016.
  265. ↑ 265.0 265.1 265.2 265.3 265.4 "2014 Slammy Award winners". WWE. December 8, 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 5, 2016. สืบค้นเมื่อ April 17, 2016.
  266. ↑ 266.0 266.1 266.2 "2013 Slammy Award winners". WWE. December 8, 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 4, 2016. สืบค้นเมื่อ April 17, 2016.
  267. ↑ "2015 Slammy Award winners". WWE. December 21, 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 11, 2016. สืบค้นเมื่อ April 17, 2016.
  268. ↑ Thomas, Jeremy (December 23, 2018). "WWE Announces Year-End Awards on Instagram". 411Mania. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 21, 2022. สืบค้นเมื่อ February 5, 2023.
  269. ↑ Barile, Steve (August 4, 2021). "The Bumpy Awards People's Choice full list of winners". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 4, 2021. สืบค้นเมื่อ February 5, 2023.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เซธ_รอลลินส์&oldid=11618837"