แมคโครฟาจ

แมคโครฟาจ (Macrophage)
เซลล์แมโครฟาจของหนูกำลังยืด "แขน" (ฟิโลโพเดีย)[1] ไปจับกลืนอนุภาคซึ่งอาจเป็นเชื้อก่อโรค ภาพย้อมด้วยสีทริพแพนบลูเอกซ์คลูชัน
รายละเอียด
การออกเสียง	/ˈmakrə(ʊ)feɪdʒ/
ระบบ	ระบบภูมิคุ้มกัน
หน้าที่	กลืนกินสิ่งแปลกปลอม
ตัวระบุ
ภาษาละติน	Macrophagocytus
คำย่อ	Mφ, MΦ
MeSH	D008264
TH	H2.00.03.0.01007
FMA	63261
ศัพท์ทางกายวิภาคของจุลกายวิภาคศาสตร์ [แก้ไขบนวิกิสนเทศ]

แมคโครฟาจ (อังกฤษ: macrophage) เป็นเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิดหนึ่งและเป็นส่วนหนึ่งของระบบภูมิคุ้มกัน มีหน้าที่กลืนกินและย่อยสลายสิ่งใดๆ ที่ไม่มีโปรตีนผิวที่บ่งบอกว่าเป็นเซลล์ร่างกายปกติ เช่น เซลล์มะเร็ง จุลชีพ ชิ้นส่วนของเซลล์ สิ่งแปลกปลอม และอื่นๆ^[2][3] กระบวนการนี้เรียกว่าฟาโกซัยโตซิส มีประโยชน์ในการป้องกันร่างกายจากการติดเชื้อและการบาดเจ็บ^[4]

แมคโครฟาจเป็นเซลล์กลืนกินชนิดหนึ่งซึ่งมีขนาดใหญ่ พบได้ในเนื้อเยื่อแทบทุกชนิด^[5] เซลล์นี้จะเคลื่อนที่ไปยังบริเวณต่างๆ ของเนื้อเยื่อด้วยการเคลื่อนที่แบบอะมีบาเพื่อหาสิ่งที่อาจจะเป็นสารก่อโรค มีรูปร่างและชื่อแตกต่างออกไปหลายแบบในแต่ละส่วนของร่างกาย เช่น ฮิสติโอซัยต์ เซลล์คุฟเฟอร์ แมคโครฟาจถุงลม ไมโครเกลีย และอื่นๆ โดยทั้งหมดต่างก็ถูกนับเป็นส่วนหนึ่งของระบบเซลล์กลืนกินแบบนิวเคลียสทรงเดี่ยว นอกจากจะทำหน้าที่ในกระบวนการฟาโกซัยโตซิสแล้วยังมีบทบาทสำคัญในระบบภูมิคุ้มกันแบบดั้งเดิมที่ทำหน้าที่แบบไม่จำเพาะ และมีส่วนกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันแบบปรับตัวที่ทำหน้าที่แบบจำเพาะด้วยการส่งสัญญาณเรียกเซลล์อื่นในระบบ เช่น ลิมโฟซัยต์ เข้ามารับช่วงต่อ ตัวอย่างเช่น แมคโครฟาจทำหน้าที่เป็นเซลล์นำเสนอแอนติเจน ช่วยนำเสนอแอนติเจนให้กับเซลล์ที ในมนุษย์จะพบว่าหากแมคโครฟาจทำหน้าที่ผิดปกติอาจทำให้เกิดโรคได้หลายอย่าง เช่น โรคแกรนูโลมาตัสแบบเรื้อรัง ซึ่งมีผลให้ผู้ป่วยติดเชื้อโรคอื่นๆ ได้บ่อย เป็นต้น

บทความชีววิทยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก