เชอร์รีสเปน
| เชอร์รีสเปน | |
|---|---|
| |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| อาณาจักร: | พืช Plantae |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง Tracheophytes |
| เคลด: | พืชดอก Angiosperms |
| เคลด: | พืชใบเลี้ยงคู่แท้ Eudicots |
| เคลด: | โรสิด Rosids |
| อันดับ: | อันดับโนรา Malpighiales |
| วงศ์: | วงศ์โนรา Malpighiaceae |
| สกุล: | Malpighia Malpighia L. |
| สปีชีส์: | Malpighia glabra |
| ชื่อทวินาม | |
| Malpighia glabra L. | |
| ชื่อพ้อง[1] | |
| |
เชอร์รีสเปน หรือ อาเซโรลา เป็นไม้ผลเมืองร้อน ต้นเป็นกึ่งพุ่มกึ่งต้นไม้ขนาดเล็ก อยู่ในวงศ์ Malpighiaceae มีชื่อสามัญคือ Acerola, Barbados Cherry, West Indian Cherry[2] และ Wild Crapemyrtle.[3]
การกระจายพันธุ์
[แก้]เชอร์รีสเปนสามารถพบในทางตอนใต้ของสหรัฐ (ตอนใต้ของรัฐฟลอริดา[4] และต่ำกว่า Rio Grande Valley ของรัฐเท็กซัส),[5] ประเทศเม็กซิโก, อเมริกากลาง, แคริบเบียน และทวีปอเมริกาใต้ และทางใต้ไปไกลถึงประเทศเปรูและรัฐบาเยียในประเทศบราซิล[6][4] มีการปลูกเลี้ยงในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทั่วโลก รวมถึงแคว้นกานาเรียสของประเทศสเปน, ประเทศกานา, ประเทศเอธิโอเปีย, ประเทศมาดากัสการ์, แซนซิบาร์ของประเทศแทนซาเนีย, ประเทศศรีลังกา, ประเทศไต้หวัน, ประเทศอินเดีย, เกาะชวาของประเทศอินโดนีเซีย, รัฐฮาวายของสหรัฐ และประเทศออสเตรเลีย[7]
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
[แก้]เชอร์รีสเปนเป็นไม้พุ่มหรือต้นไม้ขนาดเล็กไม่ผลัดใบ มีกิ่งมากบนลำต้นสั้น สูง 2-3 เมตร บางครั้งสูงถึง 6 เมตร[8] ใบรูปไข่ถึงรูปใบหอก ยาว2-8 ซม.กว้าง 1-4 ซม. ก้านใบสั้น ขอบใบเป็นคลื่น บนแผ่นใบสีเขียวเข้มเป็นมัน[8] ดอกมี 2 เพศในดอกเดียว มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1-2 ซม. มี 5 กลีบ[8] มีสีชมพูเข้มถึงแดงเกสรสีเหลือง[9] กลีบดอกเป็นชายครุย, มี 10 เกสรเพศผู้, และมีต่อม 6-10 ต่อมบนวงกลีบเลี้ยง มี 3-5 ดอกต่อหนึ่งช่อดอก ไร้ก้านหรือก้านดอกสั้นๆตามซอกช่อกระจุก[8] ผลเมล็ดเดียวแข็ง มีสีแดงสว่าง มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1-3 ซม. หนัก 3-5 ก. ผลอยู่เป็นคู่หรือกลุ่ม 3 ผล แต่ละผลมี 3 พูบรรจุเมล็ดรูปสามเหลี่ยม 3 เมล็ด ผลมีวิตามินซีสูง มีรสเปรี้ยว[8] แต่บางครั้งมีรสหวาน[10]
อ้างอิง
[แก้]
- ↑ "The Plant List: A Working List of All Plant Species".
- ↑ Johnson, Paul D. (2003). "Acerola (Malpighia glabra L., M. punicifolia M. emarginata DC.) Agriculture, Production, and Nutrition". ใน Artemis P. Simopoulos; C. Gopalan (บ.ก.). Plants in Human Health and Nutrition Policy. Vol. 91. Karger Publishers. pp. 63–74. ISBN 9783805575546.
- ↑ "Malpighia glabra L. wild crapemyrtle". PLANTS Database. United States Department of Agriculture. สืบค้นเมื่อ 2009-10-17.
- ↑ 4.0 4.1 "Malpighia emarginata DC". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. 1998-05-18. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-05-14. สืบค้นเมื่อ 2010-02-02.
- ↑ "Barbados Cherry, Mexican Myrtle, Manzanita, Cerez, Huacacote, Wild Crepe Myrtle, Manyonita, Cerezo de Jamaica, Cerezo de Castillo, Pallo de Gallina, Escobillo, Chia, Arrayncito, Xocat, Xocatatl Malpighia glabra". Benny Simpson's Texas Native Shrubs. Texas A&M University. สืบค้นเมื่อ 2009-12-15.
- ↑ "Malpighia glabra L." Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. 2007-02-11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-05. สืบค้นเมื่อ 2009-12-16.
- ↑ Hanelt, Peter (2001). Mansfeld's Encyclopedia of Agricultural and Horticultural Crops (Except Ornamentals). Springer. pp. 1127–1128. ISBN 9783540410171.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 "Malpighia glabra L. Malpighiaceae" (PDF). Agroforestree Database 4.0. World Agroforestry Centre. 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-12-16.
- ↑ National Geographic (2008). Edible: An Illustrated Guide to the World's Food Plants. National Geographic Books. p. 106. ISBN 9781426203725.
- ↑ Nugent, Jeff; Julia Boniface (2004). Permaculture Plants: a Selection (2 ed.). Chelsea Green Publishing. p. 63. ISBN 9781856230292.