Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
ข้ามไปเนื้อหา

เบกกี ลินช์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เบกกี ลินช์
ชื่อเกิดRebecca Quin
เกิด (1987-01-30) 30 มกราคม ค.ศ. 1987 (37 ปี)
Limerick, Republic of Ireland
ที่พักVirginia Beach, Virginia, United States
การศึกษาDublin Institute of Technology
Columbia College Chicago
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนBecky Lynch[1]
La Luchadora
Rebecca Knox[2]
ส่วนสูง5 ft 6 in (1.68 m)[2][3]
น้ำหนัก120 lb (54 kg)[2][3]
มาจากDublin, Ireland[4]
ฝึกหัดโดยFergal Devitt[5]
Gonzo de Mondo[2]
Paul Tracey[5]
NWA UK Hammerlock[2]
เปิดตัว11 November 2002[2]

รีเบกกา ควิน (อังกฤษ: Rebecca Quin; ไอริช: Riobhca Nic Choinn; 30 มกราคม ค.ศ. 1987)[6][2] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวไอริชที่เซ็นสัญญากับWWEในนาม เบกกี ลินช์ (Becky Lynch) เป็นแชมป์โลกหญิงของ WWE หลายสมัย และเป็นแชมป์แกรนด์สแลมและทริปเปิลคราวน์คนที่ 6 ของ WWE และเป็นภรรยาของเซธ รอลลินส์

ชีวิตแรกเริ่ม

[แก้]

รีเบกกา ควิน[7] เกิดที่เมืองลิเมอริกเมื่อวันที่ 30 มกราคม 1987[8] หลังจากที่เธอเกิดได้ไม่นาน ครอบครัวของเธอก็ย้ายกลับไปดับลิน พ่อแม่ของเธอแยกทางกันเมื่อเธออายุได้หนึ่งขวบ และพ่อของเธอย้ายออกไป แต่แม่ของเธอเชิญเขากลับไปเป็นพ่อแม่ร่วมเมื่อรีเบคก้าอายุได้สี่ขวบ ตอนที่เธออายุ 11 ขวบ แม่ของเธอได้พบกับคู่ครองคนใหม่ นั่นคือนักบิน และเธอกับรีเบคก้าก็ย้ายไปอยู่ที่ชานเมืองชายฝั่งเบย์ไซด์ ไปที่บ้านของคู่ของเธอในอีกสองปีต่อมา รีเบคก้าในอัตชีวประวัติของเธอกล่าวถึงรายละเอียดเกี่ยวกับการบรรลุวัยเติบโตของเธอที่นั่น[9]: 15–18, 22 

เธอเริ่มดูมวยปล้ำอาชีพตั้งแต่อายุยังน้อยกับริชชี่ น้องชายของเธอ[10] ซึ่งต่อมาปล้ำภายใต้ชื่อ กอนโซ เด มอนโด[5][11] เธอมีส่วนร่วมในการขี่ม้า ว่ายน้ำ และบาสเก็ตบอล[11] อย่างไรก็ตาม เธอต้องผ่านช่วงวัยรุ่นที่ยากลำบาก โดยมีปัญหาเรื่องการบ้าน แม้กระทั่งสอบวิชาพลศึกษา (พ.ศ.) ไม่ได้หนึ่งปีก็ตาม[12]

ควินเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยคอลเลจดับลินเพื่อศึกษาปรัชญา ประวัติศาสตร์ และการเมือง แต่เธอบอกว่า "เกลียดมันมาก" และลาออก[11][13] เธอวางแผนที่จะกลับไปเรียนที่วิทยาลัยเพื่อศึกษาเรื่องสุขภาพและการออกกำลังกาย[13] ก่อนที่จะเริ่มฝึกเป็นนักมวยปล้ำ เธอกล่าวว่าเธอ 'กำลังเดินไปในเส้นทางที่ไม่ดี' เกี่ยวกับแอลกอฮอล์ แต่มวยปล้ำช่วยให้เธอกลับมาได้[11]

ประวัติ

[แก้]

ควินเริ่มฝึกเป็นนักมวยปล้ำมืออาชีพกับ Fergal Devitt และPaul Tracey ในเดือนมิถุนายน 2002 และทำให้เธอเปิดตัวห้าเดือนต่อมา[5][11] ในขั้นต้นการทำงานในไอร์แลนด์และบางครั้งก็ใกล้เคียงกับพี่ชายของเธอเธอขยายตัวเร็วๆนี้ในอาชีพของเธอเข้าไปในส่วนที่เหลือของยุโรป[4] เธอปล้ำเป็นประจำสำหรับสมาคม Queens of Chaos และได้แชมป์ World Queens of Chaos Championship ในปี 2006[14] นอกจากนี้เธอยังปล้ำ One Pro Wrestling[15] และ German Stampede Wrestling ของเยอรมัน[16]

ในปี 2005 เธอเริ่มต่อสู้ในทวีปอเมริกาเหนือและเข้าร่วมสมาคมมวยปล้ำ SuperGirls, Extreme Canadian Championship Wrestling เธอเป็นแชมป์ SuperGirls คนแรก[17] และชิงแชมป์ที่จัดขึ้นเป็นเวลา 10 เดือนและอีกสองวัน นอกจากนี้เธอยังปรากฏตัวขึ้นที่ ChickFight III ทำให้เธอไปรอบที่สองของการแข่งขัน ในปี 2006 เธอเปิดตัวกับสมาคมมวยปล้ำหญิง Shimmer Women Athletes และผู้ที่เกี่ยวข้องในชุดของการแข่งขันกับ Daizee Haze รวมทั้งได้ชนะสองในสามแมตช์[3]

ในเดือนกันยายนปี 2006 น็อกซ์ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะในระหว่างการแข่งขันในประเทศเยอรมนีและได้รับการวินิจฉัยว่าเ​​ป็นไปได้ที่จะเกิดความเสียหายเส้นประสาทสมองของเธอ เธอมีกำหนดจะกลับไปต่อสู้ในปี 2008 แต่ไม่แสดงในอีเวนต์ที่ระบุเธอไม่รู้สึกว่าการต่อสู้เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมสำหรับเธอในเวลานั้น หลังจากนั้นเธอก็กลับไปชิมเมอร์เป็นผู้จัดการในปี 2011 ก่อนที่จะเซ็นสัญญากับ WWE ในปี 2013[6][1] โดยเปิดตัวใน NXT ปี 2014[18][19][20] และในค่ายหลักปี 2015[21][22][23][24]

วันที่ 19 กรกฎาคม 2016 เบกกีได้ถูกดราฟท์มาอยู่สแมคดาวน์จากการคัดตัวนักมวยปล้ำ WWE draft[25][26] ในแบ็กแลช (2016) เบกกีได้เป็นแชมป์หญิงสแมคดาวน์ WWEคนแรก โดยการชนะการปล้ำ 6 คน คัดออก[27] ในปี 2018 เบกกีได้เป็นฝ่ายอธรรมและได้คว้าแชมป์หญิงสแมคดาวน์สมัยที่2[28] ในปี 2019 ได้เป็นผู้ชนะแมตช์รอยัลรัมเบิลฝั่งหญิงทำให้ได้สิทธิ์ไปชิงแชมป์หญิงในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 35[29] ซึ่งเบกกีสามารถคว้าแชมป์ได้ทั้งสองเส้นทั้งของ Raw และ SmackDown เป็นคู่เอกหญิงปิดรายการ[30][31]

ในรอว์ 11 พฤษภาคม 2020 เบกกีได้ประกาศสละแชมป์หญิง Raw เนื่องจากตั้งครรภ์[32] ก่อนจะกลับมาอีกครั้งใน SummerSlam 2021 และคว้าแชมป์หญิง SmackDown จากบิแอนกา บีแลร์ไปในเวลาสั้นๆ[33] ในเดือนตุลาคม 2021 เบกกีได้แลกแชมป์ SmackDown กับแชมป์ Raw ชาร์ลอตต์ ทำให้เบกกีถือแชมป์ Raw แทน[34] ก่อนเสียให้บิแอกาในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 38คืนแรก[35] ในปี 2023 เบกกีได้คว้าแชมป์แท็กทีมหญิงร่วมกับลิตาทำให้เบกกีเป็นแชมป์ทริปเปิลคราวน์หญิงคนที่ 6 ของ WWE[36] ต่อมาในเดือนกันยายนปีเดียวกันได้คว้าแชมป์หญิง NXT สมัยแรกทำให้เบกกีเป็นแชมป์แกรนด์สแลมหญิงคนที่ 6 ของ WWE[37]

ในรอว์ 22 เมษายน 2024 จากการที่รีอา ริปลีย์ได้รับบาดเจ็บจนต้องสละตำแหน่งแชมป์โลกหญิงทำให้มีการจัดแบทเทิลรอยัลเพื่อหาแชมป์คนใหม่โดยเป็นเบกกีที่สามารถคว้าแชมป์โลกสมัยที่ 7 ได้สำเร็จ[38] ก่อนจะเสียให้กับลิฟ มอร์แกนในศึกคิงแอนด์ควีนออฟเดอะริงที่ซาอุดิอาระเบียจบการครองแชมป์เพียงแค่ 33 วัน[39] 2 วันถัดมาก็ได้แพ้ในการรีแมตช์ชิงแชมป์ในกรงเหล็ก[40] มีรายงานอย่างกว้างขวางว่าสัญญา WWE ของเธอกำลังจะหมดในวันที่ 1 มิถุนายน 2024 และทั้งสองฝ่ายยังไม่บรรลุข้อตกลงกัน[41] 1 มิถุนายน มีรายงานว่าเธอได้หมดสัญญญากับ WWE อย่างเป็นทางการ ทำให้สถานะเธอเป็นฟรีเอเย่น[42]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

ควินเริ่มออกเดทกับเพื่อนนักมวยปล้ำอาชีพ โคลบี โลเปซ หรือที่รู้จักกันดีในชื่อเซธ รอลลินส์ ในเดือนมกราคม 2019 ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เปิดเผยต่อสาธารณะในเดือนเมษายน หลังจากการคาดเดาหลายเดือน[43][44] ทั้งคู่หมั้นหมายกันในเดือนสิงหาคม 2019[43] ลูกสาวของพวกเขาเกิดในเดือนธันวาคม 2020[45] ควินและโลเปซแต่งงานกันเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2021[46] เคน พ่อของควิน เสียชีวิตในเดือนมีนาคม 2021[47]

เมื่อวันที่ 18 มีนาคม 2024 ควินประกาศว่าเธอเป็นพลเมืองของสหรัฐอเมริกา[48]

แชมป์และรางวัล

[แก้]
คว้าแชมป์หญิง Raw และ SmackDown ในคู่เอก WrestleMania 35

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 Namako, Jason (29 August 2013). "New WWE signees get their NXT ring names". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 29 August 2013.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 "Online World of Wrestling profile". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 25 December 2009.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "Shimmer Roster". Shimmer Women Athletes. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 สิงหาคม 2009. สืบค้นเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2009.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Rebecca Knox". ChickFight. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-09-29. สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "Rebecca Knox". Slammin Ladies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 August 2010. สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
  6. ↑ 6.0 6.1 Sheehy, Clodagh (8 April 2013). "Wrestler Rebecca ready to take on the world". Herald.ie. สืบค้นเมื่อ 9 April 2013.
  7. ↑ Campbell, Brian (23 September 2016). "WWE's Becky Lynch: McGregor knows what he's doing". ESPN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2018. สืบค้นเมื่อ 23 December 2018.
  8. ↑ "WWE Profile – Becky Lynch". ESPN. 18 December 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2018. สืบค้นเมื่อ 23 December 2018.
  9. ↑ Quin, Rebecca (2024). Becky Lynch: The Man - Not Your Average Average Girl (1st UK / Ireland ed.). London: Sphere (Little Brown). ISBN 9781408732359.
  10. ↑ Hyland, John (31 March 2016). "Queen of the Ring: Becky Lynch interview". Totally Dublin. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 April 2018. สืบค้นเมื่อ 24 December 2018.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 11.4 Mata, Shiai (2005). "Rebecca Knox Q & A; Hibernian Battler Crosses the Atlantic". Lady Sports. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-20. สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
  12. ↑ Windsor, William (15 October 2015). "Becky Lynch On Who The Best Wrestler In The World Is, Her Look, Sara Del Ray's Influence, More". Wrestling Inc. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 December 2018. สืบค้นเมื่อ 28 December 2018.
  13. ↑ 13.0 13.1 "Rebecca Knox". G.L.O.R.Y. Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 July 2005. สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
  14. ↑ Allen, Stewart. "Queens Of Chaos 2, Show One review". Wrestling Observer/Figure Four Online. สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
  15. ↑ Vetter, Chris (21 June 2006). "Torch Indy Midweek Report: CIMA headed to PWG, Christian Cage, Monty Brown, Sonjay Dutt". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
  16. ↑ "FSF Evening Of Champions « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database". cagematch.net. สืบค้นเมื่อ 24 December 2018.
  17. ↑ "Rebecca Knox". SuperGirls Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-05-13. สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
  18. ↑ Trionfo, Richard (26 June 2014). "WWE NXT report: Neville versus Van Dam; Vaudevillains in action; Becky Lynch and Bull Dempsey debut; a return...with attitude". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 27 June 2014.
  19. ↑ Asher, Matthew (13 February 2015). "NXT TakeOver: Rival: Two new champs crowned". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 14 February 2015.
  20. ↑ Trionfo, Richard (20 May 2015). "LIVE ONGOING WWE NXT TAKEOVER UNSTOPPABLE REPORT: WOMEN'S TITLE MATCH: SASHA BANKS VERSUS BECKY LYNCH". PWInsider. สืบค้นเมื่อ 20 May 2015.
  21. ↑ Caldwell, James (24 January 2016). "1/24 Royal Rumble PPV Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 25 January 2016.
  22. ↑ Richard, Trionfo (3 April 2016). "COMPLETE WWE WRESTLEMANIA 32 REPORT: THE WOMEN'S TITLE DEBUTS, WHO IS IN CHARGE OF RAW?, ANDRE THE GIANT BATTLE ROYAL, IC TITLE LADDER MATCH, AND MORE IN THE 6 HOURS AND 50 MINUTES OF COVERAGE". PWInsider. สืบค้นเมื่อ 3 April 2016.
  23. ↑ Caldwell, James (2 May 2016). "5/2 WWE Raw Results – CALDWELL'S Complete Live TV Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 3 May 2016.
  24. ↑ Richard, Trionfo (12 May 2016). "WWE SMACKDOWN REPORT: IC TITLE MATCH PARTICPANTS IN TAG MATCH, DANA BROOKE'S IN RING DEBUT, GOLDANGO BREEZES INTO THE TRUTH, AND MORE". PWInsider. สืบค้นเมื่อ 13 May 2016.
  25. ↑ Richard, Trionfo (July 19, 2016). "COMPLETE SMACKDOWN DRAFT REPORT: WHO WENT WHERE?, WHICH NXT WRESTLERS GOT PROMOTED?, WHO IS THE WWE CHAMPION GOING INTO BATTLEGROUND, AND MORE". PWInsider. สืบค้นเมื่อ July 27, 2016.
  26. ↑ "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE.com. July 19, 2016. สืบค้นเมื่อ July 21, 2016.
  27. ↑ Caldwell, James (September 11, 2016). "9/11 WWE Backlash Results – CALDWELL'S Ongoing PPV Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 11, 2016.
  28. ↑ Johnson, Mike (16 September 2018). "Complete WWE Hell In A Cell PPV Coverage Including Title Changes, A Surprise Return, Two Hell In A Cell Bouts And More". PWInsider.
  29. ↑ Johnson, Mike (27 January 2019). "Complete WWE Royal Rumble 2019 Coverage". PWInsider.
  30. ↑ https://www.usatoday.com/story/sports/ftw/2019/04/08/wrestlemania-35-wwe-main-event-ending/39315187/
  31. ↑ Carapola, Stuart (7 April 2019). "Complete Wrestlemania 35 Coverage: New Champions Are Crown, Triple H Puts His Career On The Line, Does Kofi Get His Moment, The Women Make History With All The Gold On The Line, And More". PWInsider.
  32. ↑ "WWE champion, Becky Lynch, announces pregnancy and relinquishes title". CNN.com. CNN. 12 May 2020.
  33. ↑ Powell, Jason (August 21, 2021). "WWE SummerSlam results: Powell's review of Roman Reigns vs. John Cena for the WWE Universal Championship, Bianca Belair vs. Sasha Banks for the Smackdown Women's Championship, Bobby Lashley vs. Goldberg for the WWE Championship, Edge vs. Seth Rollins, Nikki ASH vs. Charlotte Flair vs. Rhea Ripley for the Raw Women's Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 22, 2021.
  34. ↑ Currier, Joseph (22 October 2021). "Becky Lynch & Charlotte Flair swap WWE Women's title belts". f4wonline.com. สืบค้นเมื่อ 23 October 2021.
  35. ↑ Powell, Jason (April 2, 2022). "WrestleMania 38 results: Powell's live review of night one with Steve Austin on The KO Show, Charlotte Flair vs. Ronda Rousey for the Smackdown Women's Title, Becky Lynch vs. Bianca Belair for the Raw Women's Title, Seth Rollins vs. an opponent of Vince McMahon's choosing". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 2, 2022.
  36. ↑ Brookhouse, Brent (27 February 2023). "WWE Raw results, recap, highlights: Trish Stratus returns to help Becky Lynch and Lita win women's tag titles". CBSSports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2023. สืบค้นเมื่อ 28 February 2023.
  37. ↑ Moore, John (September 12, 2023). "NXT TV results (9/12): Moore's review of Tiffany Stratton vs. Becky Lynch for the NXT Women's Title, Wes Lee vs. Ilja Dragunov for a shot at the NXT Title, Heritage Cup tournament matches". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ September 12, 2023.
  38. ↑ Sam, Doric. "Becky Lynch Wins WWE Women's World Title; Rhea Ripley Vacated Last Week on Raw". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-04-23.
  39. ↑ Powell, Jason (May 25, 2024). "WWE King and Queen of the Ring results: Powell's live review of Cody Rhodes vs. Logan Paul for the WWE Title, Gunther vs. Randy Orton in the KOTR finals, Nia Jax vs. Lyra Valkyria in the QOTR finals". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 25, 2024.
  40. ↑ Beaston, Erik. "WWE Raw Results: Winners, Live Grades, Reaction and Highlights From May 27". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-05-28.
  41. ↑ "411MANIA". Backstage Update on Contract Status for Becky Lynch (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2024-05-28.
  42. ↑ Rueter, Sean (2024-06-01). "Becky Lynch's WWE contract expires, making her a free agent". Cageside Seats (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-06-01.
  43. ↑ 43.0 43.1 "Seth Rollins And Becky Lynch Are Engaged". Pro Wrestling Sheet. 22 August 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 November 2019. สืบค้นเมื่อ 23 October 2019.
  44. ↑ "Seth Rollins Confirms That He And Becky Lynch Are In A Relationship". Fightful.com. 13 May 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 May 2019. สืบค้นเมื่อ 13 May 2019.
  45. ↑ Lambert, Jeremy (7 December 2020). "Becky Lynch and Seth Rollins Welcome First Child | Fightful Wrestling". www.fightful.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 December 2020. สืบค้นเมื่อ 8 December 2020.
  46. ↑ "Seth Rollins and Becky Lynch tie the knot today!". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2021. สืบค้นเมื่อ 29 June 2021.
  47. ↑ Lyne, Laura (11 March 2021). "Dublin's Becky Lynch left heartbroken following death of beloved dad Ken Quin". DublinLive.ie. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 February 2022. สืบค้นเมื่อ 9 February 2022. Dubliner Becky Lynch ... beloved dad Ken, who sadly passed away earlier today. ... Tributes ... Dwayne "The Rock" Johnson, ... Cathal Pendred and ... Katie McCabe. ... Ken Quin (Mungret, Co. Limerick. Formerly of South Circular Road ... father of Richard and Rebecca. Beloved son of the late Kevin and Patsy. Sadly missed ... granddaughter Roux, brother ... sisters ...
  48. ↑ "WWE star Becky Lynch becomes a United States citizen". The Wrestling Observer. 19 March 2024. สืบค้นเมื่อ 19 March 2024.
  49. ↑ 49.0 49.1 49.2 Silverstein, Adam (26 December 2018). "The Man comes around: Becky Lynch breaks out for WWE as the 2018 Wrestler of the Year". CBS Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 December 2018. สืบค้นเมื่อ 26 December 2018.
  50. ↑ Staszewski, Joseph (26 December 2023). "The Post's 2023 pro wrestling awards". New York Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 December 2023. สืบค้นเมื่อ 29 December 2023.
  51. ↑ 51.0 51.1 "Here are the 11 @OfficialPWI Achievement Award winners: Wrestler: @AdamColePro, Tag Team: Kyle O'Reilly @KORcombat & @theBobbyFish, Woman & Popular: @BeckyLynchWWE, Comeback & Inspirational: @WWERomanReigns, Hated: @BaronCorbinWWE, Improved: @MrGMSI_BCage ..." คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 January 2020. สืบค้นเมื่อ 14 January 2020.
  52. ↑ Thomas, Jeremy (10 January 2019). "AJ Styles & Becky Lynch Named PWI Wrestler & Woman of the Year for 2018". 411MANIA. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2019. สืบค้นเมื่อ 11 January 2019.
  53. ↑ "Becky Lynch tops PWI Women's 100 list". Diva Dirt. 31 October 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 November 2019. สืบค้นเมื่อ 31 October 2019.
  54. ↑ "Queens of Chaos Championship". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 March 2019.
  55. ↑ Barrasso, Justin (31 December 2023). "Ranking The Top 10 Wrestlers of 2023". Sports Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 January 2024. สืบค้นเมื่อ 1 January 2024.
  56. ↑ Barrasso, Justin (28 December 2018). "Counting down the top 10 women's wrestlers of 2018". Sports Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 January 2019. สืบค้นเมื่อ 3 January 2019.
  57. ↑ Barrasso, Justin. "The Top 10 Women Wrestlers of 2019". Sports Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 January 2020. สืบค้นเมื่อ 2 January 2020.
  58. ↑ "ECCW – NWA/ECCW Champions". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 September 2005. สืบค้นเมื่อ 9 March 2019.
  59. ↑ Meltzer, Dave (25 January 2016). "January 25, 2016 Wrestling Observer Newsletter: 2015 Observer Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 43. ISSN 1083-9593.
  60. ↑ Stoughton, Derek (22 March 2019). "2018 Wrestling Observer Newsletter Awards Revealed". Wrestling Rumors. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 March 2019. สืบค้นเมื่อ 23 March 2019.
  61. ↑ "BONUS SHOW: Wrestling Observer Newsletter Awards". Post Wrestling. 17 March 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 March 2019. สืบค้นเมื่อ 23 March 2019.
  62. ↑ Meltzer, Dave (5 March 2020). "March 13, 2020 Observer Newsletter: 40th Annual Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 November 2020. สืบค้นเมื่อ 8 March 2020.
  63. ↑ "WWE Raw Women's Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2016. สืบค้นเมื่อ 16 May 2019.
  64. ↑ "SmackDown Women's Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 March 2019. สืบค้นเมื่อ 9 March 2019.
  65. ↑ "WWE Women's Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE).
  66. ↑ Benigno, Anthony. "Becky Lynch won the 30-Woman Royal Rumble Match". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 January 2019. สืบค้นเมื่อ 27 January 2019.
  67. ↑ 67.0 67.1 Thomas, Jeremy (23 December 2018). "WWE Announces Year-End Awards on Instagram". 411mania. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2018. สืบค้นเมื่อ 23 December 2018.
  68. ↑ Perez, Chris (28 December 2019). "WWE Reveals 2019 Year End Award Winners". Comic Book Resources. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 May 2022. สืบค้นเมื่อ 18 May 2022.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เบกกี ลินช์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เบกกี_ลินช์&oldid=11574043"