P

“Peven Paventemse potten pullen pes pomerse pondagen pwemmen ponder pwembroek. Pware Pulien pijn puster paliger pei: "Po'n peveraars! Pepijn pijle peker pot peg? Pepulle pinken!"”
~ Urbanus van Anus in de definitieve versie van "Pepulle pinken".

Van verre komt de P:
Mongools is deze letter.
Versier uw tekst ermee:
Wat schuiner of wat vetter.

Geef aandacht aan de P,
En staak uw dwaas gekwetter:
"Pies Poep Plop Prut Pik Plee!"
(Wij lachen ons te pletter.)

Exotische herkomstBewerken

Graf van de oer-P in Mongolië.

Sommige letters van ons alfabet komen van onverwachte plaatsen, maar de P komt wel van héél ver! Uit Mongolië meer bepaald. Als u nu denkt: "Hé, we hebben een letter gemeenschappelijk met de Mongolen!", dan zit u er ferm^[1] naast. Want toen de P uit Mongolië vertrok, was dat vertrek definitief. Met slaande deuren, of liever met flappende voorhang, want een Mongoolse yurt hééft geen deur^[2].

Onderwaardering en uittochtBewerken

Het was de P duidelijk geworden, zo omstreeks 350 vóór C., dat haar aanwezigheid in Mongolië niet langer noodzakelijk was. De taal was zodanig geëvolueerd, dat de woorden die oorspronkelijk een P bevatten, of wel verdwenen waren, ofwel op een zodanig slordige manier uitgesproken werden, dat de P onherkenbaar geworden was. Deze duidelijke onderwaardering van een ooit zo geappreciëerde letter is niet ongewoon bij een levende taal, en leven deed het Mongools in die tijd! De tijd van de P was voorbij, en het was tijd om op te krassen.

Zwerftocht van de PBewerken

Na een laatste bezoek aan haar verre voormoeder, de oer-P^[3], begon de P aan een lange zwerftocht. Op goed geluk af trok zij westwaarts, met gedurende honderden kilometers de in aanbouw zijnde Chinese muur aan haar linkerzijde. De Chinese bouwvakkers waren niet geïnteresseerd in de letter P. De Germaanse volkeren die zij enige tijd later ontmoette, waren evenmin geïnteresseerd. Dat kwam vooral doordat zij op dat ogenblik in hun geschiedenis nog helemaal niet met taal bezig waren, en vooral door middel van handgebaren met elkaar communiceerden. De P begon de moed te laten zakken.

De NoordzeeBewerken

Alles over de P in dit Vlaams wetenschappelijk tijdschrift.

Op een gegeven ogenblik kon de P niet meer verder, omdat ze door een bruingrijze watermassa werd tegengehouden: de Noordzee. Dit was eigenlijk geen probleem, want ze was terechtgekomen bij een volk wiens taal in volle ontwikkeling was, en op zoek was naar nieuwe klanken en letters. De P was méér dan welkom.

Vroeg Keltisch schriftBewerken

Precies in deze periode begonnen deze Kelten, want dat waren het, ook hun taal te noteren. De P was de eerste letter waarvoor zij een vorm uitzochten. Het is ook de enige Keltische letter die bewaard is gebleven, omdat ze rond 50 vóór C. door de bezettende Romeinen werd opgenomen in het Latijns alfabet. De toekomst van de P was verzekerd. Een béétje filoloog heeft veel respect voor de P, wegens haar zeer oude geschiedenis. Zij is ook de enige link met de nu verdwenen Keltische taal die door deze volkeren aan de Noordzee ooit gesproken werd. Eén letter is een beetje weinig om een volledige taal te reconstrueren, maar alle beetjes helpen.

Vlaamse vereringBewerken

Vlamingen vereren niet alleen Maria^[4], zij vereren ook de letter P Sinds de uitvinding van de boekdrukkunst verschijnt daar wekelijks een aan de P gewijd wetenschappelijk tijdschrift, waarvan de verschijning alleen ten tijde van een serieuze oorlog onderbroken wordt. Sinds het drukken van afbeeldingen, en vooral afbeeldingen in kleur, eenvoudiger en goedkoper geworden is, wordt de strenge opmaak enigszins opgefleurd met portretten van aantrekkelijke jongedames^[5]. Het is ook in dit tijdschrift dat de vorderingen van het onderzoek naar de Keltische taal in Vlaanderen gepubliceerd worden.

Oudste tijdschrift van EuropaBewerken

Dit aan de P gewijde tijdschrift begon als een tweemaandelijkse publikatie,"Die letter P verclaert" (2 bladzijden) in 1498, en veranderde sindsdien al verscheidene keren van naam, formaat en verschijningsfrequentie. De laatste aanpassing viel samen met het 500-jarig bestaan van het blad, in 1998, toen het "P-Magazine" herdoopt werd, wekelijks begon te verschijnen, en het aantal bladzijden nog maar eens verhoogd werd, naar 32.

Letters van het Alfabet:
Esc				F1			F2			F3			F4					F5			F6			F7			F8					F9			F10			F11			F12	PtScr	ScrLk	Brk

~	^!.1			^@.2			^#.3			^$.4			^%.5			^{^}.6			^&.7			^*.8			⁽.9			⁾.0			^_.-			⁺.=			←Bkspc					Ins	Home	Ctrl+ Alt+Del	Num	/	*	-
Tab↔			Q			W			E			R			T			Y			U			I			O			P			{			}			^\| \			Del	End	PgUp	7	8	9	+
Caps				A			S			D			F			G			H			J			K			L			^: ;			'			←Enter					PANIC	Any	PgDn	4	5	6	+
↑Shift					Z			X			C			V			B			N			M			^<.,			^>..			^/.?			↑Shift								↑		1	2	3	Ent
Ctrl		{{#icon:14px-Microsoft_windows_logo.png\|Windowslogo\|13\|The artist formerly known as De 84-ste Letter Van Het Alfabet}}				{{#icon:Tux.png\|Tuxlogo\|14\|Tux}}				Alt				s p a t i e b a l k														Alt				{{#icon:Tux.png\|Tuxlogo\|14\|Tux}}								Ctrl		←	↓	→	0		.	Ent

Berouw van de MongolenBewerken

De éénmaking van Europa had als onverwachte nevenwerking een groeiende internationale interesse voor dit merkwaardig weekblad. Filologen uit heel Europa worden geboeid door het fenomeen van een totaal, gedurende een half millennium, aan één letter gewijd tijdschrift. Deze golf van interesse deinde uit tot in Mongolië, waar nu plannen gesmeed worden om de letter P weer op te nemen in hun alfabet, en onderzoek te doen naar de oer-P, en de woorden die meer dan tweeduizend jaar geleden die letter bevatten. Ze hebben nog heel wat werk te verrichten, maar kunnen beschikken over 500 jaargangen van P-Magazine, waarin vast wel één en ander staat over die duistere periode.

Chinese variantBewerken

In China werd de letter P rond het einde van de XIXde eeuw ingevoerd, en dit evenement viel mooi samen met de ontwikkeling van een nieuw gezelschapsspel, dat later in onze contreien werd ingevoerd onder de naam "tafeltennis". Er was behoefte aan een zogenaamde "plofklank" om een aantal anders moeilijk van elkaar te onderscheiden woorden te "kleuren", maar toen een uit de Lage Landen terugkerende toerist hen de P voorstelde, enkele exemplaren van het aan die letter gewijd tijdschrift onder de arm, was er meteen tweespalt over de uitspraak. Eén kamp ijverde voor de uitspraak "ping", het andere verkoos "pong". Het pas op de markt gekomen, nog naamloze gezelschapsspel bracht redding: de helft van de woorden die een plofklank nodig hadden zouden met ping, de andere met pong beginnen, en het spel zou beide klanken bevatten, zonder andere letters toe te voegen. De Chinese taal had weer een grote sprong vooruit gemaakt. Dit voorval doet onwillekeurig denken aan de heisa die ontstond toen de Vlaamse jezuïet Ferdinand Verbiest in de XVIIde eeuw er de R probeerde in te voeren, omdat hij het beu was om aangesproken te worden met "Eelwaalde Patel Feldinand, astlonoom van de Keizel". Hij ervoer dat het makkelijker was om een totaal nieuwe vorm van astronomie in te voeren.

Zie ookBewerken

Drs. P

NotenbalkBewerken

↑ Flink. Begint gelukkig óók met een F.
↑ Een pittoresk detail uit de Mongoolse cultuur dat al voor veel onherstelbare psychische schade heeft gezorgd bij een reeks Portas-vertegenwoordigers, een leger getuigen van Jehovah, en een op verplaatsing werkende Vlaamse filmploeg die zich veelvuldig diende te bedienen van de immer terugkerende repliek "Ik moest kloppen want de bel doet het niet."
↑ Dit graf is nog altijd te bezichtigen in de Gobiwoestijn. Het werd gedurende meer dan tweeduizend jaar onderhouden door een familie van Mongoolse filologen, die altijd (vergeefs) geijverd hebben voor het behoud van (en respect voor) de P. Het graf wordt heden ten dage voornamelijk bezocht door filologen en P-ofielen.
↑ Zij wijden er zelfs de hele maand mei aan, en de kleuren blauw en wit, en de vijftiende augustus óók nog, en een soort moeilijk te omschrijven snoepgoed, en nog wat duistere praktijken hier en daar. Curieus volkje.
↑ Het merendeel van dit artikel is trouwens gebaseerd op graafwerk in de archieven van het tijdschrift in kwestie. De jongedames leiden wél de aandacht van het graafwerk af.

[1] Flink. Begint gelukkig óók met een F.

[2] Een pittoresk detail uit de Mongoolse cultuur dat al voor veel onherstelbare psychische schade heeft gezorgd bij een reeks Portas-vertegenwoordigers, een leger getuigen van Jehovah, en een op verplaatsing werkende Vlaamse filmploeg die zich veelvuldig diende te bedienen van de immer terugkerende repliek "Ik moest kloppen want de bel doet het niet."

[3] Dit graf is nog altijd te bezichtigen in de Gobiwoestijn. Het werd gedurende meer dan tweeduizend jaar onderhouden door een familie van Mongoolse filologen, die altijd (vergeefs) geijverd hebben voor het behoud van (en respect voor) de P. Het graf wordt heden ten dage voornamelijk bezocht door filologen en P-ofielen.

[4] Zij wijden er zelfs de hele maand mei aan, en de kleuren blauw en wit, en de vijftiende augustus óók nog, en een soort moeilijk te omschrijven snoepgoed, en nog wat duistere praktijken hier en daar. Curieus volkje.

[5] Het merendeel van dit artikel is trouwens gebaseerd op graafwerk in de archieven van het tijdschrift in kwestie. De jongedames leiden wél de aandacht van het graafwerk af.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]