Bed
Het bed is één van de basisbehoeften van de moderne mens en meestal te vinden in een huis en hotel. Het bed behoort tot de categorie der stoelen, omdat men op een bed kan zitten. Dit houdt overigens niet in dat een huis, een tafel of een kat dan ook meteen stoelen zijn, daar het bed ervoor is gemaakt. Het is ook mogelijk om op het bed te gaan liggen, al was het hier oorspronkelijk niet voor bestemd. Tegenwoordig gebruiken we het bed echter wel om er op te gaan liggen, slapen en meer dingen. Ondanks dat het bed in feite een soort stoel is, kan men met het bed zeer moeilijk stoelenmatter spelen omdat het bed daar simpelweg gewoon te groot voor is.
GeschiedenisBewerken
Het bed was er direct al na de uitvinding van de stoel zelf, in de middeleeuwen. Alleen het begrip zelf en de perfecte afwerking ervan (zoals wij het nu kennen, langgerekte "stoel") echter nog niet. Het eerste bed was gemaakt van 3 à 5 stoelen naast elkaar waar 1 persoon languit om kon liggen. Echter deed niemand dit (het liggen dus op een rij stoelen) omdat men dacht dat er een soort laag was op een bepaalde hoogte in een huis, waar allerlei boze geesten rond zouden zweven die, als men in de avond sliep in deze doodszone, de geest van het slachtoffer zouden leegzuigen en het slachtoffer daarna de dood in ging nemen. Maar gelukkig waren er ook nog een aantal mensen (zwaar overtuigde Fah Tsunisten, hoe kan het ook anders?) toentertijd die echter wèl nog goed bij hun hoofd waren die juist wél languit gingen liggen.
Het eerste bedBewerken
Het eerste bed (wat ook officieel een bed genoemd kon worden) werd dan ook door zo'n persoon gemaakt. Op het eerste gezicht was dit bed een nogal gammele door-een-timmerman-die-een-slaapplek-voor-de-koning-moest-maken-om-niet-in-de-guillotine-te-belanden stoel (tja...waar komt de oorsprong anders vandaan?), die bestond uit 8 stoelen die zó geschoven in elkaar gemaakt werden, waardoor er een bed ontstond met twee muren, waardoor de schone slaper niet via de zijkanten eruit zou kunnen rollen......of, dat hij/zij met het hoofd tegen de rand aan kun leunen....of allebei. In ieder geval was deze stoelenverzameling een stuk breder dan de standaard stoel (niet te verwarren met een troon) en een stuk langer waardoor het liggebied ook een stuk groter werd, d.w.z., met heeft een groter gebied om terwijl men ligt, om te kunnen draaien (waar natuurlijk ook grenzen voor zijn. Niet met douane etc. en pasjescontrole, nee, die rugleuningen, weet u nog?). Ook was er de echte rugleuning nog, die eigenlijk nu gebruikt wordt om het hoofd er tegen te laten leunen. De bijgelovigen, die geloofden in die geestenverhalen en al die andere onzin, sliepen echter terwijl ze in hun bedden zaten, om uit die gevreesde dodenzone te blijven! Vandaar de rugleuning, die ook nog zo gebleven is bij sommige bedden. Toch waren er ook nog mensen die liggend sliepen, bijgelovig, of niet, de bijgelovigen deden dit dan wel op een stúk hogere hoogte. Een goed voorbeeld voor zo'n bed was uiteraard de bedstede die meestal van hout gemaakt werd met een gordijn om het licht tegen te houden, wat eigenlijk eerder "een gat in de muur dat dient als slaapplek" te noemen was, waar gehele families bij elkaar sliepen uit angst voor die enge geesten (tegenwoordig hebben we gelukkig nu een inbraakalarm!). Deze bedden werden echter in 1995 massaal afgeschaft vanwege het feit dat er massaal klachten kwamen over rugklachten (sommigen moesten tóch gaan zitten...zielenpoten..) en men was in het donker bang. Niet de geesten, maar men was claustrofobisch.
De eerste échte beddenBewerken
Pas in 1811 kwamen de bedden die ook de bedden zijn zoals we ze nu tegenwoordig kennen. Een timmerman, wiens naam Zacharias van den Weereld luidde, vond een bed uit, met als eerste een matras (geen wonder van al die rugklachten...), een kussen (meer steun voor het hoofd, waardoor men helderder kon nadenken, maar hee, wie denkt er nou tijdens het slapen? Dat heet dromen, laat daar geen verwarring door ontstaan!) en een deken (om warm te blijven). Zelf had hij geen idee waar zijn creatie voor moest dienen. Zelf was hij echter lui en ging hij erop een een uiltje knappen. Een dag later wist hij het nog steeds niet, (Het is nog steeds niet duidelijk hoe dát kon gebeuren. Wellicht het matras van slechte kwaliteit? Het kussentje te hard, het dekentje te dun? Wie zal het zeggen...?) dus verkocht hij het bed naar een andere Nederlandse timmerman die hij vond via google, die hier echter wél het nut van zag. Om er op te slapen natuurlijk! Hij wist meteen dat hij het product ging patenteren nadat hij het programma Het beste idee van Nederland van SBS6 had gewonnen. Het bed ging de gehele wereld over en alle geestenverhalen gingen als een nachtkaars uit omdat inmiddels de middeleeuwen allang voorbij waren. Het bed bleek dus een succes, een gat in de markt, de tip van de top (hoe je het ook wil zeggen) en in 1990 werd het bed i.p.v. een luxe behoefte een basisbehoefte waar sommige mensen in Afrika en Azië nog enkel van kunnen dromen.
Kritiek op sportief opzichtBewerken
Op het bed kwam rond de jaren wanneer het bed immens populair werd nogal wat kritiek door de sportieve mensen onder ons. Men vond het onterecht dat het bed bij de categorie stoelen behoorde omdat men zeer moeilijk stoelenmatter kon spelen. Deze kritiek-uitingen leidden zelfs tot hevige demonstraties bij allerlei beddenfabrikanten. Uiteindelijk was men op de oplossing gekomen om, bedden tot de zwaarste klasse te rekenen. Alleen de sterkste deelnemers konden deelnemen aan deze klasse, omdat bedden zelf ook zeer zwaar, èn nog eens moeilijk van de grond te krijgen zijn. Om dat weer opgelost te krijgen werden er onder de bedden wieltjes gemonteerd zodat het bed gemakkelijker bewogen kunnen worden. Momenteel is het record 20 meter.